สัญญาทางรัก

เผลอรักเมียชั่วคืน

เมื่อ One Night Stand ดันทำให้เกิดอีกหนึ่งชีวิต การแต่งงานเพราะความจำเป็นจึงเกิดขึ้น ข้อตกลงคือ ห้ามรัก ห้ามวุ่นวาย ห้ามหึงหวง ห้ามแสดงตัว ห้ามให้คนอื่นรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน แต่ไหงกลายเป็นเขาที่จ้องจะละเมิดข้อตกลงนั้นตลอดเวลา เรื่องนี้เป็นนิยายลำดับที่ 4 ของนิยายเซต 4 หนุ่มทาสรัก 1 หลงรัก เมียจำเป็น 2 แค้นรัก เมียเก่า 3 คลั่งรัก เมียขัดดอก 4 เผลอรัก เมียชั่วคืน

คลั่งรักเมียขัดดอก

ความรักหรอ สำหรับเขามันไร้สาระ... ..ใช้ร่างกายของเธอตอบสนองฉันให้ถึงใจ เพื่อใช้หนี้แทนพี่ชายสวะๆ ของเธอซะ แล้วเมื่อฉันพอใจ จะปล่อยเธอไปเอง... แต่ทำไม วันนั้นมันไม่มาถึงเสียที.. ************************** เรื่องนี้เป็นนิยายลำดับที่ 3 ของนิยายเซ็ต 4 หนุ่มทาสรัก 1 หลงรัก เมียจำเป็น 2 แค้นรัก เมียเก่า 3 คลั่งรัก เมียขัดดอก 4 เผลอรัก เมียชั่วคืน

เล่ห์ร้าย กับดักรัก

ท่านประธานหนุ่มรูปหล่อ ใช้เล่ห์กลสารพัดเพื่อให้เลขาสาวคนสวยตกลงมาในกับดักรักที่เขาสร้างขึ้น…แล้วลูกกวางตัวน้อยๆ อย่างเธอ จะรอดไปได้อย่างไร

พันธะร้ายดีไซน์รัก

พันธะที่เขาตั้งใจมอบให้ พันธะที่เธอตั้งใจหนี เมื่อความหวังถูกทำลาย เพราะเรื่องราวในวัยเด็ก ทำให้เขาเปลี่ยนจากความรัก มาเป็นความอยากเอาชนะ เธอตั้งใจหลบ เขาก็ยิ่งไล่ตาม ความร้าย แรง แซ่บ จึงเริ่มขึ้น เขา - เจ้าชายผู้สูงศักดิ์ ภายนอกดูสุภาพใจดี อ่อนโยน รอยยิ้มที่ทำให้หญิงสาวพบเจอต่างไม่อาจละสายตาจากเขาได้ แต่ความจริงซ่อนความร้ายที่ทุกคนต่างกลัว เธอ - ดีไซน์เนอร์สาวสวย ภายนอกหญิงสาวผู้น่ารัก สวย แม้เธอจะเดทกับผู้ชายมากมายแต่ก็จบลงได้แค่ทานอาหารร่วมกันเท่านั้น เพราะเธอไม่เคยเปิดให้ผู้ชายคนไหนมาเป็นเจ้าของชีวิตเธอได้ เหตุการณ์บังคับที่ทำให้เธอต้องเข้ามาพัวพันกับเขา เรื่องราววุ่นวายก็เริ่มต้นขึ้น หนึ่งคน ? ความร้ายที่ซ่อนไว้ ภายใต้รอยยิ้มความใจดีที่ประชาชนหรือคนทั่วไปพบเจอ ความสุภาพ สุขุม นุ่มนวล ที่สร้างขึ้นมาปกปิดความร้ายที่ซ่อนเอาไว้ หนึ่งคน ? ความร้ายที่่ซ่อนไว้ ภายใต้ภาพลักษณ์ที่ถูกมองว่าเธอเป็นสาวอ่อนโยน น่ารัก แต่ก็มีความมั่นใจในตัวเอง ผู้ชายต่างสนใจและต้องการเข้าใกล้ การเดทที่สร้างขึ้นมา เพื่อต้องการให้คุณปู่ล้มเลิกจับหาคู่ให้ เมื่อ 2 ความร้ายมาพบกัน ไม่ใช่คนแปลกหน้าที่พึ่งเคยเจอ แต่เป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่พึ่งเริ่มขึ้น ? - เธอโดนตัวฉัน ตามกฏฉันต้องเป็นของเธอนะ ? - ถ้าแค่การวัดตัวทำให้ฉันต้องได้อะไรแบบนี้ ขอเอาสายวัดผูกคอตายแล้วกันค่ะ ง่ายกว่าเยอะเลย ความร้ายของเจ้าชายที่ทุกคนต่างกลัวเกรง กำลังถูกปั่นป่วนด้วยความร้ายของเธอ เมื่อทุกคนต่างกลัวเขาและอำนาจของเขาก็ใช้ไม่ได้กับเธอแค่คนเดียว ความลับที่เธอปกปิดจากสื่อภายนอก ความแสบที่ทำให้เขาจมดิ่งไม่รู้ตัว ความดื้อที่เขาเกินจะควบคุม ความหลงใหลที่เขาควบคุมตัวเองไม่ได้เมื่ออยู่ใกล้เธอ ? "ในเมื่อฉันใช้คำว่าเจ้าชายควบคุมเธอไม่ได้...ก็ใช้คำว่าสามีควบคุมเธอก็แล้วกัน" ? "กฏของราชวงศ์ เชื้อพระวงศ์ห้ามโดนตัวสามัญชนทั่วไป ถอยออกไป!" ? "สมแล้วที่เป็นตระกูลดูแลตำแหน่งเลขาธิการ เธอไม่ใช่สามัญชนทั่วไปสักหน่อย ฉันจะจับตรงไหนก็ได้" ?"คิดว่าจับฉันได้ก็ลองดู"

วิศวะหลงเมีย

เพราะความใจดีของเธอที่บังเอิญเจอผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งยืนมองร้านก๋วยเตี๋ยวอยู่นาน โดยที่เขานั้นไม่กล้าเดินเข้าไปในร้าน ทำให้เธอเกิดความเข้าใจผิดคิดว่าชายหนุ่มคนนี้ไม่มีเงินกินข้าว “เอาเงินไปกินก๋วยเตี๋ยวนะคะ ร้านนี้อร่อย” “เดี๋ยว!!” “ไม่ต้องเกรงใจค่ะ” “ไอ้เด็กเปรต เลิกตามฉันสักที ถ้านายยังสำนึกบุญคุณที่ฉันเคยให้เงิน ก็กรุณาเลิกยุ่งกับชีวิตฉันสักที” “หึ!!” “โอ๊ย!!ฉันอยากจะบ้าตายกับคนอย่างนาย” “ไปสนามนะ” “อืม มีสาวไหม?” “ไม่มี” “อย่าให้รู้ก็แล้วกัน ไม่งั้นแม่จะตีให้หัวแตก!!”

