บทที่8

“เธอเป็นบ้าอะไรของเธอเนี่ย ยัยบ้า! เสี่ยอะไรกัน ฉันกับเธอไป อะจึ้ย อะจึ้ย กันตอนไหนห๊ะ!”

“ฮือๆๆๆๆๆ'' นายมันไม่ใช่ลูกผู้ชายกล้าทำแต่ไม่กล้ารับ!”

“เธอจะบ้าเร๊อะ! ฉันไปทำอะไรเธอห๊ะ! หยุดพูดเดี่ยวนี้นะ!”

“นี่คุณ! ความจริงฉันก็ไม่อยากสอดหรอกนะ แค่สงสารแม่หนูคนนั่นน่ะ เป็นลูกผู้ชายกล้าทำก็กล้ารับหน่อยสิคุณ จิตใจทำด้วยอะไร ทำไมถึงเลวทราม ต่ำช้า บราๆๆๆ” ยัยป้าที่นั่งอยู่บนรถเก๋งที่ดูเหตุการณ์แบบกระชั้นชิดด่าไอ้หมอนั่นอย่างเสียหายนับแสน ฉันมีพวกแล้วเว้ย!

“นั้นสิ! ผู้ชายอาร๊ายยยย! สันดานเถื่อนจริงๆ” ตามติดๆมาด้วยคุณลุงที่ขี่มอร์เตอร์ไซค์ฮ้าง! และผู้คนอีกมากมายก็ร่วมใจกันรุมด่าเขาจนเสียหมา ดูสีหน้าหมอนั่นสิ! ตลกชะมัดเลย ให้ฉันไปด้วยตั้งแต่แรกนายคงไม่ต้องมาอับอายประชาชีแบบนี้หรอก

“ฮึกๆๆ ต้องขอบคุณทุกคนจริงๆ นะคะ ที่เข้าใจหนู ขอบคุณจริงๆ ด่าไปเขาคงไม่สำนึกหรอกค่ะ”

“นี่เธอ! เธอพูดอะไรออกมาเนี่ย ทุกคนยัยนี่กับผมไม่เคยรู้จักกัน เธอโกหกนะครับ เชื่อผมสิ!” โอ๊ะ! โอ้! ยังจะมีใครเชื่อนายอีกเนี่ย อย่าพยายามเลยไม่ได้ผลหรอกย่ะ

“ฮือๆๆๆๆๆ”

ฉันพูดพร้อมกับแอบแลบลิ้นใส่เขาไปทีนึง พอหมอนั้นเห็นเท่านั้นแหละก็โกรธจนเนื้อแทบเต้น แต่เพราะทำอะไรไม่ได้เขาจึงได้แค่ฆ่าฉันทางสายตาเท่านั้น ฮ่าๆ วันนี้เจอเรื่องแย่ๆ มามากมาเจอเรื่องสนุกสุดเหวี่ยงแบบนี้ก็ดีเหมือนกันแฮ่ะ

“นี่คุณ! พาภรรยาคุณไปสักทีสิ! มันกีดขวางทางจราจรน่ะเห็นไหม รถติดกันก็เพราะพวกคุณ 2 คนเนี่ยแหละ รีบๆพาเธอไปเดี่ยวนี้เลย!”

ตำรวจมาจากไหนฟ่ะ! ตกใจหมดเลย ดูจากสีหน้าไอ้หมอนี่เขาคงไม่ค่อยถูกชะตากับตำรวจเหมือนกันฉันแน่ๆ บ้านนายเป็นผู้ร้ายข้ามแดนรึไงนะ

“อะ..เอ่อ ไปสิที่รัก เดี๋ยวการแข่งขันจะเริ่มซะก่อน ขับรถตามผมมาติดๆนะ อย่าหลงทางซะละ”

หมอนั้นกัดฟันกรอดบอกฉันด้วยน้ำเสียงชวนสยิว ก่อนที่จะเดินขึ้นรถของเขาส่วนฉันเองไม่รอช้า รีบกระโดดขึ้นหนูแดงทันที เหตุผลที่ฉันต้องอาศัยให้เขาพาเข้าน่ะเหรอ ก็สนามแข่งรถน่ะถ้าผู้หญิงจะเข้าต้องมีผู้ชายไปด้วย ไม่งั้นคงไม่ถึงสนามแข่งรถแน่ คงโดนไอ้พวกหื่นกระหายผู้หญิงลากพาไปทัวน์นรกอย่างแน่นอน

“ขอบคุณนะคร้า ทุกคน”

ฉันยังไม่ลืมจะขอโทษพวก ลุง ป้า น้า อา ทั้งหลายที่ช่วยด่าไอ้หล่อนี่ให้ฉัน พอเขาออกรถเท่านั้นแหละ หมอนี่ก็เหยียบคันเร่งอย่างเร็วเพื่อจะหนีฉัน หนีได้หนีไป เพราะคนอย่างโพลีซะอย่าง เกาะไม่มีปล่อย ตื้อไม่มีเลิก นายหนีฉันไม่พ้นหรอกย่ะ! ไอ้คนน่าตาดี!

