EP06 ปิดปาก (ฉากเรท)

EP06

.

.

.

"พีท…" เสียงหวานเอ่ยเรียกชื่อเพื่อนสนิทอย่างแผ่วเบา เธอไม่อยากเชื่อว่าคนที่ไว้ใจที่สุดกลับมาหักหลังกันแบบนี้ ความเชื่อใจของเธอที่มีต่อเขามันพังทลายลงหมดแล้ว

"มันเป็นความลับสุดยอดของวา ค่าปิดปากก็ต้องแพงหน่อย" สิ้นเสียงพูดมือหนาที่เปื้อนคราบเลือดก็เชยคางมนขึ้นให้เธอสบตา ก่อนจะใช้ปากจูบลงปากบางยํ้าๆอยู่แบบนั้นเพื่อรอคำตอบจากเธอ

"ไม่ทำแบบนี้ได้มั้ย…" เธอเอ่ยขอร้องออกไปเสียงแผ่ว ดวงตาเคลือบด้วยหยาดนํ้าสีใส

"คงไม่ได้ พีทชอบวามากเลย" ว่าแล้วก็เลื่อนใบหน้ามาคลอเคลียกับเธอ ทำให้ปลายจมูกชนกันอย่างเลี่ยงไม่ได้ สายตาของเขาแดงเถือกและซ่อนเงื่อนไปด้วยความรู้สึกอะไรบางอย่างที่คนมองยังรู้สึกขนลุก

"แต่วาทำแบบนั้นกับพีทไม่ได้ พีทก็รู้"

"เพราะพีทไม่ใช่คาวีหรอ?" คงเป็นเพราะเขาไม่ใช่คนที่เธอรักรึเปล่า ทิวาถึงได้ปฏิเสธและรังเกียจเขาขนาดนี้

"พีทรู้ แต่พีทก็ยังจะทำ"

"หึ…พีทก็อยากรู้เหมือนกันว่าคนที่นอนกับวากับคนที่วาไม่เคยได้ใกล้ชิดแม้แต่ปลายเล็บ วายังจะสนใจมันอยู่รึเปล่า"

"พีทอย่า…อื้อ!!" ความอดทนของชายหนุ่มมันหมดลงแล้ว คำก็คาวี สองคำก็คาวี ทำไมกันนะ ในสมองของเธอถึงมีแต่ผู้ชายคนนั้น คนฟังอย่างเขามันแทบคลั่งอยู่แล้ว

พีทจูบคนตัวเล็กอย่างดุเดือดมือหนาดันศีรษะทุยกดลงมาแนบแน่น ปากกับลิ้นดันโพรงปากนุ่มอีกทั้งยังดูดกลืนอย่างป่าเถื่อน มืออีกข้างที่เปื้อนคราบเลือดดันคางมนให้เชิดขึ้น ใบหน้าหล่อเอียงไปหาปรับองศาให้จูบถนัดทั่วทุกอณู ในขณะเดียวกันทิวาก็พยายามใช้แขนดันอกแกร่งออก เธอได้กลิ่นคาวของเลือดเจือปนกลิ่นแอลกอฮอล์จากคนตรงหน้าทำให้หัวใจดวงน้อยมันสั่นระรัวคล้ายจะกระดอนออกมาด้วยความหวาดกลัว

"อื้ออ!" เสียงหวานร้องอื้ออึงในลำคอ เธอดิ้นต่อต้านจนร่างกายหมดเรี่ยวแรง เรียวแขนที่พยายามผละออกตอนนี้เปลี่ยนเป็นจับบ่าแกร่งเอาไว้แน่น จนกระทั่งคาวีระบายความโกรธใส่โพรงปากนุ่มพอใจเขาก็ยอมหยุด พร้อมกับใช้มือกระชากเสื้อนักศึกษาออกจากคนตัวเล็กด้วยความรุนแรง

แควก!

"ไม่ต้องห่วงนะ พีทจะทำให้วาลืมมันเอง" ว่าแล้วก็กระตุกยิ้มมุมปากแล้วเลื่อนมือมาดึงเข็มขัดออกจากเอวขอด ชายหนุ่มผลักคนตัวเล็กให้นอนราบกับเตียงก่อนจะใช้มันรัดเข้าที่ข้อมือแล้วผูกกับหัวเตียง ต่อด้วยการกระชากท่อนล่างออกพร้อมกันทุกชิ้นตามเรียวขาคู่สวย

"พีททำแบบนี้แล้วมันมีอะไรดีขึ้น ยังไงคนที่วารู้สึกมันก็ยังเป็นวีเหมือนเดิม" เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ตอนนี้ความกลัวมันเข้าครอบงำหมดแล้ว สภาพบนเตียงตอนนี้มันเต็มไปด้วยคราบเลือดที่ติดจากแผลของพีท บนตัวเขาก็ยิ่งดูซาดิสม์มากขึ้นบวกกับรอยสักนั้นอีก

"อย่าพูดถึงมันได้ไหมวา" เขาตอบเสียงแหบพร่าแล้วตวัดขาขึ้นควบเอวบาง ก่อนจะจับหัวหยักยัดเข้าระหว่างสองกลีบเคลมแต่มันกลับสัมผัสกับเยื่อบาง ทำให้คนตัวเล็กสะดุ้งตกใจเธอเผลอจ้องมองแก่นกายของพีท มันใหญ่เกินขนาดมาตรฐานไปมากจนเธอแอบตกใจบวกกับความยาวและเส้นเลือดที่โอบล้อมนั้นอีก มันทำให้ทิวาตัวสั่นระริกคนตัวเล็กพยายามขยับตัวหนี "วากำลังทำให้พีทโกรธนะ…"

สวบ!