ทางใครทางมัน! เราหย่ากันแล้ว! [สามบุพเพสกุลซือ]

สีหน้าแบบนั้นหลังจากเห็นหนังสือหย่าที่ข้ายื่นให้คืออะไร? ในเมื่อตลอดสามปีท่านเป็นคนเรียกร้องอยากได้มันมากไม่ใช่หรือ ข้าก็ลงนามให้แล้ว ท่านและคนอื่นๆ ในจวน ควรจะจุดพลุดีใจสิ ที่นางมารน่าชังมากแผนการร้ายกาจผู้นี้ จะไปจากชีวิตจวนสกุลซือเสียทีสีหน้าแบบนั้นคือไม่เชื่อใจ? คิดว่าข้าจะวางแผน? คิดว่ามีอะไรเข้าสิงข้า? คิดว่าข้าสมองกลับจนฟั่นเฟือน?ไม่มีใครคิดว่าข้าสำนึกผิดคิดได้บ้างเลยหรือเหอะๆ ในสายตาทุกคนข้าดูเลวร้ายมากสินะ ข้าจะพูดชัดๆ อีกรอบเลยนะ ข้าก็คือข้า ข้าที่เป็นเจ้าของร่าง ไม่มีใครทะลุมิติมาสิงร่างข้าทั้งนั้น!ข้ารู้ว่าส่วนนึงเป็นเพราะความผิดพลาดในอดีตที่ข้าเคยทำ.. ข้าจึงพยายามแสดงให้ทุกคนเห็นถึงความดีในตัวและความจริงใจของข้า แต่ก็หาได้มีใครเปิดใจมองข้าในมุมใหม่ไม่ ซ้ำยังยัดเยียดเรื่องร้ายๆ ที่ข้าไม่เคยทำให้ด้วย เช่นนั้น..พอกันที!!'เซียวหลินหลิง' คนนี้ขอยอมแพ้ เหนื่อยก็พัก ถ้าเขาไม่รักก็พอ! หนังสือหย่านี่ข้ามอบให้ท่าน แม้ใจของข้าจะรักและเทิดทูนท่านมาก แต่ข้าขอไปจากชีวิตท่านดีกว่าข้าจะต้องทนเจ็บไปมากกว่านี้ดีกว่า เมื่อเวลาสามปีได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าใจของท่านแข็งยิ่งกว่าหิน (คนอื่นด้วย) //พูดถึงก็เกลียดหัวใจของตนเองนัก เอาเถอะ! อย่างน้อยข้าก็ภูมิใจที่ยังไม่เคยร่วมเข้าหอกับท่านลาก่อน..ขอให้มีความสุขกับอิสรภาพที่ข้ามอบให้นะเจ้าคะ :)--------ทำไมกัน?! ซือหยวนซา..เพียงแค่ชีวิตของสตรีตัวเล็กๆ คนเดียว ท่านถึงกับต้องจ้างนักฆ่ามากมายมาล้อมรถม้าข้ากลางทาง เพื่อป้องกันไม่ให้ข้ามีชีวิตรอดกลับไปถึงจวนเก่าเลยหรือข้ารู้ท่านเกลียดข้ายิ่งกว่าอะไรดี..เกลียดจนเป็นเรื่องลือกันไปทั่วว่าข้าเป็นสุดยอดนางมารร้าย ที่ทำให้คุณชายสามผู้ที่มีจิตใจอ่อนโยนประดุจพ่อพระ และไม่ถือตัว เกิดความรู้สึกเกลียดคนได้แต่ข้ามิคิดว่าท่าน..จะเกลียดจนอยากให้ข้าหายไปจากโลก เซียวหลินหลิงที่เลือกกระทำสิ่งใดไปแล้วไม่เคยเสียใจภายหลัง แม้แต่ตอนลงนามในหนังสือหย่าพร้อมส่งมอบให้คุณชายสามก็เตรียมใจไว้แล้ว จึงไม่มีน้ำตาไหลออกมาสักหยด บัดนี้ เซียวหลินหลิงขอกลืนน้ำลายตัวเอง..หากย้อนเวลากลับไปได้ นางจะขอไม่รู้จักท่าน นางจะยอมตัดใจเสียเนิ่นๆ เพื่อให้ชีวิตของนางคงไม่ประสบเรื่องเช่นนี้.. แต่สายน้ำไม่ไหลย้อนกลับ เช่นนั้นขอเพียงแค่..'ลืมทุกอย่างที่เกี่ยวกับท่าน แม้แต่เรื่องที่ท่านทำไม่ว่าจะเลวร้ายแค่ไหน เซียวหลิงหลินผู้นี้ก็จะไม่เก็บมาคิดแค้นหากนางคิดแค้น ใจของนางก็จะต้องเจ็บปวด ไม่มีเหตุผลที่นางจะต้องมานั่งเจ็บ ทั้งที่คุณชายสามยังคงใช้ชีวิตสุขสบาย.. สู้ปล่อยวางแล้วลืมๆ ไปจะดีกว่า ขอให้ท่านหายไปจากความทรงจำของนาง แลท่านกับนางจะเป็นเพียงแค่คนแปลกหน้าที่ไม่เคยมีปฎิสัมพันธ์อะไรกันทั้งแง่บวกหรือแง่ลบ..'นับจากนี้...และ..ตลอดไป............แต่คำว่าตลอดไป ไม่เคยมีอยู่จริง!

