โดนตบ
"ก็เพราะเคนมันจนไง เนตรเบื่อ เนตรทนไม่ได้ที่ต้องมาอยู่คอนโดต๊อกต๋อยแบบนี้เนตรอายเพื่อนๆ"
"แค่นี้หรอเนตร"
"..... "เนตร
"..... "ดล
"ได้ ต่อไปนี้เราจบกัน มึงสองคนอยากอยู่ด้วยกันมากใช่ไหม อยู่ไปเลย!"
ปัง!!
ผมเดินออกมาจากห้องแล้วปิดประตูเสียงดัง และไม่สนไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น
'นี่หรอผลตอบแทนความรักที่เรามีให้เขา นี่หรอสิ่งที่เราควรได้ทำไมผู้หญิงที่ผมรักถึงเห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้แบบนี้ ถ้าเทพเจ้ามีจริงผมขอให้คนที่รักผมจริงๆรักที่ผมเป็นผมไม่ว่าจะทุกข์จะสุขก็จะอยู่ข้างๆกัน ขอเถอะนะอย่ารังแกกันอีกเลย'
ตื๊ด~~~
"ครับแม่" ผมเอ่ยเสียงสั่น
(ละ ลูกเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมเสียงเป็นแบบนั้น) แม่พูดด้วยน้ำเสียงตกใจ
"ไม่มีอะไรหรอกครับ" ผมโกหก
(จ่ะ ไม่มีอะไรก็ดีแล้ว เอ่อ คือว่าแม่แค่โทรมาถามว่าจะมากันกี่คนแม่จะได้ให้ดาวจัดห้องไว้ทัน)
"ให้คุณดาวไปทำความสะอาดบ้านริมน้ำให้ผมไว้รอผมด้วยนะครับ พรุ่งนี้ผมจะกลับ"
(อ้าว กลับมาไวจังละ ไหนลูกบอกว่าอาทิตย์หน้า)
"ผมคิดดูแล้วครับ ผมจะลาออก แล้วกลับไปบริหารไร่ของเราให้มันเจริญก้าวหน้าดีกว่าครับ"
(ดีเลยลูก เดี๋ยวแม่จะบอกดาวให้ไปทำความสะอาดตอนนี้เลยนะ แค่นี้ละ อ๊ายดีใจโว้ยย!) หวังว่าการตัดสินใจของผมครั้งนี้จะเป็นประโยชน์ให้กับตัวผมนะ เพราะอยู่ที่ไหน
ก็ไม่สุขใจเท่ากับอยู่บ้านเราคนในครอบครัวนี่แหละที่จะสามารถดามหัวใจของผมให้หายเร็วที่สุด ลาก่อนกรุงเทพ....
2 ปีผ่านไป
กริ๊ง!!!!
"อ๊ายยยยย!!!! ตื่นแล้วโว้ยไม่ต้องปลุก!! อย่าว่าแต่ตื่นเลยนอนฉันก็ยังไม่ได้นอน หึ่ย" ฉันลุกพรวดขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก หลังจากบ่นเสร็จฉันก็จับเอาเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายให้สะอาดเตรียมพร้อมกับการเปลี่ยนที่ทำงานวันแรก
Hi ฉันชื่อปอย หรือจะเรียกว่าน้องปอยคนสวยก็ได้ไม่ถือเพราะมันคือความจริง
ปีนี้ฉันอายุ 24 ปี มีน้องสาวต่างพ่อ1คนชื่อปราง บอกตามตรงเลยละกันนะ ฉันไม่เคยรักน้องสาวตัวเองเลยเพราะอะไรนะหรอ ก็เพราะว่ามันทั้งเอาแต่ใจ อวดดี เรียนเก่ง เด่นเรื่องกีฬาจนใครๆก็รักมัน ชิ ที่พูดนี่ไม่ได้อิจฉานะแค่รำคาญ (จ้าเชื่อจ้า)
ซ่าส์~~
เสียงน้ำที่ไหลออกมาจากฝักบัวเป็นสาย รดลงมาหัวจรดเท้าของฉัน ถึงน้ำจะเย็นแค่ไหนก็ไม่สามารถทำให้ใจฉันเย็นลงได้เลย จะให้ใจเย็นได้ไงล่ะ คนกำลังทำงานอยู่ที่
ร้านเค้กดีๆ อีตาพ่อเลี้ยงก็ไล่ให้ฉันไปทำงานที่อื่นซะแล้ว โธ่ พ่อจ๋ามารับหนูไปอยู่สวรรค์ด้วยคนนะคะ พอฉันอาบน้ำเสร็จก็หอบกระเป๋าเสื้อผ้าที่จัดใส่กระเป๋าเดินทางไว้ตั้งแต่เมื่อคืนลงมาข้างล่าง
"แม่ มีไรกินบ้าง" ฉันถาม
"ข้าวต้มไง จะมีอะไรมากมาย" นี่ สมร แม่ฉันเอง ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยพูดดีๆกับฉันเลยสักครั้ง มีแต่เข้าข้างผัวใหม่กับลูกใหม่ ลูกผัวเก่าอย่างฉันก็ต้องทำใจ อย่างน้อย
บ้านหลังนี้ก็เป็นของฉัน เพราะพ่อทำพินัยกรรมยกให้ฉันก่อนที่ท่านจะเสีย ฉันก็เลยเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้เมื่อสี่ปีที่แล้วตอนอายุยี่สิบ
"เออ แล้วนี่เขาจะมารับแกกี่โมง"
"ไม่รู้สิ เขาไม่ได้บอกเวลาไว้ชัดเจน" พอพูดจบฉันก็นั่งทานข้าวต้มฝีมือแม่ไป ผ่านไปไม่กี่วินาที สองพ่อลูกก็เดินกอดคอกันเดินลงมาจากชั้นบน
"พ่อขาวันนี้น้องปรางขอไปเที่ยวกับเพื่อนนะคะ" นี่ ปราง น้องสาวฉันเองน้องคนละพ่อ แต่แม่เดียวกัน ถ้าไม่เห็นว่ามีแม่คนเดียวกันละก็ ฉันฆ่ามันตายไปแล้ว
"แล้วนี่มีเงินไปเที่ยวไหมล่ะลูก"
"น้องปรางไม่มีเงินเลยค่ะพ่อ เพื่อนๆต้องไม่อยากคบกับน้องปรางแน่ๆเลย" มันทำหน้าอ้อนพ่อของมัน เหมือนกับว่าตัวเองเป็นเด็กน้อยเพิ่งเกิดอย่างนั้นแหละ เฒ่าทารก!
