บทที่ 7 ด้วยความเต็มใจ

At The Loft Condominium

ชายหนุ่มและหญิงสาวมีกระป๋องเบียร์อยู่ในมือกันคนละกระป๋อง ส่วนที่พื้นและบนโต๊ะในห้องนั่งเล่นนั้นเต็มไปด้วยกระป๋องเบียร์เปล่ามากมาย หญิงสาวเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าที่เธอกำลังทำอยู่นั้นคือการมอมเบียร์ชายหนุ่มหรือมอมตัวเองกันแน่ เพราะนอกจากเขาจะไม่มีทีที่ว่าจะเมาแล้ว กลับมีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้สึกมึนเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์

เสือและเยลลี่นั่งสบตากันภายใต้สภาวะที่เงียบงัน ไม่มีใครเอื้อนเอ่ยคำใดขึ้นมาก่อน เวลานี้นาฬิกาได้บอกเวลาเที่ยงคืน แต่กลับไม่มีทีท่าว่าทั้งสองจะเริ่มความสัมพันธ์ลึกซึ้ง

“เอายังอ่ะ?” เสือเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าเยลลี่เริ่มเมา ใบหน้าสวยนั้นมีแก้มแดงระเรื่อขึ้นมา มันน่ารักจนเขาแทบอดใจไม่ไหว

“ยังก่อน... กูไม่อยาก” หญิงสาวเอ่ยตอบ เธอไม่ได้รอให้ตัวเองอยาก... แต่รอให้เขาเมาแล้วจะได้เริ่มแผนการของตัวเองเสียที

“ถ้าคิดจะรอให้กูเมา รอชาติหน้าเถอะเยลลี่” ชายหนุ่มเอ่ยอย่างรู้ทัน

“ถามจริงเสือ กูต่างจากเชลโล่ ซินแล้วก็ไอ้ซานยังไง ทำไมคนที่มึงอยากแกล้งถึงเป็นกู?” อยู่ๆ หญิงสาวก็เอ่ยถามขึ้นมาอย่างที่อดสงสัยไม่ได้

“เพราะมึงกวนตีน มึงโง่แล้วเสือกอวดฉลาด แล้วมึงก็แรด” เขาเอ่ยในสิ่งที่ไม่ได้คิดออกไปแล้วเก็บความจริงเอาไว้ในใจให้ตัวเองรับรู้อยู่คนเดียว

“เกลียดคำตอบมึงว่ะ!” เยลลี่เบะปากแล้วยกกระป๋องเบียร์ในมือขึ้นกระดกดื่ม

“ทำไม? มึงคาดหวังให้คำตอบของกูเป็นแบบไหน?”

ตึกตัก! ตึกตัก!

ในทันใดนั้นอยู่ๆ หัวใจของเยลลี่ก็เต้นแรงขึ้นมา คำถามของเขามันตรงเข้าสู่หัวใจเธออย่างจัง แม้มันจะเป็นเพียงคำถามง่ายๆ แต่เมื่อได้สบตาเขาแบบนี้ ร่างกายของเธอก็ผลิตความรู้สึกแปลกประหลาดขึ้นมา

“อยากให้มึงบอกว่าเพราะกูน่ารักมั๊ง”

เสือเลิกคิ้วมองหญิงสาวเมื่อได้ยินคำตอบของเธอ เขาหลบสายตาคู่สวยนั้นฉับพลัน ไม่ต่างจากเธอเลย... เพราะอยู่ๆ ชายหนุ่มก็รู้สึกได้ถึงความรู้สึกบางอย่างที่ขับเคลื่อนอยู่ภายใน

“มึงพูดจริงๆ หรือพูดเพราะเมา?” เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

“มึงอยากให้กูเมาไหมล่ะ? เพราะกูว่ากูคงเริ่มเมาแล้วล่ะ” เยลลี่ตอบออกไปแบบนั้นก่อนจะยันตัวเองให้ลุกขึ้นจากโซฟา ทว่าเสือรั้งมือเธอเอาไว้อย่างรวดเร็ว

