

นิยาย


สตรีผู้นี้..เหนื่อยเกินไปแล้ว
ครั้งนี้.. นางลืมตาตื่นขึ้นมาในร่างของ อวี้หลิงหรง คุณหนูสามแห่งตระกูลอวี้ สตรีผู้ถูกครอบครัวทอดทิ้งและชิงชัง แต่เพียงไม่นานหลังจากได้สวมร่างนี้ นางกลับต้องเผชิญกับคำสั่งจากบิดา ให้นางแต่งงานกับฉินเฉินอวี้ องค์ชายหกแห่งแคว้นฉิน เพื่อผูกสัมพันธ์ทางการเมือง ฉินเฉินอวี้เองก็ไม่ได้ต้องการนาง ในหัวใจของเขายังมีเพียงเว่ยลี่หลินบุตรสาวแม่ทัพผู้เป็นรักแรก การแต่งงานกับสตรีจากแคว้นศัตรูจึงเป็นเพียงหน้าที่ที่เขาจำต้องยอมรับด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความขมขื่น เดิมที.. อวี้เหมยลี่เคยเป็นเพียงหญิงสาวธรรมดาในวัยยี่สิบเก้าปีที่มีชีวิตเรียบง่ายในโลกเดิม ทว่าชะตากลับพลิกผันพานางทะลุมิติมาในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย แต่ไม่ว่านางจะสวมร่างเป็นใคร นางก็ตาย ไม่ว่าจะพยายามดิ้นรนแค่ไหน จุดจบก็เหมือนเดิม เมื่อตระหนักได้แล้วว่าตนไม่อาจเปลี่ยนแปลงลิขิตฟ้าได้ ชาตินี้นางเลือกที่จะเลิกไขว่คว้า เลิกฝืนโชคชะตา ใช้ชีวิตในแต่ละวันเพียงเพื่อให้ผ่านพ้น นั่งจิบชา กิน และนอน ปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามกาลเวลาโดยปราศจากความหวัง ความฝัน หรือแม้กระทั่งความรักที่ตนนั้นเคยพยายามไขว่คว้า เพราะนาง.. เหนื่อยเกินไปแล้ว


นางร้ายผู้นี้ มิขอหลงรักพระเอก
เซี่ยซินหยานนักศึกษาที่ยังไม่ทันได้เรียนจบลืมตาตื่นขึ้นมาในร่างของ จ้าวเยี่ยนฟาง นางร้ายในนิยายที่เธอนั้นเคยอ่าน แต่ทว่าเจ้าของร่างนี้อายุขัยไม่ยืนนัก จ้าวเยี่ยนฟางถูกฆ่าตายในตอนที่นิยายใกล้จะจบ โดยน้ำมือคนของที่นางรักสุดหัวใจอย่างพระเอกของเรื่องนี้ “หวงตงหยาง” เซี่ยซินหยานได้เข้ามาอยู่ในร่างของนางร้าย ท่ามกลางเหตุการณ์จมน้ำของ"เหรินหลานเฟิง" โดยที่สามีของนางนั้นเชื่อว่า ฮูหยินผู้ร้ายกาจอย่างจ้าวเยี่ยนฟางเป็นคนผลักให้สตรีในดวงใจของเขาจมน้ำ ด้วยความโกรธเกรี้ยวของหวงตงหยางเขาจึงสั่งโบยฮูหยินถึงห้าสิบไม้ รวมถึงสั่งกักบริเวณนางมิให้โผล่หน้าออกมาสร้างความรำคาญใจให้กับเขาอีก เธอต้องมาสวมร่างของนางร้ายในนิยายที่ต้องตายไปอย่างอนาถและโดดเดี่ยว จากนี้ไปเธอควรจะทำอย่างไรในโลกที่ไม่คุ้นเคยเหล่านี้ ติดตามต่อได้ที่.. นางร้ายผู้นี้ มิขอหลงรักพระเอก


กลีบดอกเหมยที่ร่วงโรย
เมื่อคู่หมั้นที่เป็นแม่ทัพกลับมาจากสงครามแต่เขาไม่ได้กลับมาเพียงคนเดียว เขามาพร้อมกับสตรีคนใหม่ของเขา.. "นี่คือหลิวลี่ถังผู้ที่จะมาเป็นฮูหยินรองของข้า" "ฮูหยินรอง?เจ้าหมายความว่าอย่างไรซีซวนเจ้ายังไม่ทันได้แต่งกับข้าเสียด้วยซ้ำ เหตุใดจึงมีฮูหยินรองเร็วเช่นนี้" "ข้ากับถังเอ๋อร์พบกับโดยบังเอิญ นางเป็นผู้ช่วยชีวิตข้านางนับเป็นผู้มีพระคุณ" ”หากนางเป็นผู้มีพระคุณ เจ้าก็ตอบแทนพระคุณของนางสิ การแต่งงานสำหรับเจ้าคือการตอบแทนพระคุณอย่างนั้นหรือ” "ข้ามิได้แต่งกับนางเพื่อตอบแทนบุญคุณ ข้ารักนางข้าจึงอยากแต่งนางมาเป็นฮูหยินรองของข้า!!”


แฟนเก่าคนโปรดของเฮียเหนือ
อาจเป็นเพราะว่าเธอได้กลับมาเจอหน้าเขาอีกครั้ง ความทรงจำต่าง ๆ ก็พลันหวนกลับมา มันเหมือนเป็นการตอกย้ำว่า ใครบางคนอาจหายไปจากการมองเห็น.. แต่ไม่เคยหายไปจากความทรงจำ