Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
นักเขียน
นิยาย
แค้นรัก อดีตสามี
3.0K·Pepper Pine อุบัติเหตุหรือเรื่องจัดฉาก ทำให้เขาและเธอต้องหย่าร้างกันไป วันนั้นเขาใจร้ายกับเธอยังไงเธอไม่เคยลืม ถึงตอนนี้หากเธอจะกีดกันเขากับลูกบ้างก็อย่าหาว่าเธอใจร้าย ในเมื่อเขาเลือกที่นะเชื่อคนอื่น แทนที่จะปกป้องเธอ ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา เธอที่เป็นแม่ของลูกเขา แล้วถ้าเธอเลือกที่จะเมินเฉยเขาและลืมเขาบ้างก็คงจะไม่เป็นไร
ไร่ซ่อนรัก
564·Pepper Pine เขา ที่เพราะครอบครัวแตกแยกตั้งแต่เด็กทำให้ไม่คิดอยากจะมีครอบครัว เธอ ที่กำพร้าตั้งแต่เด็กวาดฝันไว้เสมอ ว่าหากมีลูกมีครอบครัวจะไม่ปล่อยให้ลูกต้องเผชิญ ชะตากรรมแบบเดียวกัน ทว่าทุกอย่างกลับสวนทาง อยู่ ๆ เขาก็รู้ว่าตัวเองมีลูก ทั้งที่เขาแทบจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไปมีอะไรกับเธอตอนไหน จนลูกโตขนาดนี้แล้ว หากไม่เกิดเรื่องเธอก็คงตั้งใจจะปิดเขาไปตลอด “เรื่องที่ตะวันเป็นลูกของฉัน เธอจะปิดฉันไปถึงเมื่อไหร่ ถ้าวันนี้ไม่เกิดเรื่องขึ้นเธอก็ไม่คิดจะบอกฉันเลยใช่ไหมภาริน!” ส่วนเธอเพราะอุบัติเหตุทำให้ก่อเกิดเป็นชีวิตน้อย ๆ ขึ้นมา ถึงอย่างนั้นเธอก็ตั้งใจเลี้ยงดูลูกคนนี้มาอย่างดี “แม่ครับ ตะวันเป็นเด็กกำพร้าจริง ๆ หรอครับ”
อาภัพรัก
11.0K·Pepper Pine เซนต์ มาร์วิน ลูกชายคนเดียวของมาเฟียผู้ทรงอิทธิพล เพราะต้นกำเนิดที่ทำให้เขาตั้งแง่กับผู้หญิงและไม่อยากมีลูกมาตลอด เขาจึงตัดสินใจทำหมันตั้งแต่เขาเริ่มมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับคู่ขาและคนที่เข้ามา แม้ว่าเขาจะทำหมันแต่เขาก็สวมถุงยางอยู่ตลอด เพราะนอกจากจะป้องกันความผิดพลาดแล้ว ยังป้องกันโรคติดต่ออีกด้วย เพราะงั้นการที่เธอเดินมาบอกเขาว่าเธอท้องมันเป็นไปไม่ได้เลยว่าเด็กในท้องจะเป็นลูกของเขา “ฉันท้อง...” มือบางกำที่ตรวจครรภ์ไว้แน่นก่อนจะเอ่ยปากบอกพ่อของลูกไป แต่คำตอบที่ได้รับกลับมานั้น ทำเธอแทบล้มทั้งยืม “ท้องงั้นหรอ ท้องกับใครล่ะ หึ” น้ำเสียงเย้ยหยั่นว่าพร้อมกับสายตาดูถูก “คุณพูดแบบนี้หมายความว่าไงคะ ฉันมีแค่คุณคนเดียว...” ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบดี เสียงเข้มก็แทรกขึ้นมา “ถ้าเธอมีแค่ฉันคนเดียวแล้วเธอจะท้องได้ยังไง...ในเมื่อฉันทำหมัน ไหนเธอลองบอกมาสิ ว่าเธอจะท้องกับฉันได้ยังไงณิชากานต์!” “มะ ไม่จริง” “ถ้าอยากมีที่ซุกหัวนอนก็ไปเอามันออกซะ” ณิชา ณิชากานต์ เพราะชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ทำให้เธอต้องพบเจอกับความลำบาก บ้านแตกสาแหรกขาดตั้งแต่เด็ก พอจะตั้งตัวได้ ทุกอย่างกำลังไปได้ดี กลับมีเขาเข้ามา เขาที่เหมือนจะเป็นแสงสว่าง แต่กลับพาเธอลงสู่เหวลึกจนแทบจะหาแสงสว่างไม่เจอ “ไปให้พ้น!! เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของคุณ อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก!”
