EP08 ต้องการ (ฉากเรท)

EP08

.

.

.

ทิวาทนรับสัมผัสที่กำลังถลำลึกผ่านลำคอของตนเองเอาไว้ สายตาของเธอยังคงเห็นร่างของพีทขยับเขยื้อนบนร่างกาย นํ้าตาไม่อาจจะทำให้คนบนร่างเห็นใจได้ ทิวาปล่อยให้อุ้งปากถูกรังแกอยู่แบบนั้นอยู่สักพักของเหลวสีขาวขุ่นก็หลั่งออกมารดใบหน้าหวานพร้อมกับเสียงครางแหบพร่าของพีทที่เปล่งออกมาจากปากหยัก

"อ๊า!" ร่างหนาขยับตัวเองมานั่งอยู่บนเตียงด้วยรอยยิ้มพึงพอใจเมื่อมองใบหน้าของทิวาที่เปื้อนไปด้วยนํ้ากามของตนเอง ทิวาที่ถูกมองเบือนหน้าหลบสายตา เธอใช้ใบหน้าถูเช็ดคราบสกปรกออกตามปลอกหมอน

"เช็ดไปตัววาก็เปื้อนอยู่ดี อย่าทำให้เสียเวลาเลยวา" ว่าแล้วแขนแกร่งก็กระชากคนตัวบางที่กำลังสะอื้นกับการร้องไห้ลุกขึ้น จัดแจงท่าให้เธอคลานบนเตียง มือกำลังแกะเข็มขัดออกจากเรียวแขนเล็กแล้วเปลี่ยนมาเป็นสอดเข้าที่ลำคอชุ่มเหงื่อแทน

จัดการทุกอย่างเสร็จก็จับลำท่อนสอดผ่านเข้าไปในกายสาวสุดโคน นิ้วแกร่งขยํ้าแก้มก้นเนียนใสเอาไว้แน่นแล้วขยับกระแทก ตอนสอดเข้าใช้สุดแรงจนร่างกายของทิวาสะดุ้ง ตอนขยับแก่นกายออกเสียงกรีดร้องก็ครวญครางออกมาจากปากบาง

ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกด้วยความเสียวซ่านเสียงกระแทกเนื้อนิ่มดังลั่นห้อง ชายหนุ่มกัดปากระบายอารมณ์ตนเองไปด้วย มืออีกข้างกำลังจับปลายเข็มขัดให้ใบหน้าหวานเชิดขึ้น สายตาซ่อนรอยยิ้มลอบมองแผ่นหลังขาวเนียนไล่ลงมาถึงจุดเชื่อม

"อ๊ะ…กรี๊ดดดดด!" คนตัวเล็กไม่อาจทนกลั้นเสียงเอาไว้ได้ เธอกรีดร้องออกมาเนื่องจากความเสียวซ่านกำลังเข้าเล่นงานทั่วร่างกาย ใบหน้าเบ้ส่ายไปมาอย่างบ้าคลั่งจนเรือนผมสยายเต็มแผ่นหลังยิ่งทำให้หญิงสาวเซ็กซี่ยั่วยวนในสายตาของคนโรคจิตมากกว่าเดิม ปลายเล็บจิกลงที่ผ้าปูแน่น

"…" เอวหนาเริ่มกระแทกเป็นจังหวะเร็วขึ้น ลำท่อนที่ถูกตอดรัดแน่นทำให้ชายหนุ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่โหมกระหน่ำความอยากใส่ร่างของทิวาไม่ยั้ง ในตอนนั้นเองฝ่ามือใหญ่ก็ฟาดเข้าที่ก้นนิ่มจนเกิดรอยแดงพร้อมกับเสียงหายใจหื่นกระหายของเขาที่เปล่งออกมากล่อมประสาทคนตัวเล็กให้ร่างกายขนลุก…

"จะ…เจ็บ อ๊ะ…อ๊าา!!" ปลายเข็มขัดถูกพีทหยิบขึ้นมาแล้วออกแรงกระชากลำคอระหงให้เชิดหน้าขึ้น เขากำลังสนุกกับการละเลงความสนุกบนร่างกายของเธอ พอทำจนพอใจก็โน้มตัวลงใช้ใบหน้าคลอเคลียกับพวงแก้มแดงระเรื่อ ปลายลิ้นร้อนกวาดเลียใต้คางมนวนอยู่แบบนั้น แขนวางลงบนที่นอนเพียงข้างเดียว อีกข้างยื่นเข้าใต้ร่างบางแล้วบีบเคล้นก้อนเนื้ออ่อนนุ่มที่กำลังสั่นกระเพื่อมตามจังหวะไปด้วย

"แน่นจัง พีทชอบมากเลย" ปากหยักเลื่อนมากระซิบที่ข้างหู เอวยังคงเบียดเสียดกับร่องคับแคบ จมูกคมสันสูดดมกลิ่นกายสายเข้าไปเต็มปอดครั้งแล้วครั้งเล่า มันหอมยั่วยวนจนยากที่จะผละใบหน้าออกจากเนื้อตัวของเธอ

"พีท…อ๊ะ…อื้อ!!"

"ว่าไง?"

