EP14 ไม่พอใจ (ฉากเรท)
EP14
.
.
.
หลังจากนั้นก็เดินห่างออกจากร่างของทิวาโดยไม่ทิ้งคำพูดใดๆ เธอมองแค่หางตาก็รู้ว่าพีทกำลังรอตนเองตามไป ถึงแม้ไม่อยากทำแบบนั้นแต่เธอก็ไม่มีทางเลือกในเมื่อตัดสินใจแบบนี้ก็ต้องยอมรับในสิ่งที่ตนเองจะเจอ
"ไอ้พีทมันไปไหนซะแล้วล่ะ" เป็นเสียงปันที่พูดขึ้นเธอมองมาที่จุดทิวายืนอยู่
"เมื่อกี้ยังยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงนั้นนิ" ธามเองก็สงสัย ทำให้ทุกสายตามองไปที่ทิวา
"พีทให้วาพาไปลงเรียนใหม่หน่ะ เดี๋ยวมานะ เข้าห้องเรียนก่อนเลย" ทิวาหันไปบอกกับทุกคนด้วยรอยยิ้ม เธอพยายามให้มันไม่ดูฝืนมากที่สุด
"รีบมาก็แล้วกันอีกหน่อยก็ถึงเวลาเรียนแล้ว วันนี้มีโปรเจกต์กลุ่ม"
"อื้อ" เสียงหวานขานรับปันในลำคอก่อนจะหมุนตัวแล้วเดินถอยห่างออกมาจากกลุ่มเพื่อน
"ให้วีไปเป็นเพื่อนไหม" พอได้ยินเสียงคาวีร่างเล็กก็หยุดชะงักแล้วหันหน้ากลับไปมอง
"มึงไม่ต้องเลยไอ้วี ปล่อยเมียมึงห่างบ้าง" ซึห้ามเอาไว้ เพราะคาวีต้องช่วยพวกเขาเตรียมนำเสนอโปรเจกต์กลุ่ม
"ไม่เป็นไร เดี๋ยววารีบกลับมา"
"ไปเถอะวา เดี๋ยวไอ้พีทมันรอนาน"
"…" ทิวาเพียงฉีกยิ้มให้ ขาเรียวก้าวเดินต่อ เธอกวาดสายตามองหาร่างของพีทพร้อมกับจิกเล็บลงบนกระโปรงนักศึกษาแน่น เดินมาได้ไม่นานก็เห็นแผ่นหลังกว้างที่กำลังเดินชะลออยู่
ดวงตาคมกริบปรายมองเล็กน้อยพอเห็นร่างเล็กเดินตามมามือหนาก็ล้วงถุงกางเกงพร้อมกับผิวปากไปยังคณะอื่น ไม่นานก็มาถึงห้องนํ้าห่างออกมาจากตัวคณะนิเทศพอสมควร ส่วนมากไม่มีใครมาใช้กันมากเท่าไหร่นัก เขาหมุนป้ายหน้าห้องนํ้าบอกว่าชำรุดแล้วจัดการผลักทิวาเข้าไปข้างใน
หมับ!
"อื้อ!" เสียงหวานครางอื้ออึงในลำคอเมื่อร่างกายถูกตวัดเข้ามาข้างในพร้อมกับมือหนาที่กำลังล็อกกลอน ใบหน้าหล่อโถมเข้าจูบที่ปากบางโดยที่ไม่ปล่อยให้ทิวาตั้งตัวเลยแม้น้อย ชายหนุ่มดันร่างเล็กให้ชิดกับขอบอ่างล้างมือ
มือหนาออกแรงบีบคางมนให้เปิดปากออกก่อนจะสอดลิ้นสากเข้าไปควานหาความหวานอย่างดูดดื่ม ทิวาหลับตาแน่นร่างกายถูกอุ้มขึ้นนั่งบนอ่างล้างมือ มือบางจิกลงที่บ่าแกร่งแน่น
เสื้อนักศึกษาถูกปลดกระดุมออกทีละเม็ดในตอนที่ปากหยักกำลังดูดกลืนอุ้งปากเล็กอยู่ พีทมอบความอยากใส่ทิวา มือหนายังคงบีบเคล้นตามร่างกายนุ่มนิ่ม แล้วสอดเข้าใต้กระโปรงพร้อมกับถกมันขึ้น
นิ้วเกี่ยวซับในออกตามเรียวขาคู่สวยก่อนจะสอดมันเข้าไประหว่างสองกลีบแห้งสนิท พีทออกแรงขับเคลื่อนไปมาบดขยี้จุดเสียวในกายสาว เขาทำอยู่แบบนั้นจนพอใจก็เลื่อนปากเปียกแฉะมาดูดยอดอกสีชมพูน่าลิ้มลอง
"อื้อ!" ทิวาพยายามกลั้นเสียงครางเอาไว้แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เป็นผล เธอได้แต่ให้ร่างกายถูกกระทำอยู่แบบนั้นจนเนื้อตัวตอบสนองช่วงล่างตอดรัดนิ้วแกร่ง อกแอ่นรับสัมผัสจากปากร้อน
"ถ่างขาออกอีกหน่อย" ปากหยักผละออกเล็กน้อยแล้วรูดซิปกางเกงชักแก่นกายออกมา มันกำลังผงาดชี้ต่อหน้าเธอ ทิวาขยับตัวถอยห่างเล็กน้อยมันใหญ่เกินขนาดจนเธอแอบกลัว สัมผัสเมื่อคืนยังอยู่ในความทรงจำอยู่ พีทไม่ปล่อยให้เธอได้พักเลย
