EP02 สายตามองเหยื่อ

EP02

.

.

.

KING OF TON (มหาลัย)

Bentley Bacalar คันสีเหลืองทองเปิดประทุนราคาราวหกสิบห้าล้านตรงดิ่งด้วยความเร็วสูงบนถนนในเมืองหลวงก่อนจะเลี้ยวเข้ามาจอดในมหาลัยชื่อดังอย่างคิงออฟตัน มหาลัยเอกชนอันดับหนึ่งของประเทศแหล่งศูนย์รวมลูกเศรษฐีและผู้มีอำนาจ ทันใดที่รถเลี้ยวเข้ามาจอดยังคณะแพทยศาสตร์ทุกสายตาก็จับจ้องไปก่อนที่รองเท้าหนังยี่ห้อดีจะก้าวลงกระทบกับพื้นคอนกรีต

"นั้นใช่พี่พีทหรือเปล่า?"

"ใช่สิ ทำไมเขาดูเปลี่ยนไปขนาดนี้ล่ะ รอยสักนั้นอีก"

"ฉันเริ่มชักจะเปลี่ยนใจมาชอบเขาแล้วสิ…"

เสียงซุบซิบนินทาของเหล่านักศึกษาหญิงต่างพูดคุยกันถึงภาพลักษณ์ของพีท ภาพลักษณ์ที่เคยเรียบร้อยนั่งรถเมล์มาเรียนและสวมแว่นตาหนาเตอะ ตอนนี้กลับกลายเป็นหนุ่มเศรษฐีลุคแบดบอย เสื้อนักศึกษาที่เคยติดกระดุมครบทุกเม็ดตอนถูกปลดโชว์แผงอกขาว รวมถึงผมที่เซตเป็นระเบียบตอนนี้ถูกปล่อยเซอร์คลุมหน้าผาก รอยสักที่แขนขัดกับลุคคุณหมอ

"พี่พีทคะ…" ในตอนที่ชายหนุ่มเดินลงมาพร้อมกับกวาดสายตามองสถานที่แห่งนี้เสียงหวานของใครบางคนก็เอ่ยขึ้น

"ครับ?"

"หนูเอาอาหารมื้อเช้ามาให้ค่ะ" ว่าแล้วเด็กรุ่นน้องขี้อายก็ยื่นถุงข้าวกล่องมาให้ เธอแต่งตัวเฉิ่มเหมือนกับคุณป้าและสวมแว่นตาหนา ทำให้เขานึกไม่ชอบที่ผู้หญิงคนนี้เข้าหาตนเอง

"พี่ไม่กินมื้อเช้า" ตอบเพียงเท่านั้นมือหนาก็ล้วงถุงกางเกงเตรียมตัวจะเดินเข้าไป

"ปกติพี่พีทชอบไม่ใช่หรอคะ"

"อยากให้พี่กินมากหรอ" ไม่ถามเปล่ายังย่างกรายเข้าไปหยุดตรงหน้าเด็กสาว แล้วคว้าหมับเข้าที่ข้าวกล่องพร้อมกับเปิดมันออกแล้วยกขึ้นราดใส่หัวผู้หญิงคนนั้น

"…" ด้านคนถูกกระทำยืนแน่นิ่งไม่เข้าใจกับการกระทำของเขา ตอนนั้นเองก็เกิดเสียงซุบซิบขึ้นอีกครั้งกับนิสัยของพีทที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

"ถือว่าพี่รับแล้วนะ" ว่าแล้วก็กระตุกยิ้มมุมปากแล้วโยนกล่องเปล่าทิ้งลงบนพื้น

"เห้ย…ไอ้พีทมึงทำอะไรวะ" เสียงของใครบางคนเอ่ยขึ้นพีทจึงหันหน้ากลับไปมองก็พบกับธามที่พึ่งลงจากบิ๊กไบค์คู่ใจเขายังสวมหมวกกันน็อกอยู่พร้อมกับเดินเข้ามาคว้าแขนเพื่อน

"…" พีทกวาดสายตามองธามตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วสะบัดแขนออก ตอนนั้นเองน้องผู้หญิงผู้โชคร้ายก็รีบวิ่งออกจากตรงนี้ด้วยความอับอาย

"มึงทำเหี้ยอะไรลงไป?"

