บทย่อ
หวงรัก จอมบัญชา "คุณคีคงทราบเรื่องแล้ว ไม่ทราบว่าคุณสะดวกไปหย่า" "ฉันบอกตอนไหนว่าจะหย่า!" กลับกลายเป็นเสียงเย็นชาที่ดังสวนขึ้น ก่อนที่เขาจะจ้องมองกันด้วยสายตาไม่สบอารมณ์อย่างหนัก ให้กับความคิดอะไรโง่ๆ ไม่สมกับที่น้าสาวผู้ลาลับของหล่อนวาดฝันเอาไว้ก่อนตาย ถึงปรารถนาครั้งสุดท้ายของตนเอง! ชีวิตคู่ของเขาต้องพังทลายลงเพราะความเชื่อใจที่เขามอบให้สองน้าหลาน โดยเฉพาะคนน้าที่เขาเคยไว้ใจมากกว่าใครๆ แต่อีกฝ่ายกลับตอบแทนความไว้ใจของเขา ด้วยการกระทำที่สิ้นคิด ซึ่งหากขอร้องกันดีๆ เขาเชื่อว่าตัวเองมีทางออกที่ดีมอบให้ อย่างน้อยๆ หลานสาวของอีกฝ่ายจะไม่มีวันลำบาก ตราบใดที่เขายังให้ความสำคัญ แต่พูดอะไรไปตอนนี้คนที่จากไปแล้วก็คงไม่ได้ยินมันอยู่ดี สิ่งที่หลงเหลืออยู่คือความชิงชังเท่านั้น! "คุณคีหมายความว่ายังไงคะ" เธอไม่ได้คิดไปเองว่าเขาน่าจะต้องการอิสระ ไม่อย่างนั้นเขาจะย้ายตัวเองไปอยู่ที่อื่นทำไม "เธอทำชีวิตคู่ฉันพัง แถมยังทำลายความไว้ใจที่ฉันเคยมีให้ได้อย่างร้ายกาจที่สุด แล้วอยู่ๆ จะมาพรากเอาเด็กนี่ไปจากฉัน คิดจริงๆ เหรอว่าทุกอย่างมันจะง่ายดายสมใจเธอขนาดนั้น!" เวลาที่ผ่านมาเขาคงใจดีเกินไปสินะ คนตรงหน้าถึงได้กล้าลองดี! คิดว่าการจากไปของตัวเองจะจบเรื่องบัดซบที่ก่อเอาไว้ได้ "แล้วถ้าอย่างนั้นคุณคีอยากให้นาทำอะไรคะ" เกิดกลายเป็นความเงียบงันขึ้นฉันพลัน เมื่อหญิงสาวเลือกที่จะส่งต่อคำถาม ที่เธอนั้นต้องการจะรู้คำตอบเอามากๆ ออกมาเบาๆ ที่ผ่านมาเธอเคยคิดว่าเขาจะยอมให้อภัยกันในสักวันใดวันหนึ่ง แต่มาวันนี้เธอรู้ซึ้งแก่ใจแล้วว่าสิ่งที่ตนเองกำลังเฝ้ารออยู่นั้นมันคงไม่มีวันมาถึง แม้แต่วินาทีที่เธอโทรไปบอกเขาว่าตัวเองเจ็บท้องคลอด เขาก็ยังเลือกที่จะตัดสายกันทิ้งอย่างไม่ใยดี การกระทำของเขาในค่ำคืนนั้น มันทำให้เธอตัดสินใจแล้วว่าจะหย่า! เพื่อคืนชีวิต คืนอิสรภาพให้เขา! "อดทนสิพรรณรีอดทนให้เหมือนกับที่เธอทำมาตลอดนั่นไง!" และก็เป็นคำตอบของเขาเองที่ทำให้เธอเจ็บจนหน้าชา คำตอบนี้ทำให้รู้ว่าการแก้แค้นของเขาจะไม่มีที่สิ้นสุด และสิ่งที่เขาปรารถนาอยากจะได้เห็นจากเธอนั้นคือความทุกข์ทรมาน "คุณทำไมถึงได้ใจร้ายนักคะ" หนนี้ชายหนุ่มเลือกที่จะไม่ตอบ แต่เขากลับปรายตามองไปยังร่างเล็กผิวขาวอมชมพู ที่ใครต่อใครต่างพากันพูดกลอกหูให้ได้ยินกันอย่างไม่หยุดหย่อน