บทที่16 ของขวัญ

.

..

...

*เฉินหยาง

หลังจากจบเรื่อของจื่อฝานกับฟานเอ๋อ ทั้งสองคนก็พยายามทำตัวให้สนิทกันมากขึ้นเพื่อที่จะได้ไม่รู้สึกห่างเหิน

ก่อนที่จะแต่งงานกันเมื่อฟานเอ๋อเธอเรียนจบ

โชคดีมากที่ฟานเอ๋อเธอไม่ได้ท้อง ไม่งั้นเรื่องคงใหญ่มากกว่านี้

เมื่อเขากลับมาถึงหอพักแล้วก็ได้เข้าไปอาบน้ำล้างหน้าเตรียมตัวอ่านหนังสือเรียนทบทวนต่อ แล้วค่อยนอน

แต่สิ่งที่เขาคิดมันไม่เหมือนกันพอกลับมาถึงหอพักแล้ว คนในห้องโถงต่างมองเขากันเป็นแถว

แต่เขาก็ทำได้แค่สงใสเพราะ ในทุกวันนี้เขานั้นเป็นเหมือนคนที่ไม่มีตัวตนอยู่แล้ว การที่มีคนมองเขาแบบนี้ทำให้เขารู้สึกแปลกก็จริงแต่ก็ไม่กล้าที่จะถาม

ถึงแม้ว่าตั้งแต่ที่เขารู้ว่าตัวเองรวยนั้นเขาก็ทำให้เขามีนิสัยที่เปลี่ยนไป

จากเป็นคนที่มีความอดทนมากก็ไม่เหมือนเมื่อก่อน

ทำให้เขานั้นเริ่มเป็นคนที่ใจร้อน

จู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งที่ค่อยข้างสวยเลยที่เดียว วิ่งมาทางเขา เขาก็ทำได้รีบเดินหนีเร็วๆ แต่เธอก็พนายามวิ่งตามอย่างเร็วเหมือนกัน

สุดท้ายเธอก็วิ่งมาดักข้างหน้าเขา เขาจึงหยุดเดิน

"นี่ ไอ้คนจน"

เธอพูดขึ้น

คำนี้ทำให้เขาเริ่มหงุดหงิดขึ้นมา

"มีอะไรเหรอ"

เขาถามแบบห้วนๆ

"นี่ นายน่ะ มีเงินมากขนาดนั้นเลยเหรอ"

เธอถามอีกครั้ง

"ทำไมเหรอ"

เขาถามกลับ

"ก็ไม่มีอะไร พอดีได้ยินมาว่านาย จ่ายเงินค่าอาหารที่ย่านการค้าถนนเทียนทางน่ะ"

"เลยอยากรู้ว่าจริงมั้ย"

เธอพูดออกมาพร้อมทำท่าคาดหวัง

"ฉันจะมีหรือไม่มีมันก็เป็นเงินของฉัน"

เขาพูดจบก็รีบเดินเข้าไปในลิฟต์ทันที

เพื่อให้เธอเลิกถาม

เธอคงจะเป็นตัวแทนของหลายๆคนที่อยากรู้

ถ้าเขาบอกเธอว่าเขารวย เะอก็งจะยอมถอดเสื้อผ้าเพื่อให้ได้นอนกับเขาทันที

แต่ถ้าเบาบอกว่าไม่รวยเธอก็จะกลับไปหัวเราะกับเพือ่นแบบหน้าไม่แตกได้ง่าย

แต่เขาเป็นใครละ ถ้าเธอไม่บอกว่าเขาเป็นคนจนละก็เขาึงจะยอมนอนกับเธอเพื่อให้เธอได้เงินใชเแล้วมั้งป่านนี้

แต่เขาสงใสว่าวันนั้นเขาไปกินอาหารกับเพื่อนเขาทั้งนั้นคงไม่มีใครไปป่าวประกาศบอกเรื่องพวกนี้แน่นอน เขาแน่ใจ

