Episode 22

เคร่ง! เคร่ง! กึกๆๆๆ

“ไม่เลวนี่ ไอผู้กล้าสวะ”

ผมกำลังยืนดูเจ้าชินคิกำลังตกเป็นฝ่ายรับอย่างน่าสงสาร เพราะทั้งสองปาร์ตี้นั้นได้ตกลงกันที่จะร่วมมือกันสู้ เลยกลายไปเป็นว่า เป็นปาร์ตี้ที่รับมือได้ยากที่สุดเท่าที่เคยมีมา

สมควรโดนหรือว่าจะสงสารมันดีล่ะ คุณผู้กล้าสวะ

การกระทำแบบนี้สงสัยจะไม่ผิดกฎ เพราะไม่เห็นมีใครคัดค้านกับเรื่องการรวมปาร์ตี้ของผู้กล้าทั้งสอง ซึ่งปาร์ตี้ของผู้กล้าที่เหลือเพียงคนเดียวเพราะแผนการของเจ้าชินคินั้น ได้ตกลงกันที่จะร่วมมือกันกับปาร์ตี้ของผู้กล้าที่เป็นสายอาชีพนักบุญหญิงแล้ว

ผู้กล้าคนนั้นหลังจากที่โดนรอบโจมตีจนมีสภาพสาหัส ก็ได้รับการเยียวยาจากผู้กล้านักบุญหญิง จนแผลและความเหนื่อยล้า ได้หายไปเป็นปลิดทิ้ง

ผมเองก็ไม่รู้หรอกนะว่ากฎการประลองนั้นมีอะไรบ้าง แต่ว่า.... การร่วมต่อสู้กันแบบนี้ ดูเหมือนจะไม่ผิด

บรุ่ม!!! บลั่ม!!!

มีการโจมตีจากทางฝั่งโน้นเป็นประปราย แต่ก็ไม่พ้นที่ตำแหน่งโล่ของเราจะกระโดดเข้าไปรับพวกมันได้อย่างแม่นยำ

เคร่ง!!! เคร่ง!!!

“อยู่แบบนี้ดูท่าจะแย่ โรสดีบัพศัตรูแนวหลัง พวกเราจะต้องกำจัดผู้กล้านักบุญหญิงให้ได้ก่อน”

“เข้าใจแล้วท่านริช มาร์กบุกไปกันเลย! ”

ทุกคนดูท่าจะเห็นด้วย เลยพยักหน้าให้ ก่อนที่ทุกคนจะเริ่มวิ่งอ้อมผ่านไปด้านหลัง เพราะท่าวิ่งไปด้านหน้าไปตรงๆ เลย ก็อาจจะโดนเวทย์ระดมยิงมาได้ เพราะฉะนั้นทุกคนในปารฺตี้ก็เลยเลือกที่จะอ้อมไป

ผมที่ลอยตามมาก็รู้สึกเบื่อกับสิ่งที่จะทำกัน

ก็เข้าใจว่าต้องใช้จุดอ่อนของศตรูให้เป็นประโยชน์ แต่ว่า...

นี่ไม่คิดจะสู้กันซึ้งๆ หน้าบ้างเลยหรอ แบบว่า วัดความสามารถของตัวเองอะไรแบบเนี้ย จะได้รู้ว่าตัวเองเก่งแค่ไหน จะได้มีการพัฒนา ไม่ใช่พัฒนาไปในทางที่แย่ลง

ภาพในความคิดของผมที่คิดเอาไว้ นั้นได้พังทลายลงไปกับเจ้านี่เยอะพอสมควร เพราะสิ่งที่ผมคิดมันจะต้องแลกดาบกันอย่างเมามันส์ ดูเชิงของฝ่ายตรงข้ามดักทาง วางแผน หรือแก้ทาง ซึ่งเจ้าชินคิมันไม่มีเลยอ่ะ เอาแต่สู้แบบกองโจร ทำทุกวิถีทางเพื่อชัยชนะ ซึ่งมันไม่สมศักดิ์ศรีของผู้กล้าเลยสักนิด

“เจ้าผู้กล้าสวะ แกยังอ่อนประสบการอีกมาก แค่นี้ข้าเจอมาเยอะแล้ว การกระทำแบบนี้ของพวกแก จะทำให้พวกแกกลายเป็นฝ่ายแพ้ซะเอง ฟันหินผา พุ่งทะยาน”

โคร่ง!!!!