ว่าหน้าเหมือนเขาราวกับฝาแฝด ซึ่งตอนนี้กำลังหลับสนิทอยู่บนเบาะเพียงครู่เดียวเท่านั้น ก่อนที่เขาจะถอนสายตาหันกลับมามองแม่ของลูก ด้วยสายตาที่แทบจะไม่ได้แตกต่างกันเท่าไหร่นัก ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ใช่ความรักเอ็นดู "ทางเดียวที่เธอจะได้หย่าสมใจ คือเธอต้องยกเด็กคนนี้ให้ฉัน ไม่อย่างนั้นก็อย่าฝันอย่าฉันจะยอมหย่าให้" ในเมื่ออยากจะเป็นเมียเขาจนตัวสั่น เธอก็ต้องเป็นมันต่อไปจนวันตาย! นี่ต่างหากคือสิ่งที่คนตรงหน้าต้องชดใช้ ชดใช้ให้เขากับใครอีกคน ที่เธอทำเรื่องเลวทรามใส่จนความรักของพังทลายลง! ขึ้นอยู่กับเธอแล้วว่าจะเลือกอย่างไหน! ทวงรัก บัญชามาร "พี่ดีใจนะ ที่พรีมรู้จุดยืนของตัวเอง" เธอต้องรู้สิ ในเมื่อเป็นเขานั่นแหละ ที่แสดงให้เห็นชัดขึ้นทุกวัน ว่าสำหรับเขาแล้ว เธอก็เป็นได่พียงเครื่องระบายความต้องการทางเพศเท่านั้น ไม่ใช่คนสำคัญในชีวิต ที่เขาอยากจะให้เป็นคนสุดท้ายอีกแล้ว "พรีมแค่อยากเห็นพี่ครามมีความสุขค่ะ" เธอขอแค่นี้เท่านั้น แค่เขามีความสุขกับเส้นทางที่เลือก เธอก็พอใจแล้ว "ถ้าต้องการแบบนั้นจริงก็ไปกับพี่สิ เผื่อเวลาพี่เบื่อหรือเหนื่อยกับการจัดเตรียมงาน พรีมจะได้ ช่วย ทำให้พี่ผ่อนคลายไง!" เมื่อเขาออกคำสั่งกันโดยตรงออกมาแบบนั้นแล้ว คนที่ไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะต่อรองสิ่งใดได้เลยอย่างเธอจะทำอะไรได้อีก นอกจากยอมตกลงกลับไปเงียบๆ ก่อนที่จะถูกเขาช้อนอุ้มจนตัวลอยเมื่อคนตรงหน้าเริ่มรู้สึกอยากทวงของรางวัล ที่เขาช่วยยื้อชีวิตน้องชายเธอ ให้อยู่รอดจนถึงทุกวันนี้
หวงรัก จอมบัญชา บทนำ
เกิดกลายเป็นความอึดอัดขึ้นทันทีที่ภาพของใครบางคนปรากฏตัวขึ้นที่โต๊ะอาหารในช่วงสายของวัน ทั้งๆ ที่ความจริงแล้ว สถานที่ที่เขาควรอยู่ในตอนนี้นั้น คือโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งสถานที่ที่ใครบางคนเพิ่งจะให้กำเนิดทายาทของตระกูล ‘สิรินมันตรา’ ตระกูลเก่าแก่ที่ทำธุรกิจโรงแรมห้าดาวหลายแห่งทั่วประเทศ และนั่นยังไม่รวมไปถึงอสังหาริมทรัพย์อีกมากมายที่ตระกูลครอบครองเป็นเจ้าของอยู่ ทว่าข่าวการให้กำเนิดทายาทของหนึ่งในหลานชายของท่าน ‘สันติ’ หัวเรือใหญ่ของบ้านนั้นกลับเงียบเชียบ ราวกับว่ามีใครบางคนจงใจกลบฝังความจริงในเรื่องนี้ ให้มิดชิด ไม่ให้ข่าวแพร่สะบัดออกไปไกลเกินกว่าที่เป็นอยู่ก็ไม่ปาน!