FORCED LOVE พันธกานต์รัก(เลว)

ธาวิน ธาวิน โชติภัทรอัศวิน มาเฟียหนุ่มสุดเยือกเย็น หล่อ เลว ใครเสนอมาเขาก็พร้อมสนองเพราะสุดท้ายคนที่เข้ามาก็หวังเพียงแค่เงินและใบหน้าอันหล่อเหล่า และเหตุผลสุดท้ายคือเขาไม่ชอบการผูกมัดกับใคร เพียงขวัญ เพียงขวัญ พันเดชโภคิน นักธุรกิจสาวสุดมั่น สวย รวย เก่ง ความสวยของเธอต่างพาให้หนุ่มๆ คลั่งไคล้ในตัวเธอ แต่เธอกลับเลือกที่จะรักผู้ชายคนนึงที่ย่ำยีหัวใจเธอมาตลอด “ทำไมฉันต้องทนอยู่กับคนที่ชอบทำร้ายหัวใจฉันซ้ำๆ” “เธอไม่มีวันหนีฉันพ้น” “พี่มันเลว เลวที่สุด” “ฉันเลวได้มากกว่าที่เธอคิดไว้อีก อย่าคิดหนี แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน” “ ... ”

ภรรยาไม่เจตนารัก

"พลอย" น้ำเสียงนุ่มทุ้มดังขึ้นข้างหู พราวรุ้งพยายามผลักร่างหน้าให้พ้นกาย แต่ทว่าคนตัวโตกลับต่อต้านไม่ยอมให้เธอผลักไสเขาจนสำเร็จ "พี่ขุนคะ พราวไม่ใช่พี่พลอย" แม้จะมีสติไม่เต็มร้อยเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ แต่พราวรุ้งก็พยายามปราม ให้ชายหนุ่มได้รับรู้ว่าเธอไม่ใช่พราวรุ้งอย่างที่กำลังเข้าใจ "พี่ขุน อย่าทำแบบนี้ อื้อ" พราวรุ้งทำได้เพียงเปล่งเสียงครางเมื่อริมฝีปากหนาของขุนเขาจูบหนักหน่วงเมื่อหนาลูบไล้ไปทั่วร่างงาม กระโปรงสีหวานถูกถลกขึ้นแพนตี้ตัวจิ๋วถูกดึงแล้วเหวี่ยงลงพื้นอย่างไม่ไยดี ท่อนเนื้ออวบใหญ่สอดแทรก ความคับแน่นทำให้ขุนเขาชะงัก เขามองคนตัวเล็กใต้ร่างเพียงครู่ก่อนจะกระแทกเต็มแรง จนท่อนเนื้อมุดร่องสาวจนสุดความยาวแก่นกาย พราวรุ้งกรีดร้องดังลั่นเมื่อเขาชำแรกกายสาวอย่างรุนแรง ส่งผลให้ดอกกุหลาบสีสวยเกิดแผลฉีกขาดเป็นทางยาวเปรอะเปื้อนผ้าปูเตียงสีขาว "พลอย"

