1 เจ้าพ่อมาเฟียแห่งกรุงมาดริด[5]

ตึกสูงตระหง่านของ บริษัท โฮแกน แบรนครอฟต์ เป็นบริษัทเกี่ยวกับการลงทุนและการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ โดยมีราจีฟเข้ามาบริหารต่อจากรามิเรชผู้เป็นบิดาที่รามือจากวงการธุรกิจทั้งถูกกฎหมายและสิ่งผิดกฎหมาย

แฟ้มเอกสารที่ครูซนำมาให้เมื่อครู่ถูกเปิดอ่านไปทีละแผ่นอย่างสนใจทุกรายละเอียด ซึ่งหากเป็นงานบริหารเกี่ยวกับการลงทุนและอสังหาริมทรัพย์เขาจะไว้ใจอาเธอร์และครูซลูกน้องผู้ภักดีเป็นผู้ดูแล ส่วนมากเขาถนัดกับงานสีเทาเสียมากกว่า

“อืม...มีหุ้นส่วนอสังหาริมทรัพย์ที่ดินของฉันด้วยงั้นหรือ?”

“ใช่ครับนาย และถือเกินยี่สิบเปอร์เซ็นต์ทั้งนั้นเลยครับ”ครูซ บอกหลังจากที่สืบค้นประวัติของใครบางคนให้กับเจ้านายหนุ่ม ทำให้เขาเกิดความระแคะระคายบางอย่างขึ้นมา

“แต่ก่อนที่ฉันจะขึ้นมาบริหาร ไม่มีใครถือหุ้นเกินสามสิบเปอร์เซ็นต์เลยนะ...”เขาถือหุ้นพื้นที่อสังหาริมทรัพย์ในสเปนที่จัดหาเพื่อการลงทุนเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ และขายในตลาดหุ้นเพียงไม่กี่เปอร์เซ็นต์เท่านั้น มิหนำซ้ำยังมีนักลงทุนรายย่อยอีกสิบเปอร์เซ็นต์มีความเป็นไปได้สูงว่าจะต้องมีการฉ้อโกงเกิดขึ้น

ในระยะเวลาสิบปีที่ขึ้นกุมบังเหียน โฮแกรน แบรนครอฟต์ ชายหนุ่มมุ่งเน้นไปที่ธุรกิจสีเทาร่วมกับเพื่อนทั้งสองนั่นก็คือ ราฟาเอล ฟอร์ด คอปโปลา พ่อค้ายาเสพติดแห่งเมืองซุมบ้าจากแถบอเมริกาใต้ และ ริคาร์โด้ คาร์เตอร์ แอนเดอร์สัน เจ้าของฉายาจอมเย็นชาจากประทศโคลัมเบีย ซึ่งทุกอย่างล้วนแล้วผิดกฎหมายและเป็นที่จับตามองในหลายองค์กรจึงต้องการตัวพวกเขา

งานนี้คงได้สนุกกันแน่สาวน้อยจอมเย่อหยิ่งและแสนเย้ายวนชวนให้เจ้าพ่อมาเฟียแห่งกรุงมาดริดเข็ดฟัน ไม่แปลกใจทำไมเจ้าหล่อนถึงเป็นที่หมายตาของแวดวงนักธุรกิจ อายุเธอยังน้อยมิหนำซ้ำยังงดงามอย่างไม่มีที่จะติดอยู่ตรงที่มีนิสัยก้าวร้าวไปหน่อย แต่ไม่เป็นไรเป็นเมียเขาเมื่อไหร่พ่อจะสอนเช้าสอนเย็นให้รู้จักกาลเทศะกับผัวตัวเองซะบ้าง

“ใช่ครับนาย...ผมก็คิดว่า...”

“ตามที่แกคิดนั่นแหละครูซ หึ...พวกเราเองก็ไม่ได้ตระหนักเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์และการลงทุนมากเท่าไรซะด้วยสิ เอาล่ะครูซรู้ใช่ไหมว่าจะต้องทำยังไงต่อไป...”

“ครับนาย”ไม่จำเป็นต้องรับคำสั่งโดยตรงราจีฟก็คิดว่าครูซสามารถรับรู้ว่าต้องจัดการอะไรเกี่ยวกับคนที่กล้ากระตุกหนวดเสือในชั้นเชิงธุรกิจกล้ามากที่จะโกงคนอย่างราจีฟงั้นเหรอ

“หึๆ คิดว่าจะรวยด้วยความสามารถ ที่ไหนได้ถือหุ้นที่ดินของฉันไว้ปันผลงั้นเหรอ?”แสยะยิ้มพร้อมกับเปิดเอกสารไปที่หน้าเกี่ยวกับเจสสิก้าทั้งหมด ภาพถ่ายในหลายอิริยาบถทั้งการนั่ง การเดิน และแม้กระทั่งเจ้าหล่อนเผลอยิ้มออกมาก็ช่างทำให้หัวใจชายหนุ่มเต้นระส่ำ หืม...เธอถ่ายแบบชุดว่ายน้ำให้นิตยสารดังของสเปนด้วยเหรอ?