“อยากให้เมาหรือเปล่าคงตอบไม่ได้... แต่ตอนนี้กูอยากอย่างอื่นมากกว่า” สิ้นคำเอ่ยนั้น มือหนาก็ฉุดรั้งให้หญิงสาวทิ้งตัวลงนั่งที่บนหน้าตักของเขา

“ถ้ากูขัดขืน... มึงจะหยุดไหม?” เยลลี่เอ่ยถามขณะที่ใบหน้าของเธอและเขาห่างกันเพียงคืบ

“แล้วมึงจะขัดขืนทำไมถ้ามึงก็อยาก...” เสือยื่นใบหน้าเข้ามาเยลลี่ เขาแตะริมฝีปากของตัวเองลงที่ริมฝีปากของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา

“ถ้ากู...” เยลลี่เบือนหน้าออกจากเสือ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะแอลกอฮอล์หรือเป็นเพราะอะไรที่ทำให้เธอลืมความเกลียดชังที่มีต่อเขา เธอเพียงอยากรู้... อยากรู้ว่าถ้าหากเธอไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิด... เรื่องของเธอและเขาจะเป็นยังไง

“ถ้ามึงทำไม?”

“ถ้ากูไม่ได้แรด เราคงไม่ต้องเกลียดกันแบบนี้ใช่ไหม?” ดวงตาคู่สวยที่ฉายแววความเมามายจ้องดวงตาคู่เรียบนิ่งของชายหนุ่มไม่วางอย่างเฝ้ารอคำตอบ

“กูเคยบอกไปแล้วว่าไม่ได้เกลียดมึง” เขาเอ่ยตอบ

“แต่มึงก็ไม่ได้ชอบกู?” เยลลี่ถามต่อ

“ใช่... กูไม่ได้ชอบมึง เหมือนที่มึงก็ไม่ได้ชอบกูไงเยลลี่” สิ้นเสียงของชายหนุ่ม หญิงสาวก็หลุบตามองต่ำ... เธอจะอ่อนไหวกับเขาไปเพื่ออะไรในเมื่อทั้งเธอและเขาก็รู้สึกเช่นเดียวกันมาตลอด... คือไม่ได้ชอบกันและกัน!

“เออ กูไม่ได้ชอบมึง แถมยังเกลียดที่มึงเอาแต่กวนประสาทกูไม่เลิก เพราะงั้นถ้าเราเอากันในครั้งนี้ ทุกอย่างจะจบ... มันคือข้อเสนอที่เรามีต่อกัน... แค่นั้น”

“หึ...” เสือแสยะยิ้มกับคำตอบที่ได้รับ

“จูบกูสิ... จูบให้กูรู้สึกอยากขึ้นมา” เยลลี่เอ่ยออกไปด้วยความรู้สึกที่แสนสับสน เธอไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ ว่าที่แท้แล้วเธอต้องการเขาหรือไม่ต้องการกันแน่

เช่นเดียวกับเสือที่ภายในมันปั่นป่วนไปหมด เขารู้ว่าเขาต้องการเธอ... เพียงร่างกายของเธอเท่านั้นที่ต้องการ และทั้งหมดมันก็เป็นเพียงการเอาชนะ การสนุกที่ได้แกล้งเธอ แม้เขาจะยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าความอ่อนไหวภายในใจนั้นคืออะไร

ร่างสูงโอบอุ้มร่างบางมาวางบนเตียงอย่างแผ่วเบา เขาถาโถมแรงกายเข้าไปโอบกอดเล้าโลมและจูบเธอด้วยท่วงท่าแห่งความโหยหา ขณะเดียวกันก็ถอดเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ออกจากเธอไปพร้อมกัน

“อื้อ!” เยลลี่นิ้วหน้าครวญครางออกมาเมื่อเสือบีบเคล้นที่ทรวงอกของเธอ

“มีใครได้จับมันบ้างไหมนอกจากกู” ไม่รู้ทำไมเขาถึงถามออกไปแบบนั้น

“อื้อ! ก็หลายคน... บางคนกูจำหน้าไม่ได้ด้วยซ้ำ” เธอโกหกออกไป หากเขารู้ว่ามีเพียงเขาเท่านั้นที่ได้สัมผัสมัน เขาคงหัวเราะเยาะเธอ

“หึ!” เสือแสยะยิ้มร้ายออกมาทันทีเมื่อได้ยินคำยืนยันความแรดจากเจ้าของร่างกายที่เขาโหยหา

พรึ่บ!

จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!

แล้วความโอนโยนของเขาก็แปรเปลี่ยนเป็นความดิบเถื่อนในทันตา เสือขย้ำเข้าที่สองเต้าเต่งตึง ถลกบราเซียสีดำขึ้นเหนืออกหญิงสาว กดปากดูดดึงที่ส่วนยอดด้วยความเร็วแรงสลับกับเคลื่อนกายขึ้นสูงไปจูบปากเธอ

“อ๊ะ! อื้อ! ฮึก!” เยลลี่หลับตากัดปากร้องคราวเพราะความเสียวซ่านที่วิ่งแล่นอยู่ภายในกาย

“ถ้ามึงผ่านมาเยอะขนาดนั้น... คืนนี้มึงก็ทำเอาเองเลย” เสือพูดจบก็ทิ้งตัวลงนอน เขาถอดกางเกงของตัวเองออกจนเปลือยไปทั้งร่าง

เยลลี่นิ่งอึ้งไป เธอกลืนน้ำลายลองคอเมื่อได้เห็นตัวตนขนาดใหญ่ของชายหนุ่ม... ภายในใจของหญิงสาวนั้นได้แต่คิด... เธอไม่เคยทำเองมาก่อนเลย! สองครั้งที่เคยทำกับเขานั่นก็เป็นเขาทั้งนั้นที่จัดการ

“รออะไรอ่ะ? ทำดิ!” เขาเอ่ยเสียงแข็ง

ร่างบางเม้มปากแน่น ใต้ตายเถอะ... เธอจะเริ่มจากตรงไหนดี? ถอดเสื้อผ้าตัวเองก่อนแล้วกัน... พอคิดได้แบบนั้น เยลลี่ก็เปลื้องผ้าตัวเองทันที เวลานี้เธอได้ยืนเปลือยเปล่าตรงหน้าเขาแล้ว

เสือไล่สายตามองเรือนร่างสวยงามของหญิงสาว ลมหายใจก็เริ่มติดขัดขึ้นมาเมื่อได้เห็นว่าเยลลี่ช่วงสวยเหลือเกิน ทั้งทรวงอกแสนแน่นและขาวนวล ส่วนเว้าส่วนโค้งที่รับกันเป็นอย่างดี... หน้าท้องแบนเรียบสวยจนมาถึงไรขนอ่อนๆ ที่ปกคลุมเนินเนื้อสีอ่อนนั้น... เขาไม่เคยใจเต้นแรงให้กับร่างไหนได้เท่าร่างนี้เลย... และไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ดึงดูดเขาได้ดีเท่าเธอ แบบนี้ไง... เขาถึงได้ติดใจเธอมากจนไม่อาจลืมเลือน

“หรือมึงทำไม่เป็น?” เขาเอ่ยถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นเยลลี่เอาแต่ยืนนิ่ง

“เป็น” เธอตอบอย่างกลัวแพ้ จากนั้นก็คลานขึ้นเตียงมาคร่อมร่างของชายหนุ่มเอาไว้

“อื้อ!” คราวนี้เป็นเสือที่ร้องครางดังในลำคอ เมื่อเยลลี่เข้าไปทาบทับ ส่งเรียวขาไปเสียดถูกับตัวขนของเขาจนมันเริ่มตื่น ยามที่หญิงสาวจูบเขา ยามที่สองเต้านั้นแนบชิดแผงอก ยามที่กลิ่นกายของเธอลอยเข้ามาในโสตประสาท... มันทำให้เขาคลั่งขึ้นมา

