บทที่ 5 ทางเดินสู่เมืองเริ่มต้น ตอนที่ 2

บทที่ 5 ทางเดินสู่เมืองเริ่มต้น ตอนที่ 2

“สุดยอด...” ตะโกนอย่างดีใจเพราะเขาเริ่มใช้วิธีเดียวกันในการรับมือกับกระต่ายได้อีกหลายตัวที่กระโดดเข้ามา

แต่ยังคงตึงมือมากอยู่ดีด้วยจำนวนที่มากมายของกระต่ายโลหิต และความถี่ในการกระโดดโจมตีของพวกมันที่ถี่ขึ้นทั้งที่พวกมันเริ่มตายไปด้วยน้ำมือของตุลา (?) ทำให้ตุลาต้องพยายามที่จะสร้างดาวกระจายอีกอัน เพราะตุลาว่ายังพอมีพลังเวทย์มนต์เหลืออยู่เมื่อจัดการกับกระต่ายโชคร้ายไปได้อีกสามสี่ตัวโดยการใช้มือซ้ายที่ถือดาวกระจาย ที่ตอนนี้ก็สร้างดาวกระจายขึ้นมาได้อีกอันที่มือขวา

พอตุลามีดาวกระจายในมือทั้งสองข้าง ก็เริ่มสามารถที่จะจัดการกับกระต่ายโลหิตที่กระโดดเข้ามาได้เร็วขึ้นและบาดเจ็บน้อยลง เพราะทุกครั้งที่รับก็จะส่งกระต่ายที่กระโดดเข้ามาไปสู่สุขติ นั้นเลยทำให้กระต่ายที่เหลือกระโดดถอยไปเพื่อจัดกระบวนรบเพื่อรับมือกับชายที่อยู่หน้าพวกมัน ทำให้การโจมตีของพวกกระต่ายมีระบบระเบียงมากขึ้น ทำให้มีการโจมตีเริ่มกลับมาโดนตุลา

ตุลาจึงเสี่ยงลองขว้างดาวกระจายในมือขวาออกไป เพราะไม่สามารถที่จะหลบหรือรับการโจมตีของกระต่ายที่เหลือได้แล้วนั้นเอง ทั้งที่เหลือไม่ถึงครึ่งของตอนแรกเท่านั้น (หากจะถามว่ามันคลั่งอยู่ทำไม มันเริ่มจัดรูปแบบการต่อสู้ นั้นก็เพราะความอยากรอดชีวิตของมันทำให้อยู่ในสภาวะกึ่งๆ ไม่เรียกว่าหายจากการคลั่งนะครับ)

การขว้างดาวกระจายไปนั้นทำให้ตุลารู้ว่าสามารถควบคุมดาวกระจายได้อย่างอิสระ โดยเมื่อขว้างไปนั้นไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะโดนตัวของกระต่ายโลหิตได้เลย แต่ดาวกระจายกลับเลี้ยวกลางอากาศ มาทะลุตัวกระต่ายที่กระโดดมาหาเขาและกลับมาที่มือของตุลา แล้วหายไปในมือของเขา พวกกระต่ายเห็นเพื่อนตายไปอีก ก็เริ่มถอยห่างไปในความมืดเพื่อใช้ความมืดให้เป็นประโยชน์ในการโจมตี

ตุลาจึงเริ่มขว้างดาวกระจายให้ลอยอยู่รอบ ๆ ตัวแล้วเริ่มสร้างดาวกระจายเพิ่มขึ้นแล้วขว้างออกไปเรื่อยๆ จนตอนนี้มีดาวกระจายอยู่สิบอันที่ลอยอยู่รอบตัว เมื่อรู้สึกว่าไม่สามารถจะมองเห็นพวกกระต่ายได้อย่างชัดเจน ก็ค่อยๆ หลับตาเพื่อใช้โสตประสาทแทนการมองเห็น เพราะตุลารู้พวกกระต่ายอย่างไงก็ต้องเข้าโจมตีเขาอีกครั้ง แต่รูปแบบการโจมตีเปลี่ยนไปคือพวกมันไม่ได้กระโดดเข้ามาอย่างเดียวเหมือนที่ผ่านมา มีวิ่งเข้าชนด้วยทำให้เป็นการโจมตีในหลากหลายระดับและทิศทางทำให้ตุลาโดนโจมตีไปหลายที่