เซ็กซี่ชะมัด! สบถในใจพร้อมกับขบฟันข่มความต้องการบางอย่างเอาไว้ รูปร่างของเจสสิก้าช่างกะทัดรัดผิวก็ขาวอมชมพู พูดได้เต็มปากว่าเธอสวยกว่าสาวละตินบางคนเสียอีก ดวงตาเจ้าหล่อนสีน้ำตาลกลมโตเป็นประกายเหมือนคนเอเชียเสียมากกว่า

ให้ตายเถอะ!! เธอกำลังทำให้หัวใจมาเฟียหนุ่มเต้นระส่ำราวกับกลองชุดที่กระหน่ำตีก็ไม่ปาน ยิ่งสายตามองไปยังเนินสามเหลี่ยมสวยที่ถูกบดบังด้วยบิกินี่ตัวจิ๋ว ทว่ามันกลับปกปิดความอวบอิ่มสวยงามของเจ้าหล่อนไม่ได้เลย เนื้อนมไข่ของสาวแรกรุ่นไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นหรือสัมผัสมาก่อนตรงกันข้าม หากราจีฟรู้สึกสนใจใครสักคนเพียงกระดิกนิ้วไม่ว่าผู้หญิงคนไหนก็ต่างพลีกายแลกเศษเงินที่เขาใช้ล่อพวกหล่อนทั้งนั้นแหละ

และเขาจะลากเจสสิก้าขึ้นเตียงเพื่อปราบความเย่อหยิ่งของเธอให้ได้คอยดูเถอะ...

โฆเซ่นั่งอยู่หน้าจอไอแพดตรวจสอบรายได้การปล่อยที่ดินอสังหาริมทรัพย์ให้นักลงทุนกระเป๋าหนัก ทั่วทั้งสเปนตอนนี้พื้นที่ 1,581 เอเคอร์อยู่ในนามของเขาที่เป็นเจ้าของ และยังมีธุรกิจการส่งออกอาหารสำเร็จรูปไปยังทวีปเอเชียอีกด้วย นับได้ว่าชื่อเขาติดอันดับมหาเศรษฐีแห่งมาดริดระดับต้นๆ เลยก็ว่าได้

มีเงินแต่ไร้ซึ่งอิทธิพลจึงต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของผู้มีอำนาจทางด้านกฎหมายทั้งหลาย นั่นรวมทั้ง รามิเรช โฮแกน แบรนครอฟต์ ผู้เคยกุมบังเหียนแห่งกรุงมาดริดก่อนที่ราจีฟจะขึ้นมาแทนที่

ปึ๊ง!

“คุณพ่อขา~ คิดถึงที่สุดเลย”เสียงหวานใสของเจสสิก้าดังขึ้นพร้อมกับประตูห้องทำงานที่เปิดออกกว้าง

“ฮึ่ม...วันนี้เข้ามาหาพ่อถึงบริษัทเลยเหรอ?”

“ก็คุณพ่อไม่กลับบ้านมาหลายวันแล้วนี่คะ”เพราะปกติจะไปไหนมาไหนกับบิดา แต่หลายวันมาแล้วที่เจสสิก้าต้องอยู่บ้านหลังใหญ่กับเหล่าแม่บ้าน

“พ่อทำแต่งานเลยนอนคอนโดซะเลย เจสซี่ก็ช้อปปิ้งและก็เที่ยวทุกวันยังคิดถึงพ่อแก่ๆ คนนี้ได้ไง”โฆเซ่ลูบศีรษะลูกสาวที่กำลังกอดร่างอวบของตนอยู่

“คุณพ่อยังไม่แก่สักหน่อยนี่คะ และเจสซี่ก็ไม่อยากให้พ่อทำงานหนักด้วย”

“เจสซี่อยากลองทำงานไหมลูก คราวนี้พ่อจะได้ใช้เงินบ้าง”คำพูดของผู้เป็นพ่อทำให้สาวน้อยส่ายหน้าหวือเชิงปฏิเสธ

“มะ...ไม่ค่ะพ่อ”ตอบพลางยิ้มแห้งๆ ก่อนจะดึงเก้าอี้มานั่งข้างๆ ท่าน มือก็อยู่ไม่เป็นสุขหยิบแฟ้มเอกสารมาเปิดไปทีละหน้าโดยที่บิดาไม่ได้ดุหรือติเตียนใดๆ