เขากดลิฟต์ไปที่ชั้นเก้า ชั้นห้องของเขาเอง ห้องเขาเป็นห้องที่เก้า ทำให้อยู่ห่างใกล้จากลิฟต์อยู่โข

เมื่อเอากุญแจมาไขประตูเข้าไปก็ทำให้เห็นกล่องของขวัญใบเล็กๆอยู่ประมาณห้าถึงสิบใบ

เมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อดูว่าเป็นของใครก็ทำให้ตกใจทันที เพราะมีแต่ชื่อของเขาอยู่เต็มไปหมด

เขาจึงต้องหอบของพวกนี้เข้าห้องไป แล้วทำการแกะออกมาที่ละกล่อง

กล่องแรกนั้นเป็นตุ๊กตาน่ารัก มีการ์ดเขียนไว้ว่า

'ถ้าพรุ่งนี้นายติดตุ๊กตานี่ไปเรียน ฉันก็จะปรากฏตะวฝห้นายเห็นเอง ชอบนายนะ'

เมื่อเขาอ่านเสร็จก็ขว้างทิ้งลงถังขยะทันที

เพราะก็คงจะมาจากข่าวลือนั้น

ทำให้ผู้หญิงหลายคนส่งของมาบอกชอบเขา

ซึ่งถือว่าไม่ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมาเลย

เขาเริ่มต่อที่ชิ้นที่สอง

ชิ้นนี้เป็นขนมช็อกโกแล็ตน่าจะไม่แพงมากเพราะเธอคงกลัวว่าถ้าเขาไม่รวยจริง ก็คงจะเสียของ ที่จะซื้อของให้คนจนอย่างเขา แต่ถ้าเขารวยจริงก้อาจจะมองว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนประหยัด

แต่ขนาดคนรวยแบบเขาที่เคยเป็นคนจนมาก่อนก็ยังดูออกเลยว่าเธอไม่มีความจริงใจสักนิด

กล่องนี้ไม่มีการ์ดอะไรทั้งนั้น

และชิ้นที่สามเมื่อเขาแกะออกมาทำให้ตกใจทันทีเพราะผู้หญิงคนนี้คงอยากจะบอกกับเจาอย่างชัดเจน

เพราพเธอส่ง ชุดนอนไม่ได้นอนให้กับเขา มันเป็นชุดที่น่าเกลียดจริงแถมมีป้ายติดราคามาด้วย ราคาประมาณ สามร้อยหยวน สำหรับเขาถือว่าแพงมากทีเดียว เมื่อดขามองชุดนี้แล้วทำให้เขาคิดว่า มันก็แค่ดีกว่าผ้าขี้ริ้วนิดเดียวก็แค่มันแพงกว่า แถมยังใหม่

แต่เธอคนนี้คงจะจงใจมานอนกับเขาเพื่อเงินจริงๆ

เขาจึงโยนใส่ถังขยะอีกครั้ง

จากนั้นยิ่งเขาเปิดกล่องมากเท่าไรก็ยิ่งมีของแปลกมากขึ้นเท่านั้น

อย่างเช่นแบบ กางเกงในใช้แล้ว ผ้าอนามัยซื้อใหม่ น้ำหอม ยานอนหลับ

ส่วนกล่องที่เหลือเขาไม่กล้าเปิดจึงโยนทิ้งไปทั้งหมด

ตอนนี้เขาหลอนมากกับของขวัญที่ผู้หญิงพวกนี้

เขาจึงเดินไปอาบน้ำเพื่อให้จิตใจสงบกับสิ่งที่เห็น้มื่อครู่นี้

หลังจากอาบน้ำเสร็จเขาก็ไม่มีอารมณ์ที่จะอ่านหนังสือทบทวนแล้วเขาจึงเตรียมตัวจะเข้านอน

แต่สุดท้ายก็ยังไม่ได้นอนอยู่ดีเพราะพวกหลงอี้กับหลี่โถวกลับมาพอดีจึงทำให้เสียงดัง

.

..

...