Friend with Benefits อุ้มรักมาเฟีย

นักศึกษาแพทย์ Jg== มาเฟีย _ Friend with Benefits _ เซ็กส์ที่ไร้ความสัมพันธ์ เพื่อนนอน เพื่อนบนเตียง ใครหวั่นไหวคือ แพ้ เพราะกฎเหล็กคือ...ห้ามรู้สึก แต่เมื่อทุกอย่างมันถลำลึก...ฉันรู้สึกอยากเป็นเจ้าของ และดันพลาดมีพยานรักตัวน้อยๆ กับมาเฟียที่ร่วมเล่นเกมส์สวาทนี้ ใช่...ฉันจึงเป็นคนแพ้ และฉัน...จะไม่ยอมแพ้เพียงฝ่ายเดียว ในเมื่อเขาไม่รับผิดชอบ ฉันก็ต้องทำทุกอย่าง..ให้ผู้ชายคนนี้ "เสียใจ" ____________________ โปรย “ว้ายลีออง!” ใช่! เขาอุ้มฉันและดึงไปนั่งบนตัก ทำเอาฉันตกใจมากเพราะเขาต้องมีแรงขนาดไหนถึงดึงและอุ้มฉันมาจากเบาะข้างคนขับได้ ว่าแต่เขาจะทำอะไรล่ะเนี่ยท่ามันแปลกๆแหะ “ลีออง นายจะ… ” ฉันถามไม่ทันจบ ลีอองก็ชิงตอบขึ้นมาทันที “ฉันจะช่วยเธอบ้าง แลกกัน” “ชะ ช่วยอะไร บ้าน่า... ไปเถอะ” ฉันถามเขิน ๆ มือก็พยายามดันอกเขาออกห่าง แต่มันก็ห่างได้ไม่มากเพราะอีกฝั่งของฉันก็พวงมาลัยรถแล้ว “ถ้าเธอบอกไม่ชอบ ฉันถึงจะหยุด วันนี้เธออุตส่าห์ช่วยฉัน ฉันแค่อยากตอบแทน” พูดจบเขาก็ใช้เรียวแขนแกร่งรวบเอวฉันไว้ ก่อนที่จะใช้มือว่างอีกมือสอดเข้าไปใต้กระโปรง มือใหญ่ป้วนเปี้ยนตามหว่างขาไม่หยุด และเมื่อเขาลูบขึ้นไปถึงร่องแห่งความสุขของฉัน ฉันก็หลับตาปี๋หันไปกอดคอเขาทันที มันเป็นนาทีที่ร้อนผ่าวจนอดกลั้นอีกไม่ไหว จนเขาดันขาฉันแยกออก จากกันขยับมือเข้าไปใกล้ ๆ แล้วใช้มือหนานั้นสอดไปในแพนตี้ตัวบาง มันถึงแล้วล่ะเขาโดนมันแล้ว และเขาก็ลูบมันเล่นสำรวจด้วย “ละ ลีออง นายจะทำแบบนี้จริง ๆ เหรอ?” “ทำสิ เพราะเธอเปียกหมดแล้ว” ฉันยอมรับไม่เถียงสักคำ เพราะแยกสวาทมันไม่รักดีปล่อยน้ำหวานแฉะ ๆ ให้นิ้วมือชายเฝ้าลูบไล้สัมผัสฉัน จนลีอองกดนิ้วกลางคลึงเล่น เบียดเข้าแอ่งสาวให้น้ำหวานชโลมตามนิ้วที่เขาสัมผัส ก่อนที่เขาจะแวะคลึงตามยอดเกษรและบดขยี้บ้าง รัวมือใหญ่เข้าใต้กระโปรงฉัน จนฉันกัดปากแน่นครางเสียงหลง “อ๊ะ อ๊ะ อื้อ~” มือฉันปัดป่ายไปตามรถ บ้างโดนพวงมาลัย บ้างโดนไหล่เขา แต่ความทรมานข้างล่างไม่ทุเลา ยิ่งเขาเห็นฉันจะเป็นจะตายเขาก็ยิ่งสาวมือใหญ่เล่นกับน้องสาวฉัน จนฉันเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องกระเส่าคราง แผดเสียงใสดังลั่นรถคันหรูโดยไม่สนใครได้ยิน “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า~” “ดีมั้ย? ถ้าเธอรักษาฉันหาย ฉันจะทำให้เธอมีความสุขกว่านี้อีก” “อื้อ... ลีออง!” ฉันทั้งตีขา ทั้งดิ้นพล่าน ถึงแม้พื้นที่ตัวเองอยู่จะคับแคบก็ตามแต่มันไม่ไหวแล้ว จังหวะที่เขาคลึงเน้น ๆ ทำฉันสะท้านเกร็งไปตามจุดอ่อนไหว ยิ่งเขาเร่งมือเท่าไหร่ ใจฉันก็ยิ่งจะขาดเท่านั้น จนแล้วจนเล่าที่เขาหยอกเย้ากับตุ่มกระสัน ปลายนิ้วยาวที่คลึงก็ค่อย ๆ เลื่อนต่ำกดเข้าไปในโพรงรักที่เปียกไปด้วยน้ำหวานของฉันแทน “เธอไม่เคยสอดนิ้วเข้าไปใช่มั้ย?” เขากระซิบถามข้าง ๆ หู และมันก็เป็นเสียงทุ้มต่ำที่เซ็กซี่จนฉันตัวอ่อนละทวย “มะ… ไม่ ละ… ลีออง ขอร้องล่ะ ฮึก” เมื่อฉันซุกหน้าลงไหล่กว้างตอบไม่เป็นคำ มือใหญ่ที่กำลังสอดลูบไล้ตามแอ่งรักก็ชะงักทันที ก่อนที่เขาจะก้มลงมากดจมูกเข้ากับพวงแก้มที่ร้อนผ่าวของฉัน และถามด้วยเสียงอันเซ็กซี่อีกครั้ง “ขอร้องอะไร” ฉันไม่ไหวแล้วให้ตายเถอะ! “ช่วยทำให้ฉันหน่อย นิ้วของนายน่ะ ช่วยฉันหน่อยนะ” เท่านั้นแหละฉันก็ได้ยินเสียงหัวเราะหึออกมาเบา ๆ จากลำคอ ก่อนที่มือใหญ่ที่ชะงัก จะค่อย ๆ ขยับเข้าไปอีกและกดนิ้วกลางลง และเมื่อลีอองกำลังจะดันปลายนิ้วยาวเข้าสู่โพรงสาว หนึ่งมือว่างของเขาก็อ้อมมาเชยคางฉันขึ้น “อยากจูบมั้ย?” จูบ? “คะ คือฉันไม่เคย จูบเลยนะ ฉันเอ่อ...”ฉันตอบไม่ถูก เพราะใจแค่อยากให้เขาใช้นิ้วเล่นกับน้องสาวฉัน จนลีอองขยับนิ้วกดเข้าช้าๆ กดลงโพรงสาวที่มีน้ำหวานฉ่ำ ๆ จากความรู้สึกเสียวกระสัน ก็ทำฉันเจ็บแปล๊บจนรีบคว้าไหล่เขาทันที “อื้อ! เจ็บ” “งั้นลองจูบดูมั้ย?” เขาถามฉันเสียงแหบพร่า ขณะที่เคลื่อนริมฝีปากโน้มมาใกล้ ๆ และเมื่อจมูกโด่งเราชนกันไม่ทันไร มาเฟียหนุ่มก็รีบฉวยกดริมฝีปากเขา จูบฉันทันที พร้อมกับดันปลายนิ้วกลางเข้าไปด้วย “อื้อ~” ฉันเจ็บร้องอู้อี้แต่ลีอองก็สอดลิ้นอุ่นเข้ามาปิดปากฉันทันที จนฉันรีบจูบตอบ และขณะที่ปลายนิ้วดันเข้าออกหลายระลอก เขาก็ใช้มือว่างๆสอดใต้วงแขนฉัน และคลึงหน้าอกฉันไปด้วย ให้ตายสิ… มันเริ่มดี และดีมาก หน้าอกโดนจับปากโดนจูบ ข้างล่างโดนกระตุ้น และไม่นานที่ร่างเล็กของฉันรับสัมผัสที่ลึกซึ้ง ความเสียวซ่านก็เข้ามาสู่ในโพรงสาว ฉันเกร็งทุกครั้งที่เขาสอดนิ้วเข้า ต่อให้ปลายนิ้วจะเล่นงานเกี่ยวเบาๆ แต่มันก็ทำฉันทรมานแทบแผดเผาตัวเอง

เมียจำนน

แพร์พีญายอมทำทุกอย่างเพื่อเหตุผลบางอย่าง เธอยอมจำนนตกเป็นของเขาอีกครั้ง แต่เธอสัญญาว่าหลังจากคืนนี้ เขาและเธอจะต้องตายจากกัน อย่างที่เขาเคยทิ้งเธอไปตลอด...ห้าปี! … “เงินล่ะ” “อยากได้ขนาดนั้นเลยเหรอ” “ใช่ ไม่งั้นฉันคงไม่บากหน้ามาขอร้องนายหรอก” “ฉันขอเช็กสินค้าก่อน ไม่ได้เอานาน ไม่รู้สภาพยังเหมือนเดิมรึเปล่า”

