ตอนที่3 Nc

อมีนาได้แต่อยู่ในห้องจนถึงช่วงดึกตลอดทั้งวันมีแม่บ้านแวะเวียนเอาของว่างกับ

อาหารมื้อกลางวันและมื้อเย็นมาให้้เธออยู่ตลอดแต่มันก็ไม่ใช่เรื่องน่ายินดีที่เธอจะมาเยินยอตอนนี้เธอต้องถามใครสักคนให้รู้เรื่องว่าเรื่องทั้งหมดมันคืออะไร

พรึ่บบบบบ ไม่ทันขาดคำร่างหนาของเจ้าของบ้านก็เปิดประตูเข้าในห้องของเธอโดยไม่บอกกล่างล่วงหน้า 

"คุณ!"

"คงพร้อมแล้วนะสำหรับคืนนี้" ภาสกรเอ่ยออกมาด้วยสีหน้านิ่งๆ

"พร้อม? พร้อมอะไร"

"ก็ทำให้ฉันพอใจไว ชีวิตพี่ชายเธออยู่ในกำมือฉันนะคนสวย" ฝ่ามือหนาลูบแก้มเนียนของเธออีกครั้ง 

"อย่ามาโดนตัวฉัน!" อมีนาสะบัดหน้าหนีแล้วผลักเขาออกไป ร่างหนาเริ่มฉุนเฉียวเล็กน้อยที่เธอยังเล่นตัวไม่เลิก

"หยุดเล่นตัวได้แล้วฉันรำคาญ!"

"ฉันไม่ได้เล่นตัว คุณนั่นแหละมายุ่งกับฉันทำไม" 

"นี่เธอยังไม่รู้สถานะตัวเองอีกหรือไง! พี่ชายเธอมันเอาเธอมาขัดดอกกับฉัน!" ภาสกรเน้นย้ำกับเธออย่างชัดถ้อยชัดคำ อมีนาได้ยินถึงกับอึ้งทำอะไรไม่รู้ร่างบางทรุดนั่งกับเตียงอย่างหมดแรง 

"แต่พี่มัสบอกว่าให้ฉันมาทำงาน"

"งานที่ว่าคงหมายถึงงานบนเตียงน่ะสิ พี่ชายเธอคงไม่ได้บอกสินะว่าฉันน่ะชอบเรื่องบนเตียงที่สุด" คนตัวโตทำหน้าตาน่ากลัวใส่เธอจนอมีนารู้สึกสั่นๆทั้งๆที่ในอุณหภูมิในห้องไม่ได้หนาวแม้แต่น้อย

"คุณคะ ปล่อยฉันไปเถอะนะให้ฉันทำอะไรก็ได้แต่ไม่ใช่แบบนี้ได้มั้ย" ร่างบางยกมือพนมขอร้องอ้อนวอนเขา ภาสกรมองอย่างยิ้มๆโดยไม่ตอบแต่เขากลับถอดเสื้อต่อหน้าต่อตาเธอ

"คะ...คุณถอดเสื้อทำไมคะ" 

"เธอเองก็ถอดด้วยสิเลิกหวังอะไรลมๆแล้งๆได้แล้วฉันไม่ปล่อยเธอหรอก ถ้าเธอเชื่อฟังฉันจะเลี้ยงดูเธออย่างดี" ภาสกรลูบไล้ใบหน้าของเธอจนอีกคนนึกกลัว เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้วหรือไงทำไมพี่ชายเธอถึงทำแบบนี้กับเธอ

"ว๊ายยยย ปล่อยนะไอ้โรคจิต!" ร่างบางถูกโถมใส่โดยคนตัวโตจนลงไปนอนแนบสนิทบนเตียง ท่อนขาอันแข็งแกร่งคร่อมทับตัวเธอเอาไว้จนเธอไม่สามารถหนีไปไหนได้ 

"จุๆ อย่าไล่ฉันสิแล้วเธอจะชอบ" มือใหญ่จับเสื้อเชิ้ตของเธอกระชากออกจนกระดุมกระเด็นกระจายไปคนละทิศคนละทาง

"กรี๊ดดดดด ไอ้ชั่ว! ไอ้บ้า!" ร่างบางรีบดึงสาบเสื้อมาบังหน้าอกของตัวเองเอาไว้ 

"ซ่อนรูปดีนี่" คนตัวโตทำหน้าน่ากลัวอีกครั้งก่อนจะจับมือเธอไปทั้งสองข้างไปรวบเอาไว้เหนือศรีษะด้วยมือข้างเดียวของเขา มือหนาข้างที่ว่างจับชั้นในที่โอบอุ้มเต้าอวบสวยถลกขึ้นไปไว้ด้านบน

"ปล่อยยย! กรี๊ดดดอย่าเลีย" ลิ้นหนาเลียรอบหน้าอกอวบของเธอจนชุ่มน้ำลายก่อนจะใช้ปากครอบงับที่จุกเม็ดเล็กที่เด่นร่าอยู่ตรงหน้า ชายหนุ่มอาศัยจังหวะที่อีกคนกำลังเคลิ้มถอดกางเกงของตนเองออก แก่นกายขนาดใหญ่ผงาดเด้งเตรียมตัวทำศึกสำหรับคืนนี้ 

"คุณ!" 

