ตอนที่ 10 ออกอาการ (ฉากเรท)
Episode [10] ออกอาการ NC
"ไม่ได้อ่อยแต่เต็มใจอยากได้มันงั้นสิ?" เอเธนส์กระตุกยิ้มมุมปากอย่างโหดเหี้ยม มือหนายังคงถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนร่างกายกำยำเปลือยเปล่าพร้อมลงโทษคนบนเตียง
"เขาเป็นเพื่อนใหม่.." ริมฝีปากอวบอิ่มสั่นระริก ใบหน้าก้มงุดไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าเอเธนส์
"เพื่อนใหม่งั้นหรอ..พามาทําความรู้จักกับฉันบ้างสิ" เอเธนส์ลูบกระบอกปืนสั่นสีดำสนิทด้วยรอยยิ้มเหี้ยมเกรียม
ร่างกายกำยำเดินสามขุมเข้ามาหาเรนนี่ กระชากผ้าขนหนูผืนเล็กจากร่างกายขาวโพลนฟาดลงบนพื้นส่งผลให้เรนนี่สะดุ้งด้วยความตกใจ เนื้อตัวขึ้นสีแดงระเรื่อเมื่อถูกเสียดสีอย่างรุนแรง
"ไม่.." เรนนี่ปฏิเสธอย่างไร้เดียงสาเพราะยังไม่สนิทกับเจ้าคุณมาก แต่กลับสร้างความโมโหภายในใจเอเธนส์มากกว่าเดิม
"โอเค.." เอเธนส์สะบัดหน้าไปทางอื่นคบกรามแน่นจนเผยให้เห็นเส้นเลือดปูดโปนขึ้นมาตามลำคอใหญ่ มือเอื้อมไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงหยิบเชือกหยาบๆ ออกมาหนึ่งเส้น
"มะ...ไม่เอา" ร่างกายอวบอิ่มเขยิบตัวถอยหนี แต่ช้ากว่าเอเธนส์ที่ฉุดกระชากข้อเท้าดึงร่างเธอเอาไว้ ทำการรวบข้อมือเล็กมัดไว้ชันขึ้นติดกับหัวเตียง
"หุบปาก..แล้วเก็บเสียงไว้ครางดีกว่านะ" เอเธนส์กระโดดขึ้นเตียงท่อนขาตวัดควบเอวขอด ในมือยังคงถือปืนสั่นอยู่
สวบ!!
"กรี๊ด...!" เรนนี่กรีดร้องโหยหวน เมื่อช่องทางรักที่ปิดสนิทถูกด้ามกระบอกปืนสอดแทรกเข้ามาจนสุดปลายกระบอก
"ตอดซะแน่น..สงสัยคงอยากมาก" เอเธนส์กระตุกยิ้มด้วยความพอใจ
"อะ เอามันออกไป..ขอร้องฮือ" ใบหน้าจิ้มลิ้มส่ายปฏิเสธด้วยความเจ็บปวดเจือความแสบ เรียวแขนดิ้นผลุนผลันราวจะขาดใจ
นํ้าหวานปนเลือดสีแดงสดไหลอาบกระบอกปืนเอ่อล้นเนินอวบอูมที่มีเพียงไรขนอ่อนๆ ขึ้นปกคลุม เนื้อในกายสาวอมชมพูระเรื่อน่าลิ้มลอง..
"หยุดร้องไห้แล้วครางออกมา..ให้มันสมกับความร่านของเธอหน่อยสิเรนนี่"
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
"ฮึก.." ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเเน่นเป็นเส้นตรง มีเพียงเสียงสะอื้นที่เล็ดลอดออกมา การกระทำป่าเถื่อนตรงหน้าสร้างเพียงความเจ็บปวดให้เธอ ไร้ซึ่งความปรานีใดๆ
"ฉันสั่งให้เธอครางออกมา! "
"ไม่..."
"ไม่คราง? " เอเธนส์เลิกคิ้วถาม แววตาเต็มไปด้วยบันดาลโทสะ เพียงเพราะเห็นรูปบาดตาของเด็กที่กำลังเลี้ยงดูอยู่กับผู้ชายคนอื่น
ปึก! ปึก! ปึก! มือหนาจับด้ามกระบอกปืนกระแทกเข้าไปในโพรงนุ่มลึกกว่าเดิม เรนนี่ระบายความทรมานด้วยการกัดริมฝีปากตัวเองแทนการกรีดร้อง ส่งผลให้เลือดไหลเลอะตามมุมปาก
กึด!
