บทที่4 ชอบใช้ความรุนแรง

        ♤♡ ♧?︎?︎?︎?︎?︎♧♡♤

     บทที่4 ชอบใช้ความรุนแรง

พ่อเจ้าแม่เจ้าใครไปคิดล่ะว่าตอนนี้ฉันจะอยู่ อยู่ในลิฟท์กับเจ้านายที่พึ่งทำงานร่วมกันวันแรก ว่าจะปฏิเสธไปก็ใช่ที่ เลยชักชวนเจ้านายขึ้นมาดื่มน้ำด้านบนก่อน หวังว่ายัยโฟนคงไม่ทำห้องรกนะ

" ..... "

สายตาของอัคคีรอบมองหญิงสาวเป็นพัก ๆ ก็รู้ได้เลยว่าเธอไม่เป็นตัวของตัวเอง มันก็แน่ล่ะผู้ชายขอขึ้นห้องซะขนาดนี้ ... บอกตรง ๆ เลยว่าเขาสนใจในตัวผู้หญิงนี้อยู่นะ แต่ก็คงไม่หวังเครมคุณเลขาตอนนี้หรอกนะ เดี๋ยวไก่ตื่นพอดี

ติ้ด~

" ถึง แล้วค่ะ... นี่ห้องฉันรกนิดหน่อยนะคะพอดีฉันอยู่กับรูมเมท "

" ไม่หน่อยมั้ง "

สายตาคมสำรวจมองไปรอบ ๆ ห้องอย่าง  ยุ่มย่ามในตัวคอนโดนห้องถูกแบ่งเป็น2ส่วนมีผ้ากั้นกลางคนละเตียง ห้องก็ดูสะอาดดีอยู่หรอกแต่บนเตียงนี่รกเป็นบ้าถอดเสื้อผ้าวางทับกันจนกองเป็นภูเขา

" เหอะ... นั่นเตียงเพื่อนฉันค่ะ นางทำงานเข้ากะ เลยไม่ค่อยมีเวลาเก็บ "

" คุณคีย์มานั่งรอตรงโซฟาดีกว่าค่ะฉันจะไปเอาน้ำมาให้ทาน "

หญิงสาวพยายามเบี่ยงความสนใจของเจ้านายให้ไปนั่งรอที่โซฟากว้าง ไม่อยากให้เจ้าเห็นสภาพความเป็นอยู่ที่แท้จริงไปมากกว่านี้ถึงตัวจะเป็นผู้หญิงก็จริงแต่ใช่ว่าจะขยันทุกคนนี่นา.

" ... "

" น้ำมาแล้วค่ะคุณคีย์ "

" อืม ขอบใจ "

คีย์ยื่นมือไปรับแก้วน้ำจากหญิงสาวที่ส่งมา ... เจ้าดื่มไปประมานครึ่งแก้วก่อนจะวางมันไว้ที่โต๊ะ

" ขอบคุณที่ไม่รังเกียจนะคะ.. "

" หึ... พูดอะไร ของเธอ "

อัคคีเพียงหัวเราะในลำคอจนปานนี้แล้วเจ้าหนูตัวน้อยก็ยังไม่เลิกหวาดกลัวเขาสักที

" ปกติไม่ค่อยมีใครขึ้นมาหรอกค่ะ ... คุณเป็คนแรกเลยก็ว่าได้ "

" จะว่าฉันเสร่องั้นหรอ ?."

" คุณพูดเองนะคะ "

" ว่าไงนะ?? "

"  ปะ...เปล่าค่ะ...พอดีฉันจะพูดว่า..ไม่ได้หมายความอย่างที่คุณคิด "

สายน้ำยืนเกาหัวไปพลาง  ๆก่อนจะก้มงงไปหยิบแก้วน้ำเดินเข้าไปเก็บในครัวในขณะที่เดินออกมานั้นเธอก็พยายามควบคุมการเต้นของหัวใจไม่ให้เต้นผิดจังหวะ ...ถ้าเกิดยัยโฟนมาเห็นฉันตอนนี้คงสวดยับแน่ริอาจพาผู้ชายขึ้นห้องงั้นหรอ ... 