"…" พีทไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเขามองธามด้วยสายตาว่างเปล่าแล้วเดินล้วงถุงกางเกงหนี ทำให้ธามเกิดความสงสัยจนต้องเดินตามเพื่อนสนิทมา

"ไอ้เหี้ยพีทมึงเป็นอะไรของมึงว่ะ เมื่อคืนก็หายหัวไป บอกไปเข้าห้องน้ำเชี้ยไรกูนึกว่ามึงตกส้วมตายห่าแล้ว"

"…" พีทถอนหายใจออกมาด้วยความรำคาญแล้วเร่งฝีเท้าเดินต่อ

"แล้วเมื่อกี้มึงทำอะไรลงไปรู้ตัวรึเปล่า"

"หุบปากสักที…"

"ไอ้พีทมึงหยุดเลย โผล่หัวมาจนได้นะมึง" ในตอนที่ธามกำลังอ้าปากพะงาบกับถ้อยคำเย็นชาของเพื่อน ซีก็เดินมาขวางหน้าเอาไว้พร้อมกับปันที่เดินอยู่ข้างกาย ส่วนทิวาและคาวียังคงยืนอยู่ข้างกัน พีทหยุดแน่นิ่งสายตาคมกริบมองไปที่ทิวาในตอนนั้นสายตาของเขาก็ทอประกายอะไรบางอย่าง รอยยิ้มอ่อนปรากฏขึ้นบนใบหน้า

"ไอ้พีทมันเป็นแม่งไรไม่รู้ไปราดข้าวใส่หัวน้องตะเภาคนมองตรึม" ธามสบถออกมาแล้วเดินมารวมตัวกับกลุ่มเพื่อน

"มึงทำจริงหรอ" ปันถาม

"ลูกรักพระเจ้า?" เขาหรี่ตาถาม

"ไอ้เวรนี้" ปันสบถออกมา ปกติตะเภาเป็นรุ่นน้องที่แอบชอบพัสและคอยเอาข้าวกล่องมาให้ทุกเช้าตอนพีทมีเรียนและชายหนุ่มเองก็รับไว้ด้วยรอยยิ้มตลอดแต่วันนี้กลับไม่ใช่ เขาดันไปราดข้าวใส่หัวเธอซะงั้น

"สงสัยเพื่อนกูมันเรียนเยอะจนประสาทแดก ไปหาไรกินเถอะ หิวจนไส้จะขาด" ซีพูดแล้วเดินเข้าไปคล้องคอพีท พวกเขาเดินไปร้านประจำด้วยกันแต่จู่ๆทิวาก็หยุดเดินเพราะทนมองกับสายตาของพีทที่มองมาด้วยท่าทางแปลกๆไม่ไหว

"วาเป็นอะไร?" คาวีที่เดินอยู่ข้างกายเอ่ยถาม

"วาพึ่งนึกขึ้นได้ว่าต้องไปเตรียมตัวที่ห้องแล็บช่วยอาจารย์ พวกนายไปก่อนได้เลยนะ" ร่างเล็กหยุดแน่นิ่งแล้วก้มหน้ามองปลายเท้าตนเอง ทำให้สายตาอีกห้าคู่มองมาที่เธอ

"ให้เป็นเพื่อนไหมวา" ปันถาม

"ไม่ต้อง…เดี๋ยวเจอกันที่ตึกเรียนนะ"

"โอเค ไว้เจอกัน" บอกลาเพื่อนในกลุ่มเสร็จทิวาก็หมุนตัวเดินกลับมา สายตาของพีทที่จ้องมองมาตลอดมันไม่เหมือนเพื่อนที่ใช้มองกันเลยสักนิด มันเหมือนโรคจิตที่คอยจ้องมองเหยื่อมากกว่า…

หลายนาทีผ่านไปกลุ่มของพีทก็มานั่งที่ร้านประจำ ชายหนุ่มนั่งนิ่งได้แต่ฟังบทสนทนาของพวกเขาที่คุยกัน ในใจคิดแต่เรื่องของคนตัวเล็กไม่หยุด…

