CHAPTER 4
@Valdez, Alaska, USA
23.45 P.M
ลูกไฟลักษณะวงกลมหลากหลายสีสันส่องประกายสะท้อนไปทั่วทุกสารทิศในเมืองใหญ่ความแวววาวของสีสันหลากหลายเฉกสีพวกนั้นฉายสว่างออกท่ามกลางความมืดมิดของรัตติกาลที่ปกคลุมไปด้วยสีขาวสะอาดแทบทุกจุดในเมืองนี้
Valdez Alaska ได้รับการขนานนามว่ามีหิมะตกหนักสุดของประเทศสหรัฐอเมริกา ถึงจะเป็นเมืองขนาดเล็กทว่ากับถูกโอบล้อมไปด้วยธารน้ำแข็งของภูเขา Chugach เมืองนี้ส่วนมากอาชีพหลักเกี่ยวกับการประมงและธุรกิจสกีรีสอร์ทด้วยเหตุผลนี้ไงฉันถึงมาอยู่ที่นี่
เพราะธุรกิจ
เพราะมันหลีกเลี่ยงไม่ได้
การโปรยปรายของสิ่งหนึ่งที่เบาปลิวตกมาจากท้องฟ้าสาเหตุทำให้คืนอันหนาวเหน็บพอมีอะไรให้น่ามองขึ้นมาหน่อยซึ่งต่างจากเมืองร้อนอย่างสิ้นเชิง
แน่นอนบรรยากาศนอกอุณหภูมิติดลบแน่ถึงได้เกิดหิมะโปรยลงมาแบบนี้ถัดกันหลายชั่วโมงแล้วจุดสูงสุดของที่อยู่ของฉันมันสามารถเห็นได้ชัดเจนรอบทิศทางจะเรียกว่าเป็นที่ให้เห็นวิวหลักล้านก็ไม่แปลกอะไรเท่าไหร่นัก
ท่ามกลางอุณหภูมิข้างนอกติดลบทว่ากลับกันด้านในนี้มันอบอุ่นยิ่งเมื่อมีแก้วไวน์สีแดงรสชาติเยี่ยมการรันตีด้วยรางวัลระดับโลกมาให้จิบผ่อนคลายอีกทั้งยังอบอวนไปด้วยเทียนหอมกลิ่นโปรด
การแช่อาบน้ำนมอุ่นโดยมีกลีบกุหลาบสีแดงล่องลอยเอาไว้เต็มอ่างถือว่าเป็นสิ่งที่วิเศษที่สุดสำหรับผู้หญิงใช้เงินเปลืองแบบฉัน เงินเป็นตัวสำคัญในการทำแบบนี้เพราะนึกเสมอว่า เงินสามารถซื้อความสุขให้กับตัวเองได้ และฉันก็ได้ใช้มันซื้อความสุขแบบนี้มาเรื่อยด้วยอิทธิพลของคำว่าเงิน
นาทีที่ศีรษะวางกระทบกับผ้านุ่มเหมาะกับลำคอบนขอบอ่างส่วนลำตัวก็ยังแช่น้ำนมอุ่นทำเอาความรู้สึกผ่อนคลายดีขึ้นมาคลายความเมื่อยล้าสะสมระหว่างวันลง
แกร็ก...
กระทั่งเสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้นมาพร้อมกับการเคลื่อนตัวที่เงียบสงบแต่ก็ยังไร้ซึ่งประโยคเอ่ยพูดอะไรทั้งนั้นตอนนี้จึงมีแค่ความเงียบงันเกิดขึ้นเท่านั้นในตอนนี้
คนนี้รู้เวลา
คนนี้รู้หน้าที่ตัวเอง
และคนนี้ก็อยู่กับฉันมานานมาก ด้วยการทำงานที่ค่อนข้างฉับไวรวดเร็วไม่ต้องให้เอ่ยหรือสั่งซ้ำแม้สักครั้งเดียวอีกอย่างคือมีมารยาทสูงรู้จักเวลาไหนควรผ่อนปรนเวลาไหนควรจริงจัง ความเป็นมืออาชีพที่หาใครรู้ใจได้ไม่เท่าในระยะไม่กี่ปีที่ผ่านมาถือว่าคนนี้สอบผ่านมาตรฐานสูงของตัวฉันที่สุด
“ว่ามา”
การพูดขึ้นท่ามกลางความเงียบและไม่ขยับตัวออกจากอ่างอีกทั้งยังหลับตาของฉันมันคือเรื่องปกติมากกว่า การทำแบบนี้เป็นประจำวันในทุกวันที่มีเวลาทำให้อีกฝ่ายรับรู้และไม่ค่อยเข้ามาวุ่นวายนักหากเรื่องด่วนที่เข้ามาไม่ได้สำคัญ
แต่คงไม่ใช่กับตอนนี้แน่ๆ
“เรื่องงานที่ไทยมีปัญหาค่ะนายหญิง”
“จากใคร”
ทราบดีว่าการทำงานมันไม่ได้ราบรื่นเสมอไปหรอกอย่างน้อยๆ ก็จะมีปัญหามาให้ปวดสมองมากกว่าเดิมหลายเท่าตัวและแปลกนะปัญหาจะเกิดขึ้นจากอีกฝ่ายมากกว่าฝ่ายของตัวเองเสียอีก
“นางแบบที่เป็นพรีเซ็นเตอร์ตัวหลัก”
“แทรีน่า?”