"พีท…อย่าทำเเรงนะ วายังเจ็บอยู่" มือบางดันหน้าท้องแกร่งผ่านเสื้อนักศึกษาเอาไว้ เพียงแค่ถูกหัวหยักถูไถปากทางเปียกแฉะเธอก็รับรู้ถึงความเจ็บปวดแล้ว
"งั้นพีทจะทำเบาๆ"
"อ๊ะ…อื้อ!" พีทดันเอวสอบสอดแทรกเข้ามาในกายสายทำเอาร่างกายคนตัวเล็กสะดุ้งตกใจ ทิวากัดปากแน่น เรียวขาถูกถ่างออกให้ควบเอวสอบ ใบหน้าหวานเริ่มเบ้ สายตาหลุบมองจุดเชื่อม มือไม้อยู่ไม่เป็นที่ก่อนจะถูกพีทจับเรียวแขนคล้องเข้าที่ลำคอตนเอง
"อ๊า…" เสียงแหบพร่าสบถออกมา ปากหยักขบเม้มเข้าหากันพร้อมกับเชิดหน้าขึ้น เอวสอบเริ่มกระแทกเข้าร่องแคบเป็นจังหวะเนิบนาบแล้วชักออกดันเข้าไปสุดโคนอยู่แบบนั้น จนทิวาเริ่มเคลิ่ม ปากบางเริ่มกลั้นเสียงครางเอาไว้ไม่อยู่
"พะ…พีท อ๊ะ…อื้อ!" ร่างบางสั่นคลอนตามแรงกระแทก พีทรั้งแผ่นหลังบางเอาไว้ มืออีกข้างกดเอวสอบแล้วซอยเข้าถี่เร็วมากกว่าเดิม จนทำให้ภายในห้องนํ้าเกิดเสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังสนั่นหวั่นไหว บวกกับเสียงครางของคนตัวเล็ก
ทิวาเบ้ปากด้วยความจุกร่างกายเกร็งไปทั่วตัว ในโซนประสาทรับรู้ได้เพียงอย่างเดียวคือความหนักหน่วงที่เพิ่มมากขึ้น อีกทั้งมือหนายังคงบีบเคล้นหน้าอกที่ถูกดึงบราเชียร์ลง พีทขบกรามแน่นทำให้เกิดรอยเส้นเลือดขึ้นตามลำคอใหญ่
สายตาซ่อนรอยยิ้มคู่นั้นกำลังสนุกและซ่อนไปด้วยรอยยิ้มเหมือนเขากำลังเหยื่อชิ้นโปรดของตนเอง ในวินาทีต่อมาเขาก็กวาดลิ้นเลียริมฝีปากตนเองพร้อมกับลมหายใจเหือดหาด ปากหยักก้มดูดยอดอกเต่งตึงต่อหน้าอย่างอดใจไม่ไหว
"อ๊า…อ๊ะ…อื้ออ! จะ…จุก วาจุก…" ใบหน้าหวานเบ้คล้ายจะร้องไห้ เรียวขาสั่นระริกเมื่อความยาวถลำลึกเข้ามาในร่างกายมากกว่าเดิม พีทเอาแต่โหมแรงกระหน่ำใส่เธอโดยไม่สนใจอะไร
"พีทกำลังสนุกอยู่เลย เอากับวานี้โคตรดี อ๊าส!" พีทผละใบหน้าออกแล้วพูดด้วยนํ้าเสียงแหบพร่า ชายหนุ่มไล่ริมฝีปากร้อนขึ้นมาตามเนินขาวเปียกแฉะ ก่อนจะหยุดที่ลำคอระหง แล้วดูดเม้มฝากรอยเอาไว้
"พีท…อย่าทำรอย อ๊ะ!" ทิวาพยายามเบือนหน้าหลบปากร้อนที่กำลังดูดคอตนเอง เธอไม่อยากให้เพื่อนในกลุ่มสังเกตเห็น
"ทำไม กลัวไอ้วีมันเห็นหรอ"
"เดี๋ยวเพื่อนรู้…"
"กลัวมันรู้ว่าเอากับพีท แล้วมันจะไม่เอาวาต่อใช่ไหม" ว่าแล้วก็ออกแรงถาโถมสัมผัสหยาบโลนใส่คนตัวเล็กรุนแรงมากกว่าเดิม จนทิวาต้องส่ายหน้าพัลวันอยากกรีดร้องออกมาแต่ก็ทำได้แค่กัดปากเอาไว้แน่น พลันนํ้าตาแห่งความเจ็บปวดก็ไหลพรากออกมา
"พีท…วาเจ็บ…อื้อ!!"
"พีทโมโหมากเลย กับผัวตัวเองทำไมวาไม่แคร์ขนาดนี้" พีทถามออกไปแล้วจิกเล็บลงที่ไหล่มนระบายอารมณ์ ชายหนุ่มกำลังกดร่างเล็กเอาไว้แน่นให้เธอรับแรงกระแทกได้ถนัด
"อ๊ะ…อื้อ!!"
"แต่ทำไมกับมันถึงแคร์นักหนา" ถึงแม้จะรู้คำตอบอยู่แก่ใจแต่พีทก็ยังจะถามตอกยํ้าตัวเอง
"พีท…เจ็บ อึก"
"ถ้ามันเองก็ชอบวา คงคบกับมันใช่มั้ย?"
"พีทพูดอะไร…มันไม่มีวันนั้นหรอก"
"พีทถาม!"
.
.
.
โถ่ อิคุณพีทททท สงสารทิวาหน่อย?
