


นิยาย


ซือหยา...ย้อนเวลามาหาดวงใจทั้งสาม
ตื่นขึ้นมาพบลูกกับสามีที่จากไป แต่น้ำท่วมใหญ่กำลังจะมา! มีมิติ มีเสบียง มีครอบครัวดี ซือหยาไม่สนคำครหา ใช้เงินซื้อที่นา ที่อยู่อาศัย ที่ทำกิน! สร้างความมั่นคง จนคนที่เคยดูถูกต้องก้มหัวขอความช่วยเหลือ!


ทะลุนิยายมาเป็นคุณแม่ลูกสี่ นำพาครอบครัวสู่ความรุ่งโรจน์
นางหลุดเข้ามาในนิยายกลายเป็นแม่ตัวร้ายที่มีลูกหลานล้อมรอบ ภารกิจคือสร้างครอบครัวให้มั่งคั่งเพื่อแลกกับการกลับบ้าน แต่เมื่อใจผูกพันจนไม่อาจจาก..โชคชะตากำลังบังคับให้นางต้องจากพวกเขาไปอย่างเจ็บปวด


เคียงพยัคฆ์บุพเพรักข้ามภพ
นางตื่นจากความตาย...ในอ้อมแขนของปีศาจ! จากหญิงสาวยุคใหม่ กลายเป็นสตรีปีนเตียงของอ๋องผู้โหดเหี้ยม... แล้วต้องฝ่าฟันทั้งความรัก ความแค้น และสงครามการเมืองเพื่อปกป้องบ้านเมืองและลูกในท้อง!


ซูเสี่ยวหนานสะใภ้ไต้ก๋ง ยุค80
เธอไม่เคยรู้ว่านิยายครึ่งเล่มที่เธออ่าน จะกลายเป็นทั้งชีวิตของเธอ อดีตคู่หมั้นทรยศ ชื่อเสียงถูกเหยียบย่ำ พ่อแม่ต้องอดมื้อกินมื้อ น้องชายต้องออกจากโรงเรียน สิ่งเหล่านี้ทำให้เธอต้องลุกขึ้นสู้อีกครั้ง


ข้ามเวลาไปทำสวนกับเจ้าหนูตัวป่วนข้างบ้าน ยุค80
แม้ว่าครั้งนี้ต้องมาอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก แต่ฉันต้องทำให้ครอบครัวลืมตาอ้าปากได้อีกครั้ง ขอบคุณโชคชะตาที่ทำใหฉันได้มีโอกาสกลับมาอยู่กับทุกคน ฉันจะใช้ทุกวินาทีให้คุ้มค่าเพื่อครอบครัวที่รออยู่


ย้อนเวลาไปปฎิวัติตัวเองให้กลายเป็นคุณแม่สุดแซ่บ ยุค80
กลับมาครั้งนี้กู้เฉิงฮวนปฏิวัติตัวเองครั้งใหญ่จนกลายเป็นคุณแม่สุดแซ่บ ทิ้งคราบยัยเฉิ่มเชยคนเก่าแล้วใชีชีวิตในแบบที่ไม่เคยลองทำมาก่อน


