Chapter 2 น้องครับๆ อย่าพึ่งวีน

หลังจากนั้นพวกรุ่นพี่ก็ปล่อยให้น่องกลับบ้านไป เจนที่เดินมาก็อยากด่าเเพื่อนใหม่ให้หายโมโหสักหน่อย

"มึงปากแจ๋วเกิน เกือบโดนตบกลางห้องเชียร์แล้ว"

"กูเทควันโดสายดำและยังเป็นนี้จ้า"เมี่ยงคำเปิดรูปตอนเป็นนักมวยเมื่อหลายปีก่อน เขาเรียนมวยเพราะพ่อของเขาเป็นเจ้าของค่าย ส่วนแม่ของเขาเป็นเยาวชนทีมชาติไทยเป็นนักเทควันโดปัจจุบันเป็นครูสอนเทควันโด

"เชี้ยโหดเกิน"เจนว่าพลางทำท่าขนลุก

ผลัก!

"เชี้ย ใครชนวะ"

"เชี้ยโทดๆ"ผู้ชายคนนั้นว่า และทำท่าขอโทษเมี่ยวคำ ไ้หนุ่มนี้หน้าตาแบดสุดๆ ตาดุมาก มองแล้วหล่อให้อภัยได้

"มึงใครอีกเนี่ย"

"อ้อ กูชื่อคีนอ่ะจะเข้าเชียร์"

"เข้าเชียร์อะไรล่ะ มึงมาช้ามาก เขาเลิกตั้งนานแล้วเถอะ"เจนว่าขึ้น

"โห้ นี้กูรีบสุดๆแล้วนะ กูแม่งไม่น่าเข้าคณะผิดเลยเนี่ย กูดันไปอยู่ถาปัตย์ตั้งแต่เช้าพอมองดีๆ แม่งมาผิดที่"

"เอ๋อเกิน มึงมีกลุ่มอยู่ยัง มาอยู่กับพวกกูมั้ย"เมี่ยงคำถาม

"เออ เอาดิ กูยังไม่มีเพื่อนเลยว่ะ"

มะเมี่ยง สร้างกลุ่ม : สี่หัวใจแห่งขุนเขา

มะเมี่ยว เชิญ : อินทิรา เข้าร่วมกลุ่ม

มะเมี่ยว เชิญ : เจนขวัญ เข้าร่วมกลุ่ม

มะเมี่ยว เชิญ : คีนครับผม ผมครับคีนเอง เข้าร่วมกลุ่ม

"เมื่อทุกคนเข้ากลุ่มหมดแล้ว อินขอแจ้งตารางเรียนนะ

จ. 2 วิชา

อ. 3 วิชา

พ.1 วิชา

พฤ. 3 วิชา

ศ. ว่างไม่มีเรียน"

"ขอบคุณจ้าอินเพื่อนรัก"

"ยินดีจ้า”

ช่วงเย็นเมี่ยงคำไม่มีอะไรทำด้วยความหิวจึงโทรหาเพื่อนในกลุ่มว่ามีใครอยากออกไปหาอะไรกินที่ตลาดหน้ามอมัย แต่มีเพียงเจนที่ว่างไปกับเขา

เจนขวัญกับเมี่ยงคำนัดกันที่ตลาดหน้ามอ แต่ดันมาเจอหนุ่มหล่อสวมแว่นท่าทางขาวสะอาดเหมือนอาบน้ำมาสิบรอบ ขาวออร่าอะไรเบอร์นั้น เมี่ยงคำเดินชนอีกฝ่ายจนอีกฝ่ายทำน้ำหกใส่เสื้อตัวเอง แถมเสื้อยังเป็นแบรนด์เนมอีก เมี่ยงคำอยากจะบ้าตาย

"พี่ผมขอโทษนะครับพี่ที่เดินชนพี่ งั้นขอเบอร์ติดต่อหน่อยครับ ผมซักเสื้อแล้วจะคืนให้พี่ ผมจะจ่ายค่าเสื้อให้ด้วยนะครับ"

"ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องจ่ายค่าเสื้อให้พี่หรอก พี่ชื่อโชนนะครับ"

"ผมชื่อ..."

"โชนแก้มรอตั้งนาน เอ๊ะ มึงอีกแล้วหรอ!"

"กลับเหอะเจน"

"มึงจะไปไหนมานี้เลยมึงจะมาอ่อยแฟนกูหรอ"

พี่แก้มด่าเสียงดังจนคนในตลาดหันมามอง เมี่ยงคำตั้งท่าจะเดินหนี แต่กลับโดนกระชากแขนเอาไว้ก่อน

"มึงจะไปไหนกูถาม!"

"เจ็บ ปล่อยเดี๋ยวนี้!"เมี่ยงคำว่าพลางดึงแขนอีกฝ่ายออก

"แก้มปล่อยน้อง มันเป็นแค่อุบัติเหตุเท่านั้น แก้มทำไรเนี่ย"

"มึงกับกูหลายรอบแล้วนะอีกเด็กเหี้ย!"

แก้มก้มลงจะเอาก้อนหินที่วางหน้าร้านขึ้นมาหมายจะเอามาทุบรุ่นน้องที่เหม็นขี้หน้ากันตั้งแต่วันแรกของการเจอัน

"หยุด นั้นจะทำอะไรของเธอแก้ม!"

เสียงของผู้ชายที่เข้ามาใหม่ดังขึ้น แก้มถึงกับหยุดชะงักไปในทันที ธามเดินเข้ามาห้ามเพื่อนของตัวเองที่กำลังจะทำร้ายรุ่นน้องในคณะของตัวเอง

“ทำอะไรของเธอแก้ม ทำแบบนี้ทำไมรู้มั้ยคนนอกเขาจะมองเธอเป็นคนยังไง เอาเถอะถ้าเธอทำแบบนี้ย่าหวังว่าพวกเราจะช่วยเรื่องนี้อีก”

“ธามเราขอโทษ เราไม่ได้ตั้งใจ เรา…”แก้มยังพูดไม่จบก็เห็นว่าธามเดินออกไปแล้วโดยไม่ได้สนใจแก้มอีก