THE FLIRT : 03

ผมกำลังจะตามยัยตัวเล็กนั่นไปแต่เฮียวาดันลุกมาคว้าคอผมแล้วลากกลับมานั่งที่โซฟาซะก่อน

“ไม่ต้องไป พูดมา มึงคิดจะทำอะไร” เฮียวาเอ่ยถามขึ้นพลางหรี่ตามองผมอย่างสงสัยและไม่ใช่แค่มันหรอกนะตอนนี้ทุกสายตาจ้องมาที่ผมคนเดียว เออ..เอาเข้าไป เหมือนกูไปฆ่าใครตายเลย คาดคั้นอะไรเบอร์นี้วะ

“กูก็แค่จ้างยัยตัวเล็กนั่นมาแกล้งเป็นแฟนกู”

พรวดดดด...แคร่กๆ

“ห๊ะ!!!”

ไอ้ธามถึงกับเหล้าพุ่งเพราะมันกำลังยกเหล้าดกเข้าปากพอดี ส่วนคนอื่นๆก็ประสานเสียงกันดังลั่น ตกใจอะไรขนาดนั้น

“อย่างมึงยังต้องจ้างอีกเรอะ” ไอ้เฮียแม็กถามขึ้นพลางเลิกคิ้วใส่ผม นั้นดิ ความจริงระดับผม...ผู้หญิงพร้อมจะคลานเข่าเข้ามาเป็นแฟนผมทั้งนั้น ยกเว้นยัยมิณานี่

“ก็เพราะใครอ่ะ พามาทำเหี้ยไรก็ไม่รู้ แล้วคือยัยซายะนั่นเห็นมิณาแล้วไหม จะให้กูทำไง” ผมหันไปมองไอ้เฮียวาตาขวางก่อนจะยกแก้วเหล้าของใครก็ไม่รู้..ไม่สนด้วย ดกเข้าปากรวดเดียวจนหมด หงุดหงิดชะมัด ผมไม่เคยโดนผู้หญิงปฏิเสธแบบไร้เยื่อใยยังงี้เลยนะ..แถมยังด่าผมเป็นหมาอีก แมร่งงงเอ้ยยย เสียชาติเสือฉิบหาย

“เวรเอ้ยยย ใครจะรู้วะ..กูก็ไม่เห็นมึงปฏิเสธแม่หนิหว่า ก็เลยนึกว่า…”

“หุบปากเลย มึงแหละตัวดี ก็เพราะมึงหายหัวไปไงความซวยก็เลยมาตกที่กูเนี่ย เหี้ยจริงๆ” ผมหันไปด่าไอ้พี่ชายตัวดีอย่างหัวเสีย ความจริงการหมั้นครั้งนี้ต้องเป็นของมันแต่แม่งเสือกไหวตัวทันแล้วทิ้งให้ผมรับชะตากรรมนี่แทน

“แล้วอย่างงี้แม่นายกับผู้หญิงคนนั่นจะมาตามระรานมิณไหมอ่ะ ฉันเป็นห่วงน้องเขาวะ จากที่จะช่วยกลายเป็นหาเรื่องให้ซะงั้น” หนูดาเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าที่ดูเป็นกังวลมาก ก็แน่หล่ะ...ก็เธอเป็นคนดึงมิณาเข้ามาเองหนิน่า แต่ผมก็ไม่ได้โทษใครทั้งนั้นแหละ...จะผิดก็มีแต่ไอ้เฮียวานั้นแหละ

“ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายมิณาได้แน่ ถึงยังไงตอนนี้เด็กนั่นก็ได้ชื่อว่าเป็นคนของฉันแล้ว” แม่หน่ะ...ผมไม่ห่วงหรอกเพราะเราตกลงกันแล้ว แต่ยัยซายะเนี่ยหนักเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน

“ว่าแต่ ทำไมมิณาถึงยอม”

“มิณ เด็กนั่นชื่อมิณ” ผมรีบเอ่ยเสียงดุพลางหันไปมองเฮียหมอตาขวางเพราะมันเสือกเรียกชื่อที่ผมเป็นตั้งขึ้นมาเอง ทำไมได้ยินคนอื่นเรียกแล้วมันขัดใจแปลกๆวะ ชื่อจริงๆก็มีเสือกมาเรียกตามกู

“แล้วทำไมมึงเรียกมิณา” ยัง...ไอ้เฮียหมอยังถามย้ำอีก...