"กรี๊ด..! " สุดจะกลั้นเสียงกรีดร้องทรมานหลุดออกมาจากริมฝีปากอวบอิ่มอีกครั้ง แต่ครั้งนี้คือความรู้สึกโล่งตรงช่องท้องทิ้งไว้เพียงความแสบ
"ไง..แค่กระบอกปืนก็จะตายแล้วหรอ" แววตาไร้ความปรานีเหลือบมองใบหน้าจิ้มลิ้มที่เบือนหน้าหนี ร่างเล็กนอนหายใจหอบหืด พวงแก้มแดงระเรื่อปรากฏหยาดนํ้าตาไหลรินเป็นสาย
"..."
สวบ!!!
"อ๊าา..." เรนนี่เผลอหลุดเสียงครางกระเซ้าเมื่อแก่นกายขนาดใหญ่สอดใส่เข้ามาเพียงส่วนหัว เอเธนส์แช่ไว้อยู่แบบนั้นมือหนาจับเอวขอดไว้แน่น
"อ้าขาออก.."
"...ทะ...ทำไม ต้องอ้าด้วย"
"ก็มันเข้าไม่สุดโคนไง..อย่าซื่อบื้อได้ไหมว่ะ!! "
"เข้าแค่นี้ก็พอ..มะ...มันจุก" เอเธนส์กัดฟันกรอดด้วยความโมโห เขาชักไม่แน่ใจว่าเรนนี่ไม่รู้เรื่องจริงๆ หรือกำลังกวนตีนเขาอยู่
"ใครแม่งจะเอากันเข้าแค่หัว..ยัยโง่!! " เอเธนส์พูดฟึดฟัดออกไป มือหนาจับเรียวขายกขึ้นพาดบ่าเผยให้เห็นจุดกึ่งกลางสีชมพูสดระหว่างสองกรีบงามอ้าออก
สวบ!!
"อ๊าส! /กรี๊ด! " สองเสียงประสานขึ้นพร้อมกัน เอเธนส์ขบกรามแน่นด้วยความเสียวที่ถูกช่องทางรักคับแน่นตอดรัด
"เจ็บ.." หยาดนํ้าสีใสทะลักออกมาจากดวงตากลมโตคล้ายทำนบแตกเมื่อความอวบใหญ่แข็งทื่อดั่งท่อนเหล็กสอดแทรกเข้ามาในร่างกายจนสุดโคน
"เจ็บก็อย่าเกร็งดิว่ะ!! " เอเธนส์ตะคอกออกไปด้วยความโมโห เมื่อโพรงนุ่มขมิบแก่นกายใหญ่รัวๆ จนจะปล่อยนํ้ากามออกมาอยู่ทุกวินาทีอยู่รอมร่อ
"อะ...เอาออกไปก่อน..อื้อ! " ร่างกายกำยำก้มตัวลงครอบงำยอดอกดูดเม้มอย่างมูมมามเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ เอวสอบเริ่มอัดกายใหญ่เป็นจังหวะ
"อื้อ.." ริมปากแดงระเรื่อขบเม้มกลั้นเสียงคราง เรียวขากดทับบ่ากว้างด้วยอารมณ์เสียวซ่าน อกอวบแอ่นรับความเปียกชื้นจากริมฝีปากร้อนอย่างไม่รู้ตัว
ปั๊บ! ปั๊บ! ปั๊บ! ปั๊บ!
"อะ...โอ้ย" เอเธนส์อัดแน่นความโกรธใส่โพรงนุ่มเน้นๆ ไร้ความปรานีใดๆ ริมฝีปากยังคงดูดเม้มยอดอกที่ชันขึ้นเป็นไตอยู่
จ๊วบ จ๊วบ ~
ร่างกายขาวโพลนโยกไปตามแรงกระแทกหัวสั่นหัวคลอน ส่งผลให้หัวเตียงกระทบกับพื้นผนังเกิดเป็นเสียงแข่งกันกับเสียงลามกที่เอเธนส์กำลังระบายความหึงหวงโดยไม่รู้ตัวใส่ร่างเล็ก
"ครางชื่อฉันสิเรนนี่..แล้วลืมไอ้เหี้ยนั่น" เอเธนส์ถอนริมฝีปากออกจากยอดอก ตอกอัดเอวใส่ร่างกายนุ่มนิ่มดั่งเยลลี่ด้วยจังหวะที่เร่าร้อนกว่าเดิม
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เลือดสีแดงสดเจือนํ้ากามสีขาวขุ่นไหลอาบระหว่างจุดเชื่อมต่างขนาด ลงมาตามเรียวขาคู่สวยส่งกลิ่นคาวคละคลุ้งไปทั่วห้อง
"อ๊า..อื้อ!"
