บทที่ 4 ทางเดินสู่เมืองเริ่มต้น ตอนที่ 1

บทที่ 4 ทางเดินสู่เมืองเริ่มต้น ตอนที่ 1

เดดและตุลาเดินมาออกทางประตูหลังของอาคาร ซึ่งแทนที่จะเรียกว่าประตูหน้าจะเรียกว่า ช่องทางหลังอาคารมากกว่า เพราะสภาพประตูที่ดูแทบไม่ได้ บานซ้ายห้อยไว้ด้วยบานพับตัวบน ส่วนด้านขวาก็ถูกเปิดทิ้งไว้ เมื่อทั้งคู่เดินผ่านมาถึงเดดก็พูดขึ้นมา

“นี่ครับทางเข้าสู่ทางเดินสู่เมืองเริ่มต้นปัจจุบันครับ” เดดผายมือให้ตุลาดูภาพเบืองหน้า

“ที่นี่หรือครับ!” ตุลาตกใจไม่น้อยเพราะภาพที่เห็นนั้นคือถ้ำที่ดูไม่ต่างจากถ้ำยุคดึกดำบรรพ เนื่องจากมันเป็นถ้ำที่มีความกว้างประมาณ 5 เมตรที่มีหินใหญ่น้อยมากมายตามผนังถ้ำ และดูเหมือนไม่มีการใช้งานเลย และมองเข้าไปก็มืดมากๆ เลย

“ครับ ที่นี่แน่นอนครับ การเดินผ่านที่นี่ผมมีข้อมูลแค่ว่า สัตว์อสูรจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ตามระยะทางของทางเดินนะครับ” เดดพูดและแนะนำเกี่ยวกับทางเดินนี่

“งั้นการจะให้ผ่านทางเดินนี่ได้ก็ต้องผ่านสัตว์อสูรระดับสูงที่สุด ที่เคยอยู่รอบเมืองนี่ชินะครับ” ตุลาถามเมื่อเข้าใจถึงสถานการณ์ของตนเอง

“ก็น่าจะเป็นแบบนั้นนะครับ เพราะเท่าที่มีคนเคยมาที่นี่ หลังจากการที่ระบบปิดเมืองนี่ ก็มีแค่คุณเป็นคนแรก และคนเดียวนี่ละครับ” เดดตอบไปพร้อมทำหน้าตายเหมือนเรื่องปกติ

“งั้นคุณเดด พอจะรู้ไหมครับว่า สัตว์อสูรที่เคยอยู่รอบเมืองคือตัวอะไรบ้างครับ” ตุลาเพื่อใช้เป็นข้อมูลในการเดินทาง

“ก็รู้ไม่มากนะครับ พวกระดับต่ำก็จะเป็นพวกสัตว์ต่างๆ เช่น กระต่าย กวาง หมี อะไรพวกนี่มีระดับไม่เกิน 15 ครับ ส่วนที่พวกระดับกลางก็จะเป็นพวกสัตว์เลื่อยคลายต่างๆ กับกอบลินนะครับ มีระดับสูงสุดที่ 25 แล้วก็พวกบอสของสัตว์ต่างๆ และกอบลิน ก็จะมีระดับอยู่ที่ 20 – 30 ครับ” เดดพักหายใจแปปหนึ่งก่อนพูดต่อ “แต่สัตว์อสูรที่อยู่ในทางเดินนี่ จะอยู่ในสภาวะคลั่งนะครับทำให้พวกมันมีระดับเพิ่มขึ้น 5 – 10 ครับ ไงก็ระวังตัวด้วยนะครับ เพราะสัตว์อสูรที่คลั่งจะโจมตีก่อนโดยไม่สนใจอะไรนะครับ” เดดพูดจบตุลาถึงกับหน้าซีดไปเลย เพราะไม่รู้ว่าจะเจอตัวอะไรก่อน แถมมันยังโจมตีก่อนจะเอาอะไรไปสู้มัน