น่าสนใจขึ้นมานิดหน่อยหากเป็นเรื่องคนนั้น
รู้สึกอยากรู้จักมากกว่านี้
กับคนๆ นี้
“ใช่ค่ะ”
“ยังไง”
น้ำหน้าแบบนั้นจะทำอะไรอีก
เพราะอยากรู้ว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นจะทำอะไรถึงจะเคยได้ยินมาบ้าง รับรู้ประวัติอะไรหลายๆ บ้าง รวมไปถึงวีรกรรมอันแสบสาหัสของหล่อนที่ทำให้ทั่วทั้งวงการขยาดจะเกิดขึ้นกับงานปัจจุบันเช่นไรในทางกลับกันทำให้เกิดผลเสียมากหรือน้อยแค่ไหนจะได้คิดทบทวนอีกครั้งหนึ่ง
คำว่าธุรกิจ คำว่าลงทุน คำว่าเม็ดเงินมหาศาล หากมันเกิดขึ้นจากสกุลเจอร์รีสไม่มีทางที่จะเอาคำว่ากำไรกลับมาไม่ได้ถึงแม้อีกฝ่ายอาจจะมีแบล็คหลังก็เถอะ
แค่อำนาจมันจะสู้กับมหาอำนาจได้ยังไงกัน
“วันนี้ทางนั้นส่งข่าวมาบอกว่าเธอไม่มาถ่ายงานตามแพลนที่กำหนดไว้ ปล่อยให้คนทั้งกองรอกว่าร้อยชีวิตพอผ่านมาตอนเย็นจึงค่อยให้ผู้จัดการมาบอกว่ามีธุระสำคัญมากและฝากขอโทษค่ะ”
“เด็กจัง...” เมื่อได้ยินแบบนั้นริมฝีปากของตัวเองกลับยกยิ้มขึ้นนิดๆ ก่อนยกไวน์ขึ้นมาดื่มให้รสชาติผ่านกลืนลงลำคอ คิดไว้ไม่มีผิดว่าต้องเจออะไรทำนองแบบนี้เมื่อจะเลิกเสียทีกับการที่คิดว่าใหญ่ เด่น ดัง นามสกุลที่คนให้ความสนใจจะสามารถเป็นจุดศูนย์กลางทุกอย่างได้ “ไม่คิดว่าจะเด็กขนาดนี้”
“คิดว่าพ่อฉันใหญ่มั้งค่ะนายหญิง”
“คงงั้นมั้ง”
ผลเสียมันแค่เงินหยิบมือของฉันแต่ชื่อเสียที่อีกฝ่ายแลกมานี้สิมันจะคุ้มเหรอหากสปอนเซอร์ยักษ์ใหญ่สัญชาติอเมริกาถอนตัวออกจากงานตัวใหม่ที่ทุ่มทุนกับบริษัทใหญ่ของไทยโดยมีนางแบบสาวแทริน่าเป็นพรีเซ็นเตอร์พร้อมทั้งทำการฟ้องร้องเกิดขึ้น
แค่นี้ก็สนุกแล้วสิ
“แต่ถ้าทางเราฟ้องจะเปิดทางให้ตะวันพิศาลทันทีเลยนะคะ”
“…”
“ธุระที่แทริน่ากล่าวอ้างคือการไปบ้านตะวันพิศาลค่ะนายหญิง”
“ยื่นฟ้องแล้วถอนสปอนเซอร์ออกซะ”
การตัดสินใจเด็ดขาดโดยใช้เวลาไม่กี่วินาทีทำให้อีกคนที่อยู่ในวงสนทนาเงียบลงก่อนโค้งตัวแล้วเดินจากออกไปอย่างเงียบที่สุดเหมือนเฉกเช่นทุกครั้งเพราะสายตาของฉันเห็นชัดเจนจากการสะท้อนเงากระจกภายในห้อง
ความเงียบเข้ามาควบคุมอีกครั้ง
ณ เวลานี้
ฉันไม่สนใจว่าใครจะช่วยเหลือใคร
