ตอนที่ 8 แข่งกันจีบ

“สวัสดีครับ ผมมาขอพบคุณธีรวัฒน์ครับ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น

เมื่ออิงดาวละสายตาจากเอกสารที่อยู่ตรงหน้า แล้วมองดูเจ้าของเสียง ก็ต้องตะลึงกับความหล่อของชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า ถึงแม้ว่าเขาจะหล่อน้อยกว่าเจ้านายของหล่อนก็เถอะ แต่ก็จัดว่าหล่อมากอยู่ดี อิงดาวถึงกับทำอะไรไม่ถูก เมื่อตั้งสติได้หล่อนจึงเอ่ยถามออกไป

“ไม่ทราบว่าได้นัดไว้หรือเปล่าคะ” หล่อนถามออกไปพยายามข่มความตื่นเต้นเอาไว้

"ไม่ได้นัดครับ" เขาตอบหล่อนพร้อมด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ อิงดาวแทบละลายเลยทีเดียว

“รอสักครู่ค่ะ ขอดิฉันเรียนบอสก่อนนะคะ ไม่ทราบว่าจะให้เรียนว่าคุณอะไรมาขอพบค”ะ อิงดาวพูดพลางต่อสายโทรศัพท์

“ผมชื่อปรมินทร์ครับ”

“บอสคะ คุณปรมินทร์มาขอเข้าพบค่ะ” หล่อนกรอกเสียงไปตามสาย

“ให้เขาเข้ามา” ปลายสายตอบเสียงเรียบ

“เชิญคุณปรมินทร์ด้านในค่ะ”

“ขอบคุณมากนะครับคุณ.....”

“อิงดาวค่ะ” หล่อนตอบพร้อมทั้งยิ้มให้เขา

“ขอบคุณ...คุณอิงดาวมากนะครับ”

“ไม่เป็นไรค่ะ เชิญคุณปรมินทร์ด้านในได้เลยค่ะ”

ปรมินทร์รู้สึกชอบอิงดาวตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น แม้หล่อนจะแต่ง ตัวเชยพร้อมทั้งใส่แว่นหนาเตอะ แต่มันก็ไม่สามารถปิดบังความสวยของหล่อนได้

“วัฒน์เลขาคนใหม่แกน่ารักจังเลยว่ะ” นี่คือประโยคแรกที่ปรมินทร์เอ่ยขึ้น เมื่อเขาเข้ามาในห้องทำงานของธีรวัฒน์

“ยายเฉิ่มนั่นเหรอ อย่าไปยุ่งกับเธอเลย” ธีรวัฒน์เอ่ยขึ้นกันท่าเพื่อน เพราะเขารู้ดีว่าปรมินทร์เป็นคนเจ้าชู้ เห็นผู้หญิงเป็นไม่ได้เขาต้องจีบแทบทุกราย

“แกพูดแบบนี้หมายความว่าไง แกชอบคุณดาวเหรอเหรอ” ปรมินทร์เอ่ยขึ้น

“เฉิ่มขนาดนั้นฉันไม่ชอบหรอก ผู้หญิงสวยๆ มีตั้งเยอะแยะ ฉันแค่ไม่อยากให้แกมายุ่งกับเลขาของฉัน เดี๋ยวจะเสียการปกครอง” เขาเถียงข้างๆ คูๆ

“ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย ฉันว่าฉันชอบเธอ ถ้าแกไม่ชอบฉันจีบคุณดาวนะ” ปรมินทร์หมั่นไส้กับท่าทางหวงก้างของเพื่อนจึงแสร้งพูดออกไป

“ไม่ได้!!” ธีรวัฒน์ขึ้นเสียงอย่างลืมตัว

“ฉันขอคุณดาวไว้คนหนึ่ง แกไปจีบคนอื่นเลย อย่ามายุ่งกับเลขาของฉัน” เขารีบเอ่ยกับปรมินทร์เมื่อตั้งสติได้

