ตอนที่ 7 เหตุผลของคนแปลกๆ

THIS MAN IS YOURS

ดาวเคราะห์ดวงนี้ผมจองแล้ว

ตอนที่ ๗

เหตุผลของคนแปลกๆ

"ว่ามาสิคะพลูโตรอฟังอยู่"

"เหตุผลที่พลูโตจะต้องย้ายมาเป็นเลขาของเฮีย ข้อที่หนึ่ง พลูโตเป็นน้องสาวของไอ้พุดกับไอ้พฤหัสบดี ซึ่งแน่นอนว่าพลูโตเข้ามาทำงานที่นี่ได้เพราะผู้โตผ่านเกณฑ์การประเมินรับนักศึกษาฝึกงานตามเกณฑ์ของบริษัท เข้ามาได้ด้วยตัวเองไม่เกี่ยวกับไอ้แฝดคนของพลูโตเลยสักนิด และไม่เกี่ยวกับเฮียด้วย แต่เมื่อพลูโตเข้ามาได้แล้วในฐานะที่เฮียต้องเป็นเพื่อนที่ดี เฮียก็รับปากไอ้แฝดสองคนว่าจะดูแลพลูโตให้ดีที่สุด และเฮียไม่มีเวลาว่างไปตามดูแลพลูโตที่แผนกการตลาด ดังนั้นเฮียเลยย้ายพลูโตมาอยู่ใกล้เฮียเพื่อที่เฮียจะได้ดูแลพลูโตได้อย่างง่ายขึ้น"

"ไม่สมเหตุสมผลค่ะ ผู้โตมาฝึกงานค่ะไม่ใช่มาเป็นภาระของใคร" มิน่าล่ะเมื่อเช้าเฮียพุธถึงอาสามาส่ง ที่แท้ก็แอบมาฝากฝังพรฟ้าประทานกับอาทิตย์นี่เอง

"ข้อที่สอง พลูโตรู้จักคุณดุจดาวใช่ไหม?"

"ใช่ค่ะพี่ดุจดาวเป็นหัวหน้าแผนกการตลาด พลูโตมาฝึกงานในแผนกการตลาดก็ต้องรู้จักหัวหน้าแผนกสิคะ"

"พลูโตรู้ไหม คุณดุจดาวไม่ชอบพนักงานที่อาศัยเส้นสายเข้ามาทำงานในบริษัท"

"แต่พลูโตไม่ได้ใช้เส้นสายเข้ามานี่คะ" เมื่อกี้เขาก็เพิ่งพูดว่าเธอเข้ามาฝึกงานที่นี่ได้เพราะเธอผ่านเกณฑ์ของบริษัท อีกอย่างเมื่อเช้าเขาก็เป็นคนออกตัวบอกทุกคนเองว่าพรฟ้าประทานเข้ามาทำงานผ่านใ่ายบุคคลไม่ใช่ผ่านเขา

"แล้วจากเหตุการณ์เมื่อเช้าพูดโตคิดว่าคุณหยุดดาวคิดเหมือนพลูโตไหม?"

"..." คำถามของอาทิตย์ทำให้พรฟ้าประทานเงียบอย่าฃใช้ความคิด เหตุการณ์เมื่อเช้าบ่งบอกได้อย่างดีว่าดุจดาวมีอคติกับเธอ และคิดว่าเธอใช้เส้นสายเพื่อเข้ามาทำงานที่นี่

"นั่นแหละคือเหตุผลข้อที่สองของเฮีย หากพลูโตยังดื้อดึงที่จะทำงานที่แผนกการตลาด การประเมินการฝึกงานของพลูโตก็จะไม่ดี ทำงานก็จะได้รับแรงกดดันมากกว่าคนอื่น มาเป็นเลขาเฮีย แต่ผ้าปูโตอยากรู้เรื่องการทำงานของแผนกการตลาดเฮียก็จะสอนให้เอง"

