บทที่ 3

ชนิดายกถาดเครื่องดื่มกลับไปยังกลุ่มเดิมอีกครั้ง ผู้ชายคนนั้นหันมาให้ความสนใจเธออย่างเปิดเผย สายตาเร่าร้อนเชิญชวนคู่นั้นกำลังทำให้เธอไม่เป็นตัวของตัวเองตลอดเวลาที่ยืนถือถาดเครื่องดื่มให้ทุกคนได้หยิบแก้วที่ต้องการ ความหล่อเหลาตามแบบฉบับชาวตะวันตก ใบหน้าคมเข้ม จมูกโด่งรับริมฝีปากรูปกระจับสีแดงอย่างลงตัวทุกสิ่งทุกอย่างล้วนดึงดูดสายตาของเธอด้วยเช่นกัน ยิ่งเขาขยับเข้ามาใกล้ยิ่งทำให้ใจเต้นแรง มือที่ถือถาดเครื่องดื่มเริ่มสั่นด้วยความตื่นเต้น หน้าเธอคงจะแดงอย่างไม่ต้องสงสัย ชนิดาไม่เคยถูกผู้ชายคนไหนจ้องมองแล้วมีอาการแปลกๆ แบบนี้มาก่อน แม้กระทั่งตอนที่เธอเดินกลับออกมาก็ยังรู้สึกถึงสายตาที่มองตามหลังมาตลอด จนเมื่อเธอเดินลับผ่านพุ่มไม้จึงรีบวิ่งเข้าห้องน้ำพนักงานที่ใกล้ที่สุดเพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเอง ไม่ให้หลงไปกับรูปโฉมที่งดงามของชายหนุ่มที่ส่งสายตาเร่าร้อนมาให้เธอ

“ทำใจดีๆ ไว้มิ้ลค์ เขาก็เหมือนกับผู้ชายทั่วไปที่ส่งสายตามาให้เธอบ่อยๆ นั่นแหละ”

ชนิดารู้สึกว่าใบหน้าของเธอมีอาการร้อนผ่าวราวกับกำลังเป็นไข้และเมื่อมองในกระจกจึงเห็นว่าสองแก้มของตัวเองเป็นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอายเพียงเพราะถูกสายตาของผู้ชายคนนั้นจ้องมอง มือบางจึงเอื้อมมือไปเปิดก๊อกน้ำที่อ่างล้างหน้าแล้วใช้น้ำเย็นลูบตามใบหน้าและลำคอเพื่อลดความร้อนบนใบหน้า แต่เหมือนจะไม่ได้ผลเมื่อสายตาคู่นั้นที่ผ่านกลับเข้ามาในสมองทำให้ร่างกายของเธอมีปฏิกิริยาขึ้นมาอีกครั้ง

“บ้าจริง..”

ร่างบางออกจากห้องน้ำเดินไปตามทางเดินที่ทอดยาวไปยังชายหาดของโรงแรมที่ตอนนี้แทบไม่มีผู้คนเพราะแขกส่วนใหญ่ที่มาพักในวันนี้เป็นแขกที่อยู่ร่วมงานเลี้ยงต่างๆ ในโรงแรมกันหมด ใบหน้าจิ้มลิ้มสะบัดไปมาเพื่อสลัดความคิดให้หลุดจากดวงตาคู่นั้นก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงกับพื้นทรายละเอียดสวยงามซึ่งเป็นจุดเด่นและจุดดึงดูดให้นักท่องเที่ยวมาเที่ยวชมชายหาดแห่งนี้ ลมทะเลตอนกลางคืนพัดเข้ามาปะทะใบหน้าให้ความรู้สึกผ่อนคลาย เมื่อแหงนหน้ามองบนฟ้าก็จะเห็นดาวเล็กๆ มากมายถึงแม้จะไม่ค่อยชัดเจนเพราะถูกแสงไฟจากโรงแรมและที่พักอื่นๆ รบกวน แต่ก็ยังพอจะมองเห็น

“นั่งรอผมอยู่เหรอ”

ชนิดาตกใจกับเสียงที่เอ่ยขึ้นด้านหลัง เพราะไม่คิดว่าจะมีใครตามเธอออกมาจึงรีบหันกลับไปมอง แล้วก็แทบช็อกเมื่อเห็นผู้ชายคนนั้นตามมาหลอกหลอนเธอถึงที่นี่ สายตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความปรารถนาที่เหมือนกับกำลังตรึงเธอเอาไว้ไม่ให้ขยับไปไหนจนเมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาใกล้แล้วทิ้งตัวนั่งลงด้านข้างยื่นใบหน้าอันหล่อเหลาเข้ามาใกล้ ชนิดาจึงรู้สึกตัวว่าเธออยู่ใกล้เขามากจนปลายจมูกของเขาแทบจะชนกับปลายจมูกของเธอ สองมือเล็กยกขึ้นดันใบหน้าคมเข้มให้ถอยห่างแต่กลับถูกมือใหญ่รวบไว้ทั้งสองข้างด้วยมือข้างเดียวแล้วดึงตัวเธอเข้าหา ชนิดาจึงตกอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มไปโดยปริยาย

“คะ..คุณจะทำอะไร”

“จูบ”

“ห๊ะ?”

“ผมอยากจูบคุณ”

“ฝันไปเถอะ กลับไปจูบแฟนคุณสิ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ”

“ไม่ใช่แฟน เธออยากให้ผมจูบผมก็แค่จูบ”

“งั้นก็กลับไปจูบกับเธอคนนั้นต่อสิ ฉันไม่ได้อยากให้คุณจูบฉันสักหน่อยนะ”

ริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงระเรื่อเย้ายวนใจให้ลิ้มลอง สัดส่วนโค้งเว้าเร้าอารมณ์กระตุ้นความกระหายอยากตื่นให้ขึ้น ร่างกายของเขาเรียกร้องจนต้องเดินตามออกมาถึงที่นี่ ยิ่งหล่อนดิ้นรนขัดขืนหน้าอกนุ่มหยุ่นก็ยิ่งบดเบียดกับหน้าอกแกร่งมากยิ่งขึ้น ชายหนุ่มกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว เลือดในกายสูบฉีดความต้องการพุ่งสูงจนฉุดไม่อยู่

โดยไม่ทันตั้งตัวริมฝีปากหยักก็ประกบปากอิ่มไม่ให้คัดค้านอะไรได้อีก ริมฝีปากเนียนนุ่มรับแรงบดขยี้จากจูบอันเร่าร้อนด้วยความตกใจ สองมือเล็กยกขึ้นผลักแผงอกแกร่งสุดแรงแต่ก็ไม่มีประโยชน์เมื่ออ้อมกอดของเขายิ่งกระชับแน่นขึ้นไปอีก ชายหนุ่มแทรกปลายลิ้นสากเข้าไปในปากเธอจนสำเร็จ ในอกร้อนวูบวาบเหมือนกับมีใครมาจุดไฟไว้ในตัวเธอให้ร้อนไปทั้งตัว เรี่ยวแรงถูกสูบออกจากร่างแทบสิ้นสติ มือเล็กเริ่มอ่อนแรงลงช้าๆ ด้วยรสจูบเร่าร้อนที่บดขยี้ริมฝีปากแดงจนบวมเจ่อ รู้สึกตัวอีกทีหน้าอกทั้งสองข้างก็ถูกมือข้างหนึ่งของเขาเคล้นคลึงอย่างเมามัน