อ้อนรัก คุณสามี
3.0K·Pepper Pine นอกจากประสบอุบัติเหตุครั้งใหญ่จนเกือบเอาชีวิตไม่รอดแล้ว รู้สึกตัวขึ้นมาพ่อก็บอกว่าใครไม่รู้เป็นสามีของเธอ!! ถึงจะอยากปฏิเสธก็ทำไม่ได้ เพราะหลักฐานทุกอย่างมันชี้ชัดว่าเขาเป็นสามีของเธอจริง ๆ แต่ว่า ทำไมล่ะ ทำไมเธอถึงจำทุก ๆ คนได้ แต่เธอกลับจำสามีของตัวเองไม่ได้เลย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ควิน พริษฐ์ (พะ-ริด) เขาเหมือนดาร์กช็อกโกแลต ที่หวานหอมต่อเธอเท่านั้น ลูกแพร์ แพรลดา เธอเหมือนสตรอว์เบอร์รี่ที่อมเปรี้ยว ให้เขาต้องเข็ดฟัน ทั้งที่ใครต่อใครก็บอกว่าเขาเป็นสามีของเธอ แต่เธอก็ไม่เคยคิดจะเชื่อเลยสักครั้ง เพราะหากมันเป็นจริงเธอต้องจำอะไรเกี่ยวกับเราได้บ้าง พอถึงเวลาที่เธอเริ่มเชื่อ เริ่มมีใจให้เขา เขากลับทำตัวออกห่างไม่ยอมแตะต้องเธออย่างที่ควรจะเป็น ทั้งที่ปากก็บอกว่าเป็นสามี แต่เขากลับไปเคยล่วงเกินเธอเลย เพราะงั้นปฏิบัติการยั่วและอ้อนรักสามีจึงเกิดขึ้น จากคำแนะนำของเพื่อนสนิท "แกแน่ใจนะแก้วว่าสามีฉันไม่ได้ตายด้าน ไม่ได้เป็นเกย์" "นี่ยัยแพร! แกจะบ้าหรอ อย่างพี่ควินเนี่ยนะจะเป็นเกย์ จะตายด้าน" "ฉันไม่ได้บ้านะ ก็หลังจากเกิดอุบัติเหตุฉันก็ยัง..." "อย่าบอกนะว่าแกกับพี่ควินยังไม่..." "อือ ยัง ไม่งั้นฉันจะมาปรึกษาแกหรอ" แม้ว่ารสชาติจะต่างกันแต่มันกลับเข้ากันอย่างลงตัว จนทำให้ใครหลายคนอิจฉา และอยากทำลายความสัมพันธ์นี้
ทวงรัก พี่ชายแสนดี
6.0K·Pepper Pine หลังจากกลับมาจำได้อีกครั้ง เธอคิดว่าทุกอย่างจะดีขึ้น แต่ไม่เลย ทุกอย่างค่อย ๆ เลวร้ายลงกว่าเดิม พี่ชายที่เคยใจดีกับเธอไม่มีอีกแล้ว มีแต่คนใจร้ายที่คอยทำร้ายจิตใจเธอให้เจ็บช้ำ และในที่สุดวันที่แสนเลวร้ายมาก ๆ ก็มาถึง เธอท้อง ท้องที่ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อของเด็ก จะบอกเรื่องนี้กับเขา... เขาก็กลับไทยไปเสียแล้ว กลับไปโดยไม่บอกไม่กล่าว ทิ้งให้เธอเผชิญหน้ากับปัญหาคนเดียวอย่างใจร้าย แต่พอเธอเลือกที่จะเดินออกมาเขากลับมาทวงสิทธิ์ความเป็นพ่อจากเธอ มันไม่ง่ายเกินไปหน่อยหรอ กว่าจะลืมความเจ็บที่เคยได้รับจากน้องน้อยในอดีตและคิดได้ มันก็สายไปเสียแล้ว เธอจากเขาไปแล้ว... วีร์ ขรินทร์ เย็นชา หลายคนอาจจะบอกว่าเขาไร้หัวใจ รักใครไม่เป็น แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่ หัวใจของเขาถูกเธอทำร้ายอย่างสาหัส เขาคือคนในอดีตที่เธอลืม ทั้งที่เธอเป็นคนบอกกับเขาเองว่าห้ามลืม ห้ามขาดการติดต่อ แต่เป็นเธอเองที่ลืมเขา ที่ขาดการติดต่อกับเขาก่อน เพราะงั้นเธอจะหาว่าเขาใจร้ายไม่ได้ แสนดี ภัครมน สวย แซ่บ สดร่างเริง พูดเก่ง นี่คือเธอ อยู่ ๆ ก็มีคนย้ายมาอยู่บ้าน ๆ ข้าง ๆ เขาทำตัวแปลก ๆ อัธยาศัยแย่สุด ๆ แถมเขายังพรากบางอย่างไปจากเธออย่างเลือดเย็น เขามันสารเลว! "คนเลว! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ" "หึ ปล่อยงั้นหรอ ฝันไปเถอะ" "กรี๊ดอย่านะ!!!! ฉันบอกให้ปล่อยไง!" "ไหน ๆ ของมันก็เคย ๆ อยู่แล้วจะกลัวทำไม" แควก!! _____ “คุณแม่ขา คุณแม่ว่าตัวนี้สวยไหมคะ” มือน้อย ๆ หยิบชุดกระโปรงสีฟ้ามาทาบตัว ก่อนจะเอ่ยถามผู้เป็นแม่ วันนี้เป็นวันหยุดแม่จะพาเธอไปเที่ยวสวนสัตว์ เธอจะต้องสวย ต้องเริ่ด ต้องปังที่สุด “สวยค่ะ” ภัครมนหันไปตอบลูกสาย ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาแต่งตัวต่อ ถึงจะมีลูกแล้วเธอก็ไม่เคยปล่อยให้ตัวเองตกเทรน เธออยู่ในกระแสแฟชั่นตลอด เหมือนกับตอนที่อยู่อมเริกา ต่างกันที่เมืองไทยเป็นเหมือนร้อน การใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้น จึงไม่เป็นอุปสรรคเท่าไหร่นัก เพียงแต่กันแดดต้องถึง “งั้นจันทร์เจ้าขอไปเปลี่ยนชุด แล้วให้พี่ปรางค์ถักเปียให้นะคะ” “ค่ะ เสร็จแล้วอย่าลืมกลับไปเก็บชุดที่หนูรื้อไว้นะคะ” “รับทราบค่า” มือน้อย ๆ ยกขึ้นวันทยาหัตถ์ ก่อนจะเดินลิ่ว ๆ ไปห้องตัวเอง "ครับ" อีกคนพูดน้อยจนนับคำได้ อีกคนก็ช่างพูดช่างเจรจา... เรื่องนี้เป็นภาคต่อของนิยายเรื่อง 'ไร่รัก ลวงแค้น' นะคะ *นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของนักเขียน หากมีข้อผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
ซ่อนใจรัก
