ตอนที่ 5 เหตุการณ์คืนนั้น

THIS MAN IS YOURS

ออกแบบรัก

ตอนที่ ๕

เหตุการณ์คืนนั้น

มือหนาสาวแท่งเอ็นร้อนให้เตรียมพร้อมก่อนจะจ่อที่รูปากทางเข้า เขาค่อยๆกดให้แท่งเอ็นเข้าร่องรักอย่สฃใจเย็น จากการประเมินของเขา เขารู้ทันทีว่านลินณัฐชญาไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องนี้มาก่อน และยังไม่เคยผ่านมือชายใด เขาจึงเลือกที่จะไม่สวมเกราะป้องกัน เขารู้ว่าเธอสะอาดและบริสุทธิ์จึงไม่ต้องเป็นกังวล

"อื้อ!! เจ็บเอาออกไป"

"นิดเดียวนะเด็กดี เจ็บนิดเดียวเดี๋ยวก็หายแล้ว" แจสเปอร์จุมพิตหน้าผากมนด้วยความอ่อนโยน ก่อนจะสาวแก่นกายให้เข้าออกเพื่อเพิ่มความเสียวซ่านให้กับนลินณัฐชญา เมื่อเห็นว่าหญิงสาวเริ่มผ่อนคลายและตอบสนอง ความอดทนของชายหนุ่มก็หมดลงทันที เขาตอกแท่งเอ็นของเขาเข้าจนมิดลำ ร่างบางส่งเสียงกรี๊ดด้วยความเจ็บปวด จิกปลายเล็บเข้ากับแผ่นหลังหนาด้วยความตกใจทันที

"คุณโกหก เอาออกไป หนูเกลียดคุณ ฮือๆ" นลินณัฐชญาร้องไห้ตีโพยตีพายใหญ่โต ร่างบางประท้วงเขาด้วยการทุบตี รวมถึงพยายามถอยิอกเพื่อให้แท่งเอ็นร้อนหลัดออกจากน่องรักของตัวเอง

"นลินณัฐชญา หยุด มันเข้าไปแล้ว ถ้าเธอไม่รอให้ร่างกายปรับตัวเอาเข้าไปอีกทีมันจะเจ็บมากกว่าเดิมนะ" เขาขู่เธอไปอย่างนั้นเอง เขารู้ว่าของตัวเองก็ไม่ได้ธรรมดามากนักด้วยความที่เขาเป็นลูกครึ่ง แต่ก็แค่เลือดเนื้อเชื้อไขเท่านั้นไอ้ตรงนั้นของเขามันดันเป็นลูกรักของแด๊ดดี๊ให้มา ฝั่งโซนยุโรปไม่มีผิดเพี้ยนเลยสักนิด

คำขู่ของแจสเปอร์ได้ผลชะงัก ร่างบางที่ต่อต้านเมื่อครู่หยุดนิ่งสนิท เมื่อครู่ร่างกายเธอรางกับถูกฉักออกเป็นเสี่ยงๆ หากเขาเอาออกแล้วเอาเข้าไปใหม่คงเจ็บต่างกันไม่น้อย

"ผมจะรับผิดชอบคุณเองนลินณัฐชญา" ชายหนุ่มปลอบประโลมหญิงสาวก่อนจะขยับบั้นเอวหนาเข้าออกเป็นจังหวะ ไม่นานทั้งสองก็ถึงปลายฝั่งด้วยด้วยกันทั้งคู่ นบินณัฐชญาผล็อยหลับด้วยความอ่อนเพลีย ส่วนแจสเปอร์หลังจากได้ปลดปล่อยแล้วฤทธิ์ยาปลุกกำหนัดที่เขาโดนก็เบาคลายลงไปไม่น้อย เขานอนเท้าคางมองใบหน้าหวานของนลินณัฐชญาด้วยความหลงใหลในความสดความสาวของเธอ ความจริงหากเขาเดินเข้าห้องมาจัดการตัวเองเสียแต่ที่แรกเขาก็ทำได้ เขาไม่ใช่คนกินไม่เลือก แต่เพราะเขาเลือกแล้ว เลือกนลินณัฐชญามาช่วยเขา ต่อให้เธอไม่สมยอม ต่อให้การมีอะไรกันครั้งนี้เป็นการขืนใจเธอก็ตาม แต่หลังจากนี้เขาจะทำให้เธอเต็มใจรับทุกสัมผัสจากเขา แจสเปอร์จุมพิตแก้มนวลของนลินณัฐชญาก่อนจะโอบกอดหญิงส่สหลับไปอีกคน

"วันนั้นฉันแค่ลืมของเลยกลับไปเอา แต่คุณต่างหากที่ขืนใจฉัน" เธอจำเหตุการณ์นั้นได้ดี เธอขอร้องเขาให้เขาหยุด แต่ทุกสิ่งที่เธอพูดไปทุกอย่างที่เธอต่อต้านเขามันกลับไรก็ประโยชน์ เขาไม่ได้สนใจฟังคำขอร้องเธอสักนิด มีแต่เรียกร้องให้เธอตอบสนองเขามากขึ้นกว่าเดิม และอาจจะเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เธอดื่มเข้าไป ทุกอย่างมันเลยฃ่ายยิ่งขึ้นกว่าเดิม

