ตอนที่ 7 วันหยุดยังต้องทำงาน

วันหยุดธีรวัฒน์รีบอาบน้ำแต่งตัว เพื่อไปที่บ้านเลขา ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงสนใจในตัวหล่อนมากขนาดนี้ ทั้งๆที่รอบตัวเขามีผู้หญิงผ่านเข้ามาตั้งไม่รู้เท่าไหร่ มีทั้งดารา นางแบบ พริตตี้ แต่เขากลับมาสนใจผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่ง ไม่นานรถของชายหนุ่มก็มาจอดที่หน้าบ้านของหล่อน

เมื่ออิงดาวได้ยินเสียงรถมาจอดที่หน้าบ้าน หล่อนจึงรีบไปเปิดประตูให้เขาทันที

“มาตรงเวลาจังเลยนะคะบอส เชิญเข้าบ้านก่อนค่ะ พ่อกับแม่รออยู่ข้างในค่ะ”

ชายหนุ่มเดินตามหล่อนเข้าไปในบ้าน ก่อนจะทักทายพ่อแม่ของหล่อนอย่างสนิทสนม เขาทำเหมือนกับว่ารู้จักพ่อแม่หล่อนมานานแล้ว อาหารเย็นมื้อนั้นผ่านไปได้ด้วยดี พ่อกับแม่หล่อนรู้สึกว่าจะชอบเขามาก หลังจากทานข้าวเสร็จยังคุยกันต่อจนกระทั่งดึก เขาจึงขอตัวกลับบ้าน

และแล้วเช้าวันจันทร์ก็มาถึง อิงดาวบิดขี้เกียจก่อนจะรีบแต่งตัวไปทำงาน หล่อนหวังเป็นอย่างยิ่งว่าวันนี้จะเป็นวันจันทร์ที่สงบสุข ก่อนจะกล่าวอ้อนวอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์

“สาธุสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย วันนี้ขอให้ลูกช้างทำงานแบบสงบสุขนะเจ้าคะ อย่าให้ผู้หญิงของบอสมาวุ่นวายที่บริษัทเลยเจ้าค่ะ” ว่าแล้วหล่อนก้าวขาออกจากบ้านด้วยขาซ้าย เพื่อเอาฤกษ์เอาชัยในการทำงานวันแรกของสัปดาห์

อิงดาวมาถึงบริษัทด้วยอารมณ์แจ่มใส หล่อนรีบจัดการเปิดคอมพิวเตอร์เพื่อเตรียมพร้อมที่จะทำงาน พอธีรวัฒน์มาถึงหล่อนรีบเอากาแฟไปให้เขาทันที

“ดาววันนี้ผมไม่พบใครนะ คุณห้ามให้ใครเข้ามารบกวนผมเด็ดขาด”

“รับทราบค่ะบอส” เมื่อได้ยินคำสั่งแบบนี้ทีไร อิงดาวแทบไม่มีกะจิตกะใจจะทำงาน ผู้หญิงของบอสแต่ละคนร้ายจะตาย มาแต่ละทีก็แทบไม่ซ้ำหน้ากัน แต่ที่หล่อนเห็นบ่อยที่สุดเห็นจะเป็นจีน่าเท่านั้น

ขณะที่อิงดาวกำลังก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่ ก็ได้ยินเสียงรอง เท้าส้นสูงเดินมา หล่อนรีบเงยหน้าขึ้นก็เห็นผู้หญิงสวยมากกำลังเดินมา

“ขอโทษนะคะ มาหาท่านประธานใช่ไหมคะ ไม่ทราบว่าได้นัดไว้ไหมคะ”

“ไม่ได้นัด อย่างฉันไม่จำเป็นต้องนัด เธอคงพึ่งมาทำงานสินะถึงไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร”

“ค่ะ...ฉันพึ่งมาทำงานได้ไม่นาน ฉันขออนุญาตเข้าไปเรียนบอสก่อนนะคะ ไม่ทราบว่าจะให้เรียนว่าใครมาขอพบคะ”

“ฉันชื่อปิ่นแก้ว ฝากบอกเขาด้วย ถ้าวันนี้เขาไม่ให้ฉันพบ เขาคงไม่ได้เจอฉันอีกนาน เพราะฉันก็คงจะไม่มาหาเขาอีก”

อิงดาวเข้าไปในห้องทำงานของเขาเพื่อแจ้งให้เขาทราบทันที หลังจากที่เขารู้ว่าใครมาหาก็บอกหล่อนให้รีบเชิญผู้หญิงคนนั้นเข้ามาทันที

