7 คนขี้แกล้ง

“พี่หมอก! อย่าเล่นบ้าๆนะ เอาของนับคืนมา…”

ฉันขอชั้นในของตัวเองคืน ถามว่ารู้สึกไหม…ตอบเลยว่ารู้สึกมาก สัมผัสของพี่หมอกก่อนหน้านี้ทำเอาฉันยืนแทบไม่ติดพื้น ถึงจะเขินมากแค่ไหนแต่ฉันเองก็ต้องการ…อยากให้เขาทำมันต่อไป เพราะฉันกับเขา…ตั้งแต่มีเรื่องเครียดๆเข้ามา เราสองคนก็ห่างจากเรื่องอย่างว่ามาพักใหญ่แล้ว แต่…ที่นี่คือที่ทำงาน ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกอยากมาพังทลายความน่าเชื่อถือของพี่หมอก เพราะถ้าเกิดมีคนมาเห็นเราขึ้นมา…เรื่องใหญ่แน่ๆ

“ก็นับบอกให้พี่ถอดมันออกมาไม่ใช่เหรอ?” พี่หมอกยังทำหน้ามึนใส่ฉัน บอกตรงๆเลยว่าคนคนนี้…เวลาดุก็ดุสุดชีวิต เวลาจริงจังก็จริงจังจนเครียดสุดๆ แต่อย่าให้ถึงเวลาที่เขากวนประสาทขึ้นมา…เขามันขี้แกล้งสุดๆเลยล่ะ

“นับแค่ก็จะแกล้ง! ไม่ได้อยากให้ทำจริงๆสักหน่อย! เอาคืนมานะ!”

“แต่พี่อยาก…อยากมาก พี่หิวนับสุดๆเลย”

“แต่นี่มันออฟฟิศนะพี่หมอก! หยุดแกล้งนับสักที ถ้าเกิด…อื้อ!” ฉันไม่มีโอกาสจะได้พูดอะไรทั้งนั้น เพราะคนขี้แกล้งประกบปากเข้ามาจูบ จนถึงตอนนี้เขาก็ยังรวบแขนทั้งสองข้างของฉันเอาไว้ไม่ยอมปล่อย จู่โจมจูบเข้ามา…ทั้งบดทั้งเบียด ทั้งดูดทั้งดึง เพียงจูบเดียว…เขาสามารถทำให้ฉันหลอมละลายได้ง่ายๆ เขาจะรู้ไหมว่าตัวเขานั้นปลุกความต้องการของฉันให้ลุกฮือได้ง่ายๆเพียงแค่จูบเดียวเท่านั้นเอง

“นับไม่หิวพี่บ้างหรือไง? หรือว่าเบื่อพี่แล้ว?” แล้วเขาก็ถอนจูบออกมาถาม ขณะเดียวกันมือหนาก็เริ่มเคลื่อนเข้ามาใต้กระโปรงของฉันอีกครั้ง

“เบื่อเหรอ? นับต้องถามพี่หมอกต่างหาก…”

“ห้าปีมานี้…พี่สงสัยมาตลอดว่านับทำของอะไรใส่พี่หรือเปล่า ทำไม…พี่ไม่เคยเบื่อนับเลยสักนาทีเดียว”

“อ๊ะ! พี่หมอก…เอามือออกไปนะ” ฉันอยากจะยั้งการกระทำของเขา แต่กลับทำได้เพียงครางออกมา พี่หมอกกำลังแกล้งฉัน…เขารุกล้ำเข้ามา…คลึงเขี่ยจนฉันเสียวไปทั้งตัว และฉันรับรู้ได้ถึงความชุ่มฉ่ำที่ตรงส่วนนั้น เพราะมันรู้สึก…เพราะเขาทำให้ฉันมีอารมณ์ ทั้งหมดเพราะเขารู้ว่าฉันมันเร็วต่อสัมผัสของเขา

“เปียกแล้ว…”

“อื้อ! พี่หมอก…อย่าทำ…อ๊ะ! อ๊าห์! พี่หมอก…” ฉันทำได้เพียงครางเพื่อระบายความเสียวกระสัน ได้แต่บิดเร้าไปมา ฉันเริ่มเกร็ง…เกร็งมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อความเสียวซ่านมันไต่ระดับขึ้นสูง

“เรียกพี่ทำไมครับ?” เขายิ้ม ก้มหน้าลงมาระดมจูบแล้วไซร้ซอกคอฉัน การกระทำนั้นทำฉันเสียวจนเริ่มอยู่เฉยไม่ได้แล้ว

“อื้อ! อย่าแกล้งกันได้ไหม? พี่หมอก…อ๊ะ! พอก่อนได้ไหม? นับเสียวจนทนไม่ไหวแล้วนะ”

“ก็แล้วจะทนทำไมล่ะ?”

