EPISODE6

"เราไม่ทะเลาะกันแล้วนะครับ นาน ๆ พอลจะได้หยุดพักเราอย่าทะเลาะกันเลยดีกว่านะ นี่พอลแวะซื้อของโปรดมาฝากมามี้ด้วยมาดูสิ" พอลพูดพลางยกมือลูบศีรษะฉันอย่างแผ่วก่อนที่เขาจะจับมือฉันให้เดินมานั่งที่โต๊ะกินข้าว หิ้วถุงอาหารที่เขาซื้อมาวางลงตรงหน้าฉันก่อนที่เขาจะหายเข้าไปในครัวแล้วกลับมาพร้อมกับจานชามในมือ "มาแล้ว มามี้นั่งเฉย ๆ เลย เดี๋ยวพอลจัดการอาหารพวกนี้ใส่จานให้มามี้เอง" พอลเอ่ยด้วยใบหน้ายิ้มแย้มมือก็แกะถุงอาหารไม่หยุด

ฉันที่นั่งมองเขาอยู่ก็ต้องลอบยิ้มออกมาให้กับท่าทางน่ารักนี้ของเขา ก็เขาน่ารักซะขนาดนี้แล้วจะให้ฉันโกรธเขาลงได้ยังไง ถึงฉันจะไม่ชอบใจที่พอลกับแม่นางเอกนั่นหอมแก้มกันแค่ไหน แต่ในเมื่อพอลบอกว่าไม่มีอะไรงั้นฉันก็จะเชื่อพอลแล้วกันค่ะ

"อร่อยไหมครับ"

"อร่อยค่ะ" ฉันตอบพลันฉีกยิ้มกว้างให้พอลก่อนจะตักอาหารตรงหน้าเข้าปากไปคำโต

"อร่อยก็กินเยอะ ๆ นะจะได้มีแรงมาจัดการพอล" นอกจากคำพูดสองแง่สองง่ามสายตาของเขาก็ดูเจ้าเล่ห์จนฉันคิดดีไม่ได้เลยค่ะ

"จัดการยังไงเหรอคะ" แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็เลือกที่จะเล่นด้วยกับเขาอยู่ดี ฉันถามพลางเหยียดยิ้มมองเขา

"เรารู้กัน" ก่อนที่คำพูดนี้จะหลุดออกมาจากปากของเขาสายตาของเราสบประสานกัน

"หึ" และเป็นฉันที่แค่นหัวเราะในลำคอออกมาเบา ๆ มองพอลที่กำลังส่งยิ้มกรุ่มกริ่มให้ฉันอยู่

"ร้ายนักนะ" ฉันว่าพลางยื่นมือบีบจมูกเขาเบา ๆ อย่างนึกมันเขี้ยว "พอลจะอยู่กับมามี้ได้ถึงตอนไหน"

"เจ็ดโมงเช้า" คำตอบของพอลที่ฉันพยักหน้ารับเบา ๆ ก่อนจะก้มหน้ากินอาหารที่เขาซื้อมาฝากจนหมดแล้วพากันมานอนดูหนังกันในห้องนอน

ฉันนอนคว่ำหน้าดูหนังที่กำลังฉายอยู่ในทีวียื่นขาทั้งสองข้างไปหาพอลที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์พิงพนักหัวเตียงอยู่

งับ