ตอนนี้ฉันกำลัง ขับไอ้หนูแดงที่เหลือตาเดียว(ไฟข้างหักไปเมื่อกี้) ไล่ตามรถสปอร์ตสีดำอยู่ แหม! ทำไมพวกคนหล่อเนี่ยชอบขับรถสีดำกันจริ๊งจริง

อีตาบ้านั่นก็ขับรถเร็วชะมัดแต่ฉันก็ยังไม่ลดละตามไปติดๆ จนมาถึงทางเข้าสนามแข่งรถตอนนี้ก็เป็นเวลาหกโมงเย็นแล้ว ซึ่งดูจากรถแต่ละคันที่จอดเรียงรายเป็นแถวอยู่ตอนนี้ฉันว่าวันนี้ต้องมีงานแข่งรถที่ใหญ่มากแน่ๆ รถแต่ละคันราคาไม่ต่ำกว่า10ล้าน คงจะมีแต่ไอ้หนูแดงของฉันเนี่ยแหละ ที่ราคาต่ำสุด

อ๊ากกกกกก! ไอ้บ้า จะเบรกทำไมไม่บอกกล่าวกันก่อนละโว้ย! ด้วยความเร็วมหาประลัยทำให้ฉันที่ตามตูดรถเขามาติดๆ เบรกแทบไม่ทัน (แต่ก็ทัน)

“อ้าว เธอยังตามฉันมาอีกเหรอเนี่ย ฉันนึกว่าเธอหลงทางไปแล้วซะอีก” เวรกรรม นี่แกขับรถไม่ดูกระจกหลังเลยรึไงฟ่ะ! ถึงไม่รู้ว่าฉันบึ่งรถตามแกมาตลอดทางเนี่ย

“ย่ะ! เออนี่!นาย วันนี้มีงานใหญ่อะไรเหรอทำไมรถมันถึงได้เยอะแยะขนาดนี่ล่ะ”

“วันนี้มันวันแข่งรถมาราธอน รู้จักไหม”

“มันเป็นยังไงล่ะไอ้แข่งรถมาราธอนเนี่ย ไม่เห็นเคยได้ยินชื่อเลย”

“โถ! ยัยโง่ ชื่อมันก็บอกแล้ว ว่ามาราธอนมันก็เหมือนกับวิ่งมาราธอนนั้นแหละเพียงแต่เราไม่วิ่งเราขับรถเอา แต่ละทีมจะมีผู้เข้าแข่งขันได้ทีมละ 5 คน เราจะแข่งครั้งละ 3 ทีม”

“อ้อ รางวัลของผู้ชนะคืออะไร”

“มันก็แล้วแต่ละคู่ ทีมนึงจะมี5คน จะต้องจับฉลากว่าแต่ละคนจะได้คู่กับใครในทีมฝ่ายตรงข้ามมันก็เหมือนกับว่าเราแข่งกัน 2 คันนั้นแหละต่างกันตรงการออกตัวเพราะถ้าใครคนนึงในทีมเรามาถึงเส้นชัยช้า เราก็ต้องออกตัวช้าไงเล่าถ้าชนะสามารถสั่งให้คนที่แพ้ทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น แม้กระทั่ง...ไปตาย” น่าตื่นเต้นที่สุดเลยนี่สิ!เกมส์ที่น่าลุ้นฉันใฝ่ฝันมานานนับปีแล้วสักวันจะได้ทำอะไรที่มันเสี่ยงตายแบบนี้น่ะ และแล้ววันนี้ก็มาถึง

“นี่นาย ให้ฉันแข่งด้วยคนสิ”

“อุ๊บ! ฮ่าๆๆๆๆๆ อย่างเธอเนี่ยยะ! จะมาแข่งฉันยอมรับนะว่าตอนที่เธอขับรถตามฉันมาเธอขับได้ดีเยี่ยม แต่ในสนามน่ะมันมีแต่ผู้ชายนะ มันมีอะไรที่น่ากลัวกว่าความตายรอเธออยู่..สาวน้อย”

“ว้าว น่าสนุกอะไรอย่างนี้นะ! ตกลงนายไม่ให้ฉันอยู่ทีมนายใช่ไหม ก็ได้เดี่ยวฉันไปหาอยู่ทีมอื่นก็ได้แล้วถ้าทีมนายแพ้อย่ามาเสียดายคนมีฝีมืออย่างฉันก็แล้วกัน” ฉันพูดพร้อมสะบัดหน้าหนีไอ้หน้าหล่อทันที

เช่อะ! นึกว่าฉันจะง้อรึไง อะโด่! เรื่องสนุกๆแบบนี้พลาดไปเสียดายแย่ ฉันเดินเร่ร่อนไปมาอยู่รอบๆเต้นท์ที่มีผู้คนมากหน้าหลายตาเต็มไปหมดจะไปทางไหนดีละเนี่ย! ขวาร้าย ซ้ายตาย!

“นี่! ไอ้ท๊อป! อีก5นาทีจะเริ่มแข่งขันแล้วเมื่อไหร่แกจะมาถึงห๊ะ ถ้าอีก5นาที แกยังมาไม่ถึงฉันจะฆ่าแก” ขณะที่ฉันกำลังเดินวนไปวนมาเป็นสัมพเวสีอยู่นั้น หูหาเรื่องก็แว่วได้ยิน ไอ้ผู้ชายน่าจิ้งจกกำลังคุยโทรศัพท์อย่างอารมณ์เสีย แต่เอ๊ะ! อย่างนี้ก็สนุกน่ะสิ ฉันตัดสินใจเดินไปหาไอ้หน้าหื่นที่กำลังนั่งเช็ดหมวกกันน็อคอยู่ในเต้นท์

“นี่นาย ยืมหมวกกันน็อคนี่หน่อยสิ”

“เอาเบอร์มาก่อนสิจ๊ะน้องสาวคนสวย”

พลั่ก!!

เอาล่ะ ฉันได้หมวกกันน็อคมาอยู่ในมือเรียบร้อยแล้ว ส่วนไอ้หื่นนั่นน่ะเหรอ นอนจมกองเลือดอยู่ตรงโน้น~ ให้มาดีดีตั้งแต่ทีแรกก็ไม่ต้องเจ็บตัวแล้ว ไอ้หื่นเอ้ย!