After Sex คืนวันไนต์ของนายกัปตัน

[กัปตันโซล x ใบผัก] บัตเลอร์สาวถูกยกเลิกงานจากเจ้านายเก่ากลางคัน ทั้งที่มีภาระหนี้สินมากมาย แต่ดั๊นมาซวยซ้ำซ้อนได้เจ้านายใหม่เป็นกัปตันหนุ่มหล่อที่ตัวเองเผลอมี One night stand ด้วย เขาหล่อแค่หน้า... เท่สมาร์ทเวลาขับเครื่องบิน... แต่เรื่องผู้หญิงนั้นร้ายกาจ! นักล่าเหนือสายลมคือฉายาที่ได้รับ แล้วบัตเลอร์สาวที่แสนบอบบางราวกับกวางน้อยจะรอดพ้นไปได้อย่างไร ?! 'ถอดกางเกงให้ฉัน นี่คือคำสั่ง !' ม๊ายยย! TOT ถ้าหน้าไม่เหมือนจอนจองกุก อย่าสั่งให้ฉันถอดกางเกงเด็ดขาด! ________________________________________ บทนำ โซล, เกาหลีใต้ หิมะที่โปรยปรายยามดึก กับอากาศที่เหน็บหนาวข้างนอกขัดกับอุ่นภูมิในห้องโดยสิ้นเชิง ร่างเล็กที่เมาไม่มีสติถูกวางลงบนเตียงนุ่มสุดแรงอย่างไม่ทะนุถนอม จนเธอยกมือปัดป่ายเพื่อสัมผัสใบหน้าหนุ่มหล่อที่แสนเลือนลางตรงหน้า จอนจองกุก ใช่แน่ ๆ จอนจองกุก สิ่งที่คิดกับความเป็นจริงเหมือนโลกคนละใบ ใบผักเหมือนได้ขึ้นสวรรค์คิดว่าตัวเองได้อยู่ใกล้ไอดอลหนุ่มที่เธอชอบ แต่มันผิดถนัด มันคือนรกไฟร้อน ๆ เพราะหลังจากคืนนี้และวันนี้ ชีวิตเธอจะถึงจุดเปลี่ยน กัปตันหนุ่มจ้องมองใบหน้าสวยแล้วกระตุกยิ้มร้าย ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตเธอออกไปทีละเม็ด ทีละเม็ด แต่เมื่อเสื้ออาภรณ์ถูกถอดออกไปหมดนั่นเอง ชายหนุ่มที่ฉวยโอกาสอยู่ก็ชะงักและหยุดมองมันอึ้ง ๆ ยัยบัตเลอร์ที่แต่งตัวทางการใส่สูท แต่เนินเนื้อสาวข้างในขาวนวลน่าสัมผัสชะมัด เขาจึงไล่เรียวนิ้วยาวที่อกซ้ายสะกิดยอดถัน หวังปลุกระดมให้มันตื่นขึ้นมาสู้กับความปรารถนาของตัวเอง แล้วเมื่อจังหวะพร้อม ริมฝีปากอุ่นก็ก้มลงขบเม้ม หนักบ้างเบาบ้าง ดูดดันให้ร่างระหงแอ่นขึ้นตามจังหวะตัวเอง หนึ่งคนหลงระเริงกับไฟราคะ หนึ่งคนเข้าใจผิดว่าตัวเองอยู่ในห้วงฝันแสนหวานที่แทบไม่อยากตื่นขึ้นมา เกมส์สวาทจึงดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ มือใหญ่ล่วงเกินไม่หยุดหย่อน และขณะที่ปากร้อนครอบครองยอดกระสัน กัปตันหนุ่มก็ล้วงปลดตะขอกางเกงของบัตเลอร์สาวพลาง ๆ เขาถอดมันอย่างง่ายดาย เพราะแค่มือสะกิดที่เป้าหมาย สะโพกกลมก็ยกขึ้นอนุญาตทันที ก่อนที่แยกสวาทที่เปียกพร้อมตอนนี้ จะถูกล้วง ถูกขยี้ซ้ำ ๆ พร้อมกับริมฝีปากที่ทำงานไปด้วย จนคนเบื้องล่างกระสันซ่าน บัตเลอร์ผู้มัวเมาเธอถลำลึกเข้าห้วงรักที่หวานหอม แอ่นเอวเร่า ๆ ให้สองนิ้วฟอนเฟ้นจนร่างคลอน และหนำซ้ำ... ยังกดให้ชายแปลกหน้าลงไปกลางหว่างขาตัวเอง “หึ ไม่เบาเลยว่ะ” เสียงทุ้มเอื้อนเอ่ย แต่ทว่าเขาไม่เคยก้มหัวต่ำกว่าหว่างขาใคร เขาหยัดขึ้นเหยียดตรงมองมันด้วยความเคยชิน ก่อนจะรูดซิบกางเกงแล้วล้วงหยิบถุงยางอนามัยไซส์พิเศษออกมาฉีก และรูดใส่อย่างรวดเร็ว แล้วจากนั้นกดเอวสอบแนบชิด สอดแขนเข้าที่ข้อพับยกขาขึ้น กดลำรักในร่องเปียกชื้นขึ้นลงเพื่อให้ปลายมนได้เข้าไปสุขสมข้างใน แต่ยิ่งถูไถและดันเข้าเท่าไหร่ ก็ต้องขมวดคิ้วมองด้วยความสงสัย แม่ง... ทำไมร่องรักที่พร้อมฉิบหายมันดันไม่เข้าวะ? “รูตันรึไงวะ” “อื้อ...” เหยื่ออันโอชะตอบกลับด้วยเสียงครางแผ่ว เขาจึงกัดฟันแน่น และออกแรงดันมันเข้าไปสุดแรงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันเข้าไปแค่ครึ่งก็ต้องหยุดกลางคัน เพราะเนื้ออุ่นนุ่มที่คับแน่นนั้น บีบรัดจนเจ็บ ซิง? เขาเจอผู้หญิงซิง? “เจ็บ จะ เจ็บ...” กัปตันหนุ่มก้มมองสองสิ่งที่ประสานครึ่งทาง และมองหน้าหญิงสาวที่บิดตัวเป็นเกลียวบนเตียงอย่างชั่งใจ เขาไม่เคยลิ้มรสสาวบริสุทธิ์เลยสักครั้ง ไม่คิดว่ามันจะทำให้รู้สึกหนักใจขนาดนี้ แต่เมื่อสมองซีกนึงมีด้านดี สมองอีกซีกก็ผุดความคิดร้ายกาจขึ้นมาหักล้าง ไหน ๆ ก็ไม่เคยเจอผู้หญิงแบบนี้ จอแล้วจะรออะไรอีกวะ! เอาให้ยับไปข้างแม่งเลย ‘ปึก’ “อ๊า!” ร่างระหงกระตุกฮวบตัวสั่นเทา ความเจ็บแสบแล่นเขาทุกโสตประสาท แต่ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอหลุดพ้นเร็วมาก แค่เขาเคลื่อนเอวกระทั้นกระแทกสองสามครั้ง และก้มลงดูดดันยอดถัน เธอก็เข้าสู่ความวาบหวามที่ไม่มีอะไรขวางกั้นแล้ว เสียว... เสียวที่สุดเลย มือเรียวยกขึ้นไขว่คว้าเพื่อรั้งต้นคอชายหนุ่ม แต่เขากลับจับข้อมือเธอไว้มั่นไม่ให้มันเข้าใกล้ใบหน้า เสือจะไม่จูบเหยื่อ ไม่ทำอะไรที่แสดงถึงความผูกพัน เขาจึงรั้งมือนั้นเป็นที่ยึดเหนี่ยว และเร่งเอวก่นกระแทกซ้ำ ๆ ด้วยอารมณ์ที่รุนแรงขึ้น ‘ปึก ปึก ปึก’ “กะ กรี๊ด...”