"กรี๊ดดดดดด…พีท…อย่า" พีทกระแทกท่อนลำดันผ่านเยื่อบางเข้าไปจนมันทำให้ร่างกายของทิวาฉีกขาด เสียงหวานกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเจียนตายคล้ายกับว่ามีท่อนเหล็กกระแทกเข้ามาในร่างกาย คนตัวเล็กดิ้นพล่านพร้อมกับหยาดนํ้าตาเม็ดโตที่ไหลอาบพวงแก้ม ตรงหว่างขามีเลือดบริสุทธิ์ไหลซึมออกมา พีทเองก็กดแช่แก่นกายเอาไว้ปากเม้มเข้าหากันแน่นพร้อมลมหายใจเหือดหาย

"เสียใจด้วยนะวาที่คนแรกของวาไม่ใช่มัน แต่เป็นพีท" รอยยิ้มอ่อนปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา คนตัวโตโน้มหน้าลงสัมผัสกับสองเต้าอวบ ปลายลิ้นร้อนตวัดเลียดูดกลืนอย่างมูมมาม ทิวาจิกมือเข้าหากันแน่นเพียงสอดเข้ามาไม่ถึงครึ่งลำร่างกายของเธอมันก็แทบออกเป็นเสี่ยงแล้ว

"พีท…เอามันออกไปได้มั้ย วาเจ็บ…เจ็บจะตายอยู่แล้ว" ปากเอ่ยบอกใบหน้าก็เบ้ด้วยความทรมาน เรียวขาเกร็งแทบจะขยับไปไหนไม่ได้ หน้าอกกระเพื่อมตามแรงดูดจากปากหยัก มืออีกข้างของพีทกำลังบีบเคล้นก้อนเนื้อนุ่มดั่งเยลลี่ ร่างกายของทิวาขาวผ่องน่าสัมผัสไปทุกสัดส่วนจับตรงไหนก็นุ่มนิ่มไปหมด

"เดี๋ยววาก็จะได้เสียวใต้ร่างพีทแล้ว" เมื่อจูบจนพอใจพีทก็ผละปากออกแล้วเริ่มขยับเอวกระแทกเป็นจังหวะเนิบนาบเพื่อเรียกของเหลวให้ไหลซึมออกมา

"อ๊ะ…มะ…ไม่เอา วาเจ็บ…อื้อ!" เธอส่ายหน้าปฏิเสธพัลวันร่างกายเริ่มขับเคลื่อนใต้ร่างของพีทอย่างเชื่องช้า ก่อนที่จังหวะมันจะรุนแรงมากขึ้น มือหนากดเอวขอดเอาไว้แน่นแล้วขยับกระแทกใส่ไม่ยั้งแบบที่คนตัวเล็กไม่ทันได้ตั้งตัว

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

ปึกก!! ปึกก!! ปึกก!!

"อ๊ะ…อ๊าา!" เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังระงมไปทั่วห้อง ชายหนุ่มกระหน่ำแรงใส่ตัวทิวาเป็นจังหวะถี่เร้าเรียกเสียงครางจากปากบางไม่ขาดสาย ใบหน้าของทิวาเหยเกและมีนํ้าตาไหลออกมาเป็นระยะ เธอจุกจนนํ้าตามันเล็ดลอดออกมา ปากบางยังคงอ้าคราง สายตาวาบหวิวและพึงพอใจหลุบมองคนใต้ร่างด้วยความหลงใหล ตรงนั้นของเธอมันคับแน่นสวยและน่ามอง พอได้เป็นคนแรกของทิวายิ่งไม่อยากให้เธอไปเป็นของใครอีก อยากให้ทิวาสนใจแค่ตัวเอง…

"อ๊าา…" เสียงแหบพร่าหลุดครางออกมาจากปากหยัก ชายหนุ่มสอดแทรกตัวตนเข้าไปลึกมากกว่าเดิมเมื่อมีของเหลวไหลออกมาชโลม ลิ้นสากกวาดเลียริมฝีปากตนเองอย่างหื่นกระหาย

"อ๊ะ…อื้ออ!" คนตัวเล็กครางออกมาไม่หยุดภาพตรงหน้าเริ่มพร่าเบลอจากม่านนํ้าสีใส สติสัมปชัญญะเลือนรางรับรู้ได้เพียงสัมผัสหยาบโลนที่กำลังขับเคลื่อนอยู่บนร่างกาย

"ต่อไปนี้พีทคงไม่ใช่เพื่อนทิวาอีกต่อไปแล้วนะ" เสียงแหบพร่าเอ่ยออกมาในตอนที่ร่างกายกำลังสอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่

"อ๊ะ!"

"เพราะพีทเป็นผัววาแล้ว…"

.

.

.

.

ค่าปิดปากแพงจังนะ5555555555555555555