บทที่ 3 แหวนสหศาตรา

บทที่ 3 แหวนสหศาตรา

เมื่อแสงค่อยๆจางลง แล้วเสียงของระบบดังขึ้นมาพร้อมกับปรากฏแหวนเงินที่มีลวดลายเป็นรูปอาวุธต่างๆ ตั้งดาบ หอก แส้ ขวาน หรือ ธนู ที่สวมอยู่ที่นิ้วโป้งมือขวาของตุลา

ผู้เล่น JUDGE ได้รับแหวนสหศาสตราระดับ S 1 วง

แหวนสหศาตราระดับ S ถึงเป็นสมบัติส่วนบุคคล ถูกบังคับสวมใส่ไม่สามารถแลกเปลี่ยนหรือซื้อขายได้

ผู้เล่น JUDGE ได้รับทักษะสดับฟังศาสตรา ระดับไร้ระดับ

เมื่อเสียงระบบเงียบไปตุลาก็มองแหวนที่นิ้วของตนเองและทำการตรวจสอบทันที่เพราะไม่เข้าว่ากล่องแห่งดวงดาวจะเปิดได้แต่อาวุธไงได้แหวนมาระนี่

แหวนสหศาตรา (RING OF WEAPONS)

พลังโจมตี 0

พลังโจมตีเวทย์ 0

พลังป้องกัน 0

ทักษะประจำอาวุธ ทักษะสดับฟังศาสตรา

แหวนสหศาสตราอยู่ในสภาวะปิดผนึก

ผู้ที่สวมใส่แหวนสหศาสตราไม่สามารถสวมใส่อาวุธชนิดอื่นได้เนื่องจากแหวนสหศาสตราถือเป็นอาวุธที่ได้ทำการผูกมัดกับผู้สวมใส่

ทักษะสดับฟังศาสตรา ระดับไร้ระดับ

ทำให้ผู้เล่นมีความสามารถในการเข้าใจและสามารถใช้อาวุธได้ทุกชนิดโดยความสามารถสูงสุดของอาวุธนั้น

ตุลาเมื่ออ่านความสามารถของแหวนและทักษะที่ถึงการพูดอะไรไม่ออก คิดได้เพียงว่า /ก็ไม่ให้สวมใส่อาวุธแล้วจะมีทักษะที่เพิ่มความสามารถในการใช้อาวุธทำไม ไหนจะต้องเปิดผนึกมันอีก/

เดดที่เห็นตุลาเงียบเมื่อมองแหวนในมือไปจึงถามออก “เกิดอะไรขึ้นหรือครับ แล้วไหนครับอาวุธที่ได้” ตุลาเมื่อได้ยินคำถามก็ได้แต่ชี้ไปที่แหวนที่สวมอยู่

“อ่อ แหวนสหศาตรา ซินะครับ” เดดเข้าใจสถานการณ์ทันที่ด้วยข้อมูลมากมายของการเป็น NPC

“คุณเดดรู้จักแหวนนี้ด้วยหรือครับ มันทำอะไรได้หรือครับ” ตุลาถามขึ้นเพราะคิดได้ว่าเดดเป็น NPC น่าจะมีข้อมูลมากกว่าที่ได้จากการตรวจสอบ

“ผมก็แค่รู้จักชื่อและความสามารถของมันนิดหน่อยนะครับ” เดดตอบไปแล้วพูดต่อมา

“แหวนสหศาสตรา เป็นอาวุธที่มีความสามารถในการเรียกใช้งานอาวุธได้ทุกชนิดในโลกของ Star soul online แบบสุ่มนะครับ แต่ใช้อย่างไงนั้นผมไม่รู้ครับ”