หลี่หนิงซินข้ามเวลาไปเป็นมารดาให้เจ้าก้อนแป้ง ยุค80
เรื่องย่อ หลี่หนิงซินหญิงสาววัน 24 ปีกำลังกลับจากงานนอกสถานที่ก่อนกำหนด เธอจึงตั้งใจจะซื้อของไปฝากคนรักที่กำลังเฝ้าร้านมินิมาร์ทของเธอและเขาอยู่ แต่เหมือนฟ้าทำให้เธอได้ตาสว่าง ช่วงเวลา 2 ทุ่ม หนิงซินเดินเข้าไปในร้านก็พบแต่ลูกน้องที่ขายของอยู่ข้างล่าง หน้าตาของพนักงานดูตื่นตกใจอยู่ไม่น้อยที่เห็นเธอกลับมาในคืนนี้ ความสังหรณ์ใจทำให้หนิงซินเดินขึ้นไปดูที่ห้องนอนที่อยู่บนชั้นสอง เพียงแค่ก้าวแรกที่เธอเหยียบบันได หูของเธอก็ได้ยินเสียงที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี เสียงของลู่หลันเพื่อนที่เธอคิดมาตลอดว่าเชื่อใจได้ หนิงซินเดินขึ้นไปทั้งน้ำตาที่อาบไหลเต็มใบหน้า เธอจ้องมองผ่านบานประตูที่ปิดไม่สนิท หนึ่งคนคือเพื่อนรัก อีกหนึ่งคนคือชายอันเป็นที่รัก ที่เธอคิดจะฝากชีวิตไว้กับเขา ทั้งคู่นอนกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่บนเตียงที่เธอเป็นคนเลือกซื้อ หลี่หนิงซินกรีดร้องเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้าที่ทั้งคู่กำลังบรรเลงเพลงรักต่อหน้าเธอ เหตุการณ์ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอวิ่งออกไปนอกร้านท่ามกลางสายฝน สุดท้ายเธอก็กลายเป็นเพียงหญิงสาวที่โง่งม ทำงานหาเงินส่งแฟนเรียนมหาวิทยาลัยจนจบเพราะหวังว่าเขาจะต้องการสร้างอนาคตไปพร้อมกับเธอ แต่ทุกอย่างมันก็สิ้นสุดลงที่วันนี้ หนิงซินถูกรถชนเสียชีวิตคาที่ท่ามกลางสายฝน หลังจากวิญญาณออกจากร่างเธอได้ไปยังดินแดนแห่งหนึ่งแล้วได้พูดคุยกับชายชราที่มอบโอกาสให้เธออีกครั้ง แลกกับการช่วยชีวิตเด็กน้อยผู้น่าสงสารและการช่วยเหลือผู้คนที่เธอต้องประสบเหตุร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น หนิงซินตื่นขึ้นมาในร่างใหม่ที่ถูกสามีนอกใจและปล่อยทิ้งให้ลูกและภรรยาต้องอยู่ตามยถากรรม แต่นั้นมาเธอจึงปิดกั้นไม่กล้ารักใครอีก แต่ก็มีหนุ่มรูปหล่อบ้านรวยมาตามก้อร่อก้อติกเธออยู่นาน จนผ่านเรื่องราวมากมายไปด้วยกัน มาลุ้นกันนะคะว่าเธอจะยอมเปิดใจให้เขาหรือไม่?


ข้ามเวลาคือชะตาของอันเล่อ ยุค80
เมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่ต้องเลือก 'อันเล่อ' จึงตัดสินใจเลือกที่จะมาดูแลแฝดน้อยที่มีชะตาอาภัพ แม่เตรียมหนีเอาตัวรอด ทิ้งให้ลูก ๆ อยู่กับพ่อที่ตกอยู่ในสภาวะผัก ไม่อาจช่วยเหลือตัวเองได้