3.0K·Pepper Pine คนหนึ่งอยากรัก คนหนึ่งอยากปกป้อง เรื่องนี้จะเป็นภาคต่อรุ่นลูกของเรื่อง "หนีรัก มาเฟีย" นะคะ “อื้อ” “แฮ่ก เคนพอก่อน” ว่าจบก็ก้มหน้างุดในทันที จูบครั้งนี้ร้อนแรงกว่าครั้งก่อนมากเลยเธอเดียว เธอสัมผัสได้ถึงความต้องการอย่างอื่นที่แทรกเข้ามา ความต้องการที่จะผูกมัดเขาและเธอไว้ หรืออาจจะทำให้สถานะระหว่างเราเปลี่ยนไป หรือ หรืออาจทำให้ทุกอย่างมันแย่ลงกว่าที่เป็นอยู่ “กลับไปได้แล้ว” เขาว่าเสียงเรียบก่อนจะเคลื่อนตัวมานั่งที่ปลายเตียง ทิ้งให้เธอนอนเคว้งอย่างทำตัวไม่ถูก “เคน…” “กลับไปซะกอหญ้า” “ถ้าอย่างนั้น ไว้พรุ่งนี้หญ้าแวะมาดูอาการเคนอีกทีนะ” “ไม่ ไม่ต้องกลับมาที่นี่อีก ไม่ต้องมาหาฉัน ไม่ต้องมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตฉันอีก” “เคน…” กอหญ้า พิมพ์นภา เธอแอบรักเขามาตั้งแต่เด็ก รักและพยายามจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่ใกล้ชิดกับเขา ทั้งที่เขาเย็นชา แต่เธอก็ยังรักเขาไม่เปลี่ยนแปลง “ฮึก ไม่รักกันแล้วมาทำดีด้วยทำไม คนใจร้าย” เคน ภัครคิรา เขาที่รักเธอไม่ต่างกัน แต่ทุกอย่างในตอนนี้มันอันตรายเกินกว่าที่เขาจะให้เธอมาอยู่เคียงข้างได้ จำต้องทำเป็นว่าไม่รักและไม่สนใจ ทั้งที่เป็นห่วงเธออยู่ตลอดคอยดูแลเธอไม่ห่าง โดยที่เธอไม่รู้ตัว “ยัยบ๊องเอ้ย เมื่อไหร่เธอจะเลิกทำให้ตัวเองเจ็บตัวสักที” “หญ้าเหนื่อยแล้วเคน ... หญ้าเหนื่อยที่ต้องตามแบบนี้ ตามไปถึงเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ “ขอให้โชคดีนะ ลาก่อน” “หญ้า...” ภัครคิราเอ่ยออกมาเสียงเบาราวกระซิบ เธอกำลังจะจากเขาไปแล้ว ทั้งที่อยากจะรั้งเธอไว้ข้างกายมากแค่ไหนก็ทำไม่ได้ เขาต้องปล่อยเธอไปทั้งที่ใจก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน มันบีบรัดจนเขาแทบจะหายใจไม่ออก “เคนขอโทษ เคนรักหญ้านะ” รักมานานแล้ว รักมาตลอด
ทะเลเพลิง
18.0K·Pepper Pine เมื่อจุดเริ่มต้นเกิดจากความแค้น เธอคนที่พรากชีวิตคนในครอบครัวที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของเขาไป อย่างไม่มีวันหวนกลับ เขาคนที่จะมาล้างแค้นแทนพี่ชายของเขาที่เสียไปเพราะความประมาท ไร้ความรับผิดชอบของเธอ "ลูก ฮึก จะพาลูกไปไหน ข้าวขอร้องอย่าเอาลูกไปจากข้าวเลยนะคะ" เพื่อไปจากเขา เธอทำแม้กระทั่งกรีดอกตัวเอง ควักเอาหัวใจที่เฝ้ารัก เฝ้าทะนุถนอมและหวงแหนออกมาวางไว้บนฝ่ามือเขา ให้เขาดูแล