ตอนที่ 11 เอาแต่ใจ (ฉากเรท)
Episode [11] เอาแต่ใจ NC
"คิดไปเอง" เรนนี่ตอบกลับ มือเล็กพยายามผลักใบหน้าคมคายออก ส่งผลให้เอเธนส์หายใจฟึดฟัดด้วยความหงุดหงิด
"ปากดี"
"..." มีเพียงความเงียบที่ถูกตอบกลับไป พร้อมกับเบือนใบหน้าไปทางอื่น
"เกลียดหน้าฉันมากงั้นสิ..ดีจะได้มาส่งขึ้นเตียงทุกวัน" มุมปากกระตุกยิ้มเย้ยหยัน เอเธนส์ออกแรงจิกนิ้วลงบนแผ่นหลังเนียนนุ่มสุดแรง
"อ๊ะ.." ร่างกายกระตุกเมื่อรับรู้ถึงความแหลมคมจิกลงมาบนแผ่นหลังอีกครั้ง ใบหน้าหวานเจือความเศร้าหันกลับไปมองเอเธนส์ด้วยความไม่พอใจ
"ฉันถามว่าเกลียดขี้หน้าฉันมากรึไง?"
"ก็รู้ดีแก่ใจ.." นํ้าเสียงแผ่วเบาพูดออกไปโดยไม่รู้ตัวร่างกายเริ่มสั่นระริก สีหน้าแสดงออกว่าหวาดกลัว เมื่อเห็นเอเธนส์คบกรามแน่นหมดความอดทน..
"อึก.." เรนนี่ส่ายหน้าด้วยความเจ็บปวด เมื่อถูกเล็บแหลมคมขูดลากยาวลงมาตามแผ่นหลัง หางตาเริ่มมีหยาดนํ้าตาสีใสไหลรดลงมาตามพวงแก้ม..
เอเธนส์กระตุกยิ้มด้วยความพอใจเมื่อเห็นคนบนตักแสดงออกว่าเจ็บปวดเจียนจะขาดใจ นิ้วแข็งกระด้างแหวกสองกรีบเยิ้มให้เปิดกว้าง
ปึก! เอวสอบออกแรงกระแทกแก่นกายจนสุดโคน มืออีกข้างกดบั้นท้ายงามงอนบดขยี้ลงมา สร้างความปวดร้าวในกายสาว เรนนี่จิกมือลงบ่าไหล่กว้างอย่างปวดร้าว พยายามดันร่างตัวเองออกให้พ้นจากความอวบใหญ่..
"เกลียดฉัน..แต่อยู่กับมันแล้วยิ้มระริกระรี้เธอกำลังจะบอกว่าชอบมันสินะ"
"..." เรนนี่ส่ายหน้าปฏิเสธ
"ถ้าไม่ได้ชอบมัน..อย่าให้ฉันเห็นเธออยู่กับมันอีกหรือผู้ชายหน้าไหนก็ตาม.."
"...ส่วนวันนี้..ก็รับบทลงโทษกับความร่านของเธอไป"
"อะ..เอาออกไปก่อนได้มั้ย..เจ็บ" ดวงตากลมโตคลอเบ้าไปด้วยม่านนํ้าตา เมื่อความอวบใหญ่ขยายตัวอัดแน่นเต็มช่องท้องขึ้นมาเรื่อยๆ ดันโพรงนุ่มขึ้นมาไม่หยุด..
"กระแทกลงมาจนกว่าฉันจะสั่งให้หยุด" นํ้าเสียงเยือกเย็นออกคำสั่งอย่างเอาแต่ใจ
"..." ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น เรนนี่ค่อยๆ กดสะโพกขึ้นลงตามจังหวะช้าๆ เมื่อถูกบังคับด้วยการขีดข้วนตามแผ่นหลังสร้างความเจ็บแสบไม่หยุด..
เพี๊ยะ!
"เร็วกว่านี้.."
"ฮึก.." เอเธนส์ฟาดฝ่ามือลงแผ่นหลังขาวเนียนสุดแรง ส่งผลให้เกิดรอยฝ่ามือใหญ่ผุดขึ้นเป็นสีแดงระเรื่อ นํ้าตาหยดนับไม่ถ้วนหยดแหมะลงบนระหว่างจุดเชื่อม..