เมียจ๋า มีลูกให้ผมนะ

กระดาษสัญญาหนึ่งใบทำให้เซี่ยเสี่ยวซิงเข้ามาที่บ้านร่ำรวยหลังนี้ เพื่อมีลูกให้กับสามีเศรษฐี อายุน้อยๆ อย่างเธอตกอยู่ในความเศร้าโศกในหมู่ผู้ใหญ่ ทุกคนนินทาเธอ ว่าเธอนอกจากจะอายุน้อยแล้ว ร่างกายก็ยังไม่โตเต็มที อยากจะมีลูกให้ตระกูลฉินคงยากหน่อยนะ!

สัญญามัดใจยัยพริตตี้

"ถ้าจะให้พี่ช่วย เธอต้องเรียกพี่ว่า ผัวขา ให้พี่ฟังก่อน...ไหนลองเรียกสิครับ พี่รอฟังอยู่" แนะนำตัวละคร โรม รัชตะ อายุ 28 ปี เขาเป็นเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ยานยนต์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศและเป็นเจ้าของบ่อนคาสิโน เขามีบุคลิกที่เงียบขรึม ดุดัน ขี้หึง โมโหร้าย แต่แฝงไปด้วยความอบอุ่น -------------------------------- นิลิน อายุ 25 ปี เธอคือเป็นพริตตี้ตัวท็อปแห่งวงการพริตตี้มอเตอร์โชว์รถยนต์ จากผู้หญิงที่แสนดีอ่อนหวานกลับกลายเป็นสาวแซ่บที่มีบุคลิกแรง ๆ ตรง ๆ เพียงเพราะในอดีตเธอถูกผู้ชายใจร้ายหลอกให้รักและทิ้งเธอไปแบบไม่ใยดี -------------------------------- คำเตือน! นิยายเรื่องนี้มีฉาก NC เรท 18+ และพฤติกรรมไม่ค่อยเหมาะสม เหมาะสำหรับบุคคลที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป [ตัวละคร สถานที่ ในนิยายเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงจินตนาการที่แต่งขึ้นของนักเขียนเพียงเท่านั้น ผู้แต่งไม่ได้มีเจตนายุยงส่งเสริมให้ลอกเลียนแบบพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของตัวละครในเรื่องนี้แต่อย่างใด กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน] *ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 *ห้ามคัดลอก ลอกเลียน ดัดแปลง เนื้อหาโดยเด็ดขาด

สัญญารักมาเฟียร้าย LOVE PROMISE

โนอาร์ มาเฟียหนุ่มผู้ยิ่งใหญ่ บุคคลที่ขึ้นชื่อเรื่องธุรกิจผิดกฎหมายทุกรูปแบบ มีอำนาจล้นมือไม่มีใครกล้าท้าทายอำนาจมืดของเขา ใบหน้าสุขุมแต่แฝงไปด้วยความอำมหิต โหดร้าย ไม่เคยปราณีใคร ไอรีน พริตตี้สาวสวยแถวหน้าของประเทศ ถูกจัดอันดับให้เป็นผู้หญิงใบหน้าสวยที่สาวๆหลายคนอยากมีหน้าตาแบบเธอ เป็นเสาหลักของบ้าน กับคนอื่นสู้จนถึงที่สุดแต่กับพ่อแม่สุดที่รักของเธอจะยอมทำตามทุกอย่าง ---------------------------------------------- พริตตี้สาวสวยต้องมาตกอยู่ในน้ำมือของมาเฟียผู้ทรงอิทธิพล เมื่อสัญญาจากรุ่นพ่อตกมาถึงรุ่นลูก ทำให้ทั้งคู่ต้องแต่งงานโดยที่ไม่ได้รักกัน การกระทำที่แสนป่าเถื่อนเขามอบให้เธอไม่ต่างจากผู้หญิงขายบริการ "ปากร้องห้ามแต่เหมือนน้ำของเธอจะไหลสู้ลิ้นของฉันนะ"

Destiny Love หลงทางรัก

MCLAREN GT BY MSO British Green เร่งความเร็วเข้ามาในคฤหาสน์หลังใหญ่สไตล์อิตาลีด้วยความเร็วสูง เสียงล้อที่บดไปกับถนนทางเข้าบ้านสร้างความตื่นตระหนกตกใจให้กับผู้คนที่อยู่บริเวณนั้น ไม่ว่าจะเป็นออร์แกไนซ์ คนจัดไฟ ช่างทำเวที หรือแม้แต่คนคุ้นเคยที่ยืนจับกลุ่มคุยกันด้วยใบหน้าชื่นมื่นมีความสุข และทุกคนล้วนเป็นคนที่เธอรู้จักเป็นอย่างดี ยิ่งเห็นบรรยากาศภายในรั้วบ้านหลังนี้หัวใจของคนขับก็ยิ่งรู้สึกกลัดหนอง ปลายเท้าบนรองเท้าส้นสูง Christian Louboutin กดลงไปบนคันเร่งแบบมิดไมล์ และทางที่จะตรงไปคือร่างบางระหงในชุดเดรสสีชมพูเปิดไหล่ที่กำลังใช้แขนทั้งสองข้างโอบกอดท่อนแขนแกร่งของคนที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี เสียงเครื่องยนต์เจ็ดร้อยยี่สิบแรงม้าดังสนั่นแบบที่หัวใจของทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนี้แทบหยุดเต้น! คนแรกที่หันไปเห็นรถยนต์คันหรูพุ่งตรงไปอีกทาง มันทำให้เขาแทบจะหยุดหายใจ! ร่างสูงของ ‘ฉัตรฉาย’ กอดกระชับร่างผอมบางของว่าที่เจ้าสาวและรีบพากันวิ่งไปหลบอีกทาง ก่อนที่รถคันนั้นจะพุ่งชน ‘นีรนาท’ ได้ทันท่วงที นีรนาทว่าที่เจ้าสาวของฉัตรฉายกำลังร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดอบอุ่น หญิงสาวตัวสั่นเทาเป็นลูกนกกับอกของว่าที่เจ้าบ่าว ใบหน้านวลซีดขาวไร้สีเลือด มือของนีรนาทเย็นเฉียบจนฉัตรฉายต้องเป่าลมอุ่น ๆ ลงไปบนมือเธอ เขาจับเนื้อตัวของนีรนาทเมื่อไม่เห็นว่าบาดเจ็บตรงไหนก็หันไปมองคนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยรถยนต์คันนั้นด้วยดวงตาวาวโรจน์! ‘ชนัญชิดา’ คือคนที่นั่งประจำที่คนขับ ใบหน้าสวยหวานของหญิงสาวเจ้าเนื้อเจ้าของดวงตากลมโตขอบตาแดงก่ำ แต่เธอก็จ้องตาเขากลับโดยไม่รู้สึกรู้สาถึงสิ่งที่ตัวเองทำลงไป ฉัตรฉายเดือดดาลแต่ก็ทำได้แค่ขบกรามแน่น ชายหนุ่มดันตัวนีรนาทห่างออกไป และตัวเขาก็หมุนตัวจะเดินไปจัดการคนที่กล้าบ้าบิ่นทำอะไรแบบนี้ นี่กำลังฆ่าคนเลยนะ! แต่ดูเหมือนว่าแค่ฉัตรฉายจะเดินมาถึงรถ ชนัญชิดาก็กดคันเร่งอีกครั้งและชนไปที่แบ็กดรอปงานแต่งงานที่ตั้งวางไว้ จนมันถล่มล้มลงไปอย่างไม่เป็นท่า รถยนต์คันหรูที่สนนราคาถึงแปดหลัก กระโปรงด้านหน้ายุบลงเพียงนิดเดียวเท่านั้น เจ้าของรถหรูเหยียบคันเร่งและดึงเบรกมือไว้ เสียงล้อบดถนนหน้าบ้านดังสนั่นหวั่นไหว ทุกคนล้วนกระโดดหนีเอาตัวรอดกันไปคนละทาง เสียงกรีดร้องดังขึ้นแซแซดเมื่อชนัญชิดาเปลี่ยนเป็นใส่เกียร์ถอยหลังและพุ่งตรงมาในจุดที่ฉัตรฉายยืนอยู่ “หยุดเดี๋ยวนี้หิน!” ชายหนุ่มไม่ได้หลบเพราะรู้อยู่แล้วว่าเธอจะไม่มีทางขับรถชนเขา

