Chapter 5 น้องครับๆ อย่าพึ่งวีน

กลุ่ม : สี่หัวใจแห่งขุนเขา(4)

เจนขวัญ : คืนนนี้ไปเที่ยวป่ะ @ทุกคน

ทุกคนตอบกลับว่าจะไปด้วยกันหมด

อินทิรา : เราเอาพี่ชายไปด้วยนะ ถ้าไปเที่ยวคนเดียวพี่ชายเราไม่ให้ไป

เจนขวัญ : เคร งั้นเจอกัน 19.00 น.ร้านเปียซอยเจ็ดนะ

เมื่อจัดเตรียมนัดหมายเพื่อนจนเสร็จทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไปเตรียมตัวในการออกไปเที่ยวในค่ำคืนนี้

19.30 น.

ร้านเปียซอยเจ็ด

"เวลากระเทยมาก"ผมบ่นคนอื่น ๆ ที่พากันมาที่ร้านช้ามาก

"ใครมาเวลากระเทย กูมา 18.59"คีนบอก

"กูมาแล้วและเอาแฟนกูมาด้วย"เจนว่าก่อนจะชี้ไปที่แฟนตัวเอง

"ใครวะ เหี้ยพี่รหัสกูไปได้กันตอนไหนเนี่ย!"

"เออทุกคนหวัดดีครับ"พี่ฮีลว่าขึ้นโบกมือให้พวกเราทุกคน

"มึงมีแฟนเป็นพี่ว้ากหรอ"ผมถามก่อนที่เจนจะเอามือปิดปาก

"เออดิ อย่าบอกคนอื่นนะกูไม่อยากให้คนรู้"เจนกว่าพลางจุปากไม่ให้บอกใครนอกจากกลุ่มเรา

"รอนานมั้ย นี้พี่ธามพี่ชายเรา"อินบอก ทำเอาผมน้ำแทบพุ่งออกมา เดี๋ยวนะพี่ของอินเป็นพี่ธามงั้นหรอเนี่ย

"สวัสดีทุกคน"

"เชี้ย!"

"มึงตกใจอะไรขนาดนั้นเว่อร์มากกระเทยแก่"

"ไอ้คีนไอ้หน้าหมา มึงนี้!"

เจนสั่งของจนเสร็จ ไม่นานพนักงานเสิร์ฟก็มาเสิร์ฟของที่สั่งไป

เมี่ยงคำเต้นไปเต้นมาก็ปวดฉี่จึงสะกิดเพื่อนที่นอนซบแฟนอย่างหน้าตาเฉย ส่วนอินนี้ตัดออกไปเพราะกลัวว่าจะเกิดอันตราย ส่วนไอ้คีน ปีนไปบนเวทีเต้นจนจะเส้นยึดหมดแล้ว

"เป็นอะไรครับ"

ธามกระซิบข้างหูทำเอาเมี่ยงคำตกใจ หน้าแดงขึ้นมาทันที

"เอ่อ ปวดฉี่ครับ"

"งั้นพี่พาไปนะ"

"ขอบคุณครับพี่ธาม"

:

"เอ้าไอ้เมี่ยงไปไหนอ่ะ อินเห็นป่ะ"

"ไปฉี่ป่าว พี่ธามก็หาย"

"ไปด้วยกันป่าววะ เดี๋ยวโทร..."

"ไม่น่าจะได้รับโทรศัพท์มันอยู่นี้"เจนชี้ไปที่กระเป๋าที่มีโทรศัพท์วางอยู่ในนั้น

"แล้วน้องเมี่ยงได้เอาไปป่ะ"ฮีลถาม

"ที่นี้ไม่มีน่าจะเอาไปด้วย"

"แต่เมี่ยงบ่นว่าแบตหมดนะ"อินว่าขึ้น

"ชิบหาย!"

ทุกคนต่างก็พูดกันเป็นเสียงเดียวสองคนนี้หายไปด้วยกันมันจะเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ ๆ ก็คือพวกเขาสองคนเป็นคนไปด้วยกันทำไมเพื่อนต่างก็พากันกุมขมับไม่รู้ว่าจะไปคอนโดของธามหรือว่าไปคอนโดของเมี่ยงคำกันแน่

"พวกเราไม่ควรที่จะไปขัดขวางพวกเรานะให้เขาตัดสินกันเองเถอะว่าจะทำยังไง" ฮีลว่าขึ้น ทุกคนเลยพยักหน้าอย่างเสียไม่ได้ ก็ได้แต่ภาวนาว่าให้เพื่อนรอดพ้นจากน้ำมือของธามก็แล้วกัน