ตอนที่4 จะตายพร้อมลูก

“ก็...”

“แก” พิริสารีบมองหน้ากลิ่นชวา ปรามไม่ให้เพื่อนเธอหลุดคำด่าทอวาดิมออกมาอีก เพราะอาจะทำให้เสียแผนที่วางเอาไว้

“ไปกับผมได้แล้ว” ร่างสูงใหญ่ที่แขนเต็มไปด้วยเลือดเข้ามากระชากกลิ่นชวาจนตัวปลิว

“จะพาฉันไปไหน ฉันยังไม่ได้ทานอะไรเลยนะ”

“ว่าน” พิริสาจะตามกลิ่นชวาไป แต่เธอก็ถูกรามิลรั้งเอาไว้ก่อน

“คุณมาคุยกับผม”

“ปล่อยฉันค่ะ”

“เพื่อนคุณไม่ตายหรอก”

“ปล่อย” เธอพยามสลัดมือจากเจ้านายหนุ่มหน้าหล่อ แต่ทำยังไงก็ไม่สามารถพ้นพันธนาการของเขาได้ แถมสายตาของเขาที่จ้องมองเธอตอนนี้ยังดูแข็งกร้าวเต็มไปด้วยความโกรธจนพิริสารู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ขึ้นมาทันที

“คุณมิลคะ ริสาจะไปหาว่านค่ะ” สาวเจ้าที่ถูกเจ้านายลากเข้ามาในบ้านก็พยายามที่จะออกไปช่วยเพื่อนไม่ลดละ ทว่าก็ยังไม่สามารถแกะมือปลาหมึกของรามิลออกไปได้เสียที

“อยากไปตายรึไง ที่คุณยังรอดอยู่จนถึงตอนนี้ก็เพราะผมขอร้องเพื่อนผมเอาไว้ ไม่อย่างงั้นเป็นศพไปแล้ว คิดได้ยังไงมอมยาเพื่อนผมเพื่อไปนอนกับเพื่อนคุณ”

พอถูกตะตอกเข้าก็เริ่มหน้าเจื่อน “แล้วว่านจะเป็นอะไรไหม” ตอนนี้แม้จะห่วงเพื่อนมาก แต่ก็ไม่ได้อยากมาตายที่นี่แล้วก็ตายตอนนี้ ภาวนาให้กลิ่นชวาเอาตัวรอดให้ได้ก็แล้วกัน

“บอกแล้วไงว่าเพื่อนคุณไม่ตายหรอก”

“แล้วลูกในท้องล่ะคะ เด็กไม่รู้เรื่องอะไรทำไมคุณวาดิมไม่อยากให้เด็กคนนี้เกิดมานักทั้งที่ว่านก็บอกว่าจะเลี้ยงเอง”

“ผมบอกเหตุผลอะไรคุณไม่ได้หรอก อยู่ที่นี่แล้วก็อย่าคิดออกไปตามหาเพื่อนคุณอีก ถ้าไม่อยากตาย แล้วผมก็คงจะให้คุณทำงานกับผมต่อไปไม่ได้”

“ทำไมล่ะคะ ริสาเพิ่งทำผิดแค่ครั้งเดียวเองนะคะคุณมิล ต่อไปนี้ริสาจะไม่ทำผิดอีกแล้ว อย่าไล่ริสาออกเลยนะคะ ไม่อย่างงั้น แม่ของริสาแล้วก็ยายของริสาเค้าจะไม่มีข้าวกินนะคะคุณมิล” พิริสางัดมารยาออดอ้อนของผู้หญิงออกมาเต็มที่ เพราะที่ไหนเธอก็ไม่ได้เงินเดือนสูงเท่ากับที่นี่ แถมเจ้านายยังใจดีถ้าไม่ติดว่าเธอทำเรื่องผิดพลาด

“หึ่...โอเค งั้นโอกาสครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะให้คุณ แล้วที่ผมให้ก็เพราะเห็นแก่คุณแม่แล้วก็คุณยายของคุณ แต่ถ้าคุณทำเรื่องผิดๆ อีก ผมคงจะจ้างคุณต่อไม่ได้”