ตุลาที่ยิ้มขึ้นมาก็กลับมากลุ้มใจอีกครั้ง เพราะถึงมันจะสามารถเรียกใช้งานอาวุธได้ทุกชนิด แต่เขาก็ต้องลุ้นกับการเรียกใช้งานของมัน แล้วไหนจะพรจากเทพแห่งดาวดวงอีกที่ทำให้เขามีดวงสลับไปมาระหว่างร้ายกับดี ไม่ใช้ว่าเมื่อเรียกใช้ก็ได้อาวุธระดับ F ตลอดแล้วจะเอาอะไรไปสู้คนอื่น แต่ก็ต้องเก็บเรื่องนี่ไว้ก่อนเพราะมีเรื่องใหม่ที่อยากรู้อีก

“คุณเดดพอจะรู้เรื่องการเปิดผนึกอาวุธไหมครับ” ตุลาถามขึ้นเมื่อทำใจได้แล้วกับโชคชะตาของตนเอง

“ก็พอรู้ครับ ถ้าเป็นอาวุธระดับไม่เกิน A ก็สามารถเปิดผนึกได้ที่ NPC ร้านขายอาวุธทั่วไปครับ” เดดพักหายใจแล้วพูดต่อ “ส่วนในระดับ A ก็จะต้องไปทำการเปิดผนึกกับ NPC ที่มีความสามารถในการสร้างอาวุธชนิดนั้นในระดับสูงหรือให้ผู้เล่นมีความสามารถในการเปิดผนึกระดับสูงช่วยครับ เช่น ถ้าคุณต้องการเปิดผนึกอาวุธประเภทดาบก็จะต้องไปหา NPC ที่เป็นช่างตีดาบที่มีชื่อเสียงนะครับ ส่วนระดับ S นั้นสามารถให้ NPC ตรวจสอบวิธีการเปิดผนึกให้ครับ แต่ไม่สามารถทำการเปิดผนึกให้ได้ครับ" เมื่อได้ฟังตุลาถึงกับอย่างจะวิ่งไปชนกำแพงให้ตายซะ แต่พอคิดได้ว่าตายแล้วกลับมาเกิดที่นี่อยู่ดี แล้วก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงจึงขอไปเสี่ยงดวงในทางเดินสู่เมืองเริ่มต้นดีกว่า

“คุณเดดครับ ผมพร้อมเดินทางไปสู่เมืองเริ่มต้นใหม่แล้วครับช่วยนำทางให้ด้วยครับ” ตุลาเมื่อยอมรับกับโชคชะตาของตนได้ก็บอกให้เดดพาไปสู่ทางเดินสู่เมืองเริ่มต้น

“ได้ครับเดี่ยวตามผมมาเลยครับ นี่คงเป็นงานสุดท้ายของผมที่นี่แล้วครับ” เดดพูดเสร็จก็เดินไปนำตุลาไปสู่ประตูด้านหลังของอาคารเพื่อไปสู่ทางเดินสู่เมืองเริ่มต้นโดยมีตุลาเดินตามไปด้วยสภาพไม่ต้องจากซากศพเดินได้สักเท่าไร

ในห้องหนึ่งที่มีแสงสว่างจากจอภาพมากมายภายในความมืด

“มีผู้เล่นได้รับหนึ่งในอาวุธแห่งจักรราศีแล้วหรือนี่” ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่หน้าจอพูดขึ้น

มีชายอีกคนเดินเข้ามาหยุดยืนอยู่แล้วพูดว่า “แต่ก็คงต้องรอดูว่าเขาจะผ่านทางเดินไปสู่เมืองเริ่มต้นได้ไหม”

ชายที่นั่งอยู่หน้าจอก็ตอบไปว่า “ก็ว่านะ แต่ตอนนี้แกเตรียมทำรายงานเรื่องการส่งผู้เล่นไปผิดที่หรือยัง” พูดพร้อมกับหันหน้าไปมองชายที่มาคุยกับเขา

เขายิ้มให้แบบเจือนๆแล้วพูด “เรื่องนั้นตอนนี้กำลังหาเรื่องไปกลบเกลือนเรื่องที่กำหนดตำแหน่งเกิดของผู้เล่นผิดพลาดอยู่นะ”

มีเสียงที่ดูอำนาจดังมาจากข้างหลังของทั้งสอง “อืม ไม่ทราบว่าจะกลบเกลือนเรื่องอะไรนะครับ คุณกร คุณอาทิตย์”

ทั้งสองหันไปทางเสียงที่ดังขึ้นมาแล้วตะโกนพร้อมกับว่า “หัวหน้า!”