“จะเอาแบบนี้ใช่ไหม…อ๊ะ! ขอร้อง…อย่าแกล้งนับแบบนี้ได้ไหม? เรารอกลับไปทำที่คอนโดก็ได้…ที่นี่มันไม่เหมาะนะ” ฉันช้อนสายตามองร่างสูง ส่งสายตาขอร้องเขา นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันกับเขาอยู่ใกล้กันมากขนาดนี้ในที่ทำงาน

“รอไม่ไหวหรอก รู้ไหมว่าพี่ชอบมอง…ตอนนับทำหน้าเสียวแบบนี้” เขาสอดลึกเข้ามา บดคลึงฉันที่ด้านนอกยังไม่พอ ยังเข้ามาจี้จุดเสียวภายในของฉันอีก แล้วฉันก็แทบจะทนไม่ไหวแล้ว…ไม่ไหวแล้วจริงๆ

“อ๊าห์! พี่หมอก…พอเถอะนะ…ได้โปรด…”

“จะเสร็จเหรอ?”

“ฮึก! เสียวเกินไปแล้ว…นับไม่ไหว…อ๊ะ! อ๊าห์!” ทุกอย่างมันเกิดขึ้นรวดเร็ว อยู่ๆเขาก็ทิ้งตัวลงไปนั่งคุกเข่า ยกขาฉันขึ้นไปพาดบ่า ถลกกระโปรงฉันให้เปิดออกแล้วซุกใบหน้าเข้ามาที่ตรงนั้น

“หวานจัง…”

“ฮึก! พี่หมอก…อ๊ะ! ไม่เอาแบบนี้…อ๊าห์! อ๊าห์! อึก!”ฉันเหมือนจะบ้าให้ได้ ฉันทนมันไม่ไหวอีกแล้ว กระตุกสั่นไปทั่วทั้งร่างเพราะฉันสำเร็จความใคร่แล้วจนได้ ก็พี่หมอกเล่นโกยกินฉันอย่างกับคนที่หิวโหยมาเป็นปีเป็นชาติ เขาสอดลิ้นเข้ามา…ดูดดึงฉันอย่าหนักหน่วง และเขาไม่หยุดแค่นั้น…พอเห็นว่าฉันเสร็จ เขาก็กำลังจะปลดกางเกงตัวเอง…

“พี่ไม่ไหวแล้วนับ…”

“ฮึก! พอก่อน…เก็บไว้ไปทำที่คอนโดเถอะนะ ที่นี่ไม่ได้นะพี่หมอก…”

“ทำไม…พี่ไม่อยากทน…พี่ต้องการนับ…”

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“ฮึก!” ทุกอย่างชะงักงัน พี่หมอกหยุดการกระทำทุกอย่าง เขารีบลุกขึ้นยืน ก่อนจะจับตัวฉันให้ยืนอยู่ในท่าปกติ ฉันรีบปรับสีหน้าและอารมณ์ สายตาของเราทั้งสองคนจ้องไปมองที่ประตูห้อง วินาทีถัดมาคุณวีก็เปิดตูเข้ามา

“คุณหมอก…”

“ว่าไงวี?”

“ท่านประธานใหญ่กำลังขึ้นลิฟต์มาครับ” ท่านประธานใหญ่ที่ว่าก็คือพ่อพี่หมอก ถึงแม้ว่าท่านจะวางมือไปแล้ว แต่เราก็ยังเรียกท่านว่าท่านประธานใหญ่เพื่อเป็นการให้เกียรติ

“พี่หมอก!” ฉันส่งสายตาหาพี่หมอกเพื่อให้เขาคิดว่าฉันจะต้องทำยังไง

“วี…พานับออกไปก่อน”

“ครับ”

“แล้วถ้าเราเจอพ่อพี่หมอกที่ลิฟต์ล่ะ?” ฉันทำอะไรไม่ถูกแล้ว

“เจอที่ลิฟต์ก็ยังดีกว่าเจอที่ห้องนี้…รีบไปเถอะครับคุณนับ” ว่าแล้วคุณวีก็เข้ามาพาฉันออกไปมาจากห้องพี่หมอก ในตอนนั้น…ฉันก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ชั้นในของฉัน…ยังอยู่ในมือพี่หมอกอยู่เลย!