“ริสาขอบคุณมากนะคะคุณมิล”

รามิลเดินส่ายหัวออกไปหลังบ้าน รู้สึกว่าวันสองวันนี้มีแต่เรื่องวุ่นวายไม่เว้นว่าง ไม่ชอบเวลาที่ตัวเองจะต้องใจอ่อนกับผู้หญิงเอาเสียเลย ถึงจะรู้ว่าพิริสาแอบใช้มารยาหญิงกับเขา แต่ก็อดไม่ได้ที่จะต้องใจอ่อน แต่คราวหน้าหากหญิงสาวทำผิดอีก เขาจะไม่ยอมอ่อนข้อให้เลขาคนนี้อีกแล้ว ครั้งนี้ก็แทบจะเสียเพื่อนเพราะเธอ ไม่ยักรู้ว่าผู้หญิงสมัยนี้มีความคิดแผลงๆ พิกล

รามิน นาบาบคิน เขาเป็นลูกครึ่งไทย รัสเซีย รูปร่างสูงใหญ่หุ่นบึกบึนหน้าตาหล่อเหลา หาตัวจับยากในหมู่มวลนักธุรกิจในประเทศไทย ชายหนุ่มเป็นทายาทเจ้าของร้านเครื่องเพชรหลายสาขา เขาเป็นเพื่อนกับวาดิมมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะพ่อของพวกเขาเป็นเพื่อนกัน

แม้ชายหนุ่มจะมีเพื่อนเป็นเหล่ามาเฟีย แต่เขาก็ไม่ได้มีนิสัยโหดร้าย หรือเผด็จการอะไรมากนัก แทบจะเรียกว่าเป็นคนขี้ใจอ่อนด้วยซ้ำ เพราะถูกคุณยายเลี้ยงมา แล้วพิริสาก็รู้จุดอ่อนข้อนี้ของเจ้านายของเธอดี จึงใช้ความใจอ่อนของเขาทำให้เธอพ้นวิกฤตการที่จะตกงานครั้งนี้ไปได้สำเร็จ

“เฮ้อ ขอให้แกปลอดภัยนะว่าน” พิริสานั่งฟุบลงกับเก้าอี้ ป่านนี้ไม่รู้ว่าวาดิมจะลากเพื่อนเธอไปถึงไหน หากรามิลบอกว่าเพื่อนเธอจะไม่เป็นอะไรเธอก็จะเชื่อคำพูดของเจ้านาย เพราะคนอย่างรามิลไม่ใช่คนที่พูดอะไรเล่นๆ

ทว่าถึงจะหมดห่วงเรื่องที่เพื่อนไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต แต่ก็อดห่วงลูกในท้องของกลิ่นชวาไม่ได้อยู่ดี รู้ว่ากลิ่นชวาเป็นคนที่เอาตัวรอดเก่ง แต่กับมาเฟียอย่างวาดิม เธอก็เดาไม่ออกเลยว่ากลิ่นชวาจะต่อกลอนกับมาเฟียหนุ่มแล้วเก็บลูกน้อยเอาไว้ตามแผนที่คุยกันได้หรือเปล่า

พิริสา เกตุรวิกานต์ หญิงสาวร่างเล็กหน้าสวยเหมือนสาวลูกครึ่ง คิ้วคมเข้ม ตากลมโตมีเสน่ห์ มีลักยิ้มที่พวงแก้มทั้งสองข้าง เธอเป็นเพื่อนกับกลิ่นชวามาตั้งแต่สมัยประถมศึกษามาจนถึงปัจจุบัน ด้วยนิสัยใจคอที่คล้ายกันจึงทำให้พวกเธอทั้งสองคนคบกันได้นาน และรู้ใจกันเป็นที่สุด

และด้วยความที่รักกันมากก็มักจะช่วยเหลือกันทุกเรื่องไม่ว่าเรื่องนั้นจะถูกหรือจะผิดก็ตาม จนทำให้มีปัญหาใหญ่เช่นตอนนี้