หวังว่าซาตานร้ายอย่างเขาจะมีจิตใจเมตตาต่อลูกบ้าง เธอยอมทิ้งหนึ่งชีวิต เพื่อรักษาอีกหนึ่งชีวิต รู้ว่าสิ่งที่ทำนั้นมันไม่ถูกต้อง แต่เธอไม่อาจทนอยู่กับเขาต่อไปในสภาพแบบนี้ได้อีก อย่างน้อย ๆ อีกชีวิตที่กำลังลืมตาดูโลก เธอจะสามารถดูแลเลี้ยงดูได้อย่างใกล้ชิด ไม่ใช่อย่างที่เขาทำกับเธออยู่ตอนนี้ การมีลูกแต่ไม่สามารถที่จะเข้าใกล้หรือแตะต้องได้ สำหรับเธอมันทรมานมากเหลือเกิน หากลูกอีกคนต้องเป็นแบบนั้นอีกเธอคงอยู่ไม่ไหวแน่ “แม่รักภูผานะ ฮึก แม่ขอโทษที่ต้องทำแบบนี้ แม่ขอโทษ...” . . . “เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของฉัน แล้วก็ไม่ใช่ลูกของคุณด้วย กลับไปซะ แล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก” “คุณจะไล่ผมก็ได้ แต่คุณจะไล่ลูกชายคุณด้วย มันจะไม่ใจร้ายเกินไปหน่อยหรอ” ชลธีว่าเสียงเรียบ ก่อนที่ร่างเล็ก ๆ ที่สูงประมาณเอวของเขาจะขยับตัวออกมาจากด้านหลังเขา “ภะ ภูผา...” “แม่หรอครับ” ธีร์ ชลธี ข้าวหอม พิมพกานต์
หวนรัก ท่านประธาน(ร้าย)
22.0K·Pepper Pine เพราะการเลิกลากันในอดีต ต่างก็สร้างบาดแผลในใจให้แก่กันและกัน เธอกำลังบอกบางอย่างกับเขา แต่เขาก็เลือกที่จะตัดสัมพันธ์ ทำให้เธอต้องหอบเอาดวงใจที่บอบช้ำไปรักษาไกลถึงต่างแดนพร้อมกับชีวิตน้อย ๆ ส่วนเขา หลังเธอจากไป เขาทุ่มชีวิตให้กับการเรียนและงาน เพื่อทวงคืนทุกอย่างกลับคืนมา โดยไม่คิดจะสนใจความรักอีก ก่อนที่เธอและเขาจะกลับมาเจอกันอีกครั้ง ในฐานะเจ้านายและลูกน้อง พร้อมกับความลับบางอย่างที่เธอพยายามปกปิด ความลับจะถูกเปิดเผยหรือไม่ ความรักของเขาและเธอจะหวนคืน หรือจะเป็นอย่างไร โปรดติดตาม...
ไร่รัก ลวงแค้น
23.0K·Pepper Pine เธอ นางแบบสาวแสนอาภัพ เขา เจ้าของไร่หนุ่มผู้ที่มีอดีตอันแสนเจ็บปวดไม่ต่างกัน แต่เขาจะมาลงทัณฑ์เธอ ขวัญ ขวัญข้าว นางแบบสาวชื่อดังเธอกำลังไปได้ดีกับเส้นทางชีวิตใหม่ แต่แล้วทุกอย่างมันกับพังไปเพราะเขา ชีวิตเธอดิ่งลงเหวครั้งแล้วครั้งเล่าไม่จบไม่สิ้น จนบางครั้งเธออยากที่จะตายไปให้มันรู้แล้วรู้รอด แต่ทว่ากลับทีอีกหนึ่งชีวิตบริสุทธิ์ที่ไม่รู้เรื่องราว เธอจึงจำเป็นต้องรักษาชีวิตตัวเองไว้เพื่อเขา วินท์ วายุ แม่ของเธอเป็นต้นเหตุต้องทำให้แม่เขาต้องตรอมใจตาย เธอในฐานะลูกต้องชดใช้!!! “เธอต้องชดใช้!!!” “ฮึก แค่นี้มันยังไม่สาแก่ใจคุณอีกหรอ ถ้าฉันตายคุณจะพอใจใช่ไหม” “ฮือ ตอบฉันมาสิ ฉันต้องตายไปเลยรึเปล่าคุณถึงจะพอใจ”
