บทย่อ
“เธอยังไม่เคย? ทำไมโง่แบบนี้ ทำไมไม่บอกฉันเนตร!” ตวาดเสียงกร้าวกัดฟันแน่นด้วยความโกรธตัวเอง แต่ถ้าหล่อนบอกทำอย่างกับเขาจะหยุดอย่างนั้นแหละ ไม่มีทางเสียหรอก ของดีแบบนี้ปล่อยไปก็หม_แล้ว ตอนนี้เขาเองก็เจ็บไม่แพ้เธอหรอก ก็ในเมื่อภายในหล่อนกำลังตอดรัดเขาจนต้องกระตุกเกร็งร่างด้วยความอดทนอดกลั้น “อึก! ฉันเจ็บ! ได้โปรด...ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะนะคุณเหรียญชัย อึก! อะ! ฮือ!” หล่อนวอนขอความเห็นใจ ส่ายหน้าที่อาบไปด้วยน้ำตาไปมาด้วยความทรมาน ตอนนี้ร่างกายเหมือนถูกฉีกทึ้งออกเป็นสองชิ้น แล้วมีมีดนับพันเล่มทิ่มแทงเข้ามากลางลำตัวก็มิปาน “อย่าโง่หน่อยเลยเนตร! ใครจะปล่อยเธอไป เธอขาวสะอาดแบบนี้ เหมาะกับของสำส่อนแบบฉันมาก อ่า!” ยังคงไม่มีสำนึกดีจะห่วงใยคนตัวเล็ก จิตใจด้านชาของเหรียญชัยช่างแข็งกร้าวเหลือเกิน “สะใจฉันนัก ฮึฮึ!” หัวเราะเย้ยหยัน พลางขยับถอนแก่นกายร้อนของตัวเองออกมา แล้วถอดถุงที่ครอบแก่นกายตัวเองทิ้ง เมื่อเจ้าหล่อนสะอาดปลอดโรค เขาก็อยากสัมผัสเนื้อแท้ความหวานฉ่ำของหล่อน สวรรค์(กาม) (ลำดับที่ 1 ในซีรี่ส์ตระกูล 3 ห.) ---------------------- เหว(กาม) (ลำดับที่ 2 ในซีรี่ส์ตระกูล 3 ห.) เผียะ! “อย่ามาตบหน้าฉัน หล่อนมันก็แค่ของเล่น” พร้อมผลักร่างเล็กให้ล้มลงกับพื้น เดินมาเหยียบมือเล็กข้างที่ตบหน้าตนพร้อมบดบี้เท้าหนัก ๆ กับมือข้างนั้น "โอ๊ย! หนูเจ็บ...” หล่อนบอกเขาพลางพยายามดึงมือข้างที่ถูกบดเหยียบออก แต่ก็ไม่ได้ผล “จำไว้ อย่าคิดมาตบหน้าฉัน ถ้ายังอยากมีมือ อยากครบสามสิบสองก็อย่าคิดทำร้ายฉัน เข้าใจไหม” โน้มตัวมาหาคนตัวเล็กที่นั่งอยู่กับพื้นห้องน้ำ พร้อมกับเอามือใหญ่เชยคางมนให้แหงนเงยขึ้นแล้วเช็ดคราบเลือดที่เกิดจากการตบของตัวเองมาไล้ปลายลิ้นสาก เลียชิมรสของมัน “หวานทั้งเลือดเลยนะหนู” "โอ๊ย!" ต้องหงายหลังนอนล้มไปกับพื้น เมื่อเขาผลักหัวของหล่อนด้วยแรงมหาศาล “สำออย! ออกไปรอฉันข้างนอก ฉันอาบน้ำเสร็จจะจัดการเธออีกครั้ง” ยกเท้าที่เหยียบมือเล็กขึ้น แล้วเดินไปใต้ฝักบัวแล้วเปิดน้ำเย็น ๆ ให้ไหลอาบร่างตน โดยไม่สนใจพวงมาลาที่จ้องมาทางตนด้วยความเคียดแค้นแม้แต้น้อย “เกะกะลูกตา ไสหัวไปได้แล้ว อย่าลืมสิว่ายายตาบอดของเธออยู่ในกำมือฉัน จะตายตอนไหนก็ได้เพราะมันขึ้นอยู่กับคำสั่งฉัน และชีวิตของเธอก็ด้วย” บอกผ่านสายน้ำออกมาด้วยความหงุดหงิด ทำไมหล่อนต้องทำให้เขาโกรธด้วย ทำไมเด็กน้อยถึงได้น่ารำคาญแบบนี้กัน ---------------------- นรก(กาม) (ลำดับที่ 3 ในซีรี่ส์ตระกูล 3 ห.) “คุณมันบ้า! ไปเลยนะ ไปให้พ้นหน้าฉัน ฉันเกลียดคุณ!” เหรียญทองสะฮึกกับคำว่า ‘เกลียด’ ของแม่ยอดดวงใจของตน ทำไมหล่อนมองไม่เห็นค่าความรักของเขาบ้าง ที่เขาทำลงไปทุกอย่างเพราะรักถึงได้ทำแบบนั้น เขารู้ว่ามันผิดแต่ก็ทำลงไปแล้ว แถมยังทำหลายครั้งเสียด้วยสิ ไม่แปลกที่เธอจะเกลียดเขา “เกลียด? เกลียดพี่นักใช่ไหม” เหรียญทองกำมือแน่นลุกขึ้นยืน พร้อมกระชากร่างเล็กเข้ามาปะทะอกตนด้วยความกรุ่นโกรธ "ว้าย!" “พี่ทำดีเท่าไรเธอก็ไม่เห็นค่า พี่พยายามเอาใจ แต่เธอกลับมองว่ามันน่ารังเกียจ ดี! งั้นลองอุ้มท้องลูกพี่หน่อยเป็นไง” ว่าแล้วก็ช้อนอุ้มร่างเล็กขึ้นพาดไหล่กว้างทันที "กรี๊ดดดด ปล่อยนะ ปล่อยนะคนเลว คนชั่ว!" ตุ๊บ! ตุ๊บ! ตุ๊บ! ทั้งมือทั้งเท้าดีดดิ้นทุบตีชายหนุ่ม เผียะ! มือใหญ่ฟาดก้นเล็กแรง ๆ อย่างสั่งสอน พลางกัดฟันแน่นด้วยความเดือดดาล คนเราก้มหัวให้คนที่รักแค่ครั้งเดียวพอ เขาทำถึงขนาดนี้หล่อนยังไม่เห็นค่า งั้นก็อย่าหวังจะได้รับความอ่อนโยนเลย หลังจากนี้เขาจะสนใจแต่ตัวเองเท่านั้น เท้าใหญ่เดินก้าวยาว ๆ ไปยังรถที่จอดทิ้งไว้ไม่ไกลจากนี้เท่าไรนัก...
องค์ ๑
คงไม่มีใครคาดคิดว่า...ในโลกนี้จะมีคนชื่อ “หอก,เหว,ห่า” แต่มันก็เป็นไปแล้ว เพราะพวกเขาคือหอก เหว ห่า แห่งตระกูลใหญ่สิงห์การค้า เป็นสามหนุ่มที่ขึ้นชื่อเรื่องความแข็งแกร่ง ไม่ว่าจะด้านธุรกิจ ด้านสนามรบยามค่ำคืน พวกเขาก็มักเป็นผู้นำในด้านนี้เสมอ
ใครจะคิดว่าเด็กหนุ่มในวันนั้นจะเติบโตมาพร้อมความหล่อร้ายลึก จะว่าไปหล่อมากเลยต่างหาก น้องเล็กของตระกูล สิงห์การค้า อย่าง นายเหรียญชัย สิงห์การค้า หรือห่า วัย 34 ปี ชายหนุ่มควบคุมธุรกิจเดินเรือในเครือของครอบครัวตั้งแต่อายุ 28 เข้ามารับช่วงกิจการต่อจากพ่อผู้ให้กำเนิด
เหรียญชัยเป็นลูกชายคนเล็ก มีพี่น้องร่วมท้องแม่พ่อเดียวกันอยู่สองคน ซึ่งก็คือ เหรียญเงินพี่ชายคนโต (เหว) และเหรียญทองพี่ชายคนรอง (หอก) พี่ชายทั้งสองดูแลกิจการในเครือของสิงห์การค้าเช่นกัน
ตระกูลสิงห์การค้าเป็นตระกูลใหญ่ร่ำรวยที่สุดในจังหวัดภูเก็ต โดยมีสามพี่น้องช่วยกันบริหารจัดการดูแล ลูกชายคนโตเลี้ยงหอยมุกที่จังหวัดกระบี่ ส่วนลูกชายคนรองบริหารอสังหาริมทรัพย์ของครอบครัวอยู่ที่กรุงเทพฯ
ร่างสูงใหญ่ประมาณ 6 ฟุต นั่งมองจอคอมพิวเตอร์ที่เห็นผู้คนเดินเข้าออกในบริษัทของตน สายตาคมกล้าดุจพญาอินทรีจ้องมองแบบไม่วางตา
ทุกอย่างใน อาณาจักรสิงห์การค้า ไม่อาจรอดพ้นสายตาของชายหนุ่มไปได้ แต่ตอนนี้ทุกอย่างจะถูกลืม เมื่อความร้อนเสียวอยู่ใต้โต๊ะของเขาในตอนนี้
“อ่า! คุณจะไม่ให้อิงกี้ช่วยจริง ๆ เหรอคะ?”
ร่างเล็กของโคโยตี้สาวที่ซุกตัวอยู่ใต้โต๊ะ จับเรียวขาแข็งแรงของชายหนุ่มแยกออก สองมือลูบไล้เคล้าคลึงกลางกายของบุรุษ ปากน้อยเผยอรอรับจูบร้อนจากบุรุษแข็งแรง
“อือ! อย่าทำให้ฉันต้องอดอยาก เธอก็รู้ว่าฉันชอบแบบไหนอิงกี้ อ๊ะ! อู้ว!”
สั่งเสียงพร่า พร้อมรูดซิปกางเกงของตัวเองออก มือล้วงเอาความอวบอูมแข็งชัน ของตัวเองออกมาตบปากอิ่มที่เผยอรอท่า
“อ๊ะ! คุณห่าของอิงกี้ อืม!”
หล่อนไม่รอท่าให้เหรียญชัยต้องขอนาน ปากน้อยอ้าดูดกลืนแก่นกายร้อน ลิ้นน้อยไล้เลีย มือเล็กจับโคนฐานลูบไล้คลึง
“อ่า! ดูดมันให้แรงกว่านี้หน่อย อ๊ะ! นั่นแหละ เอิ่ม! เสียว อ่า! อิงกี้ ซี้ด...”
คำรามพร่า แอ่นเอวสอบยกขึ้นจากเก้าอี้ สองมือเลื่อนมาขยุ้มท้ายทอยของหล่อน ให้ซุกซบดูดกลืนท่อนเอ็นร้อนของตน
“อ่า! แน่น! คุณห่าใหญ่จัง อิงกี้ชอบ อ๊ะ! อือ! อิงกี้ อยากทำมากกว่าใช้ปากค่ะ อืม!”
“จะช้าทำไม ทำเลยสิ”
เหรียญชัย ยิ้มหยันพร้อมเปิดลิ้นชักเอาซองเล็ก ๆ ยื่นให้หล่อน
วิภาดีรีบรับมาฉีก แล้วนำสิ่งที่อยู่ข้างในมาสวมใส่เอ็นร้อนของบุรุษ พอใส่ให้เขาเสร็จ หล่อนก็ลุกขึ้นยืนแล้วถกกระโปรงเดรสของตัวเองขึ้นมากองไว้บนเอว แหวกจีสตริงของตนออก จับแก่นกายแข็งร้อนสอดแทรกเข้าหากุหลาบงามของตน
“เอิ่ม! คุณห่า อ่า! ทั้งใหญ่ ทั้งแน่นเหลือเกินค่ะ ซี้ด” ครางซ่าน สองเรียวขายกขึ้นเกี่ยวเอวสอบ พร้อมกับเก้าอี้ตัวใหญ่
“อ่า! ดีมากอิงกี้ ขย่มมันเลย อูว์! นั่นแหละ สะ เสียว...”
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
วิภาดีหยุดการโยกเย้าแล้วหันมองประตูกว้าง แต่ก็ต้องทำต่อ เมื่อถูกเอวสอบกระแทกขึ้นกระตุ้น
“อ๊ะ! อุ๊ย! คุณห่า อ่า...ไม่เอาสิคะ! มีคนเคาะประตูห้องทำงานค่ะ อ๊ะ! อ่า!” หล่อนโยกแอ่น กอดรัดลำคอใหญ่ไว้มั่น ยิ้มร่าไม่กลัวว่าใครจะเข้ามาเห็น ตนกับชายหนุ่มในตอนนี้
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูห้องทำงานดังขึ้นอีกครั้ง แล้วครั้งนี้เสียงทรงอำนาจปนเสน่ห์อันเซ็กซี่แหบพร่าเปล่งสั่งให้คนที่อยู่ข้างนอกเข้ามาได้ จะเป็นใครไปได้ถ้าไม่ใช่ยัยแว่น เลขาฯ หน้าห้องของเขานั่นเอง
“เข้ามาได้ อู้ว! โยกต่ออิงกี้ อ่า!” ชอบนัก! ชอบมาขัดขวางเวลาความสุขของเขาดีนัก!
“ตะ แต่...กำลังมีคนเข้ามานะคะ อ๊ะ! อู้ว!”
“ช่างสิ! เราไม่ได้ถอดเสื้อผ้าสักหน่อย ขย่มมันต่อ อ๊ะ! แรง ๆ ด้วย อู้ว! นั่นแหละ...”