2 วิถีมาเฟีย[2]

“ทุกทีเลยนะเธอ…สรุปว่าตั้งแต่ไปที่ร้านฉันเธอยังไม่กลับบ้านใช่ไหมเจสซี่”

“ใช่! ฉันอยู่คอนโดมาหลายวันแล้ว ฉันจะรอจนกว่าคุณพ่อจะโทรมาง้อ”

“ทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาไปได้นะเธอน่ะ”ส่ายหน้าอย่างระอาแทนคนเป็นพ่อของเจสสิก้า แต่ก็เถอะนะนั่นมันเรื่องภายในครอบครัวไม่ใช่เรื่องที่เควี่จะเข้าไปเจ้ากี้เจ้าการ ถึงแม้จะเป็นเพื่อนสนิทเสียจนนอนร่วมเตียงกันได้ก็ไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยว

“เจสซี่ซะอย่างไม่ง้อใครอยู่แล้วจ๊ะ มาเถอะมาดื่มกันดีกว่าวันนี้เอาให้เมาไปเลยนะ”

“ถึงขึ้นกับเปิดเตกิลาเลยเหรอ!?”สาวประเภทสองถึงกับปิดปากด้วยความตกใจ ปกติแล้วเจสสิก้าจะดื่มไวน์เสียมากกว่า ไม่อยากจะคิดว่าหากถูกเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เข้าครอบงำคงควบคุมสติตัวเองไม่อยู่แน่ๆ

“ช่ายย~ แต่ไม่ต้องห่วงนะแค่นี้คุณหนูเจสซี่เอาอยู่อยู่แล้ว”ขยิบตาหนึ่งข้าง ก่อนจะยกเครื่องดื่มที่มีในแก้วกระดกเข้าสู่ลำคออีกครั้ง เพราะความเคยชินที่เวลาอยู่ในห้วงที่ควบคุมสติไม่อยู่จะมีอัลบ้าคอยดูแลตลอด ทว่าเกือบสัปดาห์ที่ไร้คนติดตามคอยดูแลและอำนวยความสะดวกให้ทำให้เธอหลงระเริงอย่างมีความสุขชั่วขณะ

“ถ้าเมาฉันไม่หิ้วกลับห้องนะย่ะ”เพราะหากเจสสิก้าเมาเควี่ก็คงไม่ต่างกันเท่าไรหรอก

“อย่าไปซีเรียส ฉันดูแลตัวเองได้ย่ะแล้วจะดูแลเธอด้วย”

“เหรอ…ไม่ไว้ใจใครหรอกย่ะ เอาเป็นว่าดื่มเบาๆ สวยๆ ก็พอเนอะ”ไม่รู้หรอกว่าจะทำได้อย่างที่ปากพูดหรือเปล่า แต่ปกติก็จะสังสรรกันเพียงสองคนเท่านั้น แต่ด้วยความที่ทั้งคู่กระเป๋าหนักจ่ายได้ไม่อั้นแถมยังอยู่ในโซนระดับวีไอพีจึงได้รับการบริการอย่างดีแบบพิเศษสุดๆ

เสียงเพลงละตินยอดฮิตคลอเบาๆ บวกกับแสงไฟที่ทำให้คนที่โดนฤทธิ์แอลกอฮอล์ดีกรีสูงเล่นงานเสียจนแทบลุกยืนไม่ไหว

“เจสซี่ก้าบกานเถอะนาา~”เสียงอ้อแอ้บอกเพื่อนรักที่นั่งดื่มอยู่ข้างกัน เควี่พยายามปรือตามองใบหน้าหวานของเจสสิก้าแต่ทว่าช่างยากเย็นเสียเหลือเกิน

“ฉานม่ายมีบ้านห้ายก้าบบ”แทบเรียบเรียงเป็นคนพูดไม่ถูก ทั้งที่คฤหาสน์ก็ออกจะใหญ่โตและคอนโดก็ยังกว้างขวางไม่ต่างจากบ้านขนาดกลางสไตล์วินเทจ แต่ยังมิวายพูดจาประชดประชันเพราะตามาเฟียหน้าหนวดนั่นแท้ๆ ถึงทำให้พ่อตะคอกใส่หน้าเธอเอาได้ หึ!! คอยดูเถอะเจอแม่จะฟาดฝ่ามือลงบนแก้มฉาดใหญ่เลย

“กลับกานเถอะ”เสียงยานครางของเควี่ยังคงบอกเจสสิก้า เพราะวันนี้พวกเขาทั้งสองนำรถส่วนตัวมาโดยไร้คนขับรถ และไม่อยากให้เมาไปมากกว่านี้เพราะทางที่จะกลับคอนโดใช่ว่าจะระยะใกล้

“ก็ด้ายยย…”ลากเสียงยาวก่อนจะกรอกตาไปมาในอากาศอย่างรู้สึกเซ็งนิดๆ

“เอาเถอะน่า~ คราวหน้าล่ะกานน่าา…”เควี่บอกอย่างรู้สึกผิด ก็เธอดื่มต่อไม่ไหวจริงๆ นี่น่า ก็รู้ว่าเจสสิก้าอยากหาเพื่อนอยู่ต่อแต่หากร่างกายได้รับแอลกอฮอล์มากกว่านี้คงไม่ดีเท่าไรนัก

หลังจากที่เช็คบิลจนเสร็จสรรพเควี่ก็เลือกที่จะขับรถตามมาส่งเจสสิก้าที่คอนโดหรูก่อน และต่อจากนั้นก็ต่างแยกยย้ายกันไปพักผ่อน ทันทีที่ร่างบางกลับมาถึงห้องนอนขนาดใหญ่

ครืด! ครืด!!