ผู้กล้าคนนั้นฟันดาบของเจ้าชินคิอย่างรุนแรง จนเสียหลักถอยไปสองถึงสามก้าวด้วยท่าฟันหินผา แล้วหลังจากนั้นผู้กล้าคนนั้นก็พุ่งทยานกลับหลังผ่านปาร์ตี้ของผู้กล้านักบุญหญิงมาหาพวกเราอยากรวดเร็ว

“พวกแก!! กระจอกหว่ะ ที่พวกแกรอบโจมตีพวกชั้นได้ มันก็แค่ฟลุคละว้า!!! สี่ดาบสังหาร!!!!! ”

บุ่ง!!! ชึก!!! ฉั่วะ!!! ซวบ!!!

ผู้กล้าคนนั้น พุ่งเข้ามาหามาร์คแทงทะลุโล่มาอย่างไม่ปรานี พร้อมกับลงดาบกับริชแล้วก็โรสอย่างเลือดเย็น พร้อมกับง้างดาบมาทางผมเพื่อเป็นการจบคบวนท่าสี่ดาบสังหาร

“จำไว้ ไอผู้กล้าสวะ คิดที่จะตลบกลังคนอื่น มันต้องอย่างนี้!!!! จงสำนึกเสียใจกับสิ่งที่แกทำลงไปเสียเถอะ!!!! ”

อ่า.... ขนาดโลลิอย่างผมก็ไม่เว้น

ผมเห็นทั้งสามคนล่วงลงไปอย่างช้าๆ ก่อนที่ดาบของผู้กล้าคนนั้นจะมาอยู่ตรงหน้าของผม เพียงเสียววินาที ผู้กล้าคนนี้ก็สามารถที่จะพลิกสถานการณ์กลับมาได้ เป็นคนที่น่ากลัวจริงๆ

“แกก็คงจะเป็นผู้หญิงของมันด้วยสินะ ตายซะเถอะ.....”

“แกอย่ามาเหมายุยจังไปกับไอคนพวกนั้นนะ! เจ้ามนุษย์!!! ”

ผั่ว!!!!!!!!!! โคร่ม!!!!! คลุ่งงงงงง

“พูดพล่อยๆ แบบนี้ มันต้องโดนตบปากซะ! ”

“อ๊ะ! ”

ผมที่ทำท่าจะชักดาบขึ้นมากัน ก็ถึงกับสับสนทำอะไรไม่ถูกกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า

อยู่ดีๆ ก็ปลิวหายไปจากตรงหน้าเลยอ่ะ เอ๋ๆๆๆๆ มันเกิดอะไรขึ้นอ่ะ?

ผมมองซ้ายมองขวา หาผู้กล้าคนนั้นที่จะเข้ามาฟันผม กลับเจอแต่หม่าม้าเอลาสที่ลอยอยู่ตรงหน้าของผมแทน พร้อมๆ กับที่มือเล็กๆ ของหม่าม้าเอลาส มีควันลอยฉุย

หม่าม้าทำอะไรลงไป?

“หม่าม้า เมื่อกี้มัน....”

“อ๋อ แค่สั่งสอนว่าอย่ามากล่าวหากันมั่วๆ น่ะจ๊ะ”

“ต-แต่ว่า คนที่ลอยไปนั่น....”

ใช่แล้ว ผมหันไปเห็นคนที่ลอยทะรุต้นไม้ไปสามต้นก่อนที่จะติดแหงกอยู่ที่ต้นที่สี่

หนักมือไปเกินไปแล้ว!!!!