“เฮ้อ....” ตุลาถอนหายใจยาวเมื่อคิดไม่ตกเรื่องการเดินทาง

เดดจึงพูดต่อเหมือนรู้ว่าตุลาคิดอะไร “คุณ JUDGE ครับคุณไม่ต้องคิดมากว่าจะว่าจะเจอตัวอะไรก่อนเพราะว่าในทางเดินจะเรียงลำดับของสัตว์อสูรจากน้อยไปมากนะครับ”

ตุลาได้ยินก็มีกำลังใจที่เดินทางหน่อยเพราะอย่างมากตัวที่เจอก่อน ก็น่าจะระดับไม่เกิน 11 เพราะสัตว์อสูรระดับต่ำที่สุดก็น่าจะเป็นระดับ 1 ถ้ามันคลั่งก็น่าจะไม่เกิน 11

“เอาละผมพร้อมจะตาย ไม่ใช้ พร้อมเดินทางแล้วครับ ผมไปก่อนนะครับมีโอกาสคงได้เจอกัน”ตุลาพูดบอกลาเดด

“ครับผม ขอให้คุณ JUDGE โชคดีนะครับ” เดดพูดอวยโชค พร้อมโบกมือให้กับตุลา

ตุลาโบกมือลาเดด แล้วค่อยๆ เดินเข้าไปในถ้ำดึกดำบรรพ หรือทางเดินสู่เมืองเริ่มต้น มองจากข้างนอกว่าในนี่มืดมากแล้ว พอเดินเข้ามาตุลาบอกได้คำเดี่ยวว่ามืดจนเกือบไม่เห็นตนเองเลยด้วยซ้ำ แต่พอเดินมาได้สักพักตาก็เริ่มชินกับความมืดทำให้พอที่จะเห็นอะไรบ้าง แต่สิ่งที่เห็นสิ่งแรกทำให้ตุลาถึงกับคิดหนักเพราะมันก็คือดวงตาสีแดงหลายสิบคู่ที่กำลังมองมาทางเขาซึ่งเจ้าของดวงตานั้นก็คือ กระต่ายตัวสีขาวที่ดูธรรมดาแต่ที่ไม่ธรรมดา เพราะระบบบอกชื่อของมันให้แล้วนั้นเอง

กระต่ายขาว ระดับ 1 อยู่ในสภาวะคลั่งเปลี่ยนเป็น กระต่ายโลหิต ระดับ 8 เตรียมจู่โจม

กระต่ายขาว ระดับ 1 อยู่ในสภาวะคลั่งเปลี่ยนเป็น กระต่ายโลหิต ระดับ 8 เตรียมจู่โจม

กระต่ายขาว ระดับ 1 อยู่ในสภาวะคลั่งเปลี่ยนเป็น กระต่ายโลหิต ระดับ 8 เตรียมจู่โจม

........

.......

........

....

กระต่ายขาว ระดับ 1 อยู่ในสภาวะคลั่งเปลี่ยนเป็น กระต่ายโลหิต ระดับ 8 เตรียมจู่โจม

เสียงระบบจบลงกระต่ายตัวสีขาวก็ค่อยเปลี่ยนเป็นสีแดงสีเดี่ยวกับเลือด ทำให้ตุลาถึงกับเหงื่อตกถึงแม้จะต่ำกว่าที่คาดการณ์ไว้ แต่ด้วยจำนวนที่ตอนนี้เท่าที่เห็นก็มากกว่ายี่สิบตัว แต่เท่าที่นับจากที่ระบบประกาศมันมีจำนวนไม่ต่ำกว่าสี่สิบตัวแน่นอนตุลาไม่ทันที่จะได้ตั้งตัวก็มีกระต่ายประมาณ สี่ ตัวกระโดดเข้ามาโจมตีเขาแต่เหมือนว่าพรจากเทพแห่งดวงดาว THE BALANCE OF LUCK เริ่มทำงาน ทำให้ตัวของตุลามีแสงสว่างออกมาทำให้กระต่ายที่กระโดดเข้ามา เสียจังหวะทำให้ตุลาหลบการโจมตีได้ และมีเสียงระบบดังขึ้น

แหวนสหศาสตราระดับปิดผนึก เริ่มทำงานกำลังเรียกใช้งานอาวุธในคลังแสงดารา ......

