บท
ตั้งค่า

บทที่ 4

"อย่าเสียงดัง "

"นายจะทำอะไรฉันอ่ะ"

"หุบปากหน่อยเถอะน่า"เขาดึงฉันมาหลบอยู่หลังพุ่มไม้ตรงข้ามกับสองคนนั้นและฉันกำลังนั่งตักเขาอยู่แล้วจะให้ฉันนิ่งเฉยได้ไง

"ไม่ นายจะข่มขืนฉันใช่มั้ย เป็นพวกเดียวกับมันหรอห๊ะ อุ๊บส์"อ๊ายยยไอ้บ้า แกจูบช้านนนน (คิดในใจ) จูบนานสะด้วยอ่ะ

"ไม่มีอะไรหรอกต่อดีกว่า"

"อื้อ อ๊าา ซี๊ดดด อ๊าาาาาาาา"

" จ๊วบจ๊วบ~ อื้ม อ๊ะ" นี่เสียงฉันเองก็เขาจูบฉันจน (จนน้ำลายยืด) หายใจไม่ออกนี่นาฉันก็เลยครางออกมาอย่างที่เห็นอ่ะ

"เงียบซะถ้าไม่อยากโดนดี"

"เงียบแล้ว บอกกันดีๆก็ได้ "

"แล้วฟังซะที่ไหนละตามฉันมา "แล้วเขาก็ฉุดกะชากลากดึงฉันมาที่ป้ายรถโดยสารใกล้ๆแล้วนั่งพัก

" นี่เธอคิดยังไงถึงไปแอบถ่ายคนที่กำลัง.... แบบนั้น หรือว่าเธอตกอับถึงกับต้องถ่ายคลิปโป้เพื่อเอาไปขาย" นั่นปากหรอนั้น

" จะบ้าหรือไงฉันไม่ได้ตกอับขนาดนั้นย่ะ ใครจะไปรู้ละว่า.. โอ้ยชั่งมันเถอะ"

"แล้วทำไมยังไม่กลับ"

"ก็.... "

"ก็อะไร"

"ก็อยากเดินเล่น"

"กลับไม่ได้ก็บอกมาเถอะ ทำไมไม่โทรให้ลุงพลมารับ"

" ไม่อ่ะเดี๋ยวพี่เรย์ก็ว่าฉันเป็นคนโง่ไม่มี ปัญญาอีก เดี๋ยวนะรู้จักลุงพลด้วยหรอ"ใครๆเขาก็รู้จัก (นอกเรื่องละ)

"ฉันรู้จักทุกคนยกเว้นเธอ " อู้ย แรงอยู่นะ จะพูดว่าฉันไม่น่าจดจำก็บอกมาเถอะ

" ไม่เด็ดขาดฉันจะไม่ให้ใครมาช่วยฉันอีกแล้ว"

" แต่ถ้าเธอไม่โทรตอนนี้ฉันไม่ปล่อยเธอไปแน่"หื้ม ว่าไงนะ

" นายจะทำอะไรฉัน"

พรึ่บ

" อ๊ายย นายกอดฉันทำไมเนี้ยปล่อยนะ"

" จะโทรให้ลุงพลมารับมั้ยถ้าไม่ก็ไปคอนโดฉันต่อเลย จะโทรไม่โทร"

" ไม่ ยังไงก็ไม่โทร" เอาฉันไปคอนโดเลยค่ะ

" ได้พูดไม่ฟังเองนะ"

"นี่จะทำอะไรอ่ะเอามานะ "ไอ้บ้านั้นแย่งโทรศัพท์ในมือฉันไป

"บอกรหัส "

"ไม่ "

จู๊บบบบบบ เขาจูบฉันอีกแล้ว

" อ๊ายยยย 8963"

" ก็แค่นั้น"จากนั้นเขาก็กดยุกยิกๆแล้วโทรออก

"ลุงพลครับ"

(อ้าวเบอร์โทรคุณรีนทำไมเป็นเสียงผู้ชายอ่ะ)

"ผมไคลน์เป็นเพื่อนเรย์เองครับ"

(อ่อคุณไคลน์นี่เองมีอะไรหรือเปล่าครับ)

"ช่วยมารับเนรีนที่ป้ายรถเมล์แถวxxxxด้วยนะครับเธออยากกลับแล้ว"ไหนบอกไม่รู้จักไงพ่อคู้นนน

(ได้ครับรอแป๊บเดียวนะครับ)

"รีบๆเลยนะครับ "

ติ๊ด!

