EP07 คำสั่ง (ฉากเรท)

EP07

.

.

.

สิ้นเสียงพูดก็กระแทกแรงเข้าร่างบางเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งระดับ ทำให้ร่างของทิวาบิดเร้าอย่างทรมาน ข้อมือที่ถูกเข็มมัดติดกับหัวเตียงแดงเถือกจากการเสียดสีกับของแข็ง เสียงร้องครางของทิวายังกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนในกายชายได้เป็นอย่างดี ยิ่งกระแทกยิ่งเสียวแทบขาดใจไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อน เขาอดอยากมาหลายปีจนกระทั่งวันนี้ได้ปลดปล่อยมันสักที

"พะ…พีท เจ็บ…พีท วาเจ็บ" เสียงสั่นเอ่ยบอกคนบนร่าง ความใหญ่ยาวที่กำลังกระแทกเข้าร่างเป็นจังหวะหนักหน่วงสุดลำทำให้เธอจุกร่างกายแทบจะฉีกขาด คนบนร่างไม่อ่อนโยนเลยสักนิด…

"เจ็บก็ทนเอาหน่อยนะ มันเป็นสิ่งที่วาต้องยอม"

"อ๊ะ…อ๊าา!"

"ครางออกมาดังๆเลยวา ตอนวาครางพีทชอบที่สุดแล้ว" สิ้นเสียงพูดกระเส้ารอบยิ้มอ่อนก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อที่กำลังเหยเก ลมหายใจเหือดหายหลุดออกมาจากจมูกคมเป็นระยะ สายตาของคนบนร่างเธอดูหื่นกามและซ่อนไปด้วยรอยยิ้ม ทำให้ทิวาที่โดนกระแทกอยู่ไม่กล้าแม้แต่จะสบตากับเขา เปลือกตาคู่สวยได้แต่ปิดลงพร้อมกับเปล่งเสียงกรีดร้องออกมาอย่างสุดจะทน พยายามจะกลั้นเอาไว้แล้ว แต่ความดิบเถื่อนของคนตัวโตมันรุนแรงมากเกินไปร่างกายของเธอไม่อาจจะทนไหว

"อ๊ะ…อื้อ อ๊ะ…อ๊าาา!!" คนตัวเล็กได้แต่นอนรับความจุกแน่น เธอไม่อาจต่อต้านพีทได้แล้ว เขาเหมือนคนที่กำลังเสียสติ จากเพื่อนที่แสนดีตอนนี้เขาก็ไม่ต่างอะไรจากปีศาจ

"ดีมากเลยวา อ๊า~"

"อ๊ะ…อื้อ!" ปากหยักเอ่ยพูดก่อนจะโน้มตัวลงแล้วใช้ลิ้นสากลากเลียตามใต้คางมนลงมาถึงลำคอระหง หยุดที่ไหปราร้าแล้วดูดเนื้อขาวเนียนอย่างมูมมามจนมันเกิดรอยแดงขึ้น ปากร้อนไล่ขึ้นมาหยุดที่ลำคอระหงแล้วสูดดมกลิ่นกายสาวเข้าปอดพร้อมกับหลับตาพริ้มในขณะเดียวกันเองเอวสอบก็ยังขยับกระแทกอย่างต่อเนื่อง มือกดแขนเรียวเอาไว้อีกข้างบีบเคล้นสองเต้าอวบที่กำลังสั่นกระเพื่อมยั่วยวนสายตาเขา

"วา…ครางชื่อพีทหน่อยครับ" พอดูดคอจนพอใจก็ขยับมากระซิบด้วยนํ้าเสียงแหบพร่าที่ข้างใบหู มือออกแรงบีบเนินขาวอย่างหนักหน่วงเป็นการบังคับให้เธอพูดออกมากลายๆ ทิวาที่ไม่มีทางสู้กลืนก้อนจุกลงไปแล้วกลั้นใจครางมันออกมา

"พะ…พีท…อ๊ะ…อื้ออ!"

"จำชื่อนี้ให้ดีนะ คนนี้คือเจ้าชีวิตวา สั่งอะไรก็ทำ ถ้าไม่ทำก็…รู้ดีใช่ไหมว่าพีทจะทำอะไร?" พีทพึงพอใจที่สามารถสั่งเธอได้ ชายหนุ่มเลื่อนใบหน้ามาหยุดที่สองเต้าใหญ่ ก่อนจะใช้ปากงับเข้าแล้วตวัดลิ้นเลียยอดอก ฟันขบเม้มด้วยการกระทำรุนแรง จนหน้าอกขาวเต็มไปด้วยรอยฟันและรอยดูดจากฝีมือเขา

"พีทรีบทำให้มันเสร็จได้ไหม…วาเจ็บจะตายอยู่แล้ว" ทิวากัดฟันพูดใบหน้าแนบกับหมอนใบโต ใบหน้าหวานเต็มไปด้วยคราบนํ้าตา

"ตัดใจจากคาวีนะวา พีทขอร้อง…" เขาไม่ได้ฟังคำพูดของคนใต้ร่างแม้แต่น้อย แต่กลับเป็นออกคำสั่งอย่างเอาแต่ใจ ถึงประโยคมันดูเหมือนขอร้องก็ตาม ปากที่กำลังดูดยอดอกอยู่หยุดชะงักแล้วช้อนตามองเธอด้วยสายตาน่ากลัว