“คุณปิ่นแก้วค่ะ เชิญค่ะ” อิงดาวบอกกับสาวสวยที่ยืนอยู่ตรง หน้า ก่อนที่จะผายมือให้หล่อนเป็นการเชื้อเชิญ สักพักทั้งสองคนก็เดินควงคู่กันออกมา

“ดาว! วันนี้ผมไม่เข้าบริษัทแล้วนะ ผมจะไปทำธุระกับคุณปิ่นแก้ว มีเอกสารอะไรก็เอาไปวางไว้บนโต๊ะผมก็แล้วกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมมาเคลียร์ ถ้าไม่มีงานด่วนจริงๆ ห้ามโทรตามผมนะ เข้าใจมั้ย”

“รับทราบค่ะบอส ไม่ต้องห่วงค่ะ ดาวจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยค่ะ”

“ไหนว่าวันนี้ไม่ให้ใครเข้าพบไงบอส พอเจอผู้หญิงสวยหน่อย ไม่ทำงานเลยนะ” หล่อนบ่นเบาๆกับตัวเอง จะว่าไปผู้หญิงคนนี้ก็สวยเหมาะสมกับบอสเหมือนกันนะ หน้าตาก็สวยแถมยังแต่งตัวเซ็กซี่อีกต่างหาก อิงดาวก้มลงมองการแต่งตัวของตัวเองแล้วถอนหายใจ สภาพแบบนี้หล่อนคงเป็นได้แค่ไม้กันหมาเท่านั้นแหละ บอสคงไม่หันมามองหล่อนหรอก อิงดาวคิด

“วันหยุดของฉัน วันนี้ฉันจะนอนทั้งวัน ให้สมกับที่ทำงานเหนื่อยมาทั้งอาทิตย์เลย” อิงดาวพูดกับตัวเอง ตอนนี้หล่อนยังนอนอยู่บนเตียงกะว่าอีกสักหน่อยถึงจะลุกไปอาบน้ำ แต่หล่อนหิวข้าวจนทนไม่ไหวจึงจำใจต้องลุกไปหาอะไรทาน ขณะที่กำลังทานข้าวหล่อนก็ได้ยินเสียงรถ

อิงดาวทำหน้าสงสัย เมื่อมีรถคันหรูมาจอดที่หน้าบ้าน หล่อนจึงรีบออกไปดู

“คือว่าผมมารับคุณไปทำงานน่ะ มีเอกสารที่ต้องเคลียร์นิดหน่อย เข้าบริษัทกับผมก่อนนะ ไว้เย็นๆ ค่อยกลับมา ผมรับรองว่าทันเวลาอาหารเย็นแน่นอน”

“งานด่วนเหรอคะ ทำไมไม่โทรมาบอก ดาวไปเองก็ได้ ไม่เห็นต้องมารับเลยค่ะบอส เสียเวลาบอสเปล่าๆ”

“ไม่เสียเวลาหรอก คุณรีบไปแต่งตัวเถอะเดี๋ยวสาย” เขาเร่งหล่อน ความจริงแล้วงานก็ไม่ค่อยด่วนเท่าไหร่หรอก เขาแค่หาข้ออ้างอยู่กับหล่อนสองต่อสองแค่นั้น

อิงดาวรีบขึ้นไปบนบ้าน ไม่นานหล่อนก็แต่งตัวเสร็จ หล่อนใส่กางเกงยีนส์ เสื้อยืดสีขาวและก็มีเสื้อคลุมสีชมพูทับอีกที ส่วนผมก็รวบผมเป็นหางม้าไว้ด้านหลัง

“คุณแน่ใจนะดาวว่าจะออกจากบ้านชุดนี้”

“ทำไมคะบอส วันนี้วันหยุดไม่ใช่เหรอคะ ดาวจะแต่งตัวยังไงก็ไม่น่าจะเป็นอะไรนะคะ”

“ตามใจคุณก็แล้วกัน ถ้าเรียบร้อยแล้วก็ไปกันเถอะ”

สำหรับเขาแล้วชุดที่หล่อนใส่ก็ไม่ได้แย่ เพราะหล่อนหุ่นดีใส่อะไรก็สวย แต่เท่าที่เขารู้จักผู้หญิงมา คู่ควงของเขาทุกคนไม่มีใครแต่งตัวแบบนี้สักคน ไม่รู้อะไรดลใจให้เขาชอบหล่อน หรือมันจะเป็นเพราะความธรรมดาที่ไม่มีการปรุงแต่งของหล่อน เขาคิด