“แกหวงก้างนี่หว่า แกชอบคุณดาวก็บอกมาตามตรงเถอะน่า”

“ฉันก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ชอบ” ธีรวัฒน์ยังปากแข็ง ทั้งที่ความจริงแล้วเขาชอบอิงดาวมาก แต่ยังไม่อยากบอกให้ประมินทร์รู้

“เอาแบบนี้ดีมั้ย เราสองคนมาแข่งกันจีบคุณดาว ภายในหนึ่งเดือนถ้าคุณดาวเขาชอบฉัน แกห้ามมายุ่งกับคุณดาวเด็ดขาด แต่ถ้าคุณดาวเขาชอบแก ฉันก็จะเลิกยุ่งกับคุณดาวเหมือนกัน”

“แกจะให้ฉันจีบเลขาตัวเองนี่นะ มันจะดีเหรอ” ธีรวัฒน์เอ่ยถามเพื่อนสนิทของเขา

“ทำอย่างกับแกไม่เคย ฉันเห็นเลขาคนก่อนๆ แกฟาดเรียบหมดทุกคน” ปรมินทร์เอ่ยขึ้น

แล้วแต่แกก็แล้วกัน แต่ฉันขอบอกไว้ก่อนเลยนะ คนอย่างฉันไม่เคยแพ้ใคร โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง ธีรวัฒน์เอ่ยขึ้น

“ฉันกลัวแกซะที่ไหน แกอย่ามาขู่ฉันซะให้ยากเลย แล้วแกจะรู้ซึ้งถึงความพ่ายแพ้” ปรมินทร์พูดขึ้นบ้าง

รุ่งขึ้นปรมินทร์ก็มาหาอิงดาวพร้อมทั้งดอกไม้ช่อโต

“สวัสดีค่ะคุณปรมินทร์ วันนี้มาหาบอสแต่เช้าเลยนะคะ”

“ผมไม่ได้มาหาเขาหรอกครับ วันนี้ผมตั้งใจมาหาคุณดาว”

“มาหาดาวเหรอคะ” หล่อนถามออกไปพร้อมทั้งทำหน้าสงสัย

“ครับ ผมอยากทำความรู้จักกับคุณดาวนะครับ” ปรมินทร์พูดพร้อมทั้งยื่นช่อดอกไม้ให้หล่อน

อิงดาวรับช่อดอกไม้มาแบบงงๆ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีหนุ่มหล่อเอาดอกไม้มาให้ถึงโต๊ะทำงานแบบนี้

“ขอบคุณมากนะคะ” หล่อนกล่าวขอบคุณเขา พร้อมทั้งเอามือไปขยับแว่นสายตาด้วยความเขิน

หลังจากที่ปรมินทร์กลับไปแล้ว ป่านรีบเดินมาหาอิงดาวทันที

“ดาว ใครเหรอหล่อมาก” ป่านพูดเสียงสูง

“คุณปรมินทร์ เขาเป็นเพื่อนกับบอสอะแก”

“อย่าบอกนะว่าเขามาจีบแก”

“มันจะเป็นไปได้เหรอแก อย่างฉันเนี่ยนะจะมีคนหล่อขนาดนี้มาจีบ”

“ว่าไม่ได้นะแก ดอกไม้ช่อใหญ่ขนาดนี้ ฉันว่าเขาต้องมาจีบแกแน่ๆ ฉันอิจฉาแกจังเลยดาว” ป่านพูดพลางเอามือเขย่าแขนอิงดาว

“แกก็ว่าไปดูสภาพฉันหน่อย เขาจะมาชอบฉันตรงไหน” อิงดาวแย้ง

“ฉันจะบอกแกไว้ตรงนี้เลยนะ แกเป็นคนสวยนะดาว สวยมากด้วย แกก็แค่ไม่ชอบแต่งตัวเฉยๆ ถ้าแกลองแต่งตัวแซ่บๆ ดูนะ หัวกระไดบ้านแกไม่แห้งแน่” ป่านบอกกับเพื่อนในสิ่งที่หล่อนคิด

