บทที่ 2

หญิงสาวผละตัวออกห่างท่านประธานทันทีที่เพลงจบลง ซึ่งเขาเองก็ไม่ได้รั้งเธอเอาไว้ เพราะต้องรีบขึ้นไปกล่าวเปิดงานเลี้ยงด้วยตัวเอง

พิณรัมภาพยายามมองหาดุจดาวเพื่อนรักที่แม้จะทำงานอยู่คนละแผนก แต่อีกฝ่ายก็เป็นเพื่อนสนิทที่เธอให้ความไว้วางใจที่สุดเพราะสนิทสนมกันมาตั้งแต่มัธยมปลาย จนกระทั่งเรียนจบจึงตัดสินใจมาสมัครที่เดียวกัน แต่เพื่อนของเธอกลับได้ทำงานในแผนกการขาย ส่วนเธอได้บรรจุในฐานะเลขาของท่านประธาน แต่ถึงอย่างนั้นมิตรภาพที่มีมาหลายปีก็ยังเหมือนเดิมและเธอก็หวังอยากให้มันเป็นแบบนั้นไปนานๆ

แต่ดูเหมือนความหวังนั้นจะต้องสิ้นสุดเมื่อสายตาได้เห็นใครบางคนที่กำลังเดินควบแขนมาพร้อมกับคนที่กำลังมองหา ใครบางคนที่กำลังส่งยิ้มให้ดุจดาวอย่างอบอุ่นก่อนที่เขาจะเบิกตากว้างเมื่อหันมาเจอเธอ

“พี่พี…” ชื่อของใครบางคนที่เกือบๆ จะลบลืมไปจากหัวใจถูกเอ่ยขึ้นเมื่อได้เห็นพีรเดชแฟนหนุ่มเดินเข้ามาในงานพร้อมกับใครอีกคน ใครบางคนที่ทำให้เธอช็อกจนพูดอะไรไม่ออกเพราะไม่คิดว่าพวกเขาสองคนจะกล้าทำกับเธอถึงขนาดนี้ ไม่คิดเลยว่าคนที่เธอเรียกว่าเพื่อนจะกล้าทำ

“เดือน แกอย่าโกรธฉันเลยนะ อันที่จริงฉันก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้หรอก แต่ฉันกับพี่พีเราสองคนรักกัน ฉันขอโทษนะเดือนที่ไม่ได้บอกแกเรื่องนี้ ฉันกลัวว่าแกจะเสียใจ” ดุจดาวเอ่ยขึ้นก่อนจะยิ้มเยาะเมื่อได้เห็นสีหน้าของเพื่อนสนิทซีดราวกับซากศพ ต่างจากแฟนหนุ่มที่เธอใช้มารยาหญิงในตัวแย่งเขามาเป็นของตัวเองจนสำเร็จที่มีสีหน้าตกใจไม่แพ้กัน

“นี่มันอะไรกันดาว! ไหนบอกพี่ว่างานเลี้ยงคืนนี้เดือนไม่มาไง!” พีรเดชตวาดถามคนรักสาวเมื่อจับได้ว่าอีกฝ่ายโกหก หลอกให้เขามางานเลี้ยงด้วย ทั้งๆ ที่รู้ว่าเรื่องระหว่างเขากับพิณรัมภานั้นจบไม่สวยสักเท่าไหร่ และที่มันต้องจบลงก็เพราะเธอแบล็คเมล์ถ่ายรูปเขาที่นอนเปลือยอยู่บนเตียง ซ้ำยังขู่ว่าจะแพร่มันไปทั่ว หากเขาไม่เลิกกับแฟนสาวมาคบกับตัวเอง ซึ่งเพราะกลัวภาพพจน์ของตัวเองจะเสียเขาถึงได้ยอมทำตาม ไม่นึกเลยว่าอีกฝ่ายจะยังไม่พอใจ หาเรื่องให้เขาต้องเจ็บช้ำๆ อีก

เขากับพิณรัมภาคบกันได้เกือบสองปีหลังจากที่เขาช่วยเธอจากการถูกกระชากกระเป๋า แม้จะทำงานคนละที่แต่มันกลับไม่ได้เป็นอุปสรรคของความรักระหว่างเขากับเธอเลยสักนิด เขาคาดหวังเอาไว้มากว่าสักวันจะขอเธอแต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขเหมือนคู่รักคนอื่นๆ จนกระทั่งเธอพาดุจดาวเพื่อนร่วมงานมาแนะนำให้รู้จัก แน่นอนว่าเขาก็เป็นแค่ผู้ชายธรรมดาๆ คนหนึ่งที่อาจจะเผลอพลาดท่าเสียรู้ผู้หญิงเจ้ามารยาอย่างดุจดาวจนเกิดมีสัมพันธ์สวาทกับเธอเข้า ทุกๆ อย่างที่เกิดขึ้นมันทำให้เขาต้องบอกเลิกผู้หญิงดีๆ อย่างพิณรัมภานับตั้งแต่นั้นเขาก็ไม่กล้าแม้แต่จะโผล่หน้าไปพบเธออีกเลย