เหตุใดข้าติดต่อเจ้ามิได้

เจียลี่จับที่หน้าอกของตนเองที่เต้นแรงราวกับจะหลุดออกมาด้านนอก

“คุณหนูหากคุณชายเหอรู้เข้าคงไม่ดีแน่เจ้าค่ะ” สาวใช้ข้างกายเอ่ยเตือนนาง

“เหอะ จะเป็นอันใดเล่า ข้างดงามถึงเพียงนี้ จะมีบุรุษมาสนใจก็คงไม่แปลก” เจียลี่ลูบที่ผมของนางอย่างถือตัว

เพราะนางงดงามที่สุดในจำนวนพี่น้องที่เป็นสตรีทั้งสี่ และนับว่าเป็นสาวงามในเมืองโจวตงเลยก็ว่าได้ จึงทำให้นางหยิ่งผยองเรื่องนี้อยู่ไม่น้อย

หลี่หยวนมาถึงเรือนก็จัดการเรื่องอาหารการกินให้มารดา ทั้งให้นางกินยาแล้วเข้านอนทันที เมื่อกลับมาถึงห้องเขาจึงได้นึกถึงซีซีขึ้นมา

แต่เมื่อลองเอ่ยเรียกนาง อยู่หลายครั้งก็ไม่มีเสียงตอบรับมาจากซีซี

นางจะตอบรับได้อย่างไร เพราะนางตัดสัญญาณการติดต่อของหลี่หยวนแล้วลืมเปิด ในตอนนี้ซีซีกำลังนั่งกินหม่าล่าที่นางทำเองที่ห้องอาหารในห้างสรรพสินค้า

เพราะเริ่มจะชินที่ใช้ชีวิตเพียงลำพัง แต่ก็กลัวจะเหงา นางจึงนำตุ๊กตามานั่งกินเป็นเพื่อนอยู่หลายตัว อาหารมื้อนี้นางเปิดเบียร์กินเพื่อย้อมใจอีกด้วย ที่รู้ว่าต้องอยู่ในมิติแคบ ๆ ผู้เดียวไปอีกหลายปี

ซีซีเดินกลับมาที่พักของนาง ด้วยฝีเท้าที่ไม่มั่นคงนัก เพราะนางดื่มไปมิใช่น้อย เมื่อมาถึงก็ล้มตัวลงนอนทันที โดยไม่ได้เปิดสัญญาณเพื่อให้หลี่หยวนติดต่อนาง

หลี่หยวนคิดว่านางคงหายไปแล้ว แต่เมื่อเรียกเงินออกมาก็พบว่าสามารถนำออกมาได้เช่นเดิม ในตอนแรกเขาคิดที่จะไม่สนใจเรื่องของซีซี

แต่ทุกคนที่ได้ยินเสียงของนางพูดจนแทบจะกล่อมเขาหลับไปแล้วก็ทำให้คืนนี้หลี่หยวนนอนไม่หลับ

กว่าซีซีนางจะตื่นในวันต่อมาก็เป็นเวลาสายเสียแล้ว

“ไม่น่าดื่มเยอะเลย” นางขยี้ผมอย่างหงุดหงิด เพราะปวดหัวอย่างหนัก

ซีซีเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างมึนงง เพื่อจัดการตัวเอง ก่อนจะกลับมาดูคอม ว่ามีการแจ้งเตือนเรื่องใดหรือไม่

“ตายแล้ว” นางเพิ่งจะรู้ว่านางปิดสัญญาณการสื่อสารไปตั้งแต่เมื่อวาน จึงได้รีบเปิดทิ้งไว้ ก่อนจะเดินออกไปด้านนอก

ตอนนี้เหมือนซีซีนางจะเริ่มที่จะหากิจกรรมใหม่ได้แล้ว เมื่อวานตอนที่นางเบื่อจากการหาข้อมูลในหนังสือ นางเดินเล่นไปตามแผนกต่างๆ ของห้างสรรพสินค้า

นางไปเจอเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ จึงคิดที่จะปลูกดอกไม้ และนำศาลานั่งเล่นในห้างสรรพสินค้าออกไปวางที่ทุ่งหญ้าด้านนอก

แต่เรื่องจะนำศาลาออกมาได้อย่างไรนั้น ไว้ค่อยหาวิธีอีกที ตอนนี้ซีซีนางจึงเดินสำรวจพื้นที่ว่าจะนำไปวางที่ตรงไหนดี

“โอ้โห มีสระน้ำด้วย ทำไมเพิ่งเห็น” ที่นางเพิ่งเห็น เพราะนางไม่ได้เดินสำรวจเลยยังไงเล่า

ซีซีคิดว่าหากนางเริ่มปลูกดอกไม้ก่อน ลำพังจะลากศาลาเข้ามาวางไว้เพียงลำพังคงทำไม่ได้แน่ จึงได้เดินไปดูศาลาเพื่อหาทางนำออกมาไว้ด้านนอกให้ได้เสียก่อน

หลี่หยวน เมื่อจัดการเรื่องอาหารเช้าให้มารดาเรียบร้อยแล้ว เขาก็รีบกลับเข้าห้องเพื่อติดต่อกับซีซีที่ขาดการติดต่อไปหลายชั่วยามแล้ว

“ซีซี เจ้าได้ยินข้าหรือไม่”

ซีซีที่กำลังจะลองดูว่าศาลามันสามารถถอดออกไปประกอบด้านนอกได้หรือไม่ ก็หันมาสนใจกับเสียงเรียกของหลี่หยวน

“ท่านเรียกข้ามีเรื่องอันใดหรือ”

“เมื่อคืนเหตุใดข้าถึงติดต่อเจ้ามิได้” เขาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เมื่อเห็นว่ายังติดต่อกับซีซีได้อยู่

“อ้อ ข้าเผลอไปกดปิดสัญญาณติดต่อกับท่าน ว่าแต่มีเรื่องใดให้ข้าช่วยหรือ”

“ไม่มี ข้าเพียงสงสัยว่าเจ้าเป็นอันใดหรือไม่”

“ข้าไม่เป็นอันใด หากไม่มีเรื่องใด ก็แค่นี้นะ ข้ากำลังยุ่ง” ซีซีนางเผลอคิดว่ากำลังคุยโทรศัพท์อยู่ จึงได้ตอบไปเช่นนั้น

หลี่หยวนตกตะลึง เมื่อเห็นว่าการสื่อสารครั้งนี้ของนางต่างไปจากทุกครั้ง ที่นางมักจะถามเขาว่าทำอะไร วันนี้จะไปทำอันใดหรือไม่ นางกลับไม่ถามเขาสักคำ

ซีซี หันมาสนใจศาลาตรงหน้า นางเริ่มหาเครื่องมือที่ช่วยในการถอดชิ้นส่วนออกไปประกอบด้านนอก กว่านางจะนำศาลาออกมา แล้วต้องประกอบด้วยตนเองก็แทบจะหมดแรงเลยทีเดียว

“กลับไปมิติเดิม ฉันคงทำอะไรด้วยตนเองได้อีกเยอะ ฮ่า ฮ่า” ซีซีเงยหน้าหัวเราะอย่างชอบใจ

นางไม่รู้เลยว่าคำพูดของนางทั้งหมด หลี่หยวนล้วนได้ยิน เขาอดจะประหลาดใจไม่ได้ ที่นางพูดเรื่องมิติอื่น แต่เพราะไม่รู้ว่าคืออันใด และไม่กล้าที่จะเอ่ยถามนาง เพราะกลัวว่านางจะคิดว่าเขาแอบฟังเรื่องของนางอยู่