CHAPTER 6 สุขสันต์วันปีใหม่
พี่มาร์ตินพูดเพียงแค่นั้น ก่อนจะกดริมฝีปากจูบลงมาอีกครั้งแล้วดันตัวฉันให้นอนลงกับเตียง พี่มาร์ตินสอดมือเข้ามาในเสื้อยืดแขนกุดคอเต่าที่ฉันใส่ และเลื่อนมือขึ้นไปบีบเคล้นเต้าอวบของฉันเล่นเบา ๆ
“อ๊ะ..”
พี่มาร์ตินละริมฝีปากออกไป ก่อนจะก้มลงไปซุกไซร้อยู่ที่ซอกคอของฉัน เขากดริมฝีปากดูดดื่มจนฉันรู้สึกเจ็บ แต่มันก็ทำให้เลือดในตัวฉันสูบฉีดอย่างรวดเร็ว รู้ตัวอีกทีคือตอนที่พี่มาร์ตินถอดเสื้อพร้อมกับกางเกงยีนของฉันออกไป จนตอนนี้ตัวฉันเหลือแค่ชุดชั้นในเท่านั้น
“อื้อ..อ๊ะ…”
พี่มาร์ตินละริมฝีปากที่ซอกคอและเนินอกของฉัน แล้วกลับมาจูบริมฝีปากฉันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันแฝงไปด้วยความร้อนแรงอย่างบอกไม่ถูก มือทั้งสองข้างของฉันยกขึ้นมาขยุ้มกลุ่มผมของพี่มาร์ตินเอาไว้โดยอัตโนมัติ เมื่อพี่มาร์ตินสอดมือล้วงลงไปในแพนตี้ตัวน้อยของฉันที่เหลืออยู่ นิ้วเย็น ๆ ของพี่มาร์ตินลากผ่านใจกลางร่างกายของฉันเบา ๆ ก่อนที่พี่มาร์ตินจะกดสอดปลายนิ้วเข้าไปกอปรกับฤทธิ์ของเหล้าที่มีก่อนหน้านี้มันยิ่งทำให้อารมณ์ของฉันที่มีพลุกพล่านไปใหญ่
“พี่มาร์ติน..อ๊ะ! เจ็บ..อื้อ”
ฉันส่งเสียงร้องออกมาอย่าลืมตัวในขณะที่พี่มาร์ตินเริ่มขยับนิ้วเข้าออกเบา ๆ มันทั้งแสบและเสียวไปหมดในเวลาเดียวกัน จนฉันแทบจะแยกแยะความรู้สึกตอนนี้ไม่ออกแล้ว
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ..”
ยิ่งพี่มาร์ตินขยับปลายนิ้วเร็วมากขึ้น ฉันยิ่งรู้สึกถึงมวล ๆ ในท้องน้อยอย่างบอกไม่ถูก และเหมือนร่างกายกำลังกระตุกและบีบรัดนิ้วของพี่มาร์ตินอย่างรุนแรง
“พี่มาร์ติน..มีนไม่ไหวแล้ว อ๊า!”
ฉันครางเรียกชื่อพี่มาร์ตินออกมาอีกครั้ง ก่อนที่ฉันจะเสร็จ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าเหมือนร่างกายลอยอยู่ในอากาศ มันรู้สึกเบา ๆ อย่างบอกไม่ถูก
และเหมือนมันจะไม่จบเพียงแค่นั้น พี่มาร์ตินลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว และก้มลงมาปลดตะขอเสื้อในและแพนตี้ของฉันแล้วถอดมันออกไป ตอนนี้ทั้งฉันและพี่มาร์ตินร่างกายเปลือยเปล่า ฉันรู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นทันที เมื่อสายตามองไปเห็นลูกชายของพี่มาร์ตินที่มันกำลัง แข็งตัว พี่มาร์ตินแทรกตัวเข้ามาที่หว่างขาของฉัน ก่อนจะก้มลงมาดูดดุนยอดอกของฉันแล้วจับแท่งร้อนของเขามาถูไถกับร่องกลางกายของฉันเบา ๆ และค่อย ๆ กดสิ่งนั้นเข้ามา
“โอ๊ย! พี่มาร์ติน..มีนเจ็บ”
ฉันร้องออกมาเพราะรู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายของฉันมันกำลังฉีกขาด มันเจ็บมาก ๆ เจ็บแบบที่ไม่เคยเจ็บมาก่อนเลย
“อย่าเกร็งสิ ซี้ดด..”
พี่มาร์ตินบอกมาเพียงแค่นั้น ก่อนจะกระแทกเอวใส่ลงมาหาฉันรวดเดียว จนฉันรู้สึกเจ็บเหมือนร่างจะแหลกจนฉันผวาตัวขึ้นไปกอดที่มาร์ตินไว้แน่น
“กรี๊ดด!”