และใครบางคนที่ว่า ก็คงไม่พ้นไอ้หลานชายคนโตตรงหน้า
“จนป่านนี้แล้วทำไมแกยังอยู่ที่นี่อีก เมียคลอดลูกทั้งคนไม่คิดจะไปดูดำดูดีบ้างเลยรึไง!” สันติ ประมุขใหญ่สุดของบ้านเป็นคนแรกที่ตวาดถามขึ้น ยามเมื่อเห็นภาพของไอ้หลานชายตัวดีที่กระทั่งตอนนี้ก็ยังนั่งซดข้าวต้มสบายใจเฉิบ ทั้งๆ ที่ค่ำคืนที่ผ่านมาแม่ของลูกมันเจ็บท้องคลอด จนเกือบๆ จะเอาชีวิตไม่รอด นับว่าโชคดีแค่ไหนแล้วที่คนสนิทของมันกับหลานชายคนรองขับรถไปดูอีกฝ่ายที่เรือนหอ ไม่อย่างนั้นล่ะก็ทั้งแม่และเด็กอาจไม่รอด แต่แทนที่จะสำนึกถึงความผิดของตน มันกลับมานั่งหน้าระรื่นกวนประสาทกันไม่เลิก ทำราวกับว่าเรื่องของทั้งสองคนที่ท่านเพิ่งจะกล่าวถึงไปนั้นไม่ใช่คนสำคัญในชีวิตที่ต้องไปใส่ใจ!
“ฉันกำลังถามแกอยู่นะ!”
“ผมอิ่มแล้วครับ วันนี้มีประชุมทั้งวัน ขอตัว…” กลับกลายเป็น คชา ที่เอ่ยขึ้นตัดบท ก่อนจะลุกขึ้นเดินหนีออกมาจากบ้านท่ามกลางเสียงด่าทอของผู้เป็นปู่ ที่กระทั้งตอนนี้เสียงของท่านก็ยังดังไล่ตามหลังมาติดๆ ซึ่งมันไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้านแต่อย่างใด สำหรับคำด่าทอที่อีกฝ่ายนั้นมอบให้กันมาตลอดทาง
ยิ่งหากเป็นเรื่องของ ‘ผู้หญิงคนนั้น’ ด้วยแล้ว ยิ่งไม่มีความจำเป็นใดๆ เลยที่เขาจะต้องสละเวลาไปให้ค่า หรือความสำคัญ!
คลอดลูกแล้วยังไง
ใช่ลูกที่เขาตั้งใจจะมีแต่แรกเสียเมื่อไหร่!
“ไปไหนดีครับนาย” ดนุเอ่ยถามขึ้นทันทีที่ร่างสูงใหญ่ของผู้เป็นนายนั่งประจำที่ หากเป็นปกติทุกเช้าเขาคงไม่ถาม แต่เพราะวันนี้มีบางสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมเล็กน้อย จึงได้ตัดสินใจถามขึ้น เผื่อว่าไม่แน่บางทีเจ้านายนั้นอาจเปลี่ยนใจ สั่งให้เปลี่ยนเส้นทางไปยังโรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมเยียนใครบางคน
“บริษัท…” ทว่าคำตอบที่ได้รับกลับมานั้นมันกลับมั่นคงเสียยิ่งกว่าหินผาเสียอีก ทุกถ้อยคำของอีกฝ่ายนั้นไม่มีความลังเลๆ หลงให้ได้สัมผัสเลยแม้แต่นิดเดียว และนั่นทำให้เขาเผลอทำพลาดครั้งใหญ่ ด้วยการสอดมือเข้าไปยุ่งเรื่องของเจ้านาย
“เอ่อ…นายจะไม่แวะไปเยี่ยมคุณหนูสักหน่อยเหรอครับ” คนถูกถามไม่ได้ตอบอะไรกลับมาเลย นอกเสียจากความเงียบงัน
และนั่นเองที่มันทำให้คนสนิทถึงกับสะดุ้งอย่างตกใจ เมื่อรู้ตัวว่าเมื่อครู่ที่ผ่านมานั้น เขาได้เผลอทำในสิ่งที่ผู้เป็นนายไม่ชอบนั่นคือการ ‘ล้ำเส้น!’ โดยไม่รู้ตัว และเมื่อรู้แล้วจึงไม่กล้าที่จะเอ่ยปากพูดอะไรต่อหันกลับไปตั้งหน้าตั้งตาทำหน้าที่ของตัวเองต่อ
ส่วนเรื่องอื่นจากนี้นั้น…ก็คงสุดแล้วแต่ใจของเจ้านายเลย!