พอมาถึงบริษัท อิงดาวก็หอบงานทั้งหมดเข้ามาทำในห้องของท่านประธาน หล่อนตั้งใจทำงานมาก และก็ทำได้ดีกว่าเลขาทุกคนที่เขาเคยรับมา เขาคิดไม่ผิดจริงๆแต่มีอย่างหนึ่งที่ขัดใจเขามากคือ

หล่อนไม่เคยสนใจเขาเลย ไม่มีทีท่าว่าจะชอบเขาด้วยซ้ำ

ธีรวัฒน์แอบมองใบหน้าสวยที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำงาน ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นทำงานใกล้ชิดกับเขาขนาดนี้ ต้องชอบเขาแทบทุกราย แต่ไม่ใช่อิงดาว หล่อนทำงานที่นี่หลายเดือนแล้ว แต่ทว่าหล่อนไม่เคยมีทีท่าว่าจะชอบเขาเลยสักนิด

ธีรวัฒน์มองนาฬิกาข้อมือ ก่อนจะเอ่ยกับหญิงสาว

“ดาวใกล้เที่ยงแล้ว ผมว่าเราออกไปทานข้าวกันเถอะ”

“สั่งมาทานได้มั้ยคะบอส ดาวไม่อยากออกไปมันเสียเวลา”

“แต่คุณนั่งอยู่แบบนี้มา 4 ชั่วโมงแล้วนะ งานไม่ได้เร่งขนาดนั้น ผมว่าเราออกไปทานข้าวข้างนอกดีกว่า จะได้ยืดเส้นยืดสายด้วย”

หล่อนเงยหน้าขึ้นจากกองเอกสารที่อยู่ตรงหน้า ก่อนจะเอ่ยเสียงเบา “ดาวอยากรีบทำงานให้เสร็จนี่คะบอส ทานที่นี่นะคะ”

“แล้วแต่คุณละกัน อยากกินอะไรก็สั่งมา” ในที่สุดก็ต้องเป็นเขาที่ยอมหล่อนตลอด

“ค่ะบอส” หล่อนรับคำก่อนที่จะสั่งอาหารจากร้านประจำที่อยู่ใกล้ๆ บริษัท ไม่นานอาหารก็มาส่ง

ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังทานข้าวอยู่ ธีรวัฒน์ก็ชวนหล่อนคุย

“คุณเคยมีแฟนไหม”

“บอสถามดาวเหรอคะ”

“ก็อยู่กันแค่สองคน คุณจะให้ผมถามใคร”

“ไม่เคยมีหรอกค่ะ อย่างดาวใครเขาจะมาสนใจ สวยก็ไม่สวยแถมยังเชยอีกต่างหาก”

ฎถ้าผมบอกว่าคุณสวยล่ะ” เขาเอ่ยตามความรู้สึกของตัวเอง

“เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ อย่างดาวนี่นะสวย บอสอย่าอำดาวเลยค่ะ รีบทานเถอะค่ะจะได้รีบทำงาน” หล่อนตัดบททั้งๆ ที่ความจริงหล่อนดีใจมากที่เขาชมว่าสวย

กว่าจะทำงานเสร็จก็ปาเข้าไปเกือบหนึ่งทุ่ม หมดกันวันหยุดของฉันอิงดาวคิด

“เสร็จเรียบร้อยค่ะบอส กลับกันเลยไหมคะ”

“ยัง!”

“อ้าวบอส! พูดแบบนี้หมายความว่าไง นี่มันดึกแล้วนะ ดาวเป็นเลขานะคะไม่ใช่แรงงานทาส”

“ผมจะพาไปทานข้าวก่อน แค่นี้ทำไมต้องโวยวายเสียงดังด้วย”

“ดาวนึกว่าต้องทำงานต่อซะอีก ใจหายใจคว่ำหมด”

หลังจากที่ทานข้าวเสร็จเขาก็มาส่งหญิงสาวที่บ้าน อิงดาวมองดูรถเจ้านายที่ขับออกไปจนลับตา ผู้หญิงของตัวเองก็ตั้งเยอะ แยะ ยังจะมาทำดีกับดาวให้ดาวชอบอีก บอสนะบอสหว่านเสน่ห์ไปทั่วจริงๆ