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เรนนี่ออกเเรงขยับเอวกระแทกกระทั้นแก่นกายแข็งทื่ออย่างเอาเป็นเอาตาย หัวสั่นหัวคลอนไม่หยุด จากความจุกแปรเปลี่ยนเป็นเสียวซ่านเมื่อจังหวะยกเอวขึ้นแล้วกดลงหัวหยักครูดผ่านจุดเสียวพอดิบพอดี
"ดี.." เอเธนส์ยกยิ้มด้วยความพอใจ เมื่อคนบนร่างปรนเปรอความผิดของตัวเองใส่ร่างเขาได้เสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยพบกับผู้หญิงคนไหน..
"อื้อ..." หน้าอกอวบใหญ่สั่นกระเพือมสู่สายตาเกรี้ยวกราด ในนาทีต่อมายอดอกเม็ดโตก็ถูกครอบงำด้วยริมฝีปากอุ่นร้อน ลิ้นหนาเขี่ยเล่นอย่างชอบใจ ไม่นานก็ถอนริมฝีปากออก ดูดเม้มตามเต้าอวบจนเกิดรอยฟกชํ้าทั่วสองเต้า..
พั้บ! พั้บ! พั้บ! พั้บ!
"อ๊าาา..."
"ถ้าฉันไม่สั่งเธอก็ห้ามหยุด.." เอเธนส์ยกหน้าขึ้นจากเต้าอวบ ออกคำสั่งดักทางเรนนี่ที่กำลังขมิบแก่นกายใหญ่รัวๆ ..
"มะ...ไม่ไหวแล้ว..พะ...พอก่อนได้มั้ย" ความหนึบหนับที่ดูดกลืนกินกันไม่ลง ส่งผลให้เอเธนส์กระแทกเอวสวนขึ้นสร้างความจุกเสียดให้ร่องสวาทปวดร้าวแทบจะขาดออกจากกันเป็นเสี่ยงๆ ..
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เมื่อถูกขัดใจ เอเธนส์จึงออกแรงฟาดเข้าที่แผ่นหลังของเธอเช่นเดิม เรนนี่กระเด้งตัวสะดุ้งเมื่อถูกฟาดอีกรอบ เปลือกตาคู่สวยปิดลงขนตาแพงอนเปียกชุ่ม
"อย่าพูดคำนี้ให้ฉันได้ยิน"
"ฮึก.." ใบหน้าจิ้มลิ้มบิดเบี้ยวด้วยความจุกเสียว ปะปนความแสบซ่านตามแผ่นหลัง เอวขอดทำหน้าที่ขย่ม ร่องสวาทเริ่มจะรับไม่ไหว เมื่อต้องออกแรงกระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆ
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! กลิ่นคาวคละคลุ้งของเลือดบริสุทธิ์ที่เริ่มเอ่อล้นเจือนํ้ากามลอยคละคลุ้งอบอวลไปทั่วห้อง เสียงหัวเตียงชนกับผนังห้องดังขึ้นเป็นระลอก
"ลืมตา...แล้วมองหน้าฉันเรนนี่" มือหนาขยํ้าเรือนผมเงางามกดหน้าลงมาใกล้ๆ ตัวเอง แววตาเร่าร้อนดุจเปลวเพลิง จ้องมองใบหน้าหวานอย่างเอาแต่ใจ..
"..." เรนนี่ไม่เอ่ยตอบใดๆ เพียงแต่เปิดเปลือกตาขึ้นนมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาผ่านม่านนํ้าตา
"จูบฉัน.." สิ้นคำสั่ง ริมฝีปากอวบอิ่มสั่นระริกขึ้นมาอย่างไร้เหตุผล หัวใจเต้นระสํ่าระส่ายไม่เป็นจังหวะ
"มะ...ไม่จูบได้มั้ย" เรนนี่หลบสายตา บนใบหน้าปรากฏความยุ่งยากใจอย่างเห็นได้ชัด..
"..ฉันสั่ง"
"..."
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เอเธนส์ฟาดฝ่ามือลงบนบั้นท้ายทั้งสองฝั่ง ส่งผลให้เรนนี่ต้องขยับสะโพกด้วยความตกใจกลับกลายเป็นว่า จุดเชื่อมแฉะนํ้าดูดกลืนกันลึกขึ้นกว่าเดิม..
ปึก! ปึก! ปึก!
"อ๊ะ.."
"หรือจะจูบท่อนเอ็นฉันแทน?"
