บทที่ 3 รูมเมท

โรงแรม นาซ่าเวกัส

ชีวิตของพวกเราห้าสาว เป็นอันได้ขึ้นคาน เพราะพวกเขาแน่นอน ถ้าเป็นแบบนี้เล่นพักที่นี่เลย เหมือนฝันของพวกเราที่อยากใช้ชีวิตในโรงแรม และมีการบริการเหมือนคนรวย อยากรู้ว่ามันจะสบายอย่างที่พวกเพื่อนๆในคณะ เคยเล่าให้ฟังไหม แต่คงจะดีถ้าไม่ต้องมาพักด้วยกันกับพวกเขาแบบนี้ บรรดาสาวๆต่างคิดเหมือนกันเลย อารมณ์ตอนนี้ คือ อยากอยู่ห่างๆจากพวกเจ้าชาย ที่มาทำให้หัวใจของพวกเธอหวั่นไหว แค่วันแรกก็ทำให้พวกเราแถบตายแบบนี้ แล้วต้องมาอยู่ด้วยกันอีกใจหน่อใจ ทำไมไม่ฟังกันบ้างเลยว่า อย่าหลงรักพวกเขา แต่ไม่มีวันให้พวกเขาชนะได้แน่ไม่ยอมอ่อนแอ่ เพราะถ้าเขาชนะง่ายๆ พวกเขาอาจจะทำร้ายจิตใจพวกเราย่อยยับแน่ เพราะพวกเขามีทุกอย่าง แต่พวกเราไม่มีสักอย่าง แต่ตอนนี้ต้องหาข้อตกลงในการอยู่รวมกันก่อน เรียกพวกเขากับเพื่อนๆมาทำข้อตกลงกันดีกว่า จะอยู่แบบไม่ต้องกลัวพวกเขาจะก้าวกายพวกเรา

"เอ้อ พวกแก่ จัดของเรียบร้อยแล้วใช่ไหม มาเจอกันที่ห้องฉัน พาพวกเขามาด้วยพวกเราต้องมาทำข้อตกลงในการอยู่ร่วมกันรู้ห้องฉันไหม บอกพวกเขาว่า ต้องมาห้องเพื่อนที่ชื่อเมฆฟิสตกลงนะ ฉันจะไปดูว่าเขาจัดห้องเสร็จยัง เจอกันห้องรับแขกของห้องฉันนะ โอเค"

"เอ้อได้ จะบอกพวกเขาให้"

"เค เจอกันฉันกำลังคิดเหมือนกัน"

"ฉันก็ด้วย"

"เหมือนกัน เจอกัน "

จากนั้นพวกสาวๆ ก็พาหนุ่มๆมาที่ห้องฉัน และพวกเราก็นั่งรอพวกเขาอยู่ก่อนแล้ว เพราะว่าพวกเขาไม่ต้องจัดของเหมือนพวกเรา เพราะน่าจะมีคนของโรงแรมมาจัดไว้ก่อนแล้ว แต่ของพวกเรานั้นเห็นเขาบอก ให้จัดเองเดี่ยวไม่ถูกใจ ควรดีใจหรือเสียใจดี ที่รู้สึกเหมือนแบ่งแยกชัดเจนเลย คนที่แค่สั่งแล้วได้ตามที่ต้องการ ต่างจากเราที่ต้องทำเองทุกอย่าง เฮ้อ เหนื่อยใจ

"ถ้าทุกคน มาครบกันแล้ว ก็จะบอกว่าทำไมถึงเรียกมานะ เพราะเราต้องการทำข้อตกลงในการอยู่ด้วยกัน ที่เราจะไม่ก้าวกายกัน มีขอบเขตแบ่งแยกที่ชัดเจน อีกอย่างอยากถามว่าจะอยู่ในโรงแรมนี้จนจบเลยหรือไง มันไม่แพงไปหน่อยไงเงินนะไม่ได้หามาง่ายๆนะ"

