บบที่ 2 คนดัง

บทที่ 2

คนดัง

“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคชา”

“เช่นกันครับพักพิง”

“คัท! ปิดกอง”

“ฮู้ แปะๆๆๆ!”

“เก่งมากเลยครับทุกคน เก่งมากๆ”

เป็นอีกหนึ่งวันที่ทีมงานในกองถ่ายทุกคนรู้สึกแบบเดียวกัน เหมือนกับว่าได้ยกภูเขาออกจากจากอก ด้วยความที่ต่างคนต่างพากันทำงานหนักมาตลอดหลายเดือนไม่มีเวลาได้หยุดพักเลยสักวันเพราะต้องทำงานกับเวลา และหลายๆปัจจัยที่ต้องเร่งรีบ

“ปิดกองไปอีกเรื่องแล้วนะครีมเค้ก ลูกสาวเจ๊เก่งที่สุดเลย” ผู้จัดการส่วนตัวหน้าตี๋รีบเดินเข้าไปซับเหงื่อให้กับหญิงสาวโดยเร็วเหมือนทุกๆครั้ง และก็ไม่ลืมที่จะเอ่ยปากชมดาราสาวที่ดูแล

อบเชย หนุ่มหน้าหวานจิ้มลิ้มและมีจริตจะก้านออกสาวหรือที่หลายๆคนที่ชอบจัดประเภทไปอยู่ในหมวด เกย์ แต่สำหรับพวกเธอทั้งสองคนแล้ว ไม่เคยสนใจหรอกว่าจะใช้คำว่าอะไรมาเรียก

“แน่นอนจ่ะคุณแม่”

“ว่าแต่ละครของคุณรามอะ ครีมจะเล่นป้ะ”

“อืม บทมันไม่ลำบากไปหรอพี่อบเชย”

“จะว่าลำบากก็ลำบากอยู่แหละ แต่นี่คุณรามเป็นคนจัดเลยนะแล้วบทมันก็มีแววจะดังด้วย ละครแนวไสยศาสตร์รักโรแมนติกแบบนี้ถ้าได้ครีมเล่นเป็นนางเอกพี่ว่าต้องปังมากแน่ๆเลย”

“เอาไว้...ฉันคิดดูอีกทีแล้วกันนะพี่ ไม่รีบเท่าไหร่ใช่ไหมล่ะ”

“โอเค งั้นเอาไว้ค่อยคุยกัน”

“คุยอะไรกันเคร่งเครียดเลยสาวๆ” และในขณะนั้นเองผู้กำกับวัยสี่สิบต้นๆก็ปรากฏตัวขึ้นกลางวงสนทนาของทั้งสอง

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะผู้กำกับ”

“เดี๋ยวฉันขอคุยกับครีมเค้กสักสามนาทีได้ไหมอบเชย”

“ได้เลยค่ะไม่มีปัญหา ตามสบายค่ะ” พออบเชยว่าจบ เขาก็เดินตรงไปยังโต๊ะวางของเพื่อเก็บของลงกระเป๋าเตรียมกลับบ้าน

“มีอะไรสำคัญหรือเปล่าคะ”

“เปล่าหรอก แค่ได้ข่าวว่าจะย้ายไปอยู่คอนโดก็เลยจะมาถามว่ายังสนใจดอกไม้สวยๆที่เราเห็นวันนั้นอยู่หรือเปล่า”

“อ๋อ ดอกสีม่วงอันนั้นหรอคะ แต่ว่ามันหายากมากๆไม่ใช่หรอคะ”

“พอดีว่า มีคนติดต่อมาสนใจอยากจะขายให้ผมน่ะ ผมได้มาสองต้นก็เลยกะว่าจะเอามาให้ครีมเค้กเป็นของขวัญขึ้นบ้านใหม่สักหน่อย”

“จริงหรอคะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะผู้กำกับ”

“ไม่มีปัญหาหรอกนานๆทีจะเจอคนชอบต้นไม้เหมือนกัน เดี๋ยวให้คนเอาไปส่งให้นะ กลับบ้านพักผ่อนเถอะเดี๋ยวนัดเลี้ยงปิดกองอีกที”

“ค่ะ”

@Klever University

“ปริ๊นซ์กองพล กรี๊ดดดดดด!”