"เรื่องของวาวีจะไม่รู้จริงๆใช่ไหม" เสียงสั่นเครือถามออกไปทั้งที่ร่างกายของเธอกำลังขยับอยู่ใต้ร่างของพีท ปากบางเม้มเข้าหากันแน่น เธออดกลั้นความทรมานด้วยการกัดริมฝีปากตนเองจนมันเกิดรอยแผล

"ไม่หรอก"

"อ๊ะ…"

"ถ้าวาจ่ายให้พีทแบบนี้เรื่อยๆ"

"…" ทิวาไม่ได้ตอบกลับอะไรกลับไป เธอรู้ดีว่าน้ำเสียงของพีทมันซ่อนไปด้วยความน่ากลัวและเธอเองก็คงปฏิเสธไม่ได้ ถ้าอยากไม่เสียคาวีไปคงต้องยอมทนอยู่แบบนี้

"แต่ตอนนี้วาสนใจพีทก่อนได้มั้ย" ปากบอกออกไปแบบนั้นก็ใช้ฟันกัดเข้าที่ใบหูของทิวาด้วยความรุนแรง ทำให้ใบหน้าหวานสั่นเทาจากอาการตกใจ ในวินาทีต่อมาเข็มขัดที่ลำคอก็ถูกถอดมาเป็นรั้งเอวหนาและติดกับหน้าท้องแบนราบแทน ท่อนแขนแกร่งโอบกอดคนตัวเล็กแล้วรั้งร่างบางให้ลุกขึ้นนั่งบนตัก

"พีททำอะไร วาเจ็บนะ…" ทิวานั่งตัวเกร็งบนตักหนาเพราะตอนนี้ร่างกายกำลังนั่งกลืนกินลำท่อนใหญ่เข้าไปสุดลำ จะขยับหนีก็ถูกเข็มขัดผูกติดกับเขา มิหนำซ้ำพีทยังจับเอวขอดเอาไว้แน่น ออกแรงนิดหน่อยความจุกแน่นมันก็แผ่ซ่านไปทั่วตัวตนแล้ว

"พีทไม่ชอบให้วาพูดถึงคาวี ถ้าพีทไม่ได้เริ่มก่อนก็ไม่ต้องเอ่ยถึงมัน" เขาสั่งด้วยน้ำเสียงแหบพร่าแล้วกระซิบบอกเบาๆที่ข้างใบหูของทิวา ให้เธอกระแทกลงมาจนกว่าตนเองจะเสร็จ ไม่งั้นทั้งคืนคงต้องอยู่ด้วยกันแบบนี้

"อ๊ะ…อ๊า!" เพราะอยู่ใต้เบี้ยร่างของเขาหญิงสาวจึงไม่มีทางเลือก คนตัวเล็กต้องกลั้นใจขยับร่างกายไปมาเบาๆบดเบียดแก่นกายใหญ่ให้ถึงจุดสุดยอด ในตอนที่ร่างกายของเธอก็เริ่มจะปลดปล่อยออกมาอีกครั้งแล้ว มีมวลน้ำมหาศาลที่กำลังรวมตัวกันพร้อมหลั่งออกมา เธอหลับตาแน่นมือจับแขนแกร่งเอาไว้แน่นโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าท่อนแขนแกร่งยังคงมีเลือดแห้งติดอยู่

"อ๊า…วา~" ชายหนุ่มเปล่งเสียงครางออกมาอย่างสุดจะทน พอเปลี่ยนให้คนตัวเล็กมาเป็นผู้คุมเกม ความเสียวซ่านมันก็เพิ่มทวีคูณขึ้นทุกครั้งที่ทิวาขยับร่างกายร่างกายเธอก็ดูดกลืนแก่นกายใหญ่ไปด้วย มันคับแน่น และแน่นมากขึ้นทุกจังหวะ จนกระทั่ง…

พรวด…

"อ๊ะ…อ๊ายยย!!"

"อื้มม~" คนตัวเล็กได้ขับเคลื่อนร่างกายถึงจุดสุดยอด ไม่นานลำท่อนหนาก็หลั่งของเหลวปล่อยในร่างกายทิวา ทำเอาคนตัวบางกระตุกเร้ารับรู้ถึงความเปียกแฉะที่ไหลออกมาตามเรียวขาพร้อมกับลมหายใจเหนื่อยหอบที่กำลังเป่ารดใบหูเป็นระยะ

"แบบนี้ วาพอจะมองพีทได้บ้างรึยัง?" ตอนนั้นเองเสียงแหบก็พูดกรอกหู มือหนาเลื่อนมาปลดเข็มขัดออกจากหน้าท้องแบนราบแล้วกระชากมันลงจากเตียง ชายหนุ่มมีความต้องการอีกแล้ว และเขาก็กำลังจะเริ่มบทสวาทที่แสนยาวนานอีกครั้งไม่รู้จักเหนื่อย

"พะ…พีท พูดอะระ…อื้อ!?" ไม่ทันที่ปากบางจะได้ขยับเอ่ยถาม ร่างหนาก็พุ่งเข้าหาเธออีกครั้งด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยบันดาลโทสะ พีทจับใบหน้าหวานแน่นแล้วตะโบมจูบอย่างดูดดื่ม ไม่เพียงเท่านั้นยังเลื่อนมาดูดลำคอเนียนด้วยท่าทีมูมมาม จนทิวาที่มีอาการหวาดหวั่นอยู่แล้ว กลัวเพื่อนตนเองมากขึ้นกว่าเดิม เขาซาดิสม์และป่าเถื่อนเกินไป…

.

.

.

ไม่ชอบคือไม่ชอบนะพีท ฝากไว้ให้คิด555555555