"ใช่ อยู่จนกว่าพวกเราจะจบ หรืออยากกลับนะ ไม่ต้องห่วงพวกเราจ่ายได้สบาย อย่ากังวลไปมีอะไรก็ว่ามา พวกเราอยากพักผ่อน เพราะเดี่ยวตอนกลางคืน พวกคุณต้องพาพวกเรา ไปท่องราตรี"

"หา อะไรนะ นี่ไม่ใช่ข้อตกลงนี้ จริงไหมมานา"

"มันก็ไม่เชิง แอนนา เพราะว่าพวกเรา ก็เหมือนคนนำเที่ยว และเป็นเพื่อนพวกเขาสอนพวกเขา และทำให้เขา เข้าใจการใช้ชีวิตในไทย ในฐานะคนธรรมดาแบบเรา ถ้าทำได้พวกเขาก็จะได้กลับประเทศ พวกเราก็ได้กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม ที่ไม่ต้องมาปวดหัวกับพวกเขาอีกนะไม่ดีไง สอนพวกเขาให้เข้าใจเร็วๆ พวกเราจะได้เป็นอิสระเร็วๆ"

"มันก็ดีอย่างที่แก่ว่ามานา งั้นเอาตามนั้น แก่รู้ว่าพวกเรารู้สึกยังไงใช่ไหม แก่ก็เป็นเหมือนกันใช่ไหม "

"เอ้อถึงรีบไง จะได้ไม่ตกหลุมรักไปมากกว่านี้ เพราะมันต่างกันเกินไปเอาไว้ ถ้าฉันคิดว่าพวกแก่ควรจะรู้ฉันจะบอกนะ แต่ตอนนี อย่าเผลอใจไปกับพวกเขามากไปกว่านี้นะ เพราะเราไม่รู้ว่าพวกเขามีแฟน หรือเมียหรือยังไม่อยากทำร้ายใคร และไม่อยากทำบาปด้วยเข้าใจนะ"

"เอ้อ เข้าใจดี ทำไมต้องเป็นพวกเรานะ อาจารย์ก็นะมันน่า เฮ้อ"

"พอแล้วพวกเขางงกันแล้ว กลับมาจัดการคนที่อยู่ข้างๆ พวกเรากันดีกว่าจะทำยังดี ใจหนึ่งก็กลัวที่ต้องมีรูมเมท เป็นผู้ชาย แถมไม่เคยรู้จักกันด้วยนี่สิเรื่องใหญ่"

"งั้นก็เอางี่ ให้พวกเรากับพวกเขาแนะนำตัวกันก่อน แล้วค่อยตกลงกันจะได้เรียกชื่อถูกนะ"

"เค "

"พวกคุณไม่คิดจะคุยให้พวกเราเข้าใจหรือไง แล้วเรียกพวกเรามาทำไม มิทราบครับ"

"เปล่า พวกเราแค่คุยกันว่าคืนนี้ จะพาพวกคุณไปเที่ยวที่ไหนกันดี เพราะพวกเราไม่ใช่คนเที่ยวกลางคืนนะ"

" งันก็ไปที่ไหนก็ได้ ที่พวกคุณคิดว่าน่าเที่ยว พวกเราจะได้เรียนรู้วิถีชีวิต ของเมืองไทยนะ"

"ได้ แต่ตอนนี้พวกเรา ต้องการให้ทุกคน แนะนำตัวเอง เพื่อจะได้เรียกชื่อถูก และจะได้จำได้ว่าใครคู่ใคร

จะได้ไม่ผิดคู่"

"เรื่องผิดคู่ คงไม่มีสำหรับพวกเรา คงจะเป็นพวกคุณมากกว่า"

"อย่ามาดูถูกพวกเรานะ พวกเราจำได้ ไม่มีทางผิดคนหรอก ต่างกันขนาดนั้น "

"เก่งขนาดนั้นเชียว แล้วจำได้ไหมว่าจูบแต่ละครั้งของวันนี้ มันต่างกันอย่างไรตอบมา ถ้าตอบได้