“ครับผมเอง มีอะไรจะพูดกับผมไหมครับ” ชายที่ถูกเรียกว่าหัวหน้าพูดขึ้น

คุณกรผู้มีความผิดจากการที่งืบหลับในเวลางานทำให้เกิดความผิดพลาดจนส่งผู้เล่นไปผิดที่ผิดทาง แถมผู้เล่นยังมีโอกาสโดนถูกลบตัวละครด้วย จึงเล่าเรื่องจริงบ้างไม่จริงบ้างเพื่อให้ความผิดของตนเองดูไม่มากนักแต่ หัวหน้าเหมือนจะรู้ว่าเรื่องที่เล่าเป็นเรื่องโกหกจึงพูด

“คุณกรไม่ต้องโกหก หรอกครับเรื่องทั้งหมดผมรู้อยู่แล้วครับ แต่ที่มานี้แค่อยากจะถามคุณว่าจะทำอย่างไงกับเรื่องนี่ แล้วช่วยทำรายงานการแก้ไขและความผิดส่งให้ผมด้วยนะครับ” พูดจบก็ยิ้มให้กับคุณกรแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะของตนเองทำเอากรถึงกับพูดอะไรไม่ออก

“เฮ้อ....ไอ้กร” อาทิตย์เรียกเพื่อนของเขา

“อืม กูจะทำไงดีวะ” กรที่ได้สติถามเพื่อนร่วมงาน

“ก็ให้รางวัลจากการเดินทางกับเขา ไม่ก็ช่วยทำทางลัดให้เขาในทางเดินดี” อาทิตย์บอกวิธีที่เขาคิดได้

“จริงด้วยทำทางลัดก็น่าจะดีนะเดี่ยวไปทำเลยดีกว่า ตอนนี้เขากำลังจะเข้าไปในทางเดินนั้นแล้วด้วย” กรพูดเสร็จก็รีบนั่งลงที่โต๊ะของตนเองเพื่อรีบทำทางลัดให้กับตุลา

ทางด้านของนพ

“ไอ้ตุลามันทำไรอยู่วะ มาถึงเมืองเริ่มต้นแล้วยังเห็นไม่วี่แววมันเลย” นพที่ถึงเมืองเริ่มต้นได้สักพักกล่าวขึ้นเพราะไม่ไดรับการติดต่อเลย

“ไอ้นพ เพื่อนแกอาจจะยังไปเข้ามาเล่นเกมส์ก็ได้”ชายที่ยืนอยู่ข้างนพ กล่าวขึ้นมา

“เป็นไปไม่ได้หรอกวิน จากที่รู้จักมันมามันไม่ค่อยไปไหนเท่าไร เลิกเรียนถ้าไม่มีกิจกรรมก็กลับบ้านจากที่แยกกับมัน ร่วมเวลาเพื่อมันทำธุระส่วนตัวมันก็ไม่น่าจะเกิน 1 ชั่วโมงครึ่งในโลกภายนอก” นพพูดกับชายที่ชื่อวิน หรือชื่อในเกมส์ วายุ

“งั้นก็รออีกหน่อย หากไม่มีการติดต่อก็ไปหาอะไรทำฆ่าเวลา ไม่ได้มาเมืองเริ่มต้นตั้งนาน” วินเสนอความคิด

“ก็ดีเหมือนกัน ถ้ามันไม่ติดต่อจริงพรุ่งนี้ด้องโทรไป ชะมันสักหน่อยแล้ว” นพตอบแล้วยืนรออยู่เงียบๆ ต่อไป