เล่ห์รัก ซาตาน
8.0K·Pepper Pine เพราะอุบัติเหตุในคืนนั้นทำให้ชีวิตเธอเปลี่ยนไปตลอดการ ซึ่งสาเหตุทั้งหมดมันก็มาจากเขาด้วยกันทั้งสิ้น “คุณไปรอข้างนอกก่อน เดี๋ยวผมแต่งตัวเสร็จจะตามออกไป ข้าวคงใกล้จะมาส่งแล้ว” คนตัวสูงเตรียมตัวจะหันหลังกลับ แต่อยู่ๆ มือเล็กก็มาขว้าข้อมือของเขาไว้ กระตุกเบาๆ เหมือนเด็กน้อยร้องขอของเล่นจากผู้ปกครอง ใบหน้าหวานที่คลอไปด้วยหยาดน้ำตาสีใส มองเขาอย่างเว้าวอน “อย่าไปนะ...” “หืม?” ตอนแรกเขาแค่คิดว่าคงจะอาการหื่นของยัยเด็กนี้ แต่พอเห็นแบบนี้แล้ว คงจะเป็นความร่านมากกว่า อย่าหวังว่าเขาจะสนองมันให้กับเธอ ยอมรับเลยว่าในคราแรกก็สั่นไหวไปกับใบหน้าที่เธอแสดงออกมาเหมือนกัน ถึงว่าถึงได้ท้องไม่มีพ่อ นี่ก็คงทำแบบนี้ให้ผู้ชายทั้งหลายหลงปักหัวปรำ แต่พอท้องแล้วก็ถูกเขี่ยทิ้ง ‘เหอะ น่าสมเพช’ “ฉัน ฉัน...” แววตาที่มองสบตาเขาในตอนแรกเริ่มสั่นไหว น้ำตาที่หายไปแล้วคล้ายจะกลับมาอีกครั้ง เมื่อเห็นสายตาดูแคลนที่เขาส่งมาให้ เธอก็ไม่ได้อยากจะทำแบบนี้ แต่อาการบ้าๆ นี่มันไม่หายไปสักที จะขอร้องให้เขาช่วยก็กระดากอาย เธอคิดว่าแค่ได้สัมผัสเขามันคงจะหาย แต่ไหนเลยความต้องการกับมากขึ้นเรื่อยๆ มันเหมือนกับว่าเธอต้องการมากกว่านั้น “ปล่อย” ... “พิงค์จะหาคุณ จะหาคุณพ่อ ฮือๆ จะหาคุณพ่อ คุณพ่อขา ฮือ” เชน อชิระ สหวิวัต เขาที่เจ้าเล่ห์เอาแต่ใจ พาย พัทชา รีรนนท์ เธอที่ยอมเขาเพื่อปกป้องคนที่เธอรักดั่งดวงใจ พิงค์ เด็กหญิงพีรญา รีนนนท์ ร่าเริงสดใส
หนี้รัก มาเฟีย
20.0K·Pepper Pine เรื่องระหว่างเขาและเธอเริ่มมันเริ่มจากหนี้สินที่เธอไม่ได้ก่อ เขาผู้เป็นเจ้าหนี้ของพ่อเธอและผู้ที่ไม่เคยดีต่อเธอเลย จวบจนวันสุดท้ายก่อนที่เธอจะตัดสินใจหนีออกมาพร้อมกับอีกชีวิต ส่วนเธอต้องชดใช้และทนรับในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ก่อ ไม่รู้ว่าเขาจะโกรธเกลียดอะไรเธอนักหนา “คุณปล่อยฉันไปเถอะนะฉันไหว้ล่ะ” “หึ ปล่อยงั้นหรอ ได้”