EPISODE7

งับ

"โอ้ย เจ็บนะ" ฉันร้องออกมาเสียงหลงเมื่อจู่ ๆ พอลก็ก้มหน้าลงมากัดก้นฉันอย่างแรง ฉันหันไปมองเขาตาขวางอย่างไม่พอใจ

เพียะ

แต่คนแบบเขาก็หาสลดไหม นอกจากเขาจะไม่เกรงกลัวฉัน เขายังท้าอำนาจฉันด้วยการฟาดฝ่ามือมาที่ก้นฉันอีกฉาดใหญ่

"มี้จะโกรธแล้วนะคะ" ฉันเอ่ยแกมขู่

"พอลไม่ง้อนะคะ"

"พอลอ่า" ฉันโอดครวญพลางยู่หน้าใส่พอลน้อย ๆ เขาน่ะชอบแกล้งฉันแบบนี้อยู่เรื่อยเลยค่ะ แกล้งเสร็จแล้วก็หัวเราะชอบใจใหญ่ที่เห็นฉันหัวร้อนได้

"โอ๋ ๆ น้า"

"ไม่ต้องเลย" ฉันตีแขนพอลอย่างไม่จริงจังมากนักเมื่อเขาดึงตัวฉันไปกอดซบอกเขาไว้

"ทำไมขี้งอนจังเลยครับ"

"แล้วทำไมพอลชอบแกล้งมี้อยู่เรื่อยเลย"

"ก็มี้น่าแกล้ง"

"คนนิสัยไม่ดี"

เพียะ

ฉันว่าให้เขาก่อนจะฟาดแขนเขาไปอีกหนึ่งที

"รุนแรงกับผัวจังเลยนะ"

"คำพูดคำจา"

"ไม่ชอบหรือไง"

"ไม่" ฉันปฏิเสธเสียงแผ่วก่อนจะเบนหน้าหนีเขาหันไปมองทางอื่น ใบหน้าของฉันร้อนฉ่าขึ้นมาเสียดื้อ ๆ ฉันว่าตอนนี้ใบหน้าของฉันมันต้องแดงมากแน่ ๆ เลย

"เขินน่ารักจังแฟนใครเนี่ย"

"แฟนหมาแถวนี้แหละค่ะ" ว่าจบฉันก็จิ้มนิ้วไปที่หน้าผากของพอลเบา ๆ หนึ่งที

"ปากดีแบบนี้ต้องโดนสั่งสอนหน่อยแล้ว"

"สั่งสอนอะไ......ร...." ไม่ทันที่ฉันจะพูดจบพอลก็ประกบปากลงมาจูบปากฉันอย่างดูดดื่มอย่างนัวเนีย เราคลอเคลียกันจนเสื้อผ้าฉันปลิวหาย ในขณะที่เขาเหลือเพียงบ็อกเซอร์ตัวเดียวที่ปกปิดส่วนล่างไว้ พอดันให้ฉันนอนราบไปกับที่นอนก่อนที่เขาจะจับขาฉันทั้งสองข้างอ้าออกกว้าง ก่อนที่เขาจะแทรกตัวเข้ามาอยู่ตรงกลางระหว่างขาของฉันก่อนที่มันจะเลยเถิดไปถึงขั้นสอดใส่โทรศัพท์มือถือของพอลก็แผดเสียงร้องดังขึ้นมา

"แม่ง" พอลสบถคำหยาบออกมาอีกทั้งใบหน้าของเขาที่ฉายชัดถึงความไม่พอใจ พอลเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ เขาก้มมองโทรศัพท์สลับกับมองหน้าฉันจนฉันขมวดคิ้วยุ่งด้วยความฉงน

"เดี๋ยวพอลขอไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะ" ไม่ทันที่ฉันจะตอบอะไรเขาก็ลุกพรวดพราดออกไปรับโทรศัพท์ที่นอกระเบียงห้องทันที ทิ้งให้ฉันนอนมึนกับการกระทำของเขาพลางนึกสงสัยว่า

ใครกันที่โทรมาหาเขาป่านนี้

และทำไมเขาถึงหนีไปรับโทรศัพท์ที่อื่น....