"จะสอนให้?" หญิงสาวถามซ้ำอย่างไม่มั่นใจ

"ใช่"

"แล้วบอกว่าไม่มีเวลาว่าง ย้อนแย้งในตัวเองอะไรขนาดนี้ เป็นประสาทหรือยังไง" พรฟ้าประทานบ่นขมุบขมิบอย่างเผลอตัว

"และข้อที่สาม นี่เป็นคำสั่งของเฮีย และเฮียก็เป็นประธานบริษัทด้วย" เขาได้ยินที่พรฟ้าประทานว่าเขาทุกคำ แต่เลือกที่จะเมินเฉยมองผ่านไป อย่างไรเสียอะไรที่เขาต้องการเขาย่อมได้ และยิ่งในบริษัทที่เป็นพื้นที่ของเขา

"ทราบแล้วค่ะ" แม้จะไม่ถูกใจไม่ถูกต้องแต่เธอก็ไม่อาจปฏิเสธได้ทุกอย่างมันจบตั้งแต่เขาพูดคำว่า เป็นคำสั่งของเขา

"ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวเฮียให้พนักงานยกโต๊ะของพลูโตมาไว้ในห้องทำงานเฮียละกัน"

"ทำไมต้องไว้ในห้องล่ะคะเลขาเฮียอีกคนก็ยังนั่งอยู่หน้าห้องเลย"

"อ้อ!! เฮียลืมแนะนำ คนนั้นชื่อดั่งแก้วตาเป็นเลขาหน้าห้อง ส่วนพลูโตเป็นเลขาส่วนตัว" เขาตอบแบบดื้อๆ

"เลขาหน้าห้อง?" พรฟ้าประทานชี้ไปทางประตู ก่อนจะหันมาชี้ที่ตัวเองพลางทำหน้าสงสัย

"เลขาส่วนตัว" ก็เลขาเหมือนกัน ทำไมต้องแยกหน้าห้อง กับส่วนตัว แล้วทำงานไม่เหมือนกันหรือยังไง

" อือฮึ.." เขาพยักหน้ารับ และรอตอบคำถามของคนตรงหน้า พลูโตนี่เหมือนเจ้าหนูจำไม ที่มักมีคำถามตลอดเวลา

"แล้วจะแยกทำไมล่ะคะ ในเมื่อก็เป็นเลขาเหมือนกัน"

"ไม่เหมือนดั่งแก้วตาเขาจะรับผิดชอบงานในบริษัททุกอย่างก่อนจะส่งให้เฮีย ส่วนพลูโต..." นั่นสิเขาจะให้หญิงสาวทำอะไร คิดแต่ว่าห้างหายกันไปหลายปีพอได้เจอก็อยากจับมาไว้ใกล้ตัว ถึงขั้นจับหญิงสาวย้ายตำแหน่งมาให้ใกล้หูใกล้ตา คิดได้แต่ตำแหน่งงาน ลืมคิดไปได้อย่างไรว่าจะให้หญิงสาวทำงานอะไร

"ค่ะ..พลูโต? ทำไมคะ?" นั่นนะสิ พูดมาถึงส่วนพลูโตแล้วก็เงียบ เพื่อนเฮียพุธกับเฮียพฤหัสนี่ปกติดีอยู่ไหม? เขาดูขาดๆเกินๆแปลกคนชะมัด

"ส่วนพลูโตเฮียจะสอนเอง" ตอบแบบนี้ไปก่อนล่ะกัน พรฟ้าประทานก็ช่างขี้สงสัยเสียจริง

"เอ่อ..ที่จริงพลูโตก็เข้าใจทุกอย่างนะคะ แต่ขอนิดนึงนะคะ ทำไมเฮียซันไม่ให้พลูโตเรียนรู้งานจากพี่ดั่งแก้วตาล่ะค่ะ เฮียซันจะเสียเวลาทำงานอันมีค่ามาสอนพลูโตทำไม พลูโตสามารถเรียนรู้จากพี่ดั่งแก้วตาได้ค่ะ อีกอย่างให้พลูโตนั่งหน้าห้องกับพี่ดั่งแก้วตาน่าจะดีกว่านะคะ"