"ไม่เอา..หนูแค่อยากเก็บจูบแรก.."
"...หะ...ให้สามีในอนาคตแค่นั้นเอง" เรนนี่พยายามอธิบายออกไปเสียงสั่นเครือ เมื่อร่างกายยังคงออกแรงขย่มแก่นกายที่แข็งทื่อเสียดสีแอ่งเนื้อนุ่มที่อัดแน่นไปด้วยของเหลวจำนวนมากไม่หยุดซักวินาที..
"ก็ลองดู..ถ้าคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปมีผัวใหม่"
ปึก! คำพูดของเรนนี่กระตุกต่อมโมโหให้เอเธนส์ได้เป็นอย่างดี ร่างกายกำยำตวัดร่างเล็กลงจากตักจับเธอนอนหันหลัง ขยับเอวสอดใส่เข้าลึกกว่าเดิม เมื่อร่องแคบขยายกว้างขึ้น ท่อนแขนกอดรัดหน้าท้องแบนราบขยับร่างเข้ามาแนบชิดกัน..
เรนนี่ส่ายหัวทั้งนํ้าตาเมื่อแผ่นหลังกดทับกับแผงอกกว้างโดนแผลที่เอเธนส์เป็นคนสร้างไว้ มือเล็กจิกผ้าปูที่นอนแน่นยับเยินไม่มีชิ้นดี เอเธนส์สอดแขนรองใต้ลำคอระหง เอี้ยวตัวขึ้นจับใบหน้าที่ประเปื้อนไปด้วยหยาดนํ้าตาหันมา
"อื้อ..!" มือหนาออกแรงดันใบหน้าจิ้มลิ้มขึ้นมาประกบจูบ บดขยี้คางเล็ก ส่งผลให้เรนนี่เผยอริมฝีปากมฝีปากขึ้น ได้โอกาสเอเธนส์สอดเรียวลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่ม ดูดเม้มอย่างมูมมาม
"หึ...ยอมรับซะสิว่าเธอเป็นของฉันทั้งตัวแล้ว" เอเธนส์ถอนริมฝีปากออก พูดข้างใบหูขาวสะอาดด้วยนํ้าเสียงเย้ยหยัน ใบหน้าคมคายก้มลงกัดริมฝีปากอวบอิ่ม เอเธนส์ไล่ดูดเม้มตามผิวปากอย่างหื่นกระหาย บ้างก็สอดลิ้นลิ้มลองรสชาติหวานๆ ไม่มีปราณี
จ๊วบ ~ จ๊วบ ~
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เอวสอบเริ่มออกแรงกระแทกแก่นกายอีกรอบในตอนที่ยังคลอเคลียจูบกับริมฝีปากบวมเจ่อใต้ร่าง
"อ๊า..อื้อ" เรนนี่หลุดครางกระเซ้า ไม่นานก็ถูกเอเธนส์ฉกริมฝีปากส่งผลให้เสียงกลืนหายไปครางอู้อี้ในลำคอแทน ฝ่ามือหนาวางทาบบนหน้าท้องแบนราบสัมผัสถึงแก่นกายใหญ่ของตัวเองที่สอดเข้าออกเป็นจังหวะ..
"อย่าให้รู้ว่าให้ใครมาซํ้าที่ของฉัน.." เอเธนส์ถอนจูบออก ซุกจมูกคลอเคลียลำคอระหง ทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของไว้อย่างเอาแต่ใจ
"...." ดวงตากลมโตหลุบมองระหว่างจุดเชื่อม ริมฝีปากเม้มเเน่น แววตาตื่นตระหนกฉายชัดขึ้นมา เมื่อเห็นเลือดปะปนนํ้าสีขาวขุ่นไหลเอ่อล้นตามเรียวขาลงมามากมาย
เรียวขาคู่สวยพยายามตวัดออกจากพันธนาการของท่อนขากำยำที่เกี่ยวพันเรียวขาเธอไว้กลับไร้ประโยชน์เมื่อโดนเอเธนส์ออกแรงรัดเรียวขากดสะโพกจมลึกกว่าเดิม..