“กูถนัดแบบนี้” ผมตอบพลางยกไหล่ให้ไอ้เฮียหมอแบบกวนตีนๆ ก็ผมชอบแบบนี้ มีไรม่ะ ผมไม่ชอบเรียกชื่อพยางค์เดียว..มันไม่ถนัด

“หึ หวง?”

“หวงพ่อง สัส” ผมหันไปด่าไอ้เหี้ยธามที่นั่งไขว่ห้างทำหน้ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ไอ้ห่านี่ได้เชื้อกวนตีนมาจากใครวะ อย่างผมเนี้ยนะจะหวงเด็กนั่น...หวงทำไม ไร้สาระ

“เออ..ว่าแต่ทำไมเธอถึงยอมวะ”

“มีเงินก็ทำได้ทุกอย่างป่าววะ ส่วนพวกมึงทุกคนรูดซิบปากให้ดีหล่ะกัน” ผมหันไปตอบไอ้เฮียแม็กแล้วหันมาไล่ชี้นิ้วสั่งพวกมันเรียงตัว

“แล้วมึงคิดว่าแม่จะยอม”

“ก็สามเดือนไง แม่ให้เวลากูสามเดือน ถ้าทำให้ยัยซายะนั้นถอนหมั้นไปเองได้ทุกอย่างก็จบ” ผมตอบไอ้เฮียวาก่อนหยิบแก้วเปล่ามาใส่น้ำแข็งอย่างสบายใจ เพราะผมคิดว่าผมทำสำเร็จแน่..เพราะหลังจากที่ผมประท้วงด้วยการไม่กลับเข้าบ้านมาหลายวัน แม่ก็เลยยื่นข้อเสนอนี่ให้ เพราะท่านรับปากไปแล้ว..แต่ถ้าฝั่งผู้หญิงเป็นคนถอนเองก็ไม่มีปัญหา

Line~ Line~

ผมล้วงมือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกงกดเข้าไปดูไลน์ก่อนยกยิ้มขึ้นอย่างพอใจ ไอ้ห่านี่ทำงานไวตลอด

Boss : ส่งตำแหน่งที่ตั้ง

Boss : ส่งไฟล์แนบ

UTa : ส่งรูปภาพ

Boss : โอนไวจริง น่ารักที่สู๊ดดดด

UTa : ปิดปากให้ดีนะมึง

Boss : อุ๊บ..รับทราบครับเฮีย

ผมรีบกดโอนเงินค่าจ้างให้มันแล้วเปิดดูไฟล์ที่มันส่งมา ผมใช้ให้รุ่นน้องที่คณะหาข้อมูลเกี่ยวกับเด็กนั่นมาให้ผมพร้อมที่อยู่หอของเธอ แผนของผมจะล้มไม่ได้เพราะฉะนั้นผมต้องรู้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเธอก่อนและเธอก็ต้องรู้เรื่องเกี่ยวกับผมให้มากที่สุดเหมือนกัน

ผมเก็บมือถือลงกระเป๋ากางเกงเหมือนเดิมแล้วยกเหล้าดกเข้าปากครั้งสุกท้ายจนหมดแก้วก่อนลุกขึ้นยืนเต็มความสูงและเดินไปเปิดประตูห้องแต่ยังไม่ทันเปิดประตูไอ้ดินก็เอ่ยทักขึ้นมาซะก่อน

“รีบไปไหนวะ”

“เสือก!”

ผมหันไปด่ามันพลางเปิดประตูห้องก้าวขาออกมาแล้วปิดประตูลงก่อนจะล้วงมือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกงอีกครั้ง กดเปิดแผนที่ที่ไอ้บอสส่งมาเมื่อกี้พอรู้จุดหมายผมก็รีบบึ่งรถไปที่นั่นทันที