องค์ ๔
“โอเค เข้าใจแล้ว...แค่นี้ใช่ไหม แล้วคุณทำงานที่ผมสั่งเสร็จรึยัง”
เฮ้อ!
เหรียญชัยถอนหายใจแรง ๆ เมื่อมองเห็นสาวเจ้าที่เชยแสนเชย มองแล้วก็เบื่อ แบบนี้ไงเขาถึงเบื่อ เลขาฯ สวย ๆ งาม ๆ ก็ไม่ทนงาน ทำงานไม่เก่ง พอได้คนทำงานเก่ง รู้ใจ ก็ดันไม่เจริญหูเจริญตา
“เรียบร้อยแล้วค่ะ ดิฉันติดต่อนัดหมายกับทาง มิสเตอร์หว่องแล้ว และทางนั้นก็คอนเฟิร์มเรียบร้อยแล้วค่ะ อาทิตย์หน้าเราจะเดินทางไปฝรั่งเศส ดิฉันจองตั๋วให้คุณเหรียญชัยเรียบร้อยแล้วค่ะ” หล่อนรายงานทุกอย่างที่เขามอบหมาย และทำทุกอย่างอย่างละเอียด ไม่มีตกหล่นแม้แต่น้อย
เพราะแบบนี้ เนตรนภาถึงทำงานกับเขาได้นานกว่าใคร หล่อนเป็นคนเก่ง รู้ทุกงาน และทำงานได้รวดเร็วทันใจ เหมาะสมกับการเป็นเลขาฯ ของเขาที่สุด
“ดีมาก เธอทำงานได้ดีมาก แล้วพรุ่งนี้นัดคุณวิชิตให้ฉันด้วยนะ ฉันจะเข้าไปคุยเรื่องประกาศรับสมัครพนักงานใหม่”
“ค่ะ” หล่อนตอบพร้อมพยักหน้ารับคำ
เมื่อสั่งงานเลขาฯ หน้าห้องเสร็จ ก็เปิดประตูห้องเข้าไปเคลียร์เอกสารในห้องทำงานของตน พร้อมดูการเคลื่อนไหวทุกอย่างภายในสิงห์การค้าไปด้วย ไม่ว่าซอกมุมไหน หลืบไหน ก็มักมีกล้องวงจรปิดติดอยู่เสมอ
ร่างกายเหนื่อยกับงานมาทั้งวัน ร่างสูงใหญ่นอนทอดกายในอ่างอาบน้ำบนคอนโดฯ หรูของตน มีบ้านแต่ไม่ค่อยกลับไปพัก เพราะไม่อยากให้ความเป็นส่วนตัวของตัวเองลดลง
พ่อกับแม่ของเขานั้นจุ้นจ้านวุ่นวายนัก จนต้องมาอาศัยอยู่คอนโดฯ ใกล้กับที่ทำงาน และที่สำคัญ ที่นี่ยังสะดวกสบายมากกว่าอีกด้วย อยากทำอะไร เขาก็ทำได้ตามใจชอบ ไม่ต้องเกรงใจ และไม่ต้องกลัวว่าใครจะเห็นเข้า
เหมือนอย่างในตอนนี้ สองแขนแข็งแรงพาดขอบอ่างอาบน้ำ เรียวขาใหญ่ที่จมหายไปในฟองสบู่ เหยียดแยกออกจากกันกว้าง มือหนึ่งข้างมีแก้วไวน์ราคาแพงถือไว้
“อือ! ดีเหลือเกิน ชูว์!” จิบไวน์ในแก้วพร้อมคำรามพร่าไปด้วย เพราะความเสียวซ่าน เมื่อเห็นร่างน้อยที่มุดหายไปในฟองสบู่โผล่หัวขึ้นมา เขาจึงเอ่ยปากชักชวน
“ดื่มไวน์ไหม อิงกี้”
เหรียญชัยยอมรับว่าตนหลงโคโยตี้สาวคนนี้ ปกติไม่เคยใช้ผู้หญิงซ้ำ แต่กับวิภาดีเขาไม่มีเบื่อ หล่อนถึงใจและเป็นงาน ตอบสนองได้ทุกความต้องการของเขาจนต้องเรียกใช้บ่อยๆเหมือนอย่างตอนนี้ที่หล่อนกำลังบำเรอเขา ด้วยร่างอวบอิ่มและปากหวาน ๆ ของหล่อน
“ดื่มค่ะ แต่อยากดื่มปากต่อปากมากกว่า”
หล่อนยิ้มด้วยมารยาสาว แล้วเคลื่อนกายขึ้นมาประกบเรียวปากอุ่นร้อนของตนกับปากหนา แล้วสอดแทรกเรียวลิ้นน้อยของตนเข้าไปในโพรงปากชายหนุ่ม ควานหารสชาติของไวน์
“อ๊ะ! อือ!” เสียงครางอู้อี้ในลำคอของทั้งสอง สองเรียวลิ้นกอดเกี่ยวกันอย่างชำนาญ
“อ่า! ฉันต้องการให้เธอดูแลฉันมากกว่านี้” บอกอย่างรู้ ๆ กัน สองเรียวขายกขึ้นพาดขอบอ่าง แล้วกดหัวของคนตัวเล็กให้จมหายไปในฟองสบู่
“อ่า! นั่นแหละอิงกี้ ชูว์! เสียวเหลือเกิน อ๊ะ! อ่า! ลงลิ้นอีก ซี้ด...โอว์! มันเหลือเกิน อ๊ะ! อ่า!” กดหัวคนตัวเล็กให้ถูไถไปมากลางหว่างขาของตน และสั่งให้เจ้าหล่อนใช้ลิ้นน้อยกวาดไล้โลมความเสียวซ่านให้ตน เอวสอบแอ่นเด้งยกขึ้นเบียดไปกับแรงสัมผัสของเจ้าหล่อน
“โอว์! ดีเหลือเกิน อ่า! ชูว์! แบบนั้นแหละอิงกี้ ซี้ด...”