“หืม…เบอร์จากคฤหาสน์โทรมาตอนนี้เนี่ยนะ!?”คิ้วสวยขมวดกันเป็นปม นี่มันจะเที่ยงคืนแล้วนะแต่เธอก็ต้องกระแทกสะโพกลงนั่งไขว่ห้างบนเตียงก่อนจะรับสาย

‘คะ…คุณเจสซี่คะ คะ…คือ…’

“ป้ามิเกลโทรมาอะไรดึกดื่นขนาดนี้คะ รู้ไหมคะว่าเจสซี่กำลังจะนอ…”ตามสไตล์คนขี้เหวียงเสียงแหลมจึงแผดใส่แม่บ้านสูงวัยประจำคฤหาสน์อย่างป้ามิเกลที่รับบทเป็นแม่นมของเธอเช่นกัน

‘คะ…คุณท่านโรคหัวใจกำเริบค่ะ ตอนนี้นอนอยู่ที่โรงพยาบาล’

“คุณพ่อ!”หัวใจดวงน้อยแทบร่วงลงไปยังตาตุ่ม มือไม้สั่นเทาก่อนที่สมาร์ตโฟนเครื่องหรูจะหล่นลงบนฟูกที่นอนหนา ไม่รอช้าอีกต่อไปฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เพิ่งดื่มเข้าไปถึงกับสร่างขึ้นมาในทันที เป็นห่วงบิดาจนสุดใจจึงตรงดิ่งไปที่โรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว

โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังในกลางกรุงมาดริด

“อะ…อัลบ้าคุณพ่อเป็นอย่างไรบ้าง”เสียงสั่นเครือถามบอดี้การ์ดมือขวาของตน นัยน์ตากลมโตแดงก่ำเพราะผ่านการร้องไห้ในขณะที่ขับรถมายังโรงพยาบาล

“หมอกำลังปั้มหัวใจของท่านโฆเซ่ครับ เพราะก่อนจะมาถึงที่นี่ท่านล้มลงก่อนที่จะเซ็นเอกสารบางอย่าง”อัลบ้าอธิบายยังโชคดีที่มีแซมที่อยู่ในห้องทำงานกับท่าน

“อะ…เอกสารอะไร!?”

“เอกสารเกี่ยวอสังหาริมทรัพย์ให้กับคุณราจีฟครับคุณเจสซี่”หัวสมองประมวลผลในทันทีว่าเขาคนนั้นเป็นใคร หุ้นส่วนรายใหญ่ของผู้เป็นพ่อที่ท่านเคยเล่าให้ฟัง มิหนำซ้ำเธอยังโดนบิดาตะโกนใส่หน้าเพียงเพราะว่าเจสสิก้าโดนเขากลั่นแกล้ง

“ตามาเฟียหน้าหนวดน่ะเหรอ!?”

“คุณเจสซี่ครับทุกอย่างมีที่มาที่ไปนะครับ อสังหาริมทรัพย์ในกรุงบาร์เซโรน่าเป็นของคุณราจีฟทั้งหมดในตอนนี้ เพราะเอ่อ…”

“ทำไมถึงเป็นของตานั่นไปได้!”

“ผมว่าคุณเจสซี่ใจเย็นๆ และรอให้ผมจัดการต่อนะครับ”เขาจะกล้าบอกคุณหนูได้อย่างไรว่าพื้นที่ในกรุงบาร์เซโรน่าไม่ใช่ของพ่อเธอมานานมากแล้ว แต่ที่ยังคงหารายได้มหาศาลเหล่านั้นได้เป็นเพราะว่าคุณรามิเรชปล่อยผ่านเรื่องนี้ ทว่าตอนนี้มาเฟียใหญ่อย่างราจีฟที่ขึ้นกุมเหียนแทนผู้เป็นพ่อกลับสืบค้นผลประโยชน์ที่พ่อของเขาไม่ยอมจัดการให้ลงตัวเพื่อทวงทุกอย่างคืน

“เอกสารแผ่นนั้นอยู่ที่ไหน เอามาให้ฉันเดี๋ยวนี้อัลบ้า”

“ให้ผมและทางทนายจัดการเถอะครับคุณเจสซี่ ตอนนี้ผมว่ารอดูอาการท่านโฆเซ่เถอะครับ”หากเจสสิก้าทำอะไรโพรงพรางคงไม่เป็นผลดีสักเท่าไร เพราะอัลบ้ารู้แก่ใจว่าในเชิงคดีความยังไงพ่อของเธอก็ไม่มีสิทธิ์ในอสังหาริมทรัพย์ในกรุงบาร์เซโรน่าอีก หากอีกฝ่ายจะเรียกร้องค่าเสียหายเท่าไรก็ย่อมได้