"อะไร? ทำเป็นไม่เคยเห็นไปได้" ภาสกรถามเธอก่อนจับกางเกงของเธอกระชากออกให้พ้นทาง แก่นกายใหญ่ตั้งลำแข็งปูดจ่อรูเล็กที่เริ่มมีน้ำซึมออกมา 

"อย่านะ โอ๊ยยยยยย" ยังไม่ทันขาดคำแก่นกายใหญ่ก็กระแทกเข้ามาสุดทางโดยไม่มีการบอกกล่าวใดๆล่วงหน้า 

"ครั้งแรก?" ชายหนุ่มทำหน้าตกใจไม่คิดว่าคนที่ดูหัวรั้นแบบเธอจะยังไม่เคย เขาเองก็เคยมีอะไรกับผู้หญิงบริสุทธิ์มาบ้างแล้วคงไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร 

"เจ็บ ฮึก เอาออกไปได้มั้ย" 

"ไม่ได้หรอก อ๊าาาาาส์" ไม่เอาออกไม่ว่าแต่เขากลับเริ่มขยับเข้าออกโดยที่เธอยังไม่พร้อม ร่างบางนอนหลับตารอรับการกระทำของเขาอย่างน้ำตาซึม 

"แน่นมาก โอ๊วววว" เอวสอบเริ่มขยับเข้าออกถี่ขึ้นเรื่อยๆเขาไม่ได้มองคนใต้ร่างเลยว่าตอนนี้เธอรู้สึกยังไง อมีนารู้สึกเจ็บจนปวดร้าวระบมไปหมด เธอไม่ได้รู้สึกดีไปกับเขาเลยแม้แต่นิดเดียว

ตับๆๆๆ แก่นกายใหญ่อัดกระแทกเข้าออกรัวๆ เสียงพวงไข่สองใบกระทบกระทั้นที่เนื้อของเธอจนดังลั่นห้อง แต่ไร้เสียงครางของหญิงสาว 

"ใกล้แล้ว อ๊าาาาส์" ชายหนุ่มเริ่มขยับถี่ขึ้นจนไม่ได้พัก ร่างบางกายสั่นสะท้านตามแรงกระแทก มือสวยทำได้แต่จิกกำผ้าปูที่นอนแน่น 

"ซี๊ดดดดด โอ๊ววว" แก่นกายใหญ่ถูกชักออกมากะทันหัน น้ำกามสีขาวขุ่นพุ่งกระฉูดเลอะหน้าท้องของเธอจนเป็นคราบขาว ร่างบางนอนร้องไห้หลับไปในทันทีจนไม่รู้ว่าคนใจร้ายออกจากห้องเธอไปตอนไหน

บนเตียงนอนกว้างร่างบางนอนสลบตั้งแต่เมื่อคืน เธอไม่สามารถขยับตัวลุกขึ้นไปไหนได้แม้แต่หิวน้ำก็ทำได้แต่มองแก้วน้ำที่หัวเตียงเท่านั้น

"หิวน้ำหรือเปล่า" เสียงหวานของใครบางคนถามเธอขึ้น ไม่นานแก้วน้ำพร้อมหลอดกูถูกยื่นมาตรงหน้าเธอ ร่างบางค่อยๆยันตัวลุกขึ้นโดยมีคนที่ถือแก้วน้ำช่วยพยุงเธอเอาไว้

"ขอบใจ" อมีนาดูดน้ำในแก้วจนเกือบหมดด้วยความกระหายก่อนจะส่งแก้วคืนให้อีกคนที่อยู่ในห้องของเธอ 

"เจ็บมากหรือเปล่ากินยาหน่อยมั้ย ฉันเตรียมไว้ให้แล้วนะ" เสียงหวานถามเธอด้วยความเป็นห่วง อมีนาหันไปมองคนที่ถามเธออย่างสงสัย

"เธอเป็นใคร?" อยู่ที่นี่เธอไว้ใจใครไม่ได้เพราะทุกคนที่นี่ล้วนแต่เป็นพวกของเขา