" จะ...กลับแล้วหรอคะ "

เธอรีบเดินตรงเข้าไปหาเจ้านายที่ยืนจัด เนคไทอยู่หน้ากระจก 

" อืม... ฉันมีธุระต้องไปต่อ "

" วะ...เวลานี้หรอคะ ? "

ไม่ใช่เธอ อยากจะ ระราบระล้วงเรื่องของเจ้านายหรอกนะ ... แต่สายตาของเธอดันเหลือบไปเห็นเวลาพอดีนี่สิ 

" อืม..ใช่ "

อัคคีเลื่อนตามองไปที่ใบหน้าของหญิงสาวยิ่งมองเท่าไหร่เธอก็ยิ่งหน้าสนใจ

" เดี๋ยวฉันเดินไปเปิดประตูให้นะคะ "

ระหว่างที่เดินไปเปิดประตูให้อัคคีนั้นทั้งคู่ก็คุยกัน สัพเพเหระอัคคีเลยเปิดประเด็นถามเรื่องความเป็นอยู่ของหญิงสาว 

" เธออยู่แค่กับเพื่อนหรอ ? "

" ใช่ค่ะ ฉันเป็นเด็กต่างจังหวัดน่ะ .. พอเรียนจบก็ขึ้นมาหางานทำในเมือง ส่วนแม่ฉันก็อยู่ดูแลบ้าน "

" ไม่ได้ทำงาน ? "

ถึงคำถามของอัคคีจะดูห้วนไปนิด แต่สายตาก็ต้องใจฟังหญิงสาวพูดไม่น้อย

" ค่ะ ..ไม่ได้ทำตั้งแต่พ่อเสียแล้ว แม่ฉันป่วยด้วย ทุกวันนี้ฉันเลยทำงานคนเดียวเพื่อส่งเงินไปให้แม่ไว้ใช้จ่าย "

" .... "

" ไม่ได้พูดให้คุณสงสารฉันหรอกนะคะ ... มันคือ ความจริง ถ้าคุณรู้แบบนี้แล้วคุณอาจจะสงสารฉันขึ้นมาแต่บอกไว้อย่างนะคะ ... คุณเคยทำแบบไหนก็ทำแบบนั้นเถอะค่ะดุฉันได้ตามปกติเลย แฮะ ๆ "

แกร็ก~~~ 

ประตูเปิดออกพอดี หลังจากที่หญิงสาวพูดเองเออเองจบ อัคคีที่ตามติด ๆ ก็ไม่ได้ทันระวัง

ปึ่ก !

" อ่ะ! "

ศีรษะของหญิงสาวชนเข้ากับปลายคางของอัคคี

" ขะ...ขอโทษค่ะคุณคีย์ เจ็บมั้ยคะ !!"

" ไม่เจ็บมั้งถามได้! ชนมาขนาดนี้ "

สายน้ำหน้าตาเหรอหรารีบจับไปที่ปลายคางของชายหนุ่มเช็คดูว่ามีรอย ฟกช้ำหรือเปล่าการกระทำเหล่านี้ทำให้อัคคีรอบยิ้มขึ้นเล็กน้อย เขารู้สึก พอใจ ปลายจมูกโด่งใช้ช่วงเวลาที่หญิงสาวกำลังเผลอ อัคคีค่อย ๆ สูดกลิ่นยาสระผมที่มีหมู่มวลดอกไม้นานาพรรณหอมฟุ้งไปทั่วบริเวณที่เธอยืน 

ฟืด~ 

เปลือกตาสีไข่หลับพริ้มสูดดมความหอมอย่างลืมตัว 

หอม....

" คุณ คย์..จะ...เจ็บมากเลยหรอคะ "

ดีนะ ที่คุณเลขาเปล่งเสียงออกมาไม่งั้นตัวเขาคงยังไม่หลุดออกจากภวังค์

" ไม่เป็นไร แล้ว... งั้นฉันขอตัวกลับก่อน "

" ค่ะ...คุณคีย์เดินทางกลับดี ๆ นะคะ แล้วก็ขอบคุณที่มาส่งด้วย "

น้ำเสียงหวานเอ่ยขอบคุณเจ้านายอีกครั้งก่อนรอยยิ้มจะ ปรากฏขึ้นที่ใบหน้าของเธอ

" อืม ....พรุ่งนี้เจอกัน "

เขาบอกแบบนั้นก่อนจะเดินออกไปด้วยรอยยิ้มเช่นเดียวกัน ทำไมอะไร ๆ มันเหมือนจะดีแล้วนะ...