"ทำไมคุณถึงไม่รอผม ผมบอกว่าผมจะรีบผิดชอบคุณ อย่างน้อยก็เรียกร้องอะไรบ้างสิ ไม่ใช่หายไปจากผมแบบนี้" เขาตื่นมาไม่เจอร่างนุ่มนิ่มของนลินณัฐชญามันทำให้เขาหัวเสียไม่น้อย เพราะไอ้ฤทธิ์ยาบ้าๆนั่นทำให้เขาหมดแรงจนหลับลึกไม่รู้สึกตัว ไม่รู้เลยสักนิดว่านลินณัฐชญาออกไปตอนไหน เขาเฝ้ารอหญิงสาวมาทำงานตลอดสามวันจนทนไม่ได้ จึงสอบถามไปยังแผนกบุคคลและได้คำตอบว่าหญิงสาวสิ้นสุดการฝึกงานเสียแล้ว เขาคิดว่าในเมื่อเธอไม่เรียกร้องเขาก็จะไม่ตามหาเพื่อรับผิดชอบ ผู้หญิงไม่ได้มีแค่นลินณัฐชญาคนเดียวบนโลกใบนี้เสียหน่อย

"มันเป็นแค่อุบัติเหตุ ฉันไม่อยากให้คุณต้องมารับผิดชอบในสิ่งที่ไม่ได้ตั้งใจ"

ไม่ได้ตั้งใจบ้าอะไรล่ะ เขาตั้งใจเลยแหละ ตั้งใจแล้วว่าต้องเป็นนลินณัฐชญาเท่านั้น

"แล้วอีสเตอร์ล่ะ ลูกของผมใช่ไหม?" ตำถามของแจสเปอร์ทำให้นลินณัฐชญามองหน้าเขาด้วยความรู้สึกผิดหวัง ในสายตาเขาเธอง่ายขนาดไปนอนกับใครก็ได้หรือยังไง

"ค่ะ" ในเมื่อเขาลังเลไม่มั่นใจเธอก็จะให้ความมั่นใจกับเขาเอง

"ดีจังเลย" รอยยิ้มกว้างทำให้ใบหน้าที่หล่อเหลาราวเทพบุตรของแจสเปอร์ดูดียิ่งขึ้นไปอีก

"แต่คุณไม่ต้องรับผิดชอบอะไรฉันกับอีสเตอร์หรอกค่ะ เราสองคนอยู่กันเองได้"

"แบบนั้นไม่ได้สิ อีสเตอร์ก็ลูกผม คุณเป็นแม่ของอีสเตอร์ก็เท่ากับว่าคุณก็เป็นเมียผมเหมือนกัน" เขาพูดออกมาได้ไม่อายปาก เรียกเธอว่าเมียเต็มปากเต็มคำ

"ถ้าได้กันครั้งเดียวเรียกเมีย ฉันเกรงว่าคุณคงมีเมียจนนับไม่ถ้วนแล้วล่ะค่ะ" นลินณัฐชญาอดที่จะสัพยอกไม่ได้ แจสเปอร์ขึ้นชื่อเรื่องความเจ้าชู้ เปลี่ยนผู้หญิงยิ่งกว่าชั้นในที่เขาสวมเสียอีก และเพราะเขาไม่ยอมลวหลักปักฐานกับใครเนี่ยล่ะเขาถึงได้ฉายาคาสโนว่าตัวพ่อ แต่ในความเป็นจริงแล้วหลังจากคืนนั้นแจสเปอร์ไม่เคยมีสัมพันธ์สวาทกับใครอีกเลย ไม่รู้ทำไมเขาถึงหมดอารมณ์ทางเพศไปดื้อๆเสียอย่างนั้น เขาจิตตกจนถึงขั้นต้องไปพบหมอ และหมอก็ตั้งข้อสันนิษฐานว่าคงเป็นเพราะว่าเขาทำงานหนักเกินไป แต่ตอนนี้เขารู้แล้วหาสาเหตุมันมาจากอะไร มันมาจากผู้หฐิงตรงหน้ส แจสเปอร์น้อยมันจงรักภักดีดีกับนลินณัฐชญาจนไม่มีปฏิกิริยากับผู้หญิงคนอื่นอีกเลย

"ต่อให้ได้กันครั้งเดียวผมก็จะเรียกคุณว่าเมีย และจะบอกอะไรให้นะนลินณัฐชญาเมียผมมีคนเดียว และคนๆนั้นต้องเป็นคุณเท่านั้น" ชายหนุ่มย้ำด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ทำเอานลินณัฐชญาอดใจเต้นแรงไม่ได้

"เพราะว่าฉันเป็นแม่ของอีสเตอร์ลูกคุณเหรอคะ"

"ไม่ใช่ เพราะคุณคือคุณ คุณคือนลินณัฐชญาต่างหาก" ชายหนุ่มพูดเพียงแค่นั้นก่อนจะหยิบกาแฟจิบอย่างอารมณ์ดี ทุกอย่างที่เขาอยากรู้เขาได้รู้แล้ว และเขาไม่ต้องการพิสูจน์อะไรอีกแล้ว เพราะเขาเชื่อในตัวนลินณัฐชญาอย่างหมดใจ เชื่อในตัวเอกณกรณ์ว่าตเองเป็นลูกของเขาอย่างแน่นอน