Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
EP04 แค่สนุก (ฉากเรท)
EP04
.
.
.
“เมื่อกี้…พี่ไม่ได้หูฝาดใช่ไหมคะ” ปลายนิ้วเรียวไล่ปลดกระดุมเสื้อไปทีละเม็ด ในวินาทีต่อมามือหนาก็จับข้อมือเธอเอาไว้แล้วกระชากเข้ามากดจูบ…
แควก!…
“อื้อ!?” เสื้อตัวบางบนเนื้อตัวหญิงสาวถูกฉีกขาดอย่างไม่ไยดี ร่างเล็กถูกกดนั่งลงบนตักแบบไม่ทันตั้งตัว มือหนาสอดเข้าใต้เรือนผมสลวย อีกข้างเลื่อนขึ้นบีบหน้าอกอวบหนักๆ ก่อนจะผละออก…
“ถอดให้ผมหน่อย…”
“จูบเก่งเหมือนกันนะเนี่ย”
“ผมทำอย่างอื่นเก่งด้วย เดี๋ยวพี่ก็รู้…” จีเซลถอดแว่นออกแล้วโยนทิ้ง ทั้งสองพุ่งใบหน้าเข้าไปจูบกันอีกครั้งศีรษะทุยเอียงตามสัมผัสจากริมฝีปากอุ่นร้อนร่างกายแทบถลาล้มหากไม่มีท่อนแขนกำยำคอยพยุงกอดรัดแผ่นหลังเนียนเอาไว้…
“อึก…”
เวลาผ่านไปเกือบนาทีกำปั้นเล็กก็เลื่อนขึ้นมาทุบที่อกแกร่งเบาๆ เป็นสัญญาณให้คิมหยุด ใบหน้าหล่อจึงยอมผละออกท่อนแขนตวัดอุ้มคนตัวเล็กมานั่งบนโต๊ะแทน…
“…ผมต้องเป็นฝ่ายถามพี่สิครับ” คิมยื่นใบหน้าเข้าไปคลอเคลียกับลำคอระหง ฝ่ามือคร่อมไว้บนโต๊ะเอวสอบอยู่ระหว่างเรียวขาคู่สวย “ว่าไหวรึเปล่า…”
“คิมโกหกพี่หรอคะว่าไม่เคย”
“ผมเปล่า…” เด็กหนุ่มเอ่ยตอบ ริมฝีปากหยักดูดเม้มเนื้อเนียนเบาๆ เชิงหยอกล้อพร้อมกับเลื่อนมือมาถอดกางเกงตัวเองออกจนร่างกายทั้งคู่เปลือยเปล่า จีเซลลอบกลืนนํ้าลายลงคออย่างยากลำบากเมื่อสายตาหลุบมองแก่นกายของเด็กหนุ่ม…
“คะ…คิม ดะ…เดี๋ยวก่อนค่ะ”
“หื้ม…ทำไมหรอครับ?”
“พี่ว่าใส่ถุงดีกว่านะคะ…”
“พี่ก็รู้ว่าผมใส่ไม่ได้” คิมมองคนตัวเล็กตรงหน้าด้วยแววตาซ่อนรอยยิ้มทำเอาขนอ่อนทั่วร่างลุกชันขึ้นพร้อมกันอย่างห้ามไม่ได้ แววตาตื่นตระหนกสั่นระริกกำลังสับสนกับเรื่องที่เกิดขึ้น นี้ไม่ใช่กระต่ายแล้วนี่มันปีศาจชัดๆ …
“เปลี่ยนใจแล้วหรอครับ…” คิมซุกใบหน้าเข้าที่หน้าอกอวบปลายลิ้นร้อนลากเลียยอดประทุมถันเม็ดโตอย่างมูมมาม ฟันคมครูดเนื้อนิ่มเล่นเบาๆ สร้างความกระสันให้กับจีเซลไม่น้อย ปลายท้าวตวัดกางเกงขึ้นแล้วดึงเข็มขัดออกมา…
“อึก…คะ…คิม”
“…”
“อ๊ะ!” ใบหน้าหวานเบ้ด้วยความเจ็บ คิมเริ่มรุนแรงกับหน้าอกเธอมากขึ้นเรื่อยๆ มือหนารวบข้อมือเธอขึ้นก่อนจะใช้เข็มขัดรัดเอาไว้ ทำเอาจีเซลแอบหวาดหวั่นกับการกระทำ เธอคิดผิดหรือคิดถูกที่อยากเป็นผู้คุมเกม…
“พี่อ่อยผมแล้ว ต้องรับผิดชอบนะ…”
“คิม…ถอดเข็มขัดออกก่อนได้มั้ยมันเจ็บนะ”
“นั่นแหละ…ที่ผมต้องการ”
“อึก…” ชายหนุ่มเหยียดยิ้มออกมาพร้อมกับใช้ปลายนิ้วมือสากเรือนผมสลวย แววตาซ่อนไปด้วยความหลงใหล คิมจัดการออกแรงดึงเข็มขัดแน่นมากขึ้นเมื่อนึกย้อนเหตุการณ์…
“พี่คิดจะหลอกฟันผมตั้งแต่วันนั้นแล้ว ผมรู้มาตลอด”
“ไม่ใช่นะคิม”
“แล้วที่ย้ายบ้านมาอยู่ซอยเดียวกับผมเพื่อแบบนี้ไม่ใช่หรอ?”
