ตอนที่ 6

ตอนที่ 6

“คุณคะ เข้าไปพักก่อนเถอะค่ะ ป้าจัดห้องไว้แล้ว” ป้าหงส์เดินมาบอกแขกของนายหัวเป็นครั้งที่สาม หลังจากเมื่อหัวค่ำนายหัวโทรมาแจ้งว่าจะกลับดึกและยังสั่งให้จัดห้องพักให้กับแขกของนายหัวด้วย ที่ตอนนี้พรรษกรกำลังคิดหนักกับเรื่องต้องอยู่พักที่บ้านของนายหัว ที่เธอจำเป็นต้องอยู่รอเพราะมีเรื่องต้องคุยกับเขาจริงๆ แต่ไม่คิดว่าจะต้องอยู่รอจนดึกขนาดนี้ ที่ตอนนี้ห้าทุ่มแล้วแต่เจ้าของบ้านยังไม่กลับมา จนตอนนี้เธอเริ่มเกรงใจป้าหงส์ หลังจากได้สอบถามไปว่าพักอยู่ที่บ้านนี้หรือไม่ แต่ป้าหงส์ตอบว่าไม่ได้พัก

“ป้าหงส์กลับบ้านพักไปเถอะจ้ะ ฉันอยู่รอนายหัวคนเดียวได้”

“แล้วคุณจะพักอยู่ที่นี่หรือเปล่าคะ”

“เอ่อ…”

“ถ้าคุณจะกลับโรงแรมตอนนี้ก็กลับไม่ได้แล้วค่ะ เพราะไม่มีรถแล้ว ป้าว่าคุณอยู่พักที่บ้านนายหัวเถอะค่ะ จะได้ไม่ต้องออกไปเสี่ยงอันตราย”

“ที่นี่มีโจรเยอะเหรอคะ”

“ป้าก็ไม่รู้หรอกว่ามีหรือเปล่า แต่มันดึกแล้ว ป้าเป็นห่วงคุณไม่อยากให้ออกไป”

“แต่ว่า…”

“ถ้าคุณกลัวชาวบ้านจะนินทา คุณไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ เพราะอีกไม่นานคุณกับนายหัวก็แต่งงานเป็นผัวเมียกันแล้ว”

พรรษกรฟังแล้วก็ได้แต่ยิ้มนิดๆ ก่อนจะยอมอยู่พัก เพื่อให้ป้าหงส์ได้กลับไปพักผ่อนบ้าง โดยที่เธอก็เดินมาส่งที่ประตูและจัดการล็อกบ้านตามคำบอกกล่าวของป้าหงส์ จากนั้นเธอก็เดินไปนั่งรอที่ห้องรับแขกตามเดิม รอไปก็มองดูนาฬิกาเป็นระยะ

‘เขามีงานด่วนจริงๆ หรือแกล้งกลับดึก เพื่อให้เรารอกันแน่’

พรรษกรเริ่มคิดไปต่างๆ นานา แต่จะทำอะไรได้นอกจากต้องรอ เพราะไหนๆ ก็รอมาจนป่านนี้แล้ว ยังไงก็ต้องรอจนกว่าจะได้พบเจ้าของบ้าน

*************************

ร่างสูงที่กำลังอุ้มหญิงสาวเพื่อพาเข้าห้องพัก ใช้เท้าดันประตูให้เปิดกว้าง ก่อนจะใช้เท้าดันปิดแล้วเดินตรงไปที่เตียง ก่อนจะวางคนบนอ้อมแขนอย่างเบามือเพื่อไม่ให้หญิงสาวที่นั่งคอพับอยู่ที่ห้องรับแขกตื่น และเมื่อวางหญิงสาวลงเรียบร้อยก็ห่มผ้าให้ แล้วยืนมองอยู่ครึ่งหนึ่งก่อนจะเปิดประตูออกไป

ด้านคนที่ถูกอุ้มเข้าห้องก็พลิกตัวนอนหลับไปอย่างสบาย กระทั่งมีแสงสาดส่องผ่านรอยแยกของผ้าม่านเข้ามาก็ทำให้สะดุ้งตื่น พรรษกรดีดตัวลุกทันที

‘เข้ามานอนได้ไง’ คิดแล้วก็มองรอบๆ ห้อง ก่อนจะลุกไปที่โต๊ะเครื่องแป้งเมื่อเห็นแผ่นกระดาษติดเอาไว้

‘ตื่นแล้วก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงไปกินอาหารเช้า ข้าวของส่วนตัวของคุณอยู่ในตู้เสื้อผ้า’

พรรษกรรีบไปเปิดตู้ก็เห็นว่าเสื้อผ้าที่เธอเก็บลงกระเป๋ามาด้วยสามชุดถูกแขวนอยู่ในตู้จริงๆ นั่นก็หมายความว่ามีคนไปเอาข้าวของที่โรงแรมมาไว้ที่นี่ เธอเอาเสื้อผ้าออกมาแล้ววางลงบนเตียง แล้วเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะออกมาจัดเก็บเสื้อผ้าลงกระเป๋า แล้วหิ้วกระเป๋าออกจากห้องพัก เพราะทันทีที่คุยธุระสำคัญจบ เธอจะเดินทางกลับกรุงเทพฯทันที

“ตื่นแล้วเหรอคะ” อ้อยที่ขึ้นมาดูแขกคนสำคัญของ นายหัวตามที่ป้าหงส์สั่งเอ่ยทัก เมื่อเดินขึ้นพ้นบันไดมาแล้วเจอกับแขกคนสำคัญของนายหัวหิ้วกระเป๋าออกจากห้องพักพอดี

“จ้ะ แล้วนายหัวภคินอยู่ที่ไหนเหรอจ๊ะ”

“อยู่ในห้องทำงานที่หนูบอกคุณเมื่อวานค่ะ แล้วนี่คุณหิ้วกระเป๋ามาด้วย จะไปไหนเหรอคะ หรือมีเสื้อผ้าจะให้หนูซัก ถ้าจะให้หนูซัก คุณไม่ต้องหิ้วออกมานะคะ เดี๋ยวตอนสายๆ หนูจะขึ้นไปเอาเอง แล้วจะได้ทำความสะอาดห้องพักของคุณด้วย”

“ไม่ใช่หรอกจ้ะ แต่ฉันขอไปพบนายหัวก่อนนะ”

“งั้นเชิญค่ะ” อ้อยบอกไปทั้งที่ยังคลางแคลงใจกับสิ่งที่สงสัย ก่อนจะมองตามหลังแขกคนสำคัญของนายหัว ที่ ป้าหงส์เพิ่งบอกเมื่อชาวว่าผู้หญิงคนนี้กำลังจะแต่งงานกับนายหัว และเข้ามาเป็นเจ้านายคนใหม่ของบ้าน

‘เจ้านายสวยขนาดนี้ อ้อยยินดีรับใช้แบบถวายหัวเลยค่ะ แต่ทำไมดูเหมือนคุณไม่ค่อยดีใจเลยที่จะได้แต่งงานกับนายหัวของอ้อย’

“อ้อย!”

“จ้าป้า”

“คุณเกรซตื่นหรือยัง”

“ตื่นแล้วจ้ะป้า”

“แล้วไหนล่ะคุณเกรซ หรือยังอยู่ในห้อง”

“คุณเกรซลงไปหานายหัวแล้วจ้ะป้า”