"วะ…วา ทำไม่ได้ วาทำไม่ได้พีท…" พูดจบเธอก็ปล่อยโฮออกมาอย่างสุดจะทน เจ็บทั้งกายและหัวใจ

"ทำไม่ได้ งั้นวาก็อยู่กับพีทแบบนี้ไปตลอดเลยนะ" สิ้นเสียงพูดก็โถมแรงกดจูบลงที่ปากบางภายในเสี้ยววินาที มือหนาบีบคางมนแน่นแล้วสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่ม ชายหนุ่มตวัดเลียดูดกลืนกินความหวานแต่คนตัวเล็กที่กำลังครางอื้ออึงในลำคอกลับปฏิเสธด้วยการดันลิ้นสากออก ส่งผลให้พีทเกิดความไม่พอใจ เขาจึงใช้ฟันกัดเข้าที่ปากบางจนร่างเล็กสะดุ้ง โอกาสนั้นชายหนุ่มก็ไล่ต้อนเธอให้จนมุม ทิวาสัมผัสได้เพียงกลิ่นคาวเลือดที่กำลังลอยคละคลุ้งจากแผลตนเอง ร่างกายช่วงร่างจุกแสบทุกจังหวะที่ความหยาบโลนโถมเข้ามาในร่างกาย จนผ่านไปราวนาทีเอวหนาก็เร่งจังหวะขึ้นเป็นถี่รัว...

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!|

ปึกก!! ปึกก!! ปึกก!!

ลำท่อนแข็งที่กำลังเปียกโชกด้วยนํ้ากามขยายขึ้น ชายหนุ่มใช้แรงที่มีทั้งหมดตอกอัดเข้าร่างบางที่ตอนนี้มันกำลังบีบรัดตัวตนของเขาแน่น ใบหน้าหล่อผละออกแล้วเบือนตัวขึ้น มือบีบเข้าที่สองเต้าอวบแน่นเอวขยับสอดใส่ถี่มากขึ้น และมากขึ้น และตอนนั้นเองของเหลวอุ่นร้อนมากมายก็หลั่งออกมาจากท่อนลำใหญ่ พร้อมกับเสียงกรีดร้องของสองร่างที่กำลังกลมกลืนกันเป็นหนึ่งเดียว

"อ๊ะ…พีท…จุก…กรี๊ดดดดด"

"อ๊าสส!" พีททิ้งร่างกายซบลงที่ลำคอเปียกชุ่มจากเหงื่อ ปากร้อนพร้อมลมหายใจเหือดหายขบเม้มเข้าที่ใบหูแล้วยื่นมือปลดเข็มขัดที่รัดข้อมือเล็กออก ด้านคนใต้ร่างที่กำลังกอบโกยลมหายใจเข้าปอดยกใหญ่ หน้าท้องแบนคราบกระตุกเร้า รู้สึกถึงของเหลวร้อนจำนวนมากที่กำลังหลั่งออกมาจากร่างกายกลมกลืนกับคนตัวโต ในวินาทีต่อมาพีทก็ถอนแก่นกายออกจากร่องสวาท ชายหนุ่มเลื่อนเอวมาหยุดที่ปากบางแล้วจับท่อนเอ็นที่เต็มไปด้วยคราบสีขาวขุ่นเจือปนเลือดถูไถกับปากบางแดงระเรื่อ…

"พีทจะทำอะไร…" เธอเอ่ยถามด้วยความเหนื่อยล้า จะขยับร่างกายถอยหนีก็ถูกร่างของพีทดักเอาไว้แล้ว

"เช็ดให้พีทหน่อย มันเปื้อน"

"มะ…ไม่เอา" เธอตอบเสียงสั่นแล้วเบือนหน้าหนี

"พีทบอกให้ทำไงครับ…" น้ำเสียงของพีทที่เปล่งออกมามันเต็มเปี่ยมไปด้วยความน่ากลัว และยิ่งสายตาของเขาคนตัวเล็กก็ยิ่งไม่กล้าจะมอง

"พีท พอเถอะนะ พอแค่นี้เถอะ…อื้อ!" ชายหนุ่มนึกรำคาญกับคำขอร้องของทิวาจึงจับท่อนลำใหญ่ฟาดเข้าที่ปากบางแล้วยัดมันเข้าไปเต็มอุ้งปากเล็ก ทำให้ทิวาพูดอะไรไม่ออก นํ้าตาเล็ดออกมา

"พีทไม่ชอบพูดอะไรรอบสอง รอบแรกคือให้ทำตาม แต่ถ้าเป็นครั้งที่สอง พีทจะสั่งสอนทันที วาเข้าใจใช่ไหม?" ทิวาพยักหน้าตอบทั้งที่ปากยังมีท่อนเอ็นใหญ่ยัดอยู่ หลังจากนั้นมือหนาก็เอื้อมมาจับมือของทิวามาจับที่สองก้อนอันฑะของตนเองพร้อมกับบีบมือบางเบาๆ เอวบดขยี้กับลิ้นนุ่มตอบสนองความเสียวตัวเอง อีกข้างยื่นมาลูบที่แก้มใสเบาๆด้วยแววตาลุ่มหลง…

.

.

.

อ่อนโยนหน่อยค่ะทูนหัว คนทางนี้ไม่ไหวแล้ว5555555555555555555

คืนนี้อยากอ่านอีกตอนกันไหมคะะะ?