50 39 40 41

ตุลาโดนโจมตีไปแค่สี่ครั้งเพราะกระต่ายที่เหลือไม่สามารถผ่านดาวกระจายที่ลอยอยู่รอบๆ ตัวตุลาได้เพราะเมื่อเข้าไปใกล้ดาวกระจายที่ลอยอยู่ก็จะบินไปหาตัวกระต่าย ราวกับรู้ว่ากระต่ายจะมาทางไหนทำให้กระต่ายที่โชคร้าย ตายอีกหลายตัวแต่ตุลาก็สูญเสียดาวกระจายถึงสองอันเพราะเจ้ากระต่ายที่โจมตีเขาโดนนั้นเอง ทั้งสี่ตัวที่วิ่งมาแล้วหลบดาวกระจายได้ทำให้ ดาวกระจายกระแทกพื้นสลายหายไป

/ชิ อุตสาได้ยินเสียงว่ามาทางไหน ไม่คิดเลยว่าดาวกระจายจะสลายไปเมื่อกระทบพื้น แบบนี้ถ้าพวกที่เหลือไม่กระโดดเปลี่ยนเป็นวิ่งอย่างเดียว ทำไงดี/ ตุลาเริ่มคิดเมื่อเข้าใจจุดอ่อนของอาวุธนี่มากขึ้น แล้วก็เป็นอย่างที่ตุลาคิดเมื่อกระต่ายที่เหลือประมาณสิบห้าตัวไม่กระโดดเอาแต่วิ่งเข้าโจมตีเขา

ตุลาพยายามที่จะหลบเพราะยังพอได้ยินเสียงพวกมันวิ่งมาทางไหนเมื่อรูปแบบการโจมตีมีแบบเดียวทำให้พอจะหลบได้ แล้วใช้ดาวกระจายขว้างไปตรงจุดที่กระต่ายมันหยุดก่อนที่จะโจมตีต่อ ทำให้จัดการกระต่ายได้เรื่อยๆ จนพวกมันก็ตายไปหมดเพราะระบบประกาศ

“ผู้เล่น JUDGE ฆ่ากระต่ายโลหิตระดับ 8 จำนวน 43 ตัว ได้รับค่าประสบการณ์ 2580”

“ผู้เล่น JUDGE ฆ่ากระต่ายโลหิตระดับ 8 จำนวน 43 ตัว ได้รับเงินจำนวน 430 เหรียญเงิน”

“ผู้เล่น JUDGE ได้รับหนังกระต่ายโลหิตจำนวน 20 ผืน”

“ผู้เล่น JUDGE ได้รับเสื้อหนังกระต่ายระดับ E 1 ตัว”

“ผู้เล่น JUDGE ได้รับรองเท้าหนังกระต่ายระดับ E 1 ตัว”

“ผู้เล่น JUDGE ได้รับกางเกางหนังกระต่ายระดับ E 1 ตัว”

“ผู้เล่น JUDGE บรรลุเงื่อนไขระดับเลื่อนเป็น 2 3 4 5….9”

“ผู้เล่น JUDGE บรรลุเงื่อนไขได้รับทักษะหลบหลีกระดับ 1”

“ผู้เล่น JUDGE บรรลุเงื่อนไขเลื่อนระดับทักษะหลบหลีกเลื่อนเป็น 2 3 4”

“ผู้เล่น JUDGE บรรลุเงื่อนไขได้รับทักษะอาวุธระยะประชิดระดับ 1”

“ผู้เล่น JUDGE บรรลุเงื่อนไขเลื่อนระดับรับทักษะอาวุธระยะประชิดเป็น 2 3”

“ผู้เล่น JUDGE บรรลุเงื่อนไขได้รับทักษะอาวุธระยะไกลระดับ 1”

“ผู้เล่น JUDGE บรรลุเงื่อนไขเลื่อนระดับทักษะอาวุธระยะไกลเป็น 2 3 4 5 6”

“ผู้เล่น JUDGE บรรลุเงื่อนไขได้รับทักษะเวทย์มนต์พื้นฐานระดับ 1”

“ผู้เล่น JUDGE บรรลุเงื่อนไขเลื่อนระดับทักษะเวทย์มนต์พื้นฐานเป็น 2 3 4 5 6”

“ผู้เล่น JUDGE บรรลุเงื่อนไขได้รับทักษะพิเศษญาณยั้งรู้ระดับ 1”

“เฮ้อ.... รอดสักที่” ตุลาพูดมาอย่างสบายใจ แต่ดังสวรรค์ไม่อยากให้เขาหยุดพักเมื่อมีเสียงระบบเตือนขึ้นมา