“เพ้อเจ้อ! แกรีบกลับไปทำงานเลย ฉันจะเอาเอกสารเข้าไปให้บอส มาชวนฉันคุยอยู่ได้ เดี๋ยวก็โดนดุพอดี”

อิงดาวรีบเดินเข้าไปในห้องทำงานของท่านประธานทันที หล่อนวางเอกสารลงบนโต๊ะอย่างเป็นระเบียบ

“บอสรับกาแฟเพิ่มมั้ยคะ” หล่อนเอ่ยถามเขาขึ้น เมื่อเห็นว่าแก้วที่วางอยู่บนโต๊ะหมดแล้ว

“ก็ดีเหมือนกัน รบกวนด้วยนะ” เขาพูดกับหล่อน แต่ไม่ละสาย ตาจากเอกสารที่อยู่ตรงหน้า

ไม่นานอิงดาวก็กลับมาพร้อมกาแฟหอมกรุ่น กาแฟมาแล้วค่ะบอส หล่อนเอ่ยขึ้นก่อนจะวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะอย่างเบามือ

ธีรวัฒน์ละสายตาจากเอกสารตรงหน้า เขาเงยหน้าขึ้นมามองหล่อน อิงดาวถึงกับหายใจไม่ทั่วท้อง ก็สายตาที่เขามองหล่อนวันนี้ มันแตกต่างจากที่เคยเป็นมา แววตาของเขาดูกรุ้มกริ่ม ไม่เหมือนกับบอสที่หล่อนเคยรู้จัก

สายตาแบบนี้หรือว่าบอสจะชอบเรา แต่ก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ คนอย่างบอสเนี่ยนะจะชอบเรา หรือว่าบอสจะชอบของแปลก อิงดาวเถียงกับตัวเองอยู่ในใจ

“เย็นนี้คุณว่างไหม” เขาเอ่ยถามขึ้น หลังจากจ้องหน้าหล่อนอยู่นาน

“ว่างค่ะบอส มีงานด่วนอะไรหรือเปล่าคะ”

“ผมว่าจะชวนคุณไปทานข้าว เย็นนี้ผมไปรับนะ คุณแต่งตัวรอได้เลย”

“อะไรนะคะบอส”

“คุณได้ยินไม่ผิดหรอก ผมชวนคุณไปทานข้าวเย็น ผมอยากจะรู้จักคุณให้มากกว่านี้ เดี๋ยวผมไปรับที่บ้านนะ” เขาพูดพร้อมทั้งยิ้มให้หล่อน รอยยิ้มของเขาเล่นเอาหล่อนแทบละลายเลยทีเดียว

อิงดาวออกมาจากห้องของท่านประธานด้วยความงุนงง วันนี้เป็นวันอะไรของหล่อน ตอนเช้าก็มีผู้ชายเอาดอกไม้มาให้ ตอนบ่ายก็มีผู้ชายชวนไปทานข้าว เราสวยขนาดนั้นเลยเหรอ ว่าแล้วอิงดาวก็หยิบกระจกในลิ้นชักโต๊ะทำงานออกมาส่อง ดูไปดูมาเราก็สวยเหมือนกันนะ หล่อนชมตัวเอง

ตอนเย็นธีรวัฒน์ก็มารับหล่อนออกไปทานข้าวจริงๆ เขาเทคแคร์หล่อนดีมาก จนหล่อนคิดว่าตัวเองกำลังฝันไป

พอกลับมาถึงบ้าน หล่อนนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนที่นอน ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้นว่ามันคือความจริง มีผู้ชายทั้งหล่อทั้งรวยตั้งสองคนมารุมมาจีบหล่อน

“ถ้าเรากรี๊ดออกไปตอนนี้ คนจะหาว่าเราบ้ามั้ยนะ” อิงดาวพูดกับตัวเอง