“พี่ไม่ได้หลอกฟันคิมเลยนะ…”
“ผมก็แค่แกล้งตามนํ้าไปแบบนั้นแหละ” ฝ่ามือร้อนจับหัวหยักถูวนสองกรีบเคลมอย่างอ้อยอิ่งสายตาหลุบมองระหว่างจุดเชื่อมสลับกับช้อนมองใบหน้าหวานที่กำลังตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน คิมรู้มาตลอดว่าคือกับดักแต่ก็ยังยอมให้ตัวเองเป็นเหยื่อ…
“ในเมื่อทำให้ผมคลั่งพี่ขนาดนี้แล้ว อย่าทิ้งผมไปไหนเลยนะ…”
สวบ!…
“อ๊ะ…กรี๊ดดดดด!?” จีเซลส่ายหน้าพัลวันร่างกายเกร็งไปทุกสัดส่วน ริมฝีปากบางเม้มเป็นเส้นตรง นํ้าตาเล็ดออกมาจากดวงตาคู่สวยราวกับมีท่อนเหล็กขนาดใหญ่กระแทกเข้าร่างให้ร่างกายฉีกขาดรับรู้ได้เพียงความเจ็บ…
ปึก! ปึก!…
“คะ…คิม พอแล้ว…พี่เจ็บ…”
“พี่เป็นคนแรกเลยรู้มั้ยที่ร้องไห้แล้วผมมองว่าสวย…ร้องไห้ออกมาเยอะๆ เลยนะครับ :) ”
ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!…
ตั่บบ! ตั่บบ! ตั่บบ!…
คิมออกแรงดึงเข็มขัดรัดข้อมือกลมแน่นกว่าเดิม เอวสอบกระแทกความยาวเพียงครึ่งลำใส่ร่องแคบ มืออีกข้างจับเรียวขายกขึ้นแนบกับเอวตอกอัดความคลั่งไคล้ใส่คนตัวเล็กเป็นจังหวะถี่ ยิ่งกระแทกยิ่งออกแรงมากขึ้นเรื่อยๆ …
“อึก…อ๊า! คิม…พี่เจ็บ…อ๊า…อ๊ะ!!”
“แต่ผมเสียวนะ เลิกหาความสุขด้วยการเอาความรู้สึกมาล้อเล่นได้แล้วนะครับ…”
“คิม…บะ…เบาหน่อยค่ะ…อื้อ!!”
“ผมยอมเดินเข้ามาติดกับดักพี่ แล้วก็จะไม่ออกไปไหนด้วย…” คิมพูดออกมาด้วยนํ้าเสียงแหบพร่า แรงสั่นคลอนของสองร่างทำให้ข้าวของบนโต๊ะตกกระจายไปทั่วบริเวณ ทว่าชายหนุ่มกลับไม่สนใจสายตายากจะคาดเดามองใบหน้าหวานที่เบ้คล้ายจะร้องให้ ก่อนที่รอยยิ้มจะผุดขึ้น
“คิม…หลังจากวันนี้ พี่ขอให้เราต่างคนต่างอยู่นะคะ พี่ขอโทษที่คิดแบบนั้นตั้งแต่แรก เราแค่สนุกกันก็พอนะ…”
“แล้วพี่ถามรึเปล่า ว่าผมสนุกด้วยมั้ย?”
“คิมจะให้พี่ทำยังไงคะ เราก็แค่สนุกกัน ไม่ได้ชอบตั้งแต่แรก” คิมถอนหายใจออกมาเหมือนกำลังกลั้นอารมณ์ตัวเอง ริมฝีปากขบเม้มเข้าหากันแน่น มือหนาเสยผมขึ้นแล้วกลั้วขำเบาๆ ในลำคอ…
“ผมรู้นะครับว่าพี่เคยสนุกแบบนี้กับใครหลายๆ คน…”
“…”
“แต่ผมไม่ใช่แบบนั้นนะ”
“โอ๊ย!…คะ…คิม…ลึกเกินไป…พี่ขอร้อง” จีเซลเริ่มหวาดกลัวขึ้นมา สายตาของเด็กหนุ่มเปลี่ยนไปชวนให้หวั่นใจมันทั้งซ่อนไปด้วยความดุร้ายและอันตรายในเวลาเดียวกัน…
“กำลังร้องขอชีวิตงั้นหรอ?”
“อ๊า…อ๊ะ พะ…พี่ไม่ไหวแล้ว”
“แค่อย่าเล่นสนุกแบบนี้กับใครอีกก็พอ แค่นี้พี่ก็รอดแล้วครับ…” คิมตอบเพียงเท่านั้นก็มอบสัมผัสหยาบโลนเข้าร่องบอบบางเป็นจังหวะหนักหน่วง เรียกเสียงครางจากจีเซลแทบไม่ได้ศัพท์แรงราวกับคลื่นซัดถลำลึกมากขึ้นเรื่อยๆ ความเจ็บปวดที่ไม่เคยได้รับทำให้ตรงนั้นฉีกขาด เลือดไหลซึมออกมาจากเรียวขาเจือปนนํ้าสีขาวขุ่น
.
.
.
เด็กนี้มันร้าย5555555555555555
ทำให้น้องคลั่งแล้วต้องรับผิดชอบนะพี่จี?
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