“อ๊ะ!” เยลลี่นิ่วหน้า ดวงตาหน้าสวยนั้นเบะบึ้งไม่พอใจ เมื่อชายหนุ่มส่งมือมาบีบก้นของเธออย่างแรง

“ทำไม?” เขาผละจูบเธอมาเอ่ยถาม มือหนาย้ายจากก้นแสนงอนมาสัมผัสแก่นกายของตัวเอง นำส่วนหัวไปจ่อที่กายสาวเยลลี่แล้วถูมันที่ร่องกลางอันเริ่มเปียกชื้น

“เสือ... ฮึก!” ร่างบางด้านบนเริ่มเกร็งตัวกับความรู้สึกเสียวกระสันที่ส่วนล่าง

“เสียวเหรอ?” เขายกยิ้มเอ่ยถาม ใช้อีกมือมาบีบเต้าของเธอไปเข้าปากดูดอย่างแรง

“ซี๊ด! อ๊าห์! เสียว!” เยลลี่แหงนหน้าร้องครวญคราง

เสือยังคงไม่ยอมสอดใส่... เขาเพียงใช้ส่วนหัวลากถูตัวตนของเยลลี่อยู่อย่างนั้น จนหญิงสาวเปียกไปหมด เพราะร่างกายนั้นทวีคูณความต้องการอย่างท่วมล้น

“อ๊าห์! อื้อ! เสียวอ่ะ! อื้อ!” เยลลี่เริ่มเคลื่อนเอวขึ้นลง หมายจะครืดคลึงนำแก่นกายนั้นให้เขามาอยู่ในตัวเธอในเวลาอันรวดเร็ว ทว่าชายหนุ่มไม่ยอมให้เธอทำแบบนั้น

“งื้อ!” เธอนิ้วหน้าไม่พอใจ

“ร้องกูขอสิ... บอกกูว่าให้ช่วยมึงหน่อย...” เขาจ้องเธอไม่วางตา

“อื้อ! เสือ...” หญิงสาวยังคงไม่ยอมทำตาม ชายหนุ่มจึงเร่งถูที่จุดนั้นเร็วขึ้นไปอีกเท่าตัว

“อ๊ะ! ซี๊ด! ยอมแล้ว... ฮึก! ทำกูที... เสือ... ช่วยยัดเข้ามาเร็วๆ ได้ไหม?”

“เรียกกูว่าผัว” เขายกยิ้มอย่างพึงพอใจ

“อ๊ะ! ผัว...”

สวบ!

“อ๊ะ! อ๊าห์!!!”

เยลลี่แอ่นกายแล้วร้องครางออกมาอย่างสุดเสียงเมื่อเสือยัดแก่นกายของเขาเข้ามาในตัวเธออย่างแรงจนสุด และเธอความต้องการที่มีมากล้น มันจึงทำให้หญิงสาวเสร็จสมไปอย่างรวดเร็ว

“เสร็จเฉย...” เสือมองหญิงสาวที่กระตุกสั่นอยู่บนตัวเขา ขณะที่ความรู้สึกตอดรัดจากเธอนั้นทำให้เขาต้องจัดการเปลี่ยนท่าให้เธอมาอยู่ในเบื้องล่างและเขาจะได้จัดการเธอด้วยตัวเอง

“อ๊ะ!” เยลลี่ร้องดังออกมา เมื่ออยู่ตัวของเธอก็ย้ายจากด้านบนมาอยู่ด้านล่าง ขณะที่เสือยังคาอยู่ในตัว

“จะเสร็จกี่รอบดีล่ะมึงอ่ะ?”

“ไม่รู้!”

“เงี่ยนมาก็เสร็จบ่อย และดูถ้าว่ามึงจะโคตรเงี่ยน” แล้วเอวสอบก็เริ่มขยับเขยื่อนเข้าหาหญิงสาวในท่วงท่าที่หนักแน่นและลึกสุดใจ

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

“อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ!”