เหมยจูคุณหนูตกอับ ยุค70
เหมยจู ตื่นขึ้นมาในร่างของเด็กสาวในชนบทปี 1976 ท่ามกลางความสับสนอลหม่าน เธอจำได้ว่าตัวเองมาจากปี 2024 และถูกเลือกให้ย้อนเวลากลับมาพร้อมกับ "มิติ" พื้นที่พิเศษที่เก็บข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็นต่อการเอาตัวรอดในยุคสมัยนี้ไว้มากมาย รวมถึงสมบัติล้ำค่าอย่างโสมพันปี โชคชะตาเล่นตลก เหมยจูพบว่าตัวเองอยู่ในร่างของคุณหนูตกอับ เมื่อครอบครัวเฉินที่เลี้ยงดูเธอมาอย่างดี กลับรู้ความจริงว่าเธอไม่ใช่ลูกแท้ๆ เหมยจูจึงต้องออกเดินทางไกลจากปักกิ่ง มุ่งหน้าสู่เมืองเฉิงตู เพื่อตามหาครอบครัวที่แท้จริง ณ หมู่บ้านเล็กๆ เชิงเขา เหมยจูได้พบกับพ่อแม่ที่หน้าตาเหมือนพ่อแม่ในกาลเวลาที่จากมาไม่มีผิดเพี้ยน และน้องชายตัวน้อย จื่อหาน การได้กลับมาอยู่กับครอบครัวที่แท้จริง เติมเต็มความรู้สึกโหยหาในใจของเหมยจู เธอปรับตัวเข้ากับวิถีชีวิตแบบเรียบง่าย ทำงานในทุ่งนา เรียนรู้วัฒนธรรม และความเป็นอยู่ของผู้คนในยุคนี้ ด้วยความเฉลียวฉลาด บวกกับความรู้จากโลกอนาคต เหมยจู จึงได้เลื่อนขั้นจากกรรมกรในไร่ กลายเป็นเจ้าหน้าที่ คอมมูน ผู้รับผิดชอบการคำนวณแต้มงาน ที่นี่ เธอได้พบกับครอบครัวเถียน เพื่อนบ้านใจดี โดยเฉพาะ เถียนเฟยเทียน ชายหนุ่มผู้มีใบหน้าเย็นชา แต่แฝงไปด้วยความอบอุ่น เขาคอยช่วยเหลือเหมยจูจากอันตรายต่าง ๆ จนก่อเกิดเป็นความรู้สึกดี ๆ ต่อกัน ทว่าโชคชะตากลับไม่เข้าข้าง เหมยจูถูกลักพาตัวไปโดย เถิงจื่อจิง เจียวซิ่น และเสี่ยวหมี่ สามวายร้ายที่หวังจะทำให้เธอย่อยยับไม่เหลือชิ้นดีเพื่อความสะใจ เฟยเทียนเสี่ยงชีวิต บุกตะลุยเข้าไปช่วยเหมยจูออกมาได้อย่างหวุดหวิด แต่เหตุการณ์นี้ กลับทำให้ชื่อเสียงของเหมยจู ถูกผู้คนนินทา ใส่ร้าย เพื่อปกป้องเหมยจู เฟยเทียนจึงตัดสินใจขอเธอแต่งงาน ไม่ใช่เพราะสงสาร แต่เพราะความรัก ความปรารถนาที่จะดูแล และอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป


สามีของฉันคือชายตาบอด ยุค70
กึก กึก กึก กึก เสียงรองเท้าส้นสูงดังก้องไปทั่วบริเวณออฟฟิศบนตึกสูงใจกลางเมือง เจ้าของรองเท้าพื้นสีแดงแบรนด์ Christian Louboutin เดินเฉิดฉายไปมาอย่างมั่นใจท่ามกลางสายตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชมปนอิจฉา "รองประธานเสิ่นมาที่แผนกบุคคลมีอะไรให้พวกเรารับใช้คะ?" เจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลของบริษัทรีบเอ่ยถามผู้มาเยือนอย่างทันท่วงที ใคร ๆ ในบริษัทเฟอร์นิเจอร์และออกแบบตกแต่งบ้านแห่งนี้ต่างก็รู้ดีว่ารองประธานสาวคนนี้จริงจังกับงานมากแค่ไหน "ฉันแค่เอาใบลาพักร้อนมาส่งค่ะ ท่านประธานเซ็นอนุมัติเรียบร้อยแล้วนะคะ" เสิ่นเจียหนิง หญิงสาวในยุคปัจจุบัน เธออายุ 28 ปีทั้งยังมีหน้าที่การงานมั่นคง มีรถมีบ้านอยู่กลางเมืองใหญ่ รายได้ต่อปีของเธออยู่ที่หลายล้านหยวน ถือว่าเธอเป็นหญิงสาวที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานคนหนึ่ง บริษัทนี้เธอกับรุ่นพี่ที่สนิทกันร่วมกันสร้างมันขึ้นมา ใช้เวลากว่า 3 ปี ในที่สุดบริษัทก็กลายเป็นที่รู้จักเป็นวงกว้างเพราะได้รุ่นน้องอีกหลายคนเข้ามาร่วมงาน อีกทั้งยังมีการขายในช่องทางใหม่ ๆ ที่กำลังเป็นที่นิยมในสังคมเช่นการไลฟ์สด เธอมีพร้อมทุกอย่างแต่กลับไม่มีความสุข แฟนหนุ่มที่คบได้หลายปีก็ต้องเลิกรากันไปเพราะอีกฝ่ายนอกใจไปทำผู้หญิงคนอื่นตั้งท้อง จากนั้นเป็นต้นมาเธอจึงอยู่คนเดียวมาโดยตลอด และไม่กล้าเปิดใจให้ใครอีก "ทราบแล้วค่ะ ดิฉันจะจัดการต่อให้เรียบร้อย ว่าแต่รองประธานเสิ่นหยุดยาวตั้ง 10 วัน จะไปเที่ยวที่ไหนเหรอคะ" "คิดว่าจะขับรถเล่นไปเรื่อย ๆ ค่ะ ค่ำไหนก็นอนนั่น" "เที่ยวให้สนุกนะคะ" "ค่ะ แล้วจะซื้อขนมมาฝากนะ" "อุ้ย ขอบคุณค่ะ" เสิ่นเจียหนิงเดินกลับเข้าไปปิดคอมพิวเตอร์พร้อมกับหยิบกระเป๋าถือ ก่อนจะเดินออกจากออฟฟิศไปโดยที่เธอไม่รู้เลยว่า การจากไปครั้งนี้เธอจะไม่ได้กลับมาที่นี่อีกแล้ว "หลิวหลิว งานที่ค้างคาอยู่พี่เซ็นให้หมดแล้วนะ ไว้เจอกันอาทิตย์หน้าจ้ะ" เสิ่นเจียหนิงบอกลาเลขาหน้าห้อง เธอลาพักร้อน 10 วัน เธอตั้งใจจะไปพักผ่อนต่างเมืองเงียบ ๆ เพียงลำพัง วันนี้จึงเป็นวันสุดท้ายที่เธอต้องสะสางงานทั้งหมดให้เสร็จก่อนออกเดินทางในวันพรุ่งนี้ "ค่ะพี่เจียหนิง เที่ยวให้สนุกนะคะ แล้วเจอกันอาทิตย์หน้าค่ะ" "จ้ะ แล้วพี่จะซื้อของมาฝากนะ" "ว่าแต่พี่จะไปไหนคะ หนูจะได้รู้ว่าจะฝากพี่ซื้ออะไรที่เป็นของขึ้นชื่อของที่นั่น" เจียหนิงขยี้ผมของเลขาตัวน้อยเบา ๆ เธอเอ็นดูอีกฝ่ายไม่ต่างจากน้องสาว คงมีแต่หลิวหลิวคนนี้ที่กล้าพูดคุยเรื่องทั่วไปกับเธอนอกเหนือจากเรื่องงาน "เรานี่นะ พี่กะว่าจะขับรถไปฉางซา แต่ไม่รู้จะถึงวันไหนเหมือนกัน เอาเป็นว่าพี่จะถ่ายรูปส่งมาในวีแชทเรื่อย ๆ นะ" "กลับไปเยี่ยมบ้านเหรอคะ หนูรอได้ ขับรถไกลขนาดนั้นต้องระมัดระวังเป็นพิเศษด้วยนะคะ" "รู้แล้วจ้า พี่กลับแล้วนะ ยังต้องไปเก็บของที่บ้านอีก" แสงอาทิตย์ยามเย็นทอแสงอ่อน ๆ ลอดผ่านตึกสูงระฟ้า เจียหนิงก้าวเดินออกมาจากอาคารสำนักงาน ผ่านดงผู้คนมากหน้าหลายตาที่ต่างเร่งรีบกลับบ้านหลังเลิกงาน เสียงแตรรถยนต์ดังก้องไปทั่ว ทำให้เธอรู้สึกเหมือนเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ในสังคมเมืองที่วุ่นวายนี้ เจียหนิงขึ้นรถยนต์คันหรูที่จอดรออยู่ในลานจอดรถ ขณะขับรถเคลื่อนตัวไปตามท้องถนน เธอเฝ้ามองผู้คนเดินจูงมือกันไปมา คู่รักหนุ่มสาวหัวเราะคิกคัก เด็ก ๆ วิ่งเล่นอย่างมีความสุข ภาพเหล่านั้นยิ่งทำให้เธอรู้สึกเปลี่ยวเหงาอย่างบอกไม่ถูก ถึงแม้จะมีทุกสิ่งทุกอย่างที่ใคร ๆ ก็อยากได้ แต่เจียหนิงกลับรู้สึกขาดอะไรบางอย่างไป เธอมีเพื่อนร่วมงานมากมาย มีงานทำที่มั่นคง แต่กลับรู้สึกโดดเดี่ยวในใจเสมอมา ความรู้สึกนี้ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นทุกทีเมื่อเวลาผ่านไป เมื่อรถยนต์คันหรูเคลื่อนตัวเข้ามาจอดในโรงจอดรถในวิลล่าหรู เจียหนิงก้าวลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในบ้านอย่างเงียบ ๆ เธอตรงไปยังห้องนอนและลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ใบหนึ่งออกมา ก่อนเริ่มจัดเตรียมเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัว "ฉางซา...นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้กลับไป ขอให้ที่นั่นทำให้ฉันคลายเหงาลงได้บ้างก็ยังดี" เจียหนิงคิดในใจพลางจินตนาการถึงภาพบรรยากาศเมืองโบราณอันแสนอบอุ่นของเมืองฉางซา ซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่อในมณฑลหูหนาน และยังเป็นสถานที่ท่องเที่ยวใกล้บ้านเกิดของเธอ การเดินทางครั้งนี้ เธอหวังว่าจะได้พบเจอกับผู้คนใหม่ ๆ และญาติพี่น้องห่าง ๆ กิจกรรมมากมายอาจจะทำให้เธอได้สัมผัสประสบการณ์ใหม่ ๆ และที่สำคัญที่สุดคือ ได้เติมเต็มความสุขให้กับชีวิตที่ขาดหายไป เจียหนิงเชื่อว่าการเดินทางครั้งนี้อาจจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นกว่าเดิมก็ได้ ในยามค่ำคืนหลังจากจัดกระเป๋าเดินทางเสร็จ เสิ่นเจียหนิงเลือกที่จะนั่งอยู่บนโซฟาตัวโปรดมองออกไปยังวิวเมืองที่เต็มไปด้วยแสงสี แต่กลับรู้สึกถึงความว่างเปล่าในใจ เธอเปิดเพลงบรรเลงเบา ๆ เพลงที่คุ้นเคยตั้งแต่เด็ก เพลงที่มักจะได้ยินพ่อเล่นกีตาร์ให้ฟังตอนอยู่บ้านที่ชนบท เสียงเพลงพาให้เสิ่นเจียหนิงนึกถึงวันวานที่เคยใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายที่บ้านเกิด บ้านหลังเล็ก ๆ ที่รายล้อมไปด้วยทุ่งนาเขียวขจี เสียงหัวเราะของพ่อแม่ที่ดังก้องอยู่ในความทรงจำ ภาพของครอบครัวที่อบอุ่นค่อย ๆ ลอยขึ้นมาในหัวใจ เธอคิดถึงอาหารที่แม่ทำให้อร่อยทุกมื้อ คิดถึงบรรยากาศยามเย็นที่ได้นั่งคุยกับพ่อแม่ใต้ร่มไม้ใหญ่ คิดถึงเพื่อนบ้านที่เป็นกันเอง แต่แล้วความคิดถึงก็ถูกตัดขาดลงด้วยความรู้สึกโหยหาที่ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นมาในใจ พ่อแม่ของเธอจากไปตั้งแต่เธอยังเรียนไม่จบ เธอต้องย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองเพื่อทำงานและใช้ชีวิตตามลำพัง ญาติห่างๆ ที่เคยติดต่อกันตอนเด็กก็ค่อย ๆ ห่างเหินกันไปตามกาลเวลา ในตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนเป็นคนโดดเดี่ยวอยู่ในเมืองใหญ่แห่งนี้ เสิ่นเจียหนิงพยายามที่จะปรับตัวเข้ากับชีวิตในเมือง แต่ก็ยังคงมีความรู้สึกผูกพันกับบ้านเกิดอยู่เสมอ เธอประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน มีเงินทอง มีทุกอย่างที่คนทั่วไปใฝ่ฝัน แต่กลับรู้สึกว่าสิ่งเหล่านี้ไม่สามารถเติมเต็มความสุขในใจได้อย่างแท้จริง "ฉันกำลังตามหาอะไรอยู่กันแน่? ความสุขที่แท้จริงคืออะไร?" เสิ่นเจียหนิงถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า คำถามเหล่านี้วนเวียนอยู่ในหัวของเธอราวกับไม่มีวันหาคำตอบได้ การเดินทางไปพักผ่อนในครั้งนี้ อาจจะเป็นโอกาสให้เสิ่นเจียหนิงได้กลับมาสำรวจตัวเองและหาคำตอบที่ต้องการก็เป็นได้ หลังจากที่เสิ่นเจียหนิงใช้เวลาครุ่นคิดอยู่พักใหญ่ เธอก็ลุกขึ้นไปหยิบกล่องเก่า ๆ ที่เก็บไว้ใต้เตียงออกมา กล่องใบนี้บรรจุไปด้วยของที่ระลึกต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นรูปถ่ายเก่าสมัยเด็ก ของเล่นชิ้นโปรด หรือจดหมายที่พ่อแม่เขียนถึงเธอ เสิ่นเจียหนิงเปิดกล่องออกมาอย่างเบามือ ใบหน้าของเธอฉายแววความสุขและความเศร้าปนกันไป เธอหยิบรูปถ่ายครอบครัวขึ้นมาดู ภาพของพ่อแม่ที่ยิ้มแย้มแจ่มใส และตัวเธอตอนเด็กที่กำลังหัวเราะอย่างมีความสุข ทำให้เธออดที่จะน้ำตาไหลออกมาไม่ได้ "พ่อ...แม่...หนูกำลังจะกลับไปเยี่ยมนะคะ" เสิ่นเจียหนิงกระซิบเบา ๆ พร้อมกับกอดรูปถ่ายไว้แน่น เธอรู้สึกเหมือนได้กลับไปอยู่ในอ้อมกอดที่อบอุ่นของพ่อแม่อีกครั้ง ของในกล่องนี้ถือเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวทางจิตใจที่เธอทะนุถนอมเป็นอย่างดีเสมอมา


ปั้นรักคืนใจราม
ปั้นสิบ เด็กกำพร้าที่โตมาในสถานรับเลี้ยงเด็ก ด้วยสติปัญญาที่เฉลียวฉลาดทำให้ปั้นสิบสอบชิงทุนเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยชื่อดังที่มีแต่ลูกคนรวย ท่ามกลางผู้คนดูถูกดูแคลนปั้นสิบได้พบกับ รามิล ที่เป็นคนคอยช่วยเหลือ เอื้อเฟื้อและไม่ถือตัวเหมือนคนอื่น ๆ นับแต่นั้นทั้งคู่จึงเป็นเพื่อนรักกันยาวนานถึง 5 ปี กระทั่งถึงวันที่ปั้นสิบถูกลูกค้าในไนต์คลับวางยา แต่พี่ชายของรามิล "ราม" มาช่วยไว้ทัน แต่ทั้งคู่กลับเกินเลยจนมีคืนที่เร่าร้อนร่วมกันหลายต่อหลายครั้ง รามที่แอบชอบปั้นสิบมานานแล้ว พยายามยัดเยียดข่มขู่ให้ปั้นสิบรับผิดชอบตนเอง ตามเทียวไล้เทียวขื่อจนมีความสัมพันธ์กันนับครั้งไม่ถ้วน สุดท้ายปั้นสิบก็ยอมก้าวข้ามปมในใจ เปิดใจคบกับรามในฐานะคนรัก แต่เรื่องมันไม่จบสวยหรูเหมือนในเทพนิยาย ระหว่างที่ความรักของทั้งคู่กำลังดำเนินไปอย่างหวานซึ้ง ฮันน่า แฟนเก่าของรามกลับมาปั่นป่วนทำให้ทั้งคู่เกิดเรื่องบาดหมางจนมองหน้ากันไม่ติด รามที่หวงแหนปั้นสิบอยู่แล้ว ก็บ้าคลั่งขึ้นหลายเท่าเมื่อถูกฮันน่ายุแยง ตามอาละวาดเหมือนหมาบ้าไม่ฟังเหตุผลของคนรักเลยแม้แต่น้อย หลายต่อหลายอย่างที่ฮันน่าสร้างเรื่องให้ปั้นสิบต้องตกที่นั่งลำบาก จ้างคนข่มขืน จ้างคนเผาไนต์คลับ ปั้นสิบยังคงสู้สุดใจ ทว่าหลายต่อหลายเรื่องที่ประเดประดังเข้ามาไม่หยุดหย่อน ประจวบกับปั้นสิบรู้ว่าตัวเองท้อง คนตัวเล็กเรียกประชุมพนักงาน แบ่งเงินให้ลูกน้องทุกคนตามที่ควรจะได้รับแล้วหลบไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับลูกน้อยเพียงลำพัง ทว่า ฟ้ายังโหดร้ายกับปั้นสิบไม่เพียงพอ หลังจากปั้นสิบท้องได้ 3 เดือน หมอกลับตรวจพบว่าปั้นสิบมีเนื้องอกในสมอง ควรเข้ารับการผ่าตัดทันทีก่อนที่เนื้องอกจะขยายใหญ่จนเกิดความเสี่ยงมากกว่านี้ แต่การผ่าตัดอาจจะเกิดผลข้างเคียงกับเด็กในท้อง ทางที่ดีปั้นสิบควรยุติการตั้งครรภ์ก่อน ไม่ได้ ปั้นสิบไม่มีวันยอมทำร้ายเลือดเนื้อเชื้อไขของตนเอง เขาเกิดจากความรัก ลูกไม่มีความผิด เขาควรจะได้ลืมตาดูโลก ถึงไม่มีใครต้องการเค้า แต่แม่คนต้องการเค้า ต่อให้ปั้นสิบต้องเจ็บปวดจนตายไป ก็ไม่อาจทำร้ายลูกของตนได้


