Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บทย่อ
SO HOT! ฮอตเนิร์ด 25 Take... "น้องคิมน่ารักจัง…เหมือนกระต่ายน้อยเลย" "อย่าบอกนะว่ามึงจะล่อเด็ก เนิร์ดขนาดนั้นช่วยตัวเองเป็นเปล่าก็ไม่รู้…" "เอาหน่า…เดี๋ยวน้องก็โตแล้ว" คำเตือน : ระวังติดกับดัก ตกหลุมรักน้องคิม -KIM- เด็กหนุ่มวัยอายุ 18 ปี ผู้ที่มีสมองและไอคิวสูงกว่านักเรียนทั่วไป ฉลาด ฉับไว และรุนแรง? "พี่อ่อยผมหรอ?" -GISELE- นักศึกษาสาวปี 2 คณะนิเทศศาสตร์ สวย รวย และแซ่บ ที่สำคัญคลั่งรักเด็กเนิร์ด? "น้องช่วยตัวเองเป็นยัง…" "เวลามีอะไรกัน ต้องหัดป้องกันนะรู้มั้ย…" "ใช่ครับ ต้องป้องกันถึงจะปลอดภัย" "มาเดี๋ยวพี่ใส่ให้ดีกว่า…" "พี่แน่ใจหรอครับ?" "พี่ต้องกลัวอะไรคะ…เราอ่ะไหวป้าว เด็กน้อย" จีเซลยื่นมือเรียวไปขยี้เรือนผมสลวยด้วยความเอ็นดูแล้วดึงหนังสือเล่มใหญ่ออกจากมือหนา เธอหยิบถุงยางอนามัยไซต์ไม่ใหญ่นักขึ้นมา ก่อนจะค่อยๆดึงกางเกงขาสั้นออกจากเนื้อตัวเด็กหนุ่มทวากลับถูกคิมดึงออก… "แต่ผมว่าวิธีที่จะปลอดภัยยังมีอีกเยอะนะครับ ทั้งฉีดยาคุมกำเนิด กินยาคุมฉุกเฉินแล้วก็…" "ชู้ว…ไม่เอาแล้วค่ะ ไม่ใช่เวลามาทบทวนความรู้ตอนนี้นะ" "เปล่าครับ ผมแค่จะบอกว่า…" มือหนาเสยผมหน้าขึ้นลวกๆจนเผยให้เห็นเหงื่อผุดตามกรอบหน้าแล้วถอนหายใจหนักๆก่อนที่ชายหนุ่มจะยื่นใบหน้าเข้าไปกระซิบที่ใบหูของจีเซล "ผมชอบเย็xสด…" สงสารพี่จีเขานะ55555555555555556 ถ้าชอบก็กดเพิ่มลงคลัง บวกกดใจไว้นะคะ เรื่องนี้แต่งขึ้นสนองนี๊ดตัวเองว่างเมื่อไหร่ก็แวะมา เรื่องนี้ไม่เน้นสาระค่ะ เน้นความหื่น และความโซฮอตของน้องคิมม? และสุดท้ายนี้ในเนื้อหาไหนที่ไม่เหมาะสมไรท์จะเเปะคำเตือนที่ต้นตอนนะคะ **บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเรื่องจริง **งดการก็อปหรือคัดลอกผลงาน หากเจอกรุณาแจ้งไรท์มาที่แฟนบอร์ดด้วยนะคะ #ขอให้มีความสุขกับนิยายของไรท์น้าา? คำเตือน : นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบ และพฤติกรรมรุนแรง ไม่เหมาะสม เพื่ออรรถรสในการอ่าน หากรับไม่ได้ให้กดออกก่อนเข้ามาอ่านนะคะ??❤️ #น้องคิมกินดุ Thank you support me I Love you ?
TEASER 100%
คำเตือน
ในเนื้อหาข้างต้นไรท์ไม่ได้มีเจตนาไม่ดี หรือตั้งใจอิงสถาบันใดๆให้เสียหายทั้งสิ้นทุกอย่างเกิดขึ้นจากจิตการของไรท์ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ?