“ซี๊ด! ทำไมมึงแน่นจังวะ? อื้อ! ไหนว่าเอาบ่อยไง? อื้อ! เยลลี่... ตอดแบบนั้นแหละ! อื้อ!”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

เสืออัดกระแทกแก่กายเข้าหาหญิงสาวอย่างไม่สนใจว่ามันจะทั้งเร็วและแรงจนเธอเสียวซ่านจนเสร็จไปแล้วอีกรอบ เขาเริ่มขยับกายย้ายท่าจากท่ามิชชันนารีมาเป็นท่าตะแคงข้าง ยกเรียวขาของเยลลี่มาพาดขาของเขาเอาไว้ ก่อนจะอัดตัวตนเขาหาเธอไม่หยุดและไม่วายส่งมือหนาไปกดคลึงที่จุดกระสันเพื่อเพิ่มการหลั่นให้กับเยลลี่

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

“อ๊ะ! เสือ... อื้อ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! ฮึก! พะ...พอ... ก่อน! อ๊าห์!!! ฮึก! อ๊าห์! สะ... เสือ!” เยลลี่เสร็จสมเป็นครั้งที่สามและสี่และห้า... หญิงสาวดิ้นพล่านเมื่อชายหนุ่มยังคงกระแทกเข้าหาเธอไม่หยุด เธอร้องสุดเสียงครั้งแล้วครั้งเล่า หืดหอบเพราะความเหนื่อย... จะร้องขอให้เขาหยุดแต่เขาก็ไม่สน สุดท้ายที่ทำได้ก็มีเพียงกระตุกสั่น แล้วเสียวซ่านอย่างแรงกล้า ก่อนจะกระตุกสั่นอีกครั้งสลับกันไป

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

เสือกระแทกกระทั้นเข้ามาเยลลี่จนถึงคราวที่ตัวเขาเองก็ได้เดินทางมาแตะขอบสวรรค์ เขาเร่งเร้าเข้าหาเธอในจังหวะที่ที่รุนแรงและแสนเร็ว

“อื้อ! เยลลี่! อื้อ!”

เขาร้องครางเป็นจังหวะ กระแทกเข้ามาหญิงสาวสามครั้งเน้นๆ ก่อนจะดึงแก่นกายออกมารีดน้ำรักที่ทะลักล้นออกมาที่ด้านนอก

“ฮึก!” หญิงสาวนอนหอบสั่นสะเทือนไปทั้งร่าง

“เอามึงแม่งมันส์ฉิบหาย” เสือทิ้งตัวลงไปนอนด้านข้างเยลลี่ เผลอตัวดึงเธอเข้ามากอดแล้วจุมพิตที่ขมับ

“เสือ?” ทว่าหญิงสาวกลับแปลกใจกับการกระทำนั้น...

“มึงกอดกูทำไม?”

พรึ่บ!

สิ้นคำถามชายหนุ่มก็ผลักเยลลี่ออกอย่างรวดเร็ว ส่วนตัวเขาก็รีบลุกขึ้นไปคว้าผ้าเช็ดตัวมาห่อช่วงล่างเอาไว้

“กูลืมตัว... คิดว่าแฟน” เขาเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

“มึง?” เยลลี่ขมวดคิ้วมองเสืออย่างไม่เข้าใจขณะที่คว้าผ้าห่มที่เทาเข้มมาคลุมร่างตัวเองเอาไว้

“หืม?” เสือหันไปเลิกคิ้วถามเยลลี่ เขารอให้เธอพูดสิ่งที่กำลังจะพูดออกมา

“นี่มึงมีแฟนแล้วเหรอ?” หัวใจของเยลลี่เต้นผิดจังหวะขึ้นมาในทันใด

“เออดิ... แฟนกูไปเรียนที่อังกฤษ กำลังจะกลับมาพรุ่งนี้ มีแต่มึงมั๊งที่ไม่รู้” เขาตอบอย่างไม่คิดอะไร เพราะเขาคิดมาตลอดว่าใครๆ ก็รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว

“ไม่อ่ะ... กูไม่เคยรู้ว่ามึงมีแฟน...” ไม่ใช่แค่เธอที่ไม่รู้ ซูซาน เชลโล่หรือซิน ก็คงไม่รู้แน่ๆ

“อะไรทำให้มึงคิดว่ากูโสดอ่ะ?” เสือเลิกคิ้วถามเยลลี่

“ก็... ก็มึงนอนกับกู มึงนอนกับผู้หญิงตั้งหลายคน แล้วมึงก็ไม่เคยทำตัวเหมือนมีแฟน มึงไม่ลงรูปแฟน ไม่ตั้งสถานะว่าคบใคร!!! มึงไม่เคยทำเชี่ยอะไรที่บ่งบอกว่าตัวเองมีแฟนเลย!!!” อยู่เยลลี่ก็เดือดดาลขึ้นมาเสียอย่างนั้น

“กูจะเอากับใครก็ได้ แฟนกูรู้หมด เราตกลงกันว่าระหว่างที่เขาไปเรียนกูสามารถนอนกับผู้หญิงคนอื่นได้ และกูก็ไม่ได้นอกใจเขาไง... กูแค่เอา... แต่ไม่ได้รักใคร กูรักแค่เขา... แค่นั้นเลยเยลลี่ แล้วที่กูไม่ได้ลงรูปหรือตั้งสเตตัส... ทำไมกูต้องบอกใครวะ ในเมื่อกูรู้ดีอยู่แล้วว่ากูกับแฟนยังรักกันดี” เสืออธิบายราวกับว่ามันคือเรื่องปกติ

“เหอะ!” ร่างบางอ่อนแรงจรแทบทรุดลงไปนั่งกับพื้นเมื่อได้ยินคำตอบของเขา... ใช่... พอได้ฟังคำอธิบายเขาก็ยิ่งไม่ผิด เพราะเขาไม่ได้นอกใจแฟนเขาเลย เขาเพียงแค่เอากับผู้หญิงที่มอบร่างกายให้เขาง่ายๆ และแฟนเขาก็รับรู้... แค่นั้นเอง...

“กูเพิ่งรู้ว่ามึงไม่รู้ว่ากูมีแฟน” เสือมองเยลลี่อย่างแววตาครุ่นคิด

“เออ! กูเพิ่งรู้! และก็คงไม่มีวันรู้! ถ้ามึงไม่เผลอกอดกูวันนี้!!” หญิงสาวกัดเรียวปากแน่นเพื่อระงับความอ่อนไหวของตัวเอง

“แล้วกูต้องทำไง?”

“ไม่ต้องทำเชี่ยอะไรทั้งนั้นแหละ! มึงแค่เอามือออกมาลบรูปกู!”

เสือก้มลงไปคว้ากางเกงยีนส์ที่พื้นขึ้นมาเอามือถือ ปลดล็อกหน้าจอด้วยการสแกนนิ้วมือแล้วยื่นให้เยลลี่ เธอกระชากมันมาจากมือเขา เข้าไปลบรูปสามรูปก่อนจะตามไปลบในโฟลเดอร์ถังขยะต่อ

ปัก!

ก่อนจะปามันใส่แผงอกของเขาจนมันเกิดเป็นรอยแดงขึ้นมา

“มึงกับกูจบกันสักทีนะ!” หญิงสาวจ้องหน้าชายหนุ่มเขม็ง ก่อนจะลงจากเตียงไปคว้าเสื้อผ้าแล้วตรงเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

ถ้าหากเธอทำตามแผนเดิมของเธอตั้งแต่แรกมันคงดี... หลอกให้เขาดื่มจนเมา แล้วใช้นิ้วมือเขาสแกนปลดล็อกเข้าไปลบรูปก็จบ แต่มันเป็นเพราะเธอโง่... โง่แล้วอวดฉลาดที่ไปดื่มแล้วพูดคุยกับเขา จนเผลอตัวเผลอใจไปอย่างนั้น...

ส่วนตัวเขา... มีเพียงแผนเดียว... คือไม่มีแผน..!