ตอนที่ 5

ตอนที่ 5

สัปดาห์ต่อมา

ทันทีที่รถจอดนิ่งสนิทที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง พรรษกรก็จ่ายเงินค่ารถแล้วเปิดประตูออกไป ยืนมองบ้านเลขที่บ้านให้แน่ชัด ก่อนจะกดออดเรียกคนในบ้าน กระทั่งคนในบ้านออกมาแล้วหญิงสาวก็แจ้งว่ามาขอพบเจ้าของบ้าน

“ฉันมาพบนายหัวภคินจ้ะ”

“เอ่อ…” อ้อย สาวรับใช้อึกอัก แล้วก็มองสาวสวยตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างแปลกใจ เพราะสาวคนใหม่ของนายหัวสวยมากๆ แต่งตัวก็ดี ไม่เปิดนั่นเปิดนี่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่มาขอพบนายหัว

“มีอะไรหรือเปล่า หรือนายหัวไม่อยู่บ้าน”

“นายหัวไม่อยู่ค่ะ”

“งั้นฉันขอเข้าไปรอในบ้านได้ไหม ฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับนายหัวภคิน”

“เอ่อ…” สาวรับใช้ตอบได้แค่นั้นก็หันไปตามเสียงเมื่อป้าหงส์ร้องถามว่ามีอะไร แล้วใครมา “มีผู้หญิงมาขอพบนายหัวจ้ะป้า แล้วเมื่อเช้านายหัวได้บอกอะไรป้าไหมว่าวันนี้จะมีคู่ขามาที่บ้าน”

“เดี๋ยวนะ!” พรรษกรทักท้วงเมื่อได้ยินเต็มสองหูว่า ‘คู่ขา’

“มีอะไรเหรอคะ” สาวรับใช้หันมาถาม ขณะรอป้าหงส์เดินมาสมทบ

“ฉันไม่ใช่คู่ขาอย่างที่เธอเข้าใจนะ”

“จริงเหรอคะ แต่หนูก็คิดว่าไม่น่าจะใช่เหมือนกัน เพราะเท่าที่หนูเห็น ผู้หญิงที่นายหัวนัดมาหาไม่ได้แต่งตัวเรียบร้อยแบบคุณ บางคนเปิดนมจนเกือบเห็นหมดเต้าเลยนะคะ เปิดขนาดนั้นไม่รู้รอดมาถึงบ้านนายหัวได้ไง” อ้อยพูดจบก็ปิดปากหัวเราะคิกคัก

“อย่าวิจารณ์คนอื่นแบบนั้นสิ”

“จริงๆ นะคุณ”

“งั้นก็ช่างเถอะ แต่ฉันขอยืนยันเลยว่าฉันไม่ใช่คู่ขาของนายหัวภคิน” พรรษกรพยายามบอก เพราะกลัวคนในบ้านจะเข้าใจผิดกันทั้งบ้าน

“แล้วคุณเป็นใครคะ” ป้าหงส์ที่เดินมาถึงพอดีเอ่ยถาม เพราะเมื่อเช้านายหัวไม่ได้บอกกล่าวอะไรไว้ก่อนจะออกไปทำงาน

“ฉันพรรษกร สิราพรรณค่ะ”

“ป้าว่าป้าคุ้นๆ ชื่ออยู่นะ เหมือนเคยได้ยินหัวนายหัวคุยกับใครสักคนในโทรศัพท์”

“ฉันมาดีนะป้า ไม่ได้มาหลอกลวงหรือจะแอบอ้างอะไร”

“ป้าก็ไม่ได้ว่าอะไรคุณหรอกค่ะ แต่ก่อนจะให้ใครเข้าไปรอในบ้าน ป้าต้องโทรแจ้งนายหัวก่อน พอดีนายหัวไม่ชอบให้ใครเข้าไปวุ่นวายในบ้าน” พูดจบก็ล้วงโทรศัพท์ออกมาจากระเป๋าเสื้อ แล้วส่งให้อ้อยช่วยกดโทรออก

ส่วนพรรษกรฟังแล้วก็แอบเบ้ปากออกนิดๆ เพราะก่อนหน้าเด็กสาวยังพูดออกมาเองเลยว่านายหัวนัดคู่ขาให้มาหาที่บ้าน ที่คงจะนัดให้มาหาบ่อยแน่ๆ แล้วแบบนี้นะหรือเรียกว่าไม่ชอบให้ใครเข้าไปวุ่นวายในบ้าน

‘ฉันไม่มีวันแต่งงานกับผู้ชายอย่างคุณแน่ๆ นายหัวภคิน’ หญิงสาวตั้งมั่นอย่างแน่วแน่ เพื่อล้มงานแต่งานให้ได้ เพราะไม่อยากถูกจับคลุมถุงชน และภาวนาขอให้การมาเจรจาครั้งนี้ของเธอสำเร็จ

“คุณ!”

“คะป้า”

“นายหัวให้คุณเข้าไปรอในบ้านได้แล้วค่ะ” ป้าหงส์ที่โทรแจ้งผู้เป็นนายไม่ถึงนาทีก็หันมาบอกแขกคนสำคัญของนายหัว ที่บอกให้รีบเชิญเข้าไปรอในบ้าน

“ค่ะป้า” พรรษกรเดินเข้าไปในบ้านของเจ้าหนี้หนุ่มอย่างมีความหวัง โดยคนทั้งสองเดินนำหน้าไป ระหว่างเดินไปที่บ้าน เธอก็แอบสำรวจรอบๆ บ้านไปด้วย โดยไม่รู้เลยว่าตอนนี้มีคนกำลังมองผ่านหน้าจอมือถืออยู่ และมุมปากหยักก็กดยิ้มเล็ก เพราะหลังจากได้รับสายตรงจากคนกรุงเทพฯว่าจะมีคนเดินทางพบ เขาก็รออยู่หลายวันกว่าเธอจะมาหาที่บ้าน