พวกเราจะเชื่อพวกคุณ "

"นี่ คุณเรื่องนี่ มันไม่ได้สำคัญขนาดต้องจำหรอกนะ มันก็แค่การเสียจูบแรกของพวกเรา ให้กับคนที่ไม่คู่ควร ที่จะได้มันไปก็เท่านั้น"

"คุณว่ากับคนที่ไม่คู่ควร มันไม่แรงไปหน่อยเหรอ ถ้าพวกเราไม่คู่ควร แล้วจะเป็นใครที่คู่ควร"

ก็พวกเจ้าชายดินแดนทะเลทรายที่มานาเขียนถึงนะ เขาน่าหลงไหล คู่ควรกับจูบแรกของพวกเราที่สุดว่าไหม"

"งั้นพวกเราก็คู่ควรพอๆ กับพวกเขาใช่ไหม มานา หรือว่าจะเถียงผม"

"ไม่ได้เรียกพวกคุณมาเพื่อเรื่องนี้นะ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า เสียเวลามาพอแล้ว"

"ไม่ได้เสียเวลาสักหน่อย แค่อยากรู้ว่า พวกคุณจะจำได้ไหมว่า ใครจูบคุณหากไม่ได้เห็นหน้าคุณจะยังมั่นใจว่า

เป็นพวกเราหรือไม่ก็เท่านั้น เพราะมันสำคัญกับพวกเรามากนะ รู้ไหม"

"จำได้อยู่แล้ว ไว้ถึงเวลาคุณจะรู้เอง เอาเป็นว่าเรามาแนะนำกันดีกว่า เริ่มจากฉันก่อนก็แล้วกัน เอาแค่ชื่อเล่นก่อน เพราะไม่มีใครจะเรียกชื่อจริงหรอก มันยาวไป จำไม่ได้หมดกันพอดี"

"ฉัน มานา "

"ส่วนฉัน แอนนา"

" แล้วก็ฉัน นานา "

"ฉันทาทา "

"ฉัน นาร่า พวกเราแนะนำตัวทุกคนแล้วถึงตาพวกคุณแล้ว"

"ก็ได้ ไม่มีปัญญหา เราเมฆฟิส คนที่เป็นรูมเมท มานา พวกนายแนะตัวพร้อมชื่อรูมของพวกนาย

พวกนางจะได้จำได้ว่าใครคู่ใคร"

"ผม โยเซฟ รูมเมท แอนนา"

"ผม เบนจามิน รูมเมท นานา"

"ผม ยูดาห์ รูมเมท นาร่า"

"ผมคนสุดท้าย ดาวิด รูมเมท ทาทา"

"เอาหละพวกเราก็รู้จักกันแล้ว และจำได้แล้วว่า ใครชื่ออะไรที่ขโมยจูบแรก ของพวกคุณไปช่วยจำหน้า จำชื่อพวกเราให้ขึ้นใจด้วย เพราะพวกเรารู้มาว่า พวกคุณเป็นดาวมหาลัย มีหนุ่มมารุมล้อมมากมาย ตั้งแต่วันนี่ไปจะไม่มีใครมาจีบพวกคุณอีก เพราะพวกเขาคงคิดว่าพวกคุณ เป็นแฟนของพวกเราไปเรียบร้อยแล้ว และอยากให้ช่วยเป็นแฟนพวกเราตอนที่อยู่ที่นี่ด้วย พวกเราจะได้สนิทกันมากขึ้น และเรียนรุ้ทุกอย่างจากพวกคุณมากขึ้น"

"นี่พวกคุณ คิดว่าตัวเองเป็นใคร พวกเราไม่ต้องการเป็นแฟนพวกคุณ ที่เรียกมาเพื่อที่จะคุย งั้นเรื่องนี้ด้วยดีเหมือนกันมันจะได้เข้าใจตรงกัน"