ได้ยินไหม? ได้ยินเสียงกรี๊ดกร๊าดพวกนั้นป้ะ นั่นแหละคือเหตุผลที่ทำให้ผมอยากมาเรียนทุกวัน เมื่อก่อนผมได้รับตำแหน่ง Prince of klever เป็นอันดับที่ 4 ทว่าผมกับเป็นคนเดียวที่ไม่มีคนมาชื่นชอบ ไม่มีใครมาขอถ่ายรูปขอลายเซ็น และที่สำคัญไม่มีใครมาสารภาพรักผมสักคนเลย ทั้งๆที่ผมเองก็ หล่อ รวย กรวยใหญ่ เหมือนพวกปริ๊นซ์คนอื่นๆ ขนาดไอ้ฮอคมันปิดหน้ามาทั้งชาติมันยังมีแฟนคลับเลย ส่วนผมนั้นที่ได้คะแนนโหวตเยอะก็เป็นเพราะลูกค้าดูดวงทั้งนั้น

แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว ผมคือคนที่หล่อที่สุดและดังที่สุดใน Klever University แล้ว ทุกคนคงตาสว่างกันสักทีสินะ น่าปลื้มใจจริงๆ

“อาห๊า~ ว่าไงจ๊ะสาวๆ”

“ขอถ่ายรูปด้วยได้ไหมคะ/ขอลายเซ็นหน่อย”

“ได้เลยจ่ะ ตามคิวนะได้กันทุกคน”

“หล่อมากเลยอะ/น่ารักเฟรนลี่สุดๆเลย”

การที่มีสาวๆรุมล้อมแบบนี้มันช่างดีต่อใจเหลือเกิน อย่างน้อยการมีคนรักก็ดีกว่าการมีคนเกลียด ช่วงนี้ผมเลยเข้ามหาลัยวัยหน่อยเพราะกว่าจะได้เรียนก็เซลฟี่กับน้องๆปาไปเป็นชั่วโมงแล้ว

“พี่กองพลคะ วันนี้สอบวันสุดท้ายแล้วอะขอกำลังใจหน่อยได้ไหมคะ”

“เอ่อ...” // ปริบๆ

“ได้เลยครับ เอ่อ...”

“สหัสสเนตโต เทวินโต

ทิพพจักษุง วิโสทายิ อิกะวิติ

พุทธะสังมิ โลกะวิทู”

“เพี้ยง! ขอให้สอบได้คะแนนดีๆนะครับน้อง แต่ถ้าอยากจบเกียรตินิยมเลยล่ะก็ เร็วๆนี้เดียวพี่ทำเครื่องรางมาขาย”

“กรี๊ดดดด!”

“หยุดกรี๊ดได้แล้วครับ พี่รู้ว่าพี่หล่อบาดใจบาดอวัยวะ แต่แค่นี้ก็พอแล้...ว!”

“อ..อ้าว”

“พี่ครีมเค้ก กรี๊ดดดด!”

อึก... ครีมเค้ก

ตอนนี้รอบตัวผมไม่มีใครเลยแม้แต่คนเดียวเพราะพวกน้องๆนั้น กรูเข้าไปหาคนที่อยู่ด้านหลังผมหมดแล้ว เมื่อได้ยินดังนั้นผมก็ไม่รอช้าที่จะหันหลังไปดู และนั่นมันก็ทำให้ผมเห็นว่าเธอคือครีมเค้กจริงๆ

เธอคือ ครีมเค้ก ดาราสาวปีสี่ ดาวจากคณะศิลปะกรรมศาสตร์ ผู้ที่มีใบหน้าฟ้าประธาน ไม่เคยผ่านมีดหมอมาเลยสักครั้งเดียว ตากลมโตจมูกเป็นสันเรียวโด่งพุ่งปลายริมฝีปากอวบอิ่มน่าจุมพิต อีกทั้งผิวยังขาวเนียนราวกับไม่เคยตากแดดแม้แต่ครั้งเดียว อีกทั้งเธอยังได้ถูกขนานนามว่าเป็น นางฟ้าแห่งวงการบันเทิง เนื่องจากว่าได้มีการเขียนประวัติว่าเธอนั้นเป็นคนที่เรียบร้อย พูดน้อย เป็นที่รักของทุกคน ด้วยเหตุนี้เธอจึงมีชื่อเสียงโด่งดังมากของยุคนี้ ขนาดผมยังชอบเธอเลย โดนตกเต็มๆ! ขนาดเธอเดินหน้ายู่มาออร่ายังเปร่งประกายออกมาจากตัวเธอเป็นหลอดไฟเลย

“นั่นมัน...คนหรือนางฟ้าวะเนี่ย”

“ด..เดินมาแล้ว!”

“กรี๊ดดดดดดดดดดด!”

ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยย ผมกรีดร้องออกมาด้วยความดีใจพร้อมกับวิ่งหนีไปก่อนที่เลือดจะไหลหมดตัวแล้วเป็นลมต่อหน้าคนอื่น แค่นี้ชีวิตติ่งอย่างผมก็คอมพลีทแล้วล่ะ

“เป็นอะไรของเขาอะ?” ครีมเค้กพึมพำ ก่อนที่จะแอบอมยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว

cr.คาถาพระอินทร์ คาถาสอบผ่าน