กระชากรักนางซิน

ศศิกาญจน์ หนีลูกชายของแม่เลี้ยงที่จ้องจะงาบเธอด้วยความกระหืดหระหอบจนเกือบถูกรถชน ไม่สิ! เธอหลอกชายหนุ่มเคราะห์ร้ายเจ้าของรถว่าเธอถูกเขาชนจะได้พ้นภัย นี่คงเป็นพรหมลิขิตหรือเพราะหลังแห่งจักรวาลที่ดึงคนที่เป็น ‘เนื้อคู่’ มาเจอกันละมั้ง...เพราะนอกจาก จะได้เขาช่วยไว้จากเหตุอันตราย พ่อเลี้ยงจอมทัพ ยังเป็นเจ้าของไร่ทับตะวันที่เธอกำลังจะไปสมัครงานอีกด้วย ผู้จัดการไร่ คือตำแหน่งที่เธอเล็งไว้แต่แรก แต่ไหง...พ่อเลี้ยงเจ้าเล่ห์ ขี้เก็ก มาดกวน ถึงได้เอาคืนเธอด้วยการมอบตำแหน่งงานที่ไม่ได้สมัคร ถูกเขาสั่งการพร้อมเสนอเงินเดือนให้ในฐานะ ‘เมียกำมะลอ’ และงานแรกของเมียกำมะลอก็คือ การเป็นคู่ซ้อม...ซ้อมการเป็นเมียจริงๆ ที่น่าจะได้เลื่อนขั้นในอีกไม่กี่วันนี้! “จะดิ้นทำไม” “ปล่อยค่ะ ไม่ต้องกอดฉันแนบแน่นแบบนี้ก็ได้ เพราะในห้องนี้ไม่มีคนสักหน่อยนอกจากคุณกับฉัน” “อย่าดิ้นสิคุณ ดิ้นไม่หยุดเลย เป็นผัวเมียกันแล้ว เขาต้องกอดกัน แล้วนี่คุณดิ้นเหมือนลูกไก่ถูกงูรัดแบบนี้ คุณคิดว่าจะมีใครเชื่อไหมว่าคุณเป็นเมียผมจริงๆ” ดวงหน้าสวยหลับตาข่มอารมณ์โกรธ ในเมื่อที่เขาพูดมา มันก็มีเหตุผล “เอ่อ...แต่ตอนนี้ ไม่มีใครเห็นนี่คะ” “มันก็ต้องซ้อมไว้ก่อน ถึงเวลาจะได้ไม่เขิน เดี๋ยวถูกจับได้ว่าเราสองคนไม่ใช่ผัวเมียกันจริงๆ” “แน่ใจนะคะ ว่านี่คือการซ้อม” “แต่จำไว้ว่า ผมจ้างคุณเดือนละแสน ครั้งต่อไป ถ้าผมต้องกอดคุณ คงรู้นะว่าต้องกอดตอบ ไม่ใช่แบบนี้ คุณอ่อนซ้อมแบบนี้ ระหว่างนี้ ผมคงต้องเป็นคู่ซ้อมบทผัวเมียให้คุณบ่อยๆ แล้ว” “คู่ซ้อม” หญิงสาวมองหน้าเขาสายตาหวาดหวั่น “ใช่ คู่ซ้อม”