เสียงเงียบไปแต่ก็ด้วยเหตุที่แสงสว่างไม่หายไปทำให้ไม่มีกระต่ายตัวไหนที่คิดจะโจมตี เมื่อแสงค่อยๆ หายไปก็มีเสียงดังขึ้นอีกครั้ง

แหวนสหศาตราระดับปิดผนึก ได้ทำการเรียกใช้อาวุธ ดาวกระจายเวทย์มนต์ ระดับ C ทำให้สามารถใช้งานอาวุธ ดาวกระจายเวทย์มนต์ได้

แหวนที่เคยอยู่ที่นิ้วกลับหายปรากฏเป็นรอยสักรูปดาวกระจายสีดำบนหลังมือ แต่สิ่งที่ทำให้ตุลาประหลาดใจคือเขารู้ว่าจะใช้ดาวกระจายนี่อย่างไงทั้งที่ไม่เคยรู้จัก หรือใช้อาวุธขว้างมาก่อนเลย

ดาวกระจายเวทย์มนต์ ระดับ C

พลังโจมตี เท่ากับค่าเวทย์มนต์ที่มอบให้แก่ดาวกระจาย

การโจมตีคิดเป็นการโจมตีทางกายภาพ

จะได้พลังเวทย์มนต์คืนหากดาวกระจายไม่ถูกทำลายและกลับสู่ผู้ถืออาวุธ

ผู้ถืออาวุธสามารถควบคุมดาวกระจายได้ตามความสามารถพื้นฐานของการใช้อาวุธลับ

ตุลาเมื่อรู้ว่าอาวกระจายนี่ทำอะไรได้ก็คิดถึงค่าสถานะของตนเองที่เคยเปิดดูตอนที่อยู่ที่อาคารเริ่มต้น เมือง MISFORTUNE

ชื่อ JUDGE

อาชีพ ??????? คลาส ??????

ระดับ 1

พลังชีวิต 300

พลังเวทย์มนต์ 200

ทำให้ตุลาคิดได้ว่าจะใช้ดาวกระจายนี่อย่างไงให้เกิดประโยชน์มากที่สุดเพราะตอนนี้มันเป็นทางรอดเดียวของเขาตอนนี้ หากเขาใช้ด้วยพลังเวทย์มนต์ทั้งหมดเขาจะได้ดาวกระจายที่มีพลังโจมตีมากถึง 200 แต่ถ้าพลาดแล้วไม่สามารถเรียกกลับมาได้ก็เท่ากับไม่มีอะไรต่อสู้ต่อ และใช้ว่าเจ้ากระต่ายจะรอให้เขาคิดวีธีฆ่าพวกมัน พวกมันพากันกระโดดหมายจะชนเขา ด้วยปฏิกิริยาของนักกีฬามหาลัยอย่างเขาก็พอจะหลบได้ไม่ยากแต่ก็ เริ่มที่หลบได้ลำบากมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อถอยเข้าสู่วงรอบของกระต่ายทำให้จำนวน และความถี่ของการโจมตีมากขึ้นเรื่อยๆ จนเริ่มมีโดนบ้าง

อ๊าก 50 อ๊าก 45 อ๊าก 42....

เมื่อเริ่มโดนโจมตีทำให้น้ำยาเพิ่มเลือดที่ได้รับมาทำงานอัตโนมัติเพื่อรักษาชีวิตของตุลา ตุลาเห็นว่าต้องทำอะไรสักอย่างจึงเริ่มให้พลังเวทย์มนต์เพื่อสร้างดาวกระจาย แล้วในมือก็ปรากฏดาวกระจายสีดำคล้ายกับรอยสักที่หลังมือ เมื่อมีดาวกระจายก็ใช้มันในการรับการโจมตีของกระต่าย ทำดาวกระจายให้คลายสนับมือโดยการหันคมของดาวกระจายไปทางกระต่ายที่กระโดดมาใกล้ที่สุด ทำให้กระต่ายที่กระโดดเข้ามาถูกเสียบด้วยดาวกระจาย แล้วก็แน่นิ่งอยู่ในสภาพนั้น