ลู่หนิงเหมยยอดภรรยา ยุค80
เธอสูญเสียทั้งคู่ไปแต่ฟ้าให้โอกาส เธอจึงรักษาพวกเขาไว้ให้ดีที่สุด เช่นเดียวกับโจวอี้เฉิน ภรรยาหายป่วยครั้งนี้เธอเปลี่ยนไปจนน่าตกใจ แต่นั่นเป็นสิ่งที่เขาเฝ้ารอว่าสักวันเธอจะหันกลับมารักเขากับลูกบ้าง!


ฉุนหรานสาวบ้านป่า ยุค70
ทุกอย่างเริ่มต้นจากคำทำนายและจบลงด้วยความรัก เขาและเธอต้องฟันฝ่าเรื่องราวมากมายกว่าจะมีครอบครัวที่มั่นคงแข็งแรง เติมเต็มส่วนที่ขาดหายให้ เยียวยาส่วนที่เจ็บปวด จนทั้งคู่ได้พบความสุขที่แท้จริง


ยอดดวงใจนายเหนือลม
"มึงกล้าดียังไงมาทำให้ลิลินร้องไห้! กูเลี้ยงของกูมาอย่างดีไม่เคยให้บอบช้ำ แต่ดูสิ่งที่มึงทำวันนี้!" ผั๊วะ ผั๊วะ


ต่าต๋า ต้าเป่า เจ้าหัวผักกาดของแม่ ยุค70
ข้ามกาลเวลาไปยังยุค 70 ก็ถูกแม่สามีและพี่ชายสามีไล่ออกจากบ้าน ทั้งที่ต้องดูแลต้าเป่ากับต่าต๋าลูกชายฝาแฝด เธอจึงใช้ความรู้และของที่ติดตัวมาเพื่อทำให้ชีวิตของเธอและครอบครัวดีขึ้น


ข้ามเวลาไปเป็นสะใภ้บ้านรองสกุลเมิ่ง
"ฉันอยากได้สามีและลูกสาวของฉันคืน" "เหอะ! ตลกสิ้นดี วันที่พวกเค้าไม่มีอะไรเธอไปอยู่ไหนมา? แสดงความเสียใจล่วงหน้าไว้เลยนะจ๊ะ นอกจากเธอจะไม่ได้อะไร ทุกคนยังจะมองว่าเธอเป็นตัวน่ารังเกียจซะด้วยซ้ำ"