“คุณจะพาฉันไปไหนจะบอกได้รึยังคุณวาดิม แล้วแขนคุณมีเลือดออกไม่หยุดเลย ไม่ทำแผลก่อนเหรอ” ตั้งแต่ถูกลากลงเรือมาร่วมครึ่งชั่วโมงวาดิมก็ยังไม่คิดจะบอกเธอสักคำว่าเขาจะพาเธอไปไหน ทั้งเลือดที่แขนของเขาก็ดูท่าว่าจะไม่หยุดง่ายๆ ถึงจะมีผ้าพันก็เถอะ

ที่เธอถามไม่ได้แสดงความเป็นห่วงเป็นใยอะไรทั้งนั้น แต่เมื่อเห็นเลือดเยอะๆ บวกกับกลิ่นคาวที่ลอยมาเตะจมูกมันทำทำให้เธอผะอืดผะอมจนแทบจะลมจับอยู่แล้ว

“เรื่องของผม ตอนนี้ผมต้องพาคุณไปหาหมอที่นัดเอาไว้ก่อน”

“นัดไว้ทำไม อย่าบอกนะว่าจะพาฉันไปเอาลูกออกให้ได้” กลิ่นชวาลุกขึ้นพรวด เขาเจ็บจนเลือดไหลออกเยอะขนาดนี้ยังจะมาห่วงเรื่องพาเธอไปเอาลูกออกอีก หัวใจของเขาทำด้วยอะไรกัน

“ถ้าคุณจะเอาลูกฉันออก ฉันก็จะตายไปพร้อมกับลูกตอนนี้เลย”

“จะทำอะไรของคุณ” วาดิมรีบจอดเรือขณะที่หญิงสาวกำลังเดินไปที่หัวเรือ พอจะเดาออกว่ากลิ่นชวากำลังทำอะไร แล้วเขาก็จะปล่อยให้เธอมาตายกลางทะเลแบบนี้ไม่ได้

ตู้ม... ตู้ม... เสียงของหนักหล่นลงบนผืนทะเลถึงสองครั้งสองครา เมื่อวาดิมเห็นหญิงสาวกระโดดลงไปเขาก็ตัดสินใจที่จะกระโดดตามไปทันที เขาไม่ได้อยากให้ลูกของเขาเกิดมาบนโลกก็จริง แต่ก็ไม่อยากให้เกิดการสูญเสียถึงสองชีวิต

กลิ่นชวาปล่อยให้ตัวเองจมลงไปในผืนน้ำได้ไม่กี่วินาที ตัวของเธอก็ถูกรวบเอาไว้ วินาทีนั้นเธอโล่งใจเป็นปลิดทิ้ง ที่ทำเมื่อครู่ไม่ได้อยากตายจริงๆ เพียงแค่ทำเพื่อเป็นการเรียกร้องความสงสารเท่านั้น

เพราะเธอจำคำของเดมาได้ว่าเจ้านายของเขาไม่ใช่คนที่ฆ่าคนโดยไม่มีเหตุผล แล้วเธอก็เลือกวิธีการลองใจของเขาได้เป็นอย่างดี ทว่าก็แปลกใจกับวิสัยมาเฟียอย่างวาดิม เขาไม่ชอบเห็นคนอื่นตาย แต่ทำไมกับลูกในไส้ตัวเองกลับไม่อยากให้ลืมตามาดูโลกนัก

“ทำบ้าอะไรของคุณ ชีวิตคุณมันไร้ค่าขนาดนั้นเลยหรือไง” หิ้วคนตัวเล็กกลับขึ้นเรือมาได้ก็ตวาดเธอเสียงฝาดก่อนจะลากกันไปที่ท้องเรือ

“แค่ก แค่ก ก็ถ้าฉันต้องเสียลูก มันก็เหมือนกับตายทั้งเป็น ฉันรู้ว่าคุณทำได้ทุกอย่างถ้าอยากจะทำ งั้นฉันขอเวลาอีกสักสองเดือนได้ไหม ขอฉันทำใจกับการที่จะต้องเสียลูกได้ไหม” ขอเถอะ ขอให้ความพยายามที่เธอทำเพื่อเรียกความสงสารไม่สูญเปล่าเถอะ