"ฉันสั่ง..ให้ครางชื่อฉันไง!! " เอเธนส์ถอดแก่นกายมันวาวออก มือหนาจับเรียวขาคู่สวยฟาดลงบนเตียงด้วยอารมณ์หงุดหงิด
"...หรืออยากโดนกระบอกปืนแทนท่อนเอ็นฉัน? "
"มะ...ไม่เอา" ใบหน้าจิ้มลิ้มส่ายหน้าปฏิเสธเธอหยัดกายลุกขึ้นนั่งชันเข่าบนเตียงในท่าเดิม
"ท่านี้มันไม่เร้าใจพอ..? " ลิ้นหนาดันกระพุ้งแก้มด้วยท่าทีหาเรื่อง ส่งผลให้เรนนี่ก้มหน้ามุ้ยทำตัวไม่ถูก
"..." ดวงตากลมโตฉายแววสงสัย
"..ทำท่าอื่นได้ด้วยหรอคะ..? "
"แกล้งใสซื่อเนียนดีนิ..เนียนจนมองไม่ออกว่าสตอ" เอเธนส์กระตุกยิ้ม ร่างกายกำยำยื่นมือไปแก้มัดมือเธอออกแล้วตวัดอุ้มร่างเล็กมานั่งบนตักตัวเองในท่าหันหน้าเข้าหากันส่งผลให้จุดกึ่งกลางเสียดสีกันอย่างห้ามไม่ได้
"หนูป้าว.."
"ฉันไม่ใช่ไอ้หน้าโง่ที่หลงเสน่ห์กับหน้าตาไร้เดียงสาของเธอหรอกนะ.." เอเธนส์พูด พร้อมกับซุกจมูกโด่งดูดเม้มตามซอกคอหอมกรุ่นมือหนารวบมือเธอเอาไว้
"แล้วทำไมคุณต้องโมโหด้วย.."
"...ที่หนูจะมีเพื่อน" เรนนี่ถาม พยายามเอี้ยวตัวไปด้านหลังหลีกเลี่ยงใบหน้าคมคายที่ขบเม้มรังแกซอกคอเธอรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนเธอกระตุกบ้างบางเวลา
"คิดว่าฉันกำลังหวงเธองั้นหรอ...คิดใหม่ซะด้วยเพราะคนอย่างเธอไม่เคยมีค่าในสายฉันด้วยซํ้า" เอเธนส์พูดข้างๆ หูเธอ ในหัวฉายภาพที่การ์ดส่งเข้ามาก็ยิ่งใจร้อนรุ่มอย่างไร้เหตุผล.
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!
"คะ..คุณตบก้นหนูทำไม" เรนนี่กระเด้งตัวบนตักเอเธนส์สองสามทีด้วยความแสบ เมื่อโดนฝ่ามือหนาตบเข้าที่บั้นท้ายอวบอั๋นพร้อมกับนวดคลึงบั้นท้ายของเธอต่อ
"หมั่นไส้อยากตบ..ทำไมหรือจะให้ฉันตบด้วยปากแทน" คำพูดของเอเธนส์ส่งผลให้ใบหน้าจิ้มลิ้มเห่อร้อนขึ้นมา เรนนี่กัดปากพูดอะไรไม่ออกแต่ภาพตรงหน้ากลับกลายเป็นภาพยั่วยวนชวนกระแทก
"..."
"นี้อยู่บนเตียงด้วยกันแท้ๆ ..เธอยังจะอ่อยฉันอีกหรอ? " เอเธนส์กระตุกคิ้วถาม ซุกจมูกโด่งคลอเคลียพวงเเก้มแดงระเรื่อ ส่งผลให้เรนนี่เบิกตากว้างรีบงับปากแน่น หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำระส่ายเมื่อใบหน้าใกล้ชิดกันเกินไป
.
.
.
หวงจนหน้ามืดแล้วนะเฮีย
ไรท์ยํ้าอีกทีนะคะว่าเรื่องนี้มีฉากรุนแรง ดราม่า ตามพล็อตเรื่องที่วางไว้ โปรดทำใจกับพระเอกของไรท์ไว้ด้วยนะ
Next
"ก็ลองดู..ถ้าคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปมีผัวใหม่"