.
.
.
Teaser 100%
Kantol School (โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง)
“สวัสดีค่ะ…นักเรียนชั้นมอหกทับหนึ่งทุกคน วันนี้อาจารย์มีข่าวดีมาบอกพวกเราด้วยนะ นักเรียนชายห้องเราไปทำการแข่งขันดิจิตอลระดับประเทศได้ลำดับที่หนึ่ง นั้นก็คือ นาย วชิรวิท เดชานุ นั้นเองค่ะ ตบมือให้เพื่อนด้วย…”
เสียงของอาจารย์ที่ปรึกษาประจำห้องพูดด้วยสีหน้าเปื้อนรอยยิ้ม ทำให้นักเรียนโครงการพิเศษ กิ๊ฟ-ภาษา ต่างพากันตบมือด้วยความรู้สึกชื่นชม ในวินาทีต่อมาเสียงนั้นกลับเงียบกริบเมื่อเจ้าของผลงานไม่ได้นั่งอยู่หลังห้องที่ประจำอย่างที่ทุกคนคิด…
“คิมไปไหน…มีใครเห็นเพื่อนบ้างรึเปล่าคะ?”
“ไม่ค่ะอาจารย์ เมื่อกี้ยังเห็นอยู่เลยค่ะ”
“เอาเถอะ คิมคงไปทำธุระส่วนตัว เรามาเริ่มเรียนกันเลยดีกว่า…” สิ้นเสียงของอาจารย์ นรินทิพย์ ทุกคนก็ต่างใจจดใจจ่อกับการเรียนตรงหน้า ไม่ได้ใส่ใจกับการหายไปของชายหนุ่มหัวกะทิประจำห้อง…
.
.
.
“อึก…อ๊า…คะ…คิม…อื้อ!!”
“เบาหน่อย…เดี๋ยวคนมาได้ยิน”
“นายอย่าเอาแรงสิ…อ๊า!”
“ขนุนอยากแกล้งเราเองไม่ใช่หรอ…หื้ม?”
“ฉะ…ฉันขอโทษ…คิม…อ๊า!” แรงกระแทกหนักหน่วงโหมกระหน่ำเข้าร่างกายของเด็กสาวในชุดนักเรียน กระโปรงสีแดงถูกถกขึ้นกองไว้บนเอวขอด เรียวขาถูกจับถ่างออกกว้างอ้ารับความใหญ่ยาวที่กำลังมอบความป่าเถื่อนเข้าร่องบอบบาง…
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
“ขอโทษหรอขนุน…มันสายเกินไปแล้ว คนเรามักจะรู้ตัวในสิ่งที่ตัวเองไม่ควรทำก็ในเมื่อผลกรรมกำลังตามสนอง…”
“คิม…อึก…อ๊า!!”
“ชู่ว…ทนหน่อยขนุน เราทำเบาๆ เองนะ…”
“อื้ออ!!” ขนุนหลับตาแน่นเรียวขาสั่นระริกด้วยความทรมาน ก่อนจะโดนมือหนาปิดปากเอาไว้เพื่อไม่ให้เสียงครางเล็ดลอดออกมา เอวสอบที่มอบความทรมานเข้าร่างกายเธอไม่หยุดพ้นลมหายใจหนักๆ ออกมาด้วยความรู้สึกเสียวซ่านแทบขาดใจ…
“เราไม่ชอบเลย เวลามีใครมองคนที่ภายนอกแล้วตัดสิน พอเราไม่ตอบโต้ก็ได้ใจแต่พอเราตอบโต้หน่อยกลับร้องขอความเห็นใจ ตอนทำ เราไม่เห็นจะเรียกร้องอะไรเลย ทำไมตอนนี้ถึงเรียกร้องซะละ…”
“อื้อ!!”
“ขนุนบอกว่าเราน่าแกล้ง แล้วรู้ตัวไหมว่าบางทีสิ่งที่คนอื่นกำลังเห็นอยู่ ความจริงแล้วมันไม่ได้เป็นอย่างที่คิดก็ได้…”
“อ๊า…อื้อ…ระ…เรา…ยอมแล้วคิม…อึก!!”