ฉันกรีดร้องออกมาเพราะความเจ็บปวดเมื่อครู่ แต่มันก็ค่อย ๆ จางหายไปเพราะพี่มาร์ตินก้มลงมาจูบริมฝีปากฉันอีกครั้ง พี่มาร์ตินสอดปลายลิ้นเข้ามาเกี่ยวตวัดกับลิ้นของฉันอย่างชำนาญ พอพี่มาร์ตินเริ่มขยับเอวจากตอนแรกที่เจ็บแทบขาดใจก็แปรเปลี่ยนมาเป็นความเสียวซ่านแทน
“อื้อ...พี่มาร์ติน”
ฉันครางเรียกชื่อพี่มาร์ตินออกมาเบา ๆ เมื่อรู้สึกว่าพี่มาร์ตินเริ่มเร่งจังหวะในการขยับให้เร็วขึ้นไปอีก
“อืมห์..มีน”
ตับ ตับ ตับ..
เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้องแข่งกับเสียงครางของเราทั้งคู่ ตอนนี้สติของฉันเตลิดไปไกลเกินกว่าจะกู่กลับมาแล้ว มันมีแต่ความต้องการที่ฉันกำลังจะมีมันมากขึ้น ๆ เพราะพี่มาร์ติน
ตับ ตับ ตับ..
“พี่มาร์ติน...มีนไม่ไหวแล้ว อ๊า!” ฉันรู้สึกว่าตัวเองเบาหวิวอีกครั้ง เมื่อพี่มาร์ตินกระแทกเอวลงมาถี่ ๆ จนฉันเสียวซ่านไปทั้งร่างกาย
“โอ้ว..ซี้ด มีนรัดพี่แน่นมากเลย อืม..พี่จะไม่ไหวแล้ว” พี่มาร์ตินครางออกมาไม่หยุด ซึ่งก็ไม่ได้ต่างไปจากฉันนัก “อ่ะ! อืมมห์”
สิ้นเสียงของพี่มาร์ติน ฉันก็รู้สึกเหมือนของเหลวอุ่นที่ไหลพล่านเข้ามาในตัวฉันอย่างแรง จนฉันสะดุ้ง พี่มาร์ตินทิ้งตัวซบลงมาที่หน้าอกของฉันพลางกดจูบมันเบา ๆ ที่เนินอก จะมองว่าฉันง่ายอย่างไงก็ได้นะ แต่ถ้าวันหนึ่งได้ลองรักใครสักคนเข้าจริง ๆ จะเข้าใจ ไม่ว่าอะไรมันก็ยอมให้ได้ทั้งนั้นแหละ ตอนนี้ก็เหมือนกัน...
วี๊ดดดด...บึ้ม!!!
วี๊ดดดด...บึ้ม!!!
วิ้ดดดด...บึ้ม!!!
เสียงพลุดังขึ้นจากนอกหน้าต่าง ฉันกับพี่มาร์ตินเลยหันไปมองพร้อมกันและหลุดขำออกมา
“Happy new year นะครับ” พี่มาร์ตินพูดออกมายิ้ม ๆ เล่นเอาฉันเขินไปกับรอยยิ้มนั้นตัวแทบบิดเลยทีเดียว
“สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ” ฉันตอบกลับไปยิ้ม ๆ โคตรมีความสุข
“งั้นขอของขวัญปีใหม่อีกรอบนะ”
พูดจบพี่มาร์ตินก็ไม่รอให้ฉันตอบรับหรือปฏิเสธใด ๆ ทั้งสิ้น เขาจับฉันให้พลิกนอนคว่ำหน้าลงไปกับเตียงและเริ่มบรรเลงบทรักบทที่สองและสามต่อ ไม่รู้ว่ามันจะหยุดตอนไหนและไม่รู้ว่ามันจะจบลงเมื่อไหร่ รู้แค่ว่าคืนนี้ฉันมีความสุขมาก แม้ว่าวันพรุ่งนี้ฉันอาจจะต้องเสียใจกับผลลัพธ์ของมันก็ตาม
วันต่อมา
10.40 น.
ฉันลืมตาขึ้นเพราะแสงแดดที่เริ่มร้อนสอดส่องเข้ามาในห้องนอน พอเริ่มขยับตัวก็รู้สึกว่ามันปวดเมื่อยไปหมด พอหันไปมองหาคนข้าง ๆ ก็พบว่าพี่มาร์ตินและเสื้อผ้าของเขาไม่อยู่แล้ว...
อืม…ฉันก็เตรียมใจไว้นิด ๆ แล้วว่ามันอาจต้องเป็นแบบนี้ แต่เมื่อคืนฉันเป็นคนเลือกให้มันเกิดขึ้นเอง ฉันก็ต้องยอมรับผลของมัน