ตัวประกอบที่คุณไม่รัก

อมิตาลืมตาขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่ในร้านอาหาร หญิงสาวรู้สึกมึนหัวจนต้องยกสองมือขึ้นมาประคองหัวเล็ก ๆ ของตัวเองเอาไว้ คนตัวเล็กที่สายตาพร่าเบลอกะพริบตาถี่ ๆ เพื่อที่จะพยายามเหลียวมองรอบตัวให้ชัดเจน ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่ “น่ารำคาญ เมื่อไหร่เกรซจะทำตัวมีเหตุผลสักที เกรซอยากมาฉลองนอกบ้าน พี่ก็มาแล้วนี่ไง” หญิงสาวได้ยินเสียงของผู้ชายคนหนึ่งซึ่งดูเหมือนกำลังพูดคุยอยู่กับเธอ คนตัวเล็กกำลังรู้สึกมึนงงจึงไม่ได้ตอบอะไรออกไป เธอยังไม่รู้ว่าสถานการณ์ในตอนนี้คือเรื่องอะไรกันแน่ เพราะรู้สึกปวดหัว เธอจึงลุกเดินออกมาโดยที่ไม่ได้สนใจว่าผู้ชายตรงหน้าจะพูดอะไรกับเธอ สิ่งที่รู้อย่างเดียวในตอนนี้คืออมิตาต้องการหาที่สงบ ๆ เพื่อพักสายตาสักหน่อย ร่างเล็กแบบบางเดินโซซัดโซเซออกมาจากสถานที่ที่คาดว่าน่าจะเป็นร้านอาหาร “เกรซจะไปไหน พี่ยังพูดไม่จบเลยนะ เรายังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย” ธนัตเดินตามไปคว้าแขนของภรรยาตัวเองเอาไว้ ร่างสูงมองเธอด้วยสายตาเหยียดหยาม แววตาของอมิตาว่างเปล่า ผู้ชายคนนี้เรียกเธอว่าอะไรนะ “คุณเรียกฉันเหรอ” อมิตาถามด้วยน้ำเสียงยานค้าง “พี่ก็เรียกเกรซนั่นแหละ พี่ถามว่าเกรซจะไปไหน เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องนะ” ธนัตยังไม่ยอมแพ้ เขาอุตส่าห์พาเธอออกมาดินเนอร์นอกบ้าน แต่ผู้หญิงน่ารำคาญคนนี้กลับพูดเรื่องที่ชวนให้ทะเลาะจนเขารู้สึกหงุดหงิด แล้วที่เดินออกมาจากในร้าน เธอจะแสดงอิทธิฤทธิ์อะไรอย่างอื่นอีก หรืออยากจะเรียกร้องความสนใจแบบที่เคย ๆ ทำงั้นเหรอ “เกรซ...ฉันชื่อเกรซเหรอ” อมิตาเงยหน้าขึ้นไปถามผู้ชายที่ตัวสูงกว่า “จะมาไม้ไหนอีก พี่ไม่หลงกลลูกไม้ตื้น ๆ ของเกรซหรอกนะ” “งั้น...คุณกลับไปนั่งที่โต๊ะเถอะ ฉันจะกลับบ้าน” อมิตาสะบัดแขนของตัวเองให้หลุดจากการควบคุมของเขา ก่อนจะเดินแบบไร้เรี่ยวแรงไปกดลิฟต์ “เกรซ........!!!” ภาพรอบ ๆ ตัวไม่คุ้นตา เธอไม่เคยเห็นที่นี่มาก่อน รวมถึงผู้ชายที่โวยวายใส่เธอเมื่อครู่ อมิตาก็ไม่รู้จัก รู้แค่ว่าเขาหน้าตาดี แต่ปากจัดชะมัด ยังไม่ทันที่ลิฟต์จะเปิดอมิตาก็หน้ามืดเป็นลมล้มไปในที่สุด

นางบำเรอก้นครัว ชุด Sweet temptations

หล่อนถูกส่งมาบรรณาการในฐานะทาสบำเรอความใคร่ เพื่อแลกกับหนี้สินก้อนโต นอนกับเขาจนกว่าเขาจะเบื่อ แล้วเมื่อนั้นแหละหน้าที่บำเรอบนเตียงของหล่อนจึงจะหมดไป พะแพง ถูกส่งตัวมาเป็นนางบำเรอให้กับมหาเศรษฐีเจ้าของบ่อนคาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในลาสเวกัส หน้าที่ของหล่อนคือทำให้เดมอน ลินการ์ด มีความสุขที่สุดยามอยู่บนเตียง หล่อนก้มหน้าก้มตาทำทุกอย่างเพื่อให้เขาพึงพอใจ แต่ไม่นานเขาก็เบื่อหน่าย ขับไล่ไสส่งหล่อนออกไปจากชีวิต ข่าวงานแต่งงานของเขากับผู้หญิงคนใหม่ที่ทั้งสวยและแสนคู่ควรดังก้องคับแผ่นฟ้า ในขณะที่หล่อนต้องหลบอยู่ในซอกหลืบของความมืดมิดเพื่อซ่อนเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเอาไว้อย่างรวดร้าวทรมาน

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

“คุณผู้หญิง ผมจะไม่แต่งงานกับคุณ” นี้คือประโยคแรกที่เขาพูดกับเธอ เธอรู้ชัดเจนว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาเป็นยังไง แกล้งทำเป็นคู่หมั้นของเขาอย่างเชื่อฟัง แต่ในหนึ่งวัน เธอโดนเขาจับขึ้นเตียงและลูบไล้ เธอตกใจ “คุณโห้ คุณเคยบอกแล้วว่า เราเป็นแค่ความสัมพันธ์ทางสัญญา” “ผมยกเลิกแล้ว” เขาได้รู้แล้วว่า เธอเป็นผู้หญิงที่เขาตามหามานาน เขาจะปล่อยมือไปได้ยังไง? “เพื่อเป็นการชดเชย ผมเป็นของคุณแล้ว”

ภรรยาคั่นเวลา ชุด Sweet temptations

หล่อนเป็นแค่เมียคั่นเวลา คอยปลดปล่อยความใคร่ให้กับเขายามที่ตัวจริงไม่อยู่ ไม่มีสิทธิ์ไม่มีเสียง และไม่เคยมีค่าในสายตาของเขาเลย อลินดา จำต้องเข้าพิธีแต่งงานกับเจ้าบ่าวแทนพี่สาวฝาแฝดที่หนีตัวไปอย่างลึกลับในคืนวันแต่งงานอย่างไม่มีทางเลือก หล่อนคิดว่าเมื่อจบสิ้นพิธีการแล้ว หน้าที่ของตัวเองก็จะหมดไปเช่นกัน แต่หล่อนคิดผิด เมื่อเจ้าบ่าวใช้ร่างกายของหล่อนเป็นตัวแทนของเจ้าสาวตัวจริงตลอดทั้งค่ำคืน แซคคารีย์ แฮซมิลตัน รู้สึกราวกับถูกเหยียบหน้าเมื่อเจ้าสาวตัวจริงหายหน้าไป พร้อมกับที่ญาติพี่น้องฝ่ายหญิงอุปโลกน์น้องสาวฝาแฝดขึ้นมาเป็นเจ้าสาวตัวแทน เขาโมโหจนเลือดขึ้นหน้า และแน่นอนว่าจะต้องมีใครสักคนรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น ซึ่งก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากแม่เจ้าสาวตัวแทนที่จะต้องรองรับความหื่นกระหายของเขา จนกว่าเจ้าสาวตัวจริงจะกลับมา