กระต่ายจันทรา ระดับ 12 ชั้นบอสอยู่ในสภาวะคลั่งเปลี่ยนเป็น กระต่ายจันทราโลหิต ระดับ 22 ชั้นบอสเตรียมจู่โจมผู้เล่นที่ถูกฆ่าเพิ่มเวลาเกิด 2 ชั่วโมง

ภาพตรงหน้าของตุลาคือ กระต่ายตัวสีเหลืองอ่อนขนาดใหญ่กว่ากระต่ายปกติจนมีขนาดพอๆ กับกับรถ แล้วเริ่มมีลายคล้ายกับเสือโคร่งแต่สีของลายเป็นสีเลือดที่พาดไปตามตัว และดวงตาค่อยๆ เปลี่ยนจากสีดำเป็นสีแดง แล้วมีฟันงอกอกมาแบบเดี่ยวกับเสือเขี้ยวดาบอย่างไงอย่างงั้น

“โอ้ สวรรค์นี้มันจะอะไรกันนักเนี่ย ยังไม่ทันหายเหนื่อยจะเอาอะไรมาให้อีก” ตุลาตะโกนเหมือนต่อว่าสวรรค์ ใครจะไปรู้ว่าไม่ใช้พรมลิขิตหรอกนะครับที่กำหนดเรื่องนี้

กรที่กำลังอยู่ที่หน้าจอกำลังทำทางลัดให้กับตุลาถึงกับสะดุ้ง เพราะเขาเองนั้นละที่ส่งกระต่ายจันทราให้ไปเจอกับตุลาหลังจากที่เห็นตุลากำจัดพวกกระต่ายหมดแล้ว

“ก็ใครใช้ให้แกฆ่าพวกกระต่ายได้เร็วขนาดนั้น เอากระต่ายจันทราไปเล่นด้วยก่อนนะ” กรพูดเหมือนกับว่าเป็นความผิดของตุลาทำให้เขาต้องส่งกระต่ายจันทราไปเพื่อชะลอการเดินทางของตุลา

“เฮ้อ... ไอ้กรแกนี่มันทำอะไรไม่คิดจริงๆ เดี่ยวโดนหัวหน้าสั่งสอนแน่” อาทิตย์ที่รู้ว่าการที่กระต่ายจันทรา มาปรากฏตัวในระยะแรกของทางเดินเป็นฝีมือใคร แต่ก็ปรากฏรอยยิ้มที่ดูไม่น่าไว้ใจปรากฏอยู่บนหน้าของอาทิตย์

/ผู้เล่นคนนี้จะใช้อาวุธหนึ่งในอาวุธจักรราศีได้ขนาดไหนนะ/ อาทิตย์คิดพร้อมกับมองไปที่หน้าจอที่เป็นภาพของตุลากำลังสู้กับกระต่ายจันทราโลหิต

กลับมาที่ตุลา

“ใครก็ได้ช่วยด้วย” ตุลาตะโกนเพื่อจะมีใครพอได้ยินแล้วมาช่วยเขาบ้าง เพราะเจ้ากระต่ายจันทราโลหิตมันไม่ได้โจมตีโดยการกระโดดชนแต่มันเล่นกระโดดจะทับเขาทำให้ลำบากในการหลบหลีกมาก เนื่องด้วยทุกครั้งที่มันกระทบพื้นจะทำให้เกิดลมกระแทกจนเสียหลักไปหลายครั้ง

พอเริ่มกระโดดทับไม่โดน เจ้ากระต่ายบ้าก็เปลี่ยนเป็นวิ่งชน แต่โชคเหมือนจะเข้าข้างตุลาอยู่เพราะมันวิ่งเฉียด เขาไปนิดเดี่ยวแต่ภาพที่เห็นนั้นถึงกับทำให้เหงื่อตกเลย เพราะผนังถ้ำที่อยู่หลังเขาห่างไปไม่มาก ถูกกระแทกลึกเข้าไปประมาณห้าเซนติเมตรและมีฝุ่นคลุ้งไปหมด

/ถ้าโดนเข้านี่ไม่ต้องถามหาทางรอด เพราะตายชัว/ ตุลาคิดในใจเพราะกลัวมันจะได้ยินและวิ่งมาชนเขาอีก แต่ในเมื่อไม่รู้จะหนีอย่างไงก็สู้ตายระกัน

“ย้าก....!” ตุลาตะโกนพร้อมวิ่งเข้าไปโจมตีเจ้ากระต่ายที่ตอนนี้ดูมันมึนๆ กับการชนกำแพง พร้อมกับบังคับดาวกระจายที่ไม่หายไปเข้าโจมตีเจ้ากระต่ายนั้น