“ยอมแล้วงั้นหรอ…” มือหนายกขึ้นถอดแว่นออกแล้วค้างไว้บนตู้ล็อกเกอร์ ก่อนจะซับเหงื่อตามกรอบหน้าตัวเองพร้อมกับพ่นลมหายใจหนักๆ ออกมาเวลาที่กำลังควบคุมตัวเองไม่อยู่…
“อื้อ…ยะ…ยอมแล้ว”
“…ก็ได้ครับ” สิ้นเสียงพูดชายหนุ่มก็จับร่างเล็กขึงกับตู้เอาไว้ เอวสอบถอดออกมาแช่ไว้แค่ปลายแล้วกระแทกเข้าไปใหม่พรวดเดียวเป็นจังหวะถี่ๆ
“คิม…ฮึก…จะ…เจ็บ”
“แต่เราเสียวมากรู้มั้ย…”
“ไหนบอกจะพอแล้วไง…ทำไมแรงกว่าเดิม…อ๊า!!”
“เราแค่มีอะไรบางอย่างอยากถามขนุนนิดหน่อย”
“อื้อ…สะ…แสบ…อึก!”
“ถ้าตอบถูกจะยอมปล่อย…”
“ถะ…ถามอะไร…อ๊า…อ๊ะ!” ใบหน้านวลเบ้ด้วยความเจ็บ สายตาที่เคลือบด้วยนํ้าสีใสก้มมองจุดเชื่อมด้วยความสงสัย แต่พอมองเพียงเสี้ยววินาทีเดียวดวงตาก็ต้องเบิกกว้างเมื่อเห็นขนาดแก่นกายที่ยาวเกือบเจ็ดนิ้วเกินมาตรฐานชายเอเชีย ชโลมไปด้วยเลือดผลุบเข้าออกที่ร่างกาย…
“ไหนลองตอบมาหน่อย จังหวะที่เรากระแทกเข้าร่องเธอกี่ครั้งต่อวินาที ถ้าตอบถูกเราจะหยุด…”
“คะ…คิม…เราไม่รู้…ปล่อยเราไปเถอะ…อ๊ะ!”
“คิดไม่ถึงใช่ไหมว่าเราจะถามอะไรแบบนี้…”
“…อ๊ะ…ขะ…ขอร้อง…คิม!”
“คงใช่…แต่รู้อะไรมั้ยเรามีอะไรมากกว่านี้ที่เธอคิดไม่ถึง หวังว่าเธอจะเข้าใจกับสิ่งที่เราจะสื่อนะ…”
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!…
ปึกก!! ปึกก!! ปึกก!!…
พรวด!…
“อ๊ะ…อื้อ!!”
“อ๊าสสสสส!”
หยดน้ำสีใสไหลอาบพวงแก้มเนียนเมื่อร่างกายระบมไปทั้งตัวในเวลาไม่ถึงห้านาที คิมถอนแก่นกายเปื้อนเลือดออกมาแล้วดึงถุงยางอนามัยออกโยนทิ้งขยะพร้อมกับรูดซิปกางเกงสายตามองร่างขนุนที่ทรุดพับเข่าลงบนพื้นด้วยร่างกายสั่นเทา…
“ไปก่อนนะครับ…”
“…”
“จะแกล้งเราอีกก็ได้นะ…เราชอบเวลาเห็นเลือดไหลตามร่องเธอมากเลย :) ” คิมทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก็จัดการยัดเสื้อนักเรียนเข้าข้างใน มือหนาเอื้อมแว่นตาขึ้นมาสวมแล้วหยิบหนังสือที่โยนทิ้งก่อนหน้านั้นขึ้นมาถือแล้วเดินออกมาด้วยใบหน้าไร้เดียงสาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น…
.
.
.
ไว้อาลัยแทนพี่จี55555555555555555555 (ซับเหงื่อรอ)
ขอกำลังใจหน่อยนัาาา จะรีบปั่นเลย??