"น่ารักตายแหละมึง" ฉันพูดพึมพำคนเดียว
"นี่ ปอยแกมีเงินให้น้องสักหมื่นไหม"
"ไม่มี นี่ลุงอีปรางมันเรียนจบแล้วนะ ทำไมไม่ให้มันไปทำงานบ้างล่ะ จะมาขอเงินฉันใช้ทุกวันมันไม่ได้หรอกนะ โตๆกันทุกคนแล้วนะเว้ย" สุดจะทนแล้วจริงๆ ที่ผ่านมาฉันก็พูดกรอกหูพวกเขาอยู่ทุกวันทุกวัน ก็ไม่เห็นว่าใครจะเห็นหัวหรือสงสารฉันเลยสักคน
"นี่ปอยแกเป็นพี่ฉันนะ แกก็ต้องหาเงินมาให้ฉันใช้สิย่ะ"
"ไม่ มีมือมีตีนก็หาเอง ถ้าไม่มีปัญญาหาล่ะก็ไปหาขายตัวนู้นไป!!"
เพี้ยะ!!
ฝ่ามือหยาบๆของพ่อเลี้ยงฟาดลงมาที่หนังหน้าอันอ่อนโยนของฉันจนเกิดรอยนิ้วมือแดงเป็นริ้วทั้งหน้า ฉันกำหมัดนั่นด้วยความโกรธแต่ก็ไม่ได้สวนคืนแต่อย่างใด
สำหรับฉันการใช้กำลังในการแก้ปัญหามันคือวิธีของคนขี้ขลาดก็เท่านั้น ซึ่งฉันไม่มีทางทำแบบนั้นแน่นอนถ้ามันยังไม่ร้ายแรงเกินไป ถ้าการที่พ่อเลี้ยงตบตีฉันแล้วมันทำให้แม่สบายใจฉันก็จะทนเอาไว้ แต่อย่าให้ถึงทีของฉันบ้างก็แล้วกัน
"แกไม่มีสิทธิ์ที่จะมาพูดกับน้องแบบนี้"
"ทำไมจะพูดไม่ได้ก็มันจริงนิ"
"นี่ปอยทำไมพูดแบบนี้กับพ่อฮะ ขอโทษพ่อเดี๋ยวนี้" แม่ตะโกนด่าฉัน ฉันนี่นับถือใจเขาเลยจริงๆทนได้ไงที่ผัวใหม่ตัวเองตบลูกแท้ๆ ถ้าไม่รักฉันจะรับเลี้ยงฉันเมื่อแปดปีก่อนทำไมกัน!
"ขอโทษหรอแม่ ทำไมต้องขอโทษเขาตบหนูนะ เขาตบลูกแม่อยู่นะ"
"พ่อเขาแค่สั่งสอนปอย" หึ แม่ฉัน ฉันนี่โคตรจะนับถือเลย
"ใช่ ฉันแค่สั่งสอนแก" พ่อเลี้ยงชั่วของฉันมันพูดอย่างหน้าตายพร้อมกับยิ้มเย๊าะเย้ยฉัน หน้าหนามาก!!
"หึ เก็บแรงไว้สั่งสอนตัวเองเถอะ แล้วจะบอกอะไรให้นะ ลุงอ่ะไม่ใช่พ่อฉัน พ่อของฉันตายไปแล้วจำไว้ด้วย"
"หึ ใช่พ่อของแกมันตายไปแล้ว หรือว่าแกอยากจะตายแบบพ่อแกละ ฉันบีบคอแกให้ตายตรงนี้เลยดีไหม " ไอ้สารเลวเอ้ย