"อยู่นิ่งๆ!" มือหนาบิดหน้าท้องลงโทษเธอ เมื่อคนตัวเล็กไม่มีแววจะยอมสยบลงสักที
"อ๊ะ.." ร่างกายอวบอิ่มอาบชุ่มไปด้วยเหงื่อมันวาวทั้งตัว เรนนี่กัดริมฝีปากบวมเจ่อของตนเองระบายความเสียวที่ถาโถมเข้ามาเรื่อยๆ ไม่มีท่าทีว่าจะหยุด แผ่นหลังสัมผัสกับหน้าท้องที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม
"ที่จริงเธอควรเลิกเล่นตัวได้แล้วนะ...มันดูปลอม" เอเธนส์พูดจิกกัดเธอเมื่อเรนนี่แสดงออกต่อต้านไม่หยุดฝ่ามือไล่ขึ้นมาจากหน้าท้องจนถึงเต้าอวบ บีบขยํ้าหน้าอกเต็มไม้เต็มมืออย่างชอบใจ
"...เงียบสักที" ใบหน้าจิ้มลิ้มหันไปสบตากับเจ้าของชีวิตด้วยท่าทีเหนื่อยใจเมื่อเอเธนส์ไม่ยอมหยุดพูดเสียดสีเธอเสียที เรนนี่ถอนหายใจออกมายกใหญ่
"ปิดปากฉันด้วยปากเธอสิ..บางทีฉันอาจจะงะ.." นํ้าเสียงประชดประชันถูกกลืนหายไป เมื่อริมฝีปากแดงกํ่าจุ๊บปิดปาก เรนนี่แตะปากตนเองค้างไว้อย่างนั้นจนเอเธนส์นิ่งเงียบ เธอก็ผละใบหน้าออก ก้มหน้างุดหลบสายตา
"สาบานว่าเธอจูบเพื่อตัดรำคาญ" เอเธนส์กระตุกยิ้มอย่างพอใจ เพียงแค่ปากแตะปากก็ส่งผลให้เขาชอบขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
"ค่ะ..อ๊ะๆ"
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เพียงแค่ถูกตอบสนองด้วยการจุ๊บเบาๆ แก่นกายใหญ่ก็บวมเป่งอัดขยายเต็มช่องท้องแทบจะพวยพุ่งออกมาอยู่รอมร่อ เอเธนส์จับเอวขอดไว้แน่น เอี้ยวหน้าก้มดูดกินยอดอกราวกับเด็กหิวนม
จ๊วบ ~ จ๊วบ ~
"...สะ..เสียว..อื้อ" ช่องทางรักขมิบตอดรัดแก่นกายใหญ่แน่น เปลือกตาคู่สวยหลับลงมือบางขยํ้าเรือนผมของเอเธนส์โดยไม่รู้ตัว เอเธนส์ผละริมฝีปากออก ขยับขาปรับองศาเล็กน้อย
"ขมิบแน่นขนาดนี้จะแตกแล้วล่ะสิ"
ปั๊บ! ปั๊บ! ปั๊บ! ปั๊บ! เอวสอบตอกอัดสะโพกเข้าแอ่งเนื้อชุ่มนํ้า ปล่อยให้เรนนี่ขยํ้าเรือนผมอย่างอิสระ สะโพกงามงอนกดทับแก่นกายแน่น
พรวด!
"อ๊า!! .." นํ้าสีขาวขุ่นทะลักเอ่อล้นจุดเชื่อม ไหลเยิ้มลงมาตามเรียวขา เรนนี่ค่อยๆ ผละมือจากเรือนผม นอนหายใจเหนื่อยหอบ หน้าอกกระเพือมตามลมหายใจรุนแรง
"ปะ...ปล่อยได้แล้ว"
"..คิดว่าฉันจะหยุดแค่นี้?"
"อื้อ..จะ..เจ็บ" ใบหน้าเหยเกส่ายปฏิเสธ เมื่อเอเธนส์จับร่างเธอนอนควํ่า มือหนาแหวกบั้นท้ายเต่งตึงออกสอดใส่แก่นกายทะลุช่องทางคับแคบ ออกแรงตอกอัดความต้องการใส่ร่างเธอไปเรื่อยๆ ไม่มีหยุด เป็นเวลาหลายชั่วโมงที่สองร่างฟาดฟันกันอยู่บนเตียงไม่หยุดหย่อนจนเวลาข้ามมายังอีกวัน..
.
.
.
Next
"ไม่ต้องถาม...ถ้ายังจำได้ว่าเมื่อคืนฉันแตกในทุกรอบ"