( " ครับพี่ วันนี้ผมจะนอนที่คอนโดนะ " )

( " ฝากบอกน้าสาวกับอาชายด้วยนะครับ ให้ทานข้าวเยอะ ๆ ไม่ต้องรอผม " )

{ ห่วงแต่คนอื่นแกเองก็เหมือนกัน ..หาอะไรทานด้วยล่ะ }

( " ครับ..พี่ ปาร์ก " )

อัคคีโทรบอกคนทางบ้านไม่ให้เป็นห่วง ถ้าให้บอกตามความจริงก็คือตนรู้สึกอึดอัดเลยเลิกที่จะอยู่คอนโดของตัวเองดีกว่า ... อีกอย่างก็ไม่อยากรับกวนน้าสาวกับคุณอาผู้ชายด้วย เพราะทั้งชีวิตก็รบกวนมามากพอแล้ว .. รถยนต์คันหรูเลี้ยวเข้าคอนโดสูงราว36ชั้นห้องพักมีจำนวน201ห้องยังไม่เปิดให้ใครได้เข้ามาจองที่พักคุณ เชาว์ลิตเลือกซื้อไว้เพราะที่ตรงนี้ทำเลดีแต่ไม่ทันที่จะได้คิดวางแผนอะไรตัวเองก็มาเสียชีวิตเสียก่อนอำนาจทั้งหมดก็ตกไปที่ลูกชาย 

" สวัสดีครับ คุณคีย์ "

" อืม ของใบ้บ้านนู้นเอามาจัดไว้ให้แล้วใช่ไหม "

" เรียบร้อยตั้งแต่บ่ายแล้วครับ "

ผู้รักษาความปลอดภัยบอกแบบนั้นถึงคอนโดจะยังไม่เปิดให้เช่า แต่ก็ ละเลยให้ใครเข้ามายุ่มย่าม อัคคี เดินเข้าลิฟท์ปลายนิ้วกดเลขชั้น25 เขาเลือกนอนห้องพิเศษที่มีความสะดวกสบายพร้อมชั้นนี้เอื้ออำนวยทุกอย่างแถมห้องก็กว้างเท่ากับบ้านชั้นเดียวหลังนึง

{ " เออ! เดี๋ยวกูออกไป เร่งตายเลยดิมึง! }

อัคคีอาบน้ำยังไม่ทันเสร็จก็ได้ยินเสียงโทรศัทพ์ดังขึ้นเลยต้องรีบออกมารับปรากฏว่าเป็นไอ้เพื่อนตัวดีที่มันไปรออยู่ที่ร้านแล้ว

{ " แค่นี้นะ ..อีกครึ่งชั่วโมงถึง " }

วางสายจากเพื่อนฝูงอัคคีก็รีบมาจัดการตัวเองให้เสร็จ.. ชุดที่เบาเลือกใส่เป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวปลดกระดุมสามเม็ดให้เห็นแผงอกแน่น กางเกงยีนส์สีดำ ให้ลุคแบบไม่ดูเป็นทางการมากเกินไป จัดแต่งทรงผมเดิมให้เข้ากับรูปหน้าก่อนจะปรุงแต่งด้วยน้ำหอมกลิ่นโปรด Chanel Allure ฉีดไปบริเวณซอกคอและข้อมือ ให้กินน้ำหอมมันฟุ้งกระจายติดนานยิ่งขึ้น.. พอแต่งตัวเสร็จก็ไม่รีรอรีบคว้ากุญแจรถเตรียมท่องราตรีคืนนี้...

ผับ 

เสียงเพลง EDMดังออกมานอกผับระหว่างที่อัคคีกำลังหาที่จอดรถก็แอบคิดว่าถ้าเข้าไปหูจะไม่แตกหรอ ... ผิดกับความคิดพอเข้าไปเหยียบที่ผับของเพื่อนแล้วเขารู้สึกสนุกและละลานตาไปกับบรรดาสาว ๆ ที่เต้นอยู่บนเวทีด้วยเสื้อผ้าน้อยชิ้นยิ่งเห็นมันสิ่งปลุกความเป็นชายในตัวของเขา และบรรดาแม่เสือสาวก็ดูจะสนใจเขาอยู่ไม่น้อย 

" คีย์ !! ทางนี้ พวก "