"ต่อรองเก่งเสียจริงนะ" ร่างสูงเดินไปนั่งบนโต๊ะทำงานสุดหรูของเขา ปราดตามองพรฟ้าประทานอย่างอ่อนออกอ่อนใจ เธอเหมือนจะยอมอ่อนข้อให้เขา แต่ทุกเรื่องย่อมมีข้อแลกเปลี่ยนเสมอ จนตอนนี้เขาเองก็เริ่มชักจะสงสัยแล้วว่าเขายังเป็นประทานบริษัทอยู่ไหม ยังเป็นเจ้านายของเธออยู่หรือเปล่า

"แล้วได้ไหมคะ?" อะไรทำให้เธอกล้าที่จะถามเขาออกไปแบบนั้น เมื่อเช้าเธอได้ยินพี่ๆที่แผนกบอกว่าบอสอาทิตย์ดุมาก เจ้าระเบียบมาก และเด็ดขาดมากเช่นกัน ยิ่งตอนที่เขาออกตัวแก้ข้อกล่าวหาที่ดวงดาวว่าเธอเป็นเด็กเส้นแล้วคงเป็นเรื่องจริง เพราะจากสีหน้า ท่าทางทั้งตัวของอาทิตย์และพนักงานที่เกรงกลัวเขาแสดงออกจากชัดเจน

"กล้าขอก็กล้าให้ ถ้าอย่างนั้นอาทิตย์นี้พลูโตไปเรียนรู้งานจากดั่งแก้วตา เริ่มวันนี้เลยแล้วกันนะ" อาทิตย์พูดจบก็หันไปต่อสายเรียกเลขาสาวหน้าห้องให้เข้ามาพบ ดั่งแก้วตาดูเป็นคนใจดีกว่าที่เธอคิดเสียอีก รอยยิ้มที่ส่งมาให้เธอดูน่สผูกมิตรมากกว่าดุจดวงดาวเป็นไหนๆ

"ถ้าอย่างนั้นพลูโต เอ๊ย ดิฉันออกไปได้แล้วใช่ไหมคะ" พรฟ้าประทานถามขึ้นเมื่อไม่เห็นว่ามีเหตุผลอะไรที่เธอต้องอยู่ในห้องทำงานของชายหนุ่มต่อ

"เดี๋ยว!! คุณแก้วตาออกไปก่อนได้เลยครับ ส่วนพลูโตรอเฮียก่อน" มารงมารอเฮียก่อนอะไร เขาไม่เข้าใจที่เธอบอกเหรอ ว่าเขาจะเป็นเฮียซันได้ต่อเมื่อไม่ได้อยู่ในบริษัท หรือเฉพาะตอนที่อยู่กันสองคน

"ค่ะ" ดั่งแก้วตารับคำ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปทันที นี่ก็อีกคนจะเชื่อฟังอะไรขนาดนั้น ยังดีที่ไม่ส่งสายตาขวางๆเหมือนที่ดุจดาวชอบทำกับเธอ คงไม่มีอะไรหรอกมั้งอบ่าเพิ่งคิดมากเลยพลูโต

"เที่ยงแล้วไปกินข้าวกัน" ห๊ะ!? เมื่อกี้เขาพูดว่าอะไรนะ ไปกินข้าวงั้นเหรอ เปลี่ยนเป็นปล่อยเธอกลับบ้านแทนได้ไหมคะ จะได้ไหม?

'หนีเสือปะจระเข้ หนีเฮียพุธเฮียพฤหัสเจอเฮียซัน ขอย้ำนี่คือเรื่องจริงที่ไรท์เขียน โดยตัวแสดงคือพรฟ้าประทานที่มีดวงบุรุษอุปถัมภ์แสดงได้คนเดียวเท่านั้น!!!"