“คุณรามิเรชเขาคือใครเหรอคะพ่อ ทำไมเขาถือหุ้นอสังหาริมทรัพย์เกินห้าสิบเปอร์เซ็นต์เกือบทั้งหมดเลยล่ะคะ”อยากจะอ้าปากค้าง จริงๆ แล้วเธอก็ไม่รู้หรอกในแต่ละปีที่ดินและอสังหาริมทรัพย์ปล่อยให้เช่าหรือขายปันผลเพื่อแปลเป็นจำนวนเงินกี่ล้านดอลลาร์

“อ๋อ...อันนั้นเป็นข้อมูลเมื่อสิบปีก่อน แต่ตอนนี้คุณรามิเรชให้คุณราจีฟบริหารน่ะ”

“ระ...ราจีฟไหนเหรอคะ? คงไม่ใช่ตามาเฟียหน้าหนวดหรอกใช่ไหมคะพ่อ”

“ทำไมไปว่าเขาแบบนั้นล่ะเจสซี่? เขาคือหุ้นส่วนรายใหญ่ของพ่อเลยนะ”หุ้นส่วนที่โฆเซ่ขอภาวนาให้ราจีฟโฟกัสแต่ธุรกิจผิดกฎหมายที่ทำให้เขายืนถึงจุดสูงสุดอยู่ในขณะนี้

“ก็เจสซี่เจอเขาที่ผับ ตามาเฟียหน้าหนวดกวนประสาทเจสซี่น่ะสิคะ”วางแฟ้มลงด้วยอาการฉุนเฉียว ก่อนจะจิกปลายเท้าเพื่อหมุนเก้าอี้ไปมาราวกับหาอะไรแก้เซ็ง

“แล้วเจสซี่แสดงกิริยาก้าวร้าวใส่เขาหรือเปล่า?”

“เจสซี่จะตบเขาค่ะพ่อ~”

“ห๊ะ!! ว่ายังไงนะจะตบคุณราจีฟงั้นเหรอ!?”โฆเซ่แทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ลูกสาวคนสวยพูด โอ้ว!! ให้ตายเถอะเจ้าพ่อมาเฟียอย่างราจีฟจะส่งคนมาฆ่าพวกเขาสองคนพ่อลูกหรือเปล่านะ

“ใช่ค่ะ! แต่ตามาเฟียหน้าหนวดดันหลบทันเป็นเจสซี่สิคะโดนเขาแกล้งจนน่าขายหน้าชะมัด...”ยิ่งพูดก็ยิ่งทำให้เจสสิก้าหวนนึกถึงวันนั้นที่พลาดท่าให้เขากลั่นแกล้งจนน้ำตาแทบร่วงแหมะอาบแก้ม

“เจสซี่ที่ลูกรอดมาได้โดยที่คุณราจีฟไม่ฆ่าพ่อก็ถือว่าโชคเข้าข้างลูกมากๆ เลยนะ”

“ก็เขา...”

“อย่าก้าวร้าวกับคุณราจีฟอีกเป็นอันขาด!!”ไม่ใช่คำเตือนจากปากผู้เป็นพ่อ แต่เป็นคำสั่งเด็ดเดี่ยวต่างหากจนคนตัวเล็กถึงกับพ่นลมหายใจหนักๆ ออกมาด้วยความเอาแต่ใจ

“พ่อบอกเข้าใจไหมเจสซี่!?”โฆเซ่ถามย้ำอีกครั้งเมื่อไม่ได้ยินคำตอบจากเจสสิก้า

“ไม่เข้าใจค่ะ”ตอกกลับเสียงแข็งอย่างไม่เชื่อฟัง ร่างเล็กลุกขึ้นยืนด้วยความหงุดหงิดเพราะโดนขัดใจ ไม่ใช่ความผิดของเธอสักหน่อยตามาเฟียนั่นต่างหากกลั่นแกล้งเธอ

“เจสซี่!!”

“พ่อคะ...อย่าเสียงดังสิคะ”

“กลับบ้านไปก่อนเถอะถ้าพ่อพูดแล้วไม่ฟัง”พยายามไม่ขึ้นเสียงเพราะรู้ว่าเจสสิก้านั้นมีอารมณ์ฉุนเฉียวมากเพียงใด

“ชิๆ”คนตัวเล็กกระฟัดกระเฟียดเดินสะบัดก้นออกจากห้องทำงานของบิดา เกิดมาจวบจนอายุยี่สิบเอ็ดปีพ่อไม่เคยตะคอกออกคำสั่งมาก่อนเลย หึ! อย่าคิดว่าเธอจะยอมทำตามที่ท่านบอกหรอกนะ

“ดื้อเหมือนแม่ไม่มีผิด”ส่ายหน้าอย่างเอือมระอา แต่จะให้ทำอย่างไรได้ในเมื่อเขาเองนี่แหละที่ตามใจเจสสิก้าจนเคยตัวและกลายเป็นคนเอาแต่ใจแบบนี้