นิคชูมือบอกตำแหน่งจุดที่นั่งให้อัคคีได้เดินเข้าไปถูก ทั้งวงมีนั่งกันอยู่ไม่กี่คนแต่ละคนก็จะมีแต่พวกที่สนิทจริง ๆ 

" ไอ้แน็คล่ะ ? "

คีย์ถามไอ้เพื่อนตัวดีที่มันโทรไปเร่งเขาตั้งแต่หัววัน เพราะเขามาถึงกับไม่เห็นเงามันเลยสะงั้น

" ไอ้เหี้ยนั่นหรอ... แตกไปหลายน้ำล่ะมั้งกว่ามึงจะมา "

" โห่..มันเสี้ยนขนาดนั้นเลย "

{ " มึงก็พูดไปมันไปเหยี่ยว " }

เพื่อนอีกคนแก้ต่างให้แน็ค

" นั่นแหละ มันเหงี่ยน ฮ่า  ๆ มึงดูนู้นเด็กที่กูเอามาแต่ละคน ปราบเซียนทั้งนั้น หุ่นนิยมเลยนะมึง! "

นิคพูดพร้อมกับรินน้ำสีอำพันลงแก้วให้อัคคี ใส่น้ำแข็งไป2-3ก้อนพร้อมกับเติมโซดาลงไป..เป็นเพราะอัคคีพึ่งมาเลยจัดให้เบา ๆ ก่อน 

" ไม่ต้องรินเยอะกูต้องขับรถกลับ " 

" ไม่ไหวก็นอนนี่ดิครับเพื่อน ... ห้องพร้อมนะ จัดหนักจัดเต็มได้เลย "

" หึ.... "

" ว่าแต่สนใจเด็กคนไหนเลือกเลยกูพร้อมจัดสรรให้มึงเสมอ "

เหมือนอัคคีจะไปถูกใจกับแม่เสือสาวคนนึงที่จ้องมองเขาตั้งแต่เดินเข้ามาในผับแล้ว.สะโพกของเธอนั้นร่อนผิวไหวจนเขาเผลอคิดไปถึงภาพบนเตียงถ้าเธอร่อนได้แบบนั้นบนตัวเขาก็คงจะเข้าท่า 

" กูกลัวเด็กมึงทนไม่ได้ "

อัคคีบอกเสียงเรียบก่อนจะยก แอลกอฮอล์ขึ้นมาดื่มแต่สายตานั้นก็ยังคงจับจ้องไปที่แม่สาวคนนั้นไม่วางตา.... อยากเล่นกับไฟก็มา สายตาของอัคคีก็ดูชักชวนเพศตรงข้ามไม่น้อยมันยิ่งทำให้เธอออกลีลายั่วยวนมากขึ้น

" ...มึงก็เบา ๆ มึงกับน้องกูหน่อยดิวะ ... อย่าถึงขั้นลงไม้ลงมือนะ "

ในหมู่เพื่อนฝูงรู้นิสัยของอัคคีหมดว่าเป็นจำพวกชอบติดความรุนแรง โดยเฉพาะเรื่องsex รุนแรงถึงขั้นที่ว่าพอจะจุดถึงเข้าดายเข้าเข็มผู้หญิงคนนั้นกับร้องโวยวายวิ่งออกมาจากห้องด้วยร่างกาย สะบักสะบอมและเหตุการณ์นั้นนิคกับแน็คก็เห็นตำตา 

" จะเอาคนนั้น "

นิ้วเรียวชี้ไปที่หญิงสาวคนนั้นก่อนจะโน้มตัวกระซิบบอกนิคให้ได้รู้ 

" ...จะ...จัดให้ครับผม... คนนี้น้องลินลี่ตัวเต็งเลยนะตาถึงนะมึงเนี่ย "

นิคว่าย่อเพื่อนไปแบบนั้น

" เด็กมึงเรียกร้องกูเองช่วยไม่ได้... "

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ปรากฏขึ้นที่ใบหน้าคมสันอีกครั้งพร้อมกับกระดกน้ำสีอำพันที่มีรสชาติเฝื่อน แผดร้อนไปถึงลำคอเมื่อยามกลืน