"ว่าแต่มึงไอ้พีท หายหัวไปคืนเดียวกลับมาไม่เหมือนเดิมเลยนะ เบื่อแล้วหรอวะลุคผู้ชายเรียบร้อยตั้งใจเรียนอยากเป็นเสือว่างั้น" ซีหันมาถามพร้อมกับระเบิดหัวเราะออกมา

"เรียบร้อย?" พีทถามกลับ

"เชรด อย่าบอกนะว่ามึงไม่รู้ตัวมาก่อนว่าที่ตัวเองเป็นอยู่มันติ๋มขนาดไหน"

"แกล้งถามไปงั้นแหละ" ตอบเพียงเท่านั้นก็หยิบบุหรี่ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาจุดสูบ แล้วกวาดสายตามองบริเวณรอบ ท่าทางของพีททำให้เพื่อนในกลุ่มหยุดแน่นิ่งเพราะเขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับสารเสพติดมาก่อน

"พีทคนเดิมมันคงตายไปแล้วสินะ ทิวาจะรับได้รึเปล่าเนี่ยเพื่อนรักมันเปลี่ยนไปขนาดนี้" ธามยกมือขึ้นกุมขมับ

"…" พีทเงียบสายตาของเขาหยุดมองที่ผู้หญิงตัวเล็กผิวขาวคนหนึ่งแล้วยกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย

"สรุปมึงจะบอกได้ยังว่าเมื่อคืนโดนใครลากไปอึ๊บ" ปันที่นั่งรอฟังคำตอบอยู่นานถามขึ้น

"เจอคนถูกใจหน่ะ เคลียร์นะ" ตอบเพียงเท่านั้นก็หยัดกายลุกขึ้นแล้วเดินแยกตัวออกมาจากกลุ่มเพื่อนท่ามกลางความงุนงงของพวกเขา ชายหนุ่มเดินผู้หญิงคนนั้นไปจนเธอหายเข้าไปในห้องน้ำหญิงที่ไร้ซึ่งผู้คน เขาจึงเดินตามเข้าไปแล้วแอบดักรออยู่หน้ากระจก มือหนาหยิบแว่นขึ้นมาสวมแล้วเสยผมขึ้น เมื่อคืนพลาดจากทิวาไปแล้ววันนี้แค่อยากปลดปล่อยหน่อย…

ผ่านไปไม่นานร่างของผู้หญิงคนนั้นก็เดินออกมา เธอดูตกใจเล็กน้อยที่เห็นผู้ชายอยู่ในห้องน้ำหญิง หญิงสาวเดินมาที่อ้างล้างมือแล้วเปิดนํ้า

"เอ่อ…ขอโทษนะคะพี่พีท นี้ห้องนํ้าผู้หญิงค่ะ"

"พี่รู้แล้วครับ" ปากตอบหางตาก็ปรายมองคนตัวเล็กก่อนจะเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าเธอแล้วย่อตัวให้ใบหน้าอยู่ระดับเดียวกัน

"แล้วพี่เข้ามาทำไมหรอคะ…"

"พี่เห็นหนูน่ารักไงคะ เลยอยากมาทำความรู้จักหน่อย" ไม่พูดเปล่าของแหลมคมอะไรบางอย่างก็จี้เข้าที่ท้ายทอยของเหลวสีแดงไหลออกมาเป็นสาย เธอเหลือบมองผ่านกระจกด้วยแววตาตื่นตระหนกด้วยความเจ็บปวดก่อนที่ร่างกายจะถูกจับหันหน้าเข้ากับอ่างล้างมือ แขนแกร่งล็อกเข้าที่ลำคอระหงแล้วทิ้งมีดเปื้อนเลือดลงอ่าง ปลายลิ้นแตะลงที่รอยเลือดเบาๆแล้วยกยิ้มอ่อนขึ้นมาบนใบหน้าราวกับคนเสียสติ…

หมับ!

ปั้ง!

"กรี๊ดดดดด!"

.

.

.

พระเอกชั้นไม่ปกติแล้วหนึ่ง5555555555555555555555555555555

Next ep...

"เมื่อคืนตอนพีทหายตัวไป วีมาส่งวาที่หอด้วย แล้วพีทรู้ไหมว่าสายตาของวี มันทำให้วาหวั่นไหวมากกว่าเดิมซะอีก…"