พรรณรีรับรู้มาโดยตลอดว่า ‘สามี’ ของเธอนั้นเป็นคนใจร้ายค่อนไปถึงขั้นอำมหิต แต่เธอก็ไม่คิดว่าเขาจะใจร้ายถึงขั้นตัดสายเธอที่โทรไปขอความช่วยเหลือทิ้งอย่างไม่ใยดี ไหนจะเรื่องที่จนป่านนี้แล้ว เขาก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะแวะมาทักทาย ‘ลูก’ ลูกที่แม้จะไม่ได้เกิดมาจากความรัก แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังหวังให้เขาเมตตาแกบ้าง อย่างน้อยๆ เด็กคนนี้ก็เกิดจากเขา เป็นลูกของเขา!
แต่จะให้โทษอีกฝ่ายไปทุกเรื่องก็คงไม่ได้ เพราะความจริงแล้ว เป็นเธอเองที่ตัดสินใจเก็บเด็กคนนี้ไว้ตั้งแต่แรก และก็เป็นเธออีกเช่นเคย ที่ทำให้ชีวิตคู่ของเขากับใครอีกคนต้องพังทลายลง
แรกเริ่มเดิมที ชีวิตเธอกับคชาก็แทบไม่ได้ต่างอะไรกับเส้นขนานระหว่างอยู่แล้ว จนกระทั่งน้าสาวของเธอพาเธอไปรู้จักเขา
‘นี่นารีค่ะคุณคี หลานสาวของใจเอง รีบไหว้เจ้านายของน้าเร็วเข้า!’ เธอยังคงจำได้ดีถึงวันแรกที่เขาแวะมาที่บ้านเช่าหลังเล็กของเธอกับน้า เพื่อเอาเอกสารสำคัญบางอย่างก่อนบินไปประชุมที่โตเกียว ความหล่อเหลาของเขาทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
แต่ถึงกระนั้นก็ได้แต่บอกกับตัวเองว่าเขาและตัวเองนั้นช่างต่างกันเหลือเกิน ไม่มีทางที่คนอย่างเขาจะลดตัวมายุ่งกับเธอ
กระทั่งเมื่อน้าสาวของเธอล้มป่วย ก่อนจะตรวจพบว่าตัวเองเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้ายนั่นเองทุกสิ่งถึงได้เปลี่ยนไป
เจ้านายของน้ายินดีช่วยดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้ แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่ใช่คนใจดีถึงขั้นที่จะยอมช่วยอะไรใครฟรีๆ
สำหรับคนอย่างคชา หากต้องเสียเงินมากมายขนาดนั้นก็ต้องมีสิ่งที่สมน้ำสมเนื้อกันมาแลก และบังเอิญว่าเขา…ดันมองเห็นสิ่งที่ว่าในตัวของหลานสาวเลขา บางสิ่งที่อยากจะได้มาครอบครองทันทีที่เผลอไปสบเข้ากับดวงตากลมโตที่อัดแน่นไปด้วยความไร้เดียงสาของอีกฝ่ายเข้า ความไร้เดียงสาที่มันเผลอปลุกเอาสัญชาตญาณดิบในตัวเขาให้ลุกโชนขึ้น!