23:53

หลังจากกลับออกมาจากผับพร้อมกับเด็กที่นิคดิวให้ ..ทั้งคู่ก็พากันมาระเริงที่คอนโดของชายหนุ่ม... อัคคีเปิดอีกห้องเอาไว้ทำเรื่องอย่างว่า ไม่ว่าหญิงสาวจะแหกปากร้องเสียงดังแค่ไหนก็ไม่มีใครได้ยิน 

" ฮึกก..อ๊ายย!!! ปล่อยนะ!! ยะ...อย่ายัดเข้ามาแบบนี้ !!! "

ไม่ฟังเสียงร้องขอให้หยุดการกระทำเหล่านี้เสียงร้องและน้ำตาของหญิงสาวปลุกเร้าอารมณ์ชายของอัคคีมากขึ้นกว่าเดิม ร่างบางนอนแผ่ไปที่เตียงกว้างมือทั้งสองข้างจับที่หัวเตียงเอาไว้แน่น ... ชายหนุ่มตามขึ้นไปนั่งบนเตียง..เขาเลือกนั่งข้าง ๆ ตัวของหญิงสาวมือหนาจับขาแหกกว้างไม่มีการเล้าโลมใด ๆ ด้วยนิ้วของตัวเอง มีเพียงของเล่นชิ้นใหม่ที่เขาพึ่งซื้อมาเมื่อวานอยากลองเล่นดูว่ามันจะสนุกแค่ไหน

" หึ.. เห็นไหมน้ำของเธอมันไหลเยิ้มสู้เครื่องนี่เหมือนกันนะ "

Sucking Tongue Vibrators (หรือแท่งสั่น) 

ถูกยัดเข้าไปทางช่องกลีบ..โดยไม่มีตัวช่วยหรือเจลล่อลื่นลงก่อนสัมผัสแรกที่หญิงสาวได้รับคือความเจ็บปวด ... สัมผัสต่อมาก็เจ็บปวดเหมือนเคยการมีเซ็กส์ในครั้งนี้เธเไม่ได้รับแม้แต่ความสนุกใคร่ยาก ....เขามอบให้เธอเพียงความเจ็บปวด 

" มานี่!! จะไปไหน "

" ฮึก...อ๊ะ!! ฉันกลัวแล้วปล่อย...ฮืออ ปล่อยฉันไปเถอะนะ "

หญิงสาวเจ็บบริเวรช่วงร่างจนแทบจะเดินไม่ได้ ... วัตถุที่อัคคียัดเข้ามามันไม่ใช่แก่นกายของชายจริง ๆ ... มันเป็นสัมผัสสั่นและแข็งมิหนำซ้ำ ชายหนุ่มยังชักมันเข้าออก ยัดเข้ามาในร่องรูเธอด้วยความเร็วจนเธอแทบขาดหายใจ มันเจ็บและแสบร้อนไปหมดจนเธอไม่มีอารมณ์แล้ว

ฟรึ่บ!!!

ตัวหญิงสาวแนบลงไปกับพื้นไม่วายโดนอัคคีกระชากหัวขึ้นมารับความเจ็บปวดอีก ... ท่อนเอ็นหนาขนาดใหญ่ถูกจ่อไปที่ริมฝีปากน้ำ ... เธอขอร้องเขาด้วยน้ำตาว่าอยากหยุดการกระทำเหล่านี้.. แต่คำตอบที่เธอได้กับทำเธอไปต่อไม่เป็น 

" ชอบไม่ใช่หรอผู้หญิงแบบพวกเธอ "

" ทำหน้าที่ให้คุ้มกับเงินที่ได้ไปสิ "

" ปรนนิบัติจนกว่าจะได้ปลดปล่อย! ไม่อย่างนั้นก็อย่าหวังจะได้ออกจากห้องนี้เลย! "

เธอยังไม่ทันตอบก็ถูกจับอ้าปากแล้วยัดท่อนเอ็นแข็งเข้าไปมิดด้ามจนเธอแทบสำลัก เขาจัดท่าให้แก่นกายของเจ้าตัวพอดีกับปากก่อนเอวสอบจะเริ่มขยับกาย... มือหนาก็ ดึงทึ้งผมจนหัวเธอแทบจะหงุด.... sexแบบป่าเถื่อนแบบนี้เธอจำไปจนตาย...

          ♤♡ ♧?︎?︎?︎?︎?︎♧♡♤

(คีย์ห้ามทำกับลูกสาวแม่แบบนี้นะ )