“หุหุ สงสัยหม่าม้าจะหนักมือไปหน่อย”

อูวววว อูวววว โดนไปขนาดนั้น จะตายไหมนั่น

หลังจากที่ปาร์ตี้นักบุญเห็นภาพผู้กล้าที่จะเข้ามาฟันผมถึงกับปลิวไปไม่ไว้ติ่ง ก็ขอยอมแพ้ไปโดยทันที

_หลังจากนั้น

เฮ้อ.... ผมถอนหายใจออกมา

“เอาเป็นว่าพวกเจ้าจัดการกันเอาเองก็แล้วกัน ข้าเองก็เหนื่อยหน่ายกับเจ้าพวกนี้มามากแล้วด้วย”

“คุณหนูค่ะ มีบาดแผลตรงไหนบ้างหรือเปล่าเจ้าคะ”

หลังจากที่ผมได้ยินคำขอของเจ้าชินคิที่เจ้านั่นมันขอกับองค์ราชา ก็ถึงกับทำให้ผมหมดหวังกับมันจริงๆ นีทอย่างผมไม่ได้เก่งกาจถึงขนาดจะไปสู้อะไรแบบนั้นได้หรอกนะ

อยากอาบน้ำแล้วนอนให้เต็มอิ่มจัง

ผมเดินผ่านหน้าองค์ราชาเข้าไปในพระราชวังอย่างไม่เหลียวหลังกลับไปมอง สงสัยเจ้าผู้กล้านั่นคงจะคิดว่าท่าทูลขอองค์ราชาอาจจะยกผมให้มันก็ได้สินะ แต่ก็ต้องขอแสดงเสียใจด้วย เพราะขนาดพวกหม่าม้ายังไม่เห็นด้วยกับมันเลย

เพราะฮะนั้นหลังจากที่คุณเมดที่เข้ามาสำรวจตามตัวผมเสร็จก็นำทางไปยังห้องอาบน้ำโดยทันที

_องค์ราชาที่กำลังรับฟังคำของจากผู้กล้าชินคิ

“ข้าคงทำเช่นนั้นไม่ได้หรอกนะ ผู้กล้าจากต่างแดน เหล่าเจ้าหญิงภูติยังไม่เห็นด้วยกับเจ้าเลย เจ้าอย่าได้หวังไปใย”

“เหล่าเจ้าหญิงภูติ เช่นนั่นเองหรือ ข้าเข้าใจแล้ว”

_หลังจากนั้น

“ถ้าชั้นได้ทำพันธะสัญญากับเหล่าเจ้าหญิงภูติสักตน ชั้นก็ไม่มีใครเทียบได้แล้ว สั่งจดหมายไปหาท่านพ่อของเธอ ช่วยสืบเรื่องเจ้าหญิงภูติที่อยู่อาศัยในประเทศนี้ให้ชั้นหน่อย”

“ค่ะ ท่านผู้กล้า”

“อ่า... แล้วสิบเรื่องของผู้หญิงคนนั้นด้วย ชั้นอยากจะรู้”

_ห้องอาบน้ำ

“ยินดีต้องรับกลับค่ะ คุณหนู”

เอ๋!!!!!!!!

คุณเมดห้าหกคนกำลังยืนรอรับผมอยู่ในห้องอาบน้ำ แล้วมีเหล่าหม่าม้าอยู่ด้วย

“คุณหนูคะ เชิญเข้าไปด้านในเลยเจ้าค่ะ พวกเราจะไปเตรียมห้องอาบน้ำให้ เพราะฉะนั้นเหล่าเมดพวกนี้จะคอยปรนนิบัติท่านเองนะเจ้าค่ะ”

มันจะเยอะไปไหม แค่คุณเมดคนเดียว ผมก็ว่าน่าจะพอแล้วนะ นี่เล่นเป็นสิบเลย นีทอย่างผม รับไม่ไหวแน่ๆ

เออ.. ที่จริง ไม่ถึงสิบหรอก

_หลังจากนั้น

“คุณหนูค่ะชุดนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ แล้วชุดนี้ละเจ้าคะ”

วิญญาณผมกำลังจะหลุดออกจากร่าง เพราะต้องมานั่งเป็นตุ๊กตาให้เหล่าคุณเมดจับแต่งตัวอยู่อย่างสนุกสนานหลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จแล้ว