"อ่ะ เอาคืนไป"ฉันรีบหยิบโทรศัพท์จากมือเขาทันที

"ทำไมนายไม่ไปเที่ยวกับพี่เรย์ต่ออ่ะ"

"ฉันเป็นพี่เธอนะ เธอต้องเรียกฉันว่าพี่เข้าใจมั้ย" โอ้ยยจะบ้าตาย

"โอเค ก็ได้ๆ แล้วพี่มาทำไรแถวนี้อ่ะ"

"ก็มาเดินเล่นไง "

"โกหกหรือเปล่า "

"ฉันเพื่อนเล่นเธอหรือไงถึงจะพูดเล่น "

" หู้ยย แรงอ่ะ"

"แหวนสวยดีนะ คนเลือกคงตั้งใจน่าดู"

"อื้ม แม่คงตั้งใจเลือกมาก"

"แต่ถ้าเธอใส่ไว้แบบนี้มันจะหายได้ง่ายนะ"

"ยุ่งไรด้วยเนี้ย"เขาหันมาทำหน้าดุใส่ฉัน

"เธอนี่มันก้าวร้าวจริงๆเลยนะ ไม่มีการศึกษาหรือไง"

"โห้ทำไมต้องด่าขนาดนี้ด้วยอ่ะ ชิ "ฉันนั่งกอดอกไม่พอใจที่เขาติ

"อ่ะ ฉันให้ "เขายื่นสร้อยเชยๆนั่นมาให้ฉัน

"ไม่เอา หาทางจีบฉันได้แค่นี้หรอ"

"นี่ที่ฉันให้ก็เพราะว่าเอาไว้ให้เธอห้อยแหวนไว้ที่คอจะได้ไม่โดนปล้นก็แค่นั้นไม่ได้พิศวาสเธอหรอกนะ"

"จริงหรอ"

"จะเอาไม่เอา"

" เอาสิค๊า"ฉันทำน้ำเสียงประชด

" ถอดแหวนมาเดี๋ยวใส่ให้"ฉันถอดแหวนให้เขาแต่โดยดี แบบไม่กลัวเขาปล้นไปไหน แล้วเขาก็ใส่ให้ฉันเรียบร้อย

"ขอบคุณละกันนะ "

"อืม ไม่ต้องปลื้มขนาดนั้นหรอกของไม่แพง "

" ถ้าติดว่าพี่ไม่ปากหมาฉันก็จะปลื้มพี่เหมือนพวกแฟนคลับของพี่ละนะ แต่ฉันว่าคนอย่างพี่ไม่ควรได้รับความชื่นชม"

" มากไปหรือเปล่าที่พูดอ่ะ"ฉันทำปากขยุบขยิบล้อเรียนเขาแล้วเหลือบไปมองที่คอของเขาก็มีสร้อยแบบเดียวกันกับฉัน

"ทำไมสร้อยเหมือนกันอ่ะแบบนี้แฟนคลับพี่จะไม่ฆ่าฉันใช่มั้ย "

"เวอร์ใครจะไปฆ่าเธอ "

"ก็ไม่แน่นะอาจจะมีคนคิดว่าฉันครั่งพี่แล้วซื้อนั่นซื้อนี่ตามและให้พี่ชายทอดสะพานให้เพราะฉันสวยไงแฟนคลับอาจจะคิดว่าพี่มีใจให้ฉันก็ได้นะไม่ได้การละอย่างนี้ต้องย้านไปเรียนที่อื่น ไปเรียนอเมริกาดีกว่าพี่ว่าดีป่ะ "

"ฉันว่าไปโรงบาลดีกว่านะ "

"พี่ว่าฉันป่วยหรอห๊ะ "

" ฉันว่าเธอเป็นบ้า"

"บ้าหรองั้นพี่ก็ตายคามือคนบ้านอย่างฉันนี่แหละ "

" เธอจะทำอะไรฉัน"

"ย๊าาาาาาาาา "ฉันกระโดขึ้นคร่อมเขาแล้วบีบคอแล้วเขย่าแรงๆจนเขาร้องโวยวาย

"ยัยบ้าบีบคอฉันทำไม อ๊าาาาาาาาาา "

" ตายซะคนปากหมา"

ปี๊บ ปี๊บ!!!

" มาแล้วครับคุณรีน โอ๊ะ โอ"ลุงพลทำหน้าตกใจ

" ถ้าลุงพลไม่มาก่อนพี่ตายแน่ ฝากไว้ก่อนเถอะถ้าพรุ่งนี้เห็นอีกละก็.. "ฉันเอานิ้วทำถ้าปาดคอ

" ฉันไม่กลัวเธอหรอ"

"ว่าไงนะ!!! "

"กลับได้แล้วโว้ยยยยัยเด็กบ้า" ฉันรีบเดินขึ้นรถเพราะกลัวเขาจะสวนคืนและถ้าเป็นแบบนั้นฉันไม่ตายดีแน่

บรื้นนนน!!

"คนอะไรว่ะดุอย่างกะหมา ยัยเด็กบ้าเอ้ย"

พี่ไคลน์อย่าว่าน้องสิคะ ฮ่าๆๆ

เม้นมาให้กำลังใจกันด้วยน๊า

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel