ตอนที่ 3 ขึ้นเตียงกับฉัน

"นั่น..พี่อี้เฉินนี่" ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มหวานออกมาทันทีเมื่อเธอได้เจอกับดาราหนุ่มชาวจีนที่ชื่นชอบกอบัวลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วรีบเดินไปดักหน้าดาราหนุ่มใบหน้าที่หล่อเหลาทันที

"มีอะไรให้ช่วยไหมครับ" ร่างบางได้แต่ยืนเก้อเขินไม่ยอมปริปากพูดอะไรทำให้ อี้เฉินต้องเป็นคนเปิดปากถาม ในขณะที่มาเฟียหนุ่มที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ลอบมองด้วยสายตาโลมเลียราวกับจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว

"เอ่อ..คือว่า..." กอบัวรู้สึกประหม่ามากเพราะไม่คิดว่าจะได้เจอกับดาราที่เธอชื่นชอบตัวเป็น ๆ อยู่ตรงหน้า

"อยากได้เงิน?" สิ้นเสียง หญิงสาวก็หันขวับไปที่มาเฟียหนุ่ม

"บัวไม่ได้ต้องการเงินค่ะ..." ว่าจบก็สูดลมหายใจเข้าปอดแล้วพ่นออกมาก่อนจะหันมาพูดกับอี้เฉิน

"...บัวเป็นแฟนคลับพี่อี้เฉินคือ..บัวอยากจะขอลายเซ็นพี่ได้ไหมคะ"

"หึ" ตันติกรแค่นหัวเราะในลำคอแล้วส่ายหน้า

"ได้สิ จะให้เซ็นตรงไหนครับ" อี้เฉินเอ่ยออกมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มดูเป็นกันเอง

"เซ็นตรงนี้ค่ะ" กอบัวยื่นกระเป๋าสะพายสีขาวใบโปรดให้กับดาราหนุ่มชาวจีนเซ็นทันที

"ชื่อบัวใช่ไหมครับ" อี้เฉินกล่าวถามชื่อของหญิงสาวก่อนจะเซ็นข้อความอะไรบางอย่าง

"กอบัวค่ะ" พอได้คำตอบอี้เฉินก็เขียนข้อความใส่ไปในกระเป๋าของกอบัวทันที ก่อนจะยื่นคืนให้

"ขอบคุณนะคะ"

"ไม่เอาของฉันด้วยเหรอ..." มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้นแล้วกระตุกยกยิ้ม

"...อยากเอาไหม หึ" เขาพูดสองแง่สองง่ามทำให้หญิงสาวรู้สึกราวกับถูกคุกคามแต่เธอไม่ตอบโต้กลับเลือกที่จะพูดกับอี้เฉินแทน

"บัวไม่กวนแล้ว..."

"ฉันอยากเอาเธอนะ" ยังพูดไม่จบประโยคมาเฟียหนุ่มก็แทรกพูดแล้วแสยะยิ้มร้าย

"บัวไปก่อนนะคะ" กอบัวเลือกที่จะไม่สนใจพอพูดจบก็หันหลังกำลังจะก้าวขาเดินแต่ทว่าก็มีคำพูดของมาเฟียหนุ่มดังขึ้นมา

"เอาไปหนึ่งแสน..แล้วแก้ผ้าขึ้นเตียงกับฉัน" เป็นคำพูดที่ทำให้กอบัวหยุดชะงักด้วยอารมณ์โกรธเกรี้ยวมือเรียวกำแน่นจนเล็บจิกเข้าเนื้อ

"เก็บเงินของพี่ไว้เถอะค่ะ..บัวจะไม่ยอมกับใครเพราะเงิน" เธอกัดฟันพูดพยายามข่มอารมณ์ขุ่นเคืองที่อัดแน่นเต็มอก

ตึก ตึก ตึก มาเฟียหนุ่มก้าวขาเดินมายืนตรงหน้าหญิงสาวในระยะประชิดมือข้างหนึ่งสอดเข้าไปในกระเป๋ากางเกง เขาใช้ลิ้นกระพุ้งที่แก้มแล้วจ้องมองด้วยสายตาเหยียดหยาม

"จะอัปค่าตัว?...." กอบัวเลือกที่หันหลังแล้วเดินออกมา ทว่าจู่ ๆ ก็มีมือหนามาคว้าแขนเธอไว้

"...ต้องการเท่าไหร่ถ้าเธอยอมขึ้นเตียงกับฉัน"

"ปล่อยบัวนะคะ" คนตัวเล็กพยายามสะบัดแขนออกแล้วส่งสายตาอ้อนวอนขอความช่วยเหลือไปที่อี้เฉิน

"ปล่อยน้องไปเถอะพี่ต้วน" ดาราหนุ่มชาวจีนเดินเข้ามาพูดกับมาเฟียต้วน

"หึ" ตันติกรยอมที่จะปล่อยหญิงสาวจากคำพูดของเพื่อนรุ่นน้อง แต่ภายในใจเขาไม่ยอมที่จะปล่อยเธอไปแน่ ยังไงเขาจะต้องได้ขึ้นเตียงกับผู้หญิงคนนี้ให้ได้

"ขอบคุณค่ะ" กอบัวบอกกล่าวกับอี้เฉินเป็นจังหวะเดียวกันกับหมอได้เดินออกมาจากห้องเธอจึงรีบไปถามอาการชายชราที่เธอพามาทันที

"คุณหมอคะ คุณลุงเป็นอย่างไรบ้างคะ"

"ผู้ป่วยร่างกายอ่อนเพลียมาก ร่างกายขาดสารอาหารยังไงต้องให้แอดมิทดูอาการก่อน" ตันติกรและอี้เฉินยืนฟังบทสนทนาระหว่างกอบัวกับหมอหนุ่ม จึงตัดสินใจเดินเข้ามา มาเฟียหนุ่มมองเข้าไปในห้องตรวจก็พบว่าเป็นชายชรานอนให้น้ำเกลือ เขาจึงคิดว่าคงจะเป็นพ่อของหญิงสาว

"นั่นพ่อเธอ?" แล้วก็แทรกพูดระหว่างที่หมอหนุ่มและหญิงสาวกำลังพูดคุยกันอยู่

"ต้องการห้องVIPไหมครับ"

"เอ่อ...ห้องรวมธรรมดาก็พอค่ะ"

"จัดห้องVIP ที่ดีที่สุด" มาเฟียต้วนหันไปบอกกับหมอหนุ่มแน่นอนว่าเขารู้จักมักคุ้นกับหมอคนนี้ซึ่งหมอคินน์เป็นคนแนะนำให้รู้จัก

"มึงรู้จัก...."

"ทำตามที่กูบอกเถอะ" ยังไม่ทันที่หมอจะถามมาเฟียต้วนก็สวนพูดกลับมาซะก่อน ทำให้หมอหนุ่มลอบหายใจเบา ๆ ก่อนที่จะเรียกพยาบาลที่ดูแลเรื่องห้องพัก

"พยาบาล..."

"บัวขอห้องพักรวมธรรมดาค่ะ" กอบัวรีบบอกกล่าวก่อนที่หมอจะเรียกพยาบาล

"ทำไม?...เธอไม่ชอบที่จะให้พ่อของเธอนอนในที่สะดวกสบายงั้นเหรอ"

"บัวขอไม่รับความหวังดีจากพี่ค่ะ" กอบัวตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น เพราะเธอไม่ต้องการเกี่ยวข้องกับมาเฟียหนุ่มคนนี้

"เหอะ หยิ่งซะด้วย" มาเฟียต้วนกลั้วหัวเราะแล้วส่ายหน้าก่อนจะส่งสายตาไปที่ดาราหนุ่มชาวจีน

"...." เมื่อเห็นสายตาที่ส่งมาอี้เฉินก็ยกนิ้วขึ้นชี้ตัวเอง มาเฟียหนุ่มก็ผงกหัวแล้วตวัดสายตาไปที่กอบัว

"บัวจะยินดีรับความหวังดีจากพี่ได้ไหมครับ" อี้เฉินรู้ความหมายที่ตันติกรส่งมา

"เอ่อ..."

"พี่หมอช่วยจัดการให้ผมด้วย ค่าใช้จ่ายทั้งหมดมาเอาที่ผม" กอบัวยังไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธอะไรเลย อี้เฉินก็สั่งคุณหมอไปแล้ว

"ขอบคุณพี่อี้มาก ๆ เลยค่ะ" แม้ว่าจะไม่ได้ต้องการ แต่ด้วยเขาคือดาราที่เธอชื่นชอบจึงไม่กล้าที่หักหาญน้ำใจ อีกอย่างลุงที่เธอช่วยเหลือไว้จะได้พักฟื้นอย่างสะดวกสบาย อาการป่วยอาจจะหายภายในเร็ววัน จากนั้นพยาบาลก็จัดการเรื่องห้องให้เรียบร้อยก่อนที่จะพาคนป่วยเข้าพักโดยมีกอบัวตามไปด้วย

Tantikon

"ถ้าไม่ติดว่านัดพวกมึงไว้...คืนนี้กูได้ขึ้นเตียงกับยัยนั้นแน่" ตันติกรกล่าวอย่างรู้สึกเสียดาย

"เหอะ" พอได้ฟังแบบนั้นอี้เฉินก็กลั้วหัวเราะออกมาทันที

"หัวเราะอะไร?"

"หัวเราะพี่นั่นแหละ..." มาเฟียหนุ่มทำตาดุใส่

"...พี่จะเอาเงินฟาดหัวทุกคนไม่ได้หรอกนะ ผู้หญิงไม่ได้เหมือนกันกับที่พี่เจอ" เพื่อนรุ่นพี่กระตุกยกยิ้มกับคำพูดประโยคสุดท้ายของรุ่นน้อง

"ถ้ากูเอายัยนั้นขึ้นเตียงกับกูได้ภายในสามวันมึงจะให้อะไร" อี้เฉินอมยิ้มแล้วส่ายหน้าก่อนจะพูดขึ้นพร้อมกับยกนิ้วขึ้นสามนิ้ว

"ผมให้สามเดือน"

"อย่าสบประมาทกู" ว่าจบก็ล้วงไปในกระเป๋ากางเกงหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูราคาแพงขึ้นมาแล้วกดโทรออกหาใครบางคน

"กฤษ ช่วยไปสืบให้หน่อยว่าผู้หญิงที่ชื่อกอบัวเป็นใคร สืบมาให้หมด ฉันต้องการวันนี้ก่อนเที่ยงคืน" เมื่อออกคำสั่งไปในสายเรียบร้อยมาเฟียต้วนก็กดวางสายแล้วยกยิ้มมุมปากให้กับดาราหนุ่มชาวจีน

DND Clup

ตันติกรและอี้เฉินเดินทางมาถึงผับ ทั้งคู่ก็ตรงไปยังห้อง VVIP ทันที พอเปิดประตูเข้าไปก็พบว่ามีชายหนุ่มนั่งดื่มและพูดคุยกันอยู่ก่อนแล้ว

"ไหนว่าจะรีบมา พวกกูรอพวกมึงนานมาก" ศิลาประธานบริษัทยักษ์ใหญ่เอ่ยขึ้นด้วยพร้อมกับยกแขนจ้องมองไปที่นาฬิกาข้อมือของตน

"ต้องโทษพี่ต้วน" อี้เฉินพูดโบ้ยให้เพื่อนรุ่นพี่ ทำให้ทุกคนต่างจ้องมาที่มาเฟียหนุ่มเป็นตาเดียว

"กูกำลังจะได้เหยื่อรายใหม่"

"ไม่พ้นเรื่องพวกนี้จริง ๆ " หมอคินน์เอ่ยขึ้นพร้อมกับส่ายหน้า

"ไอ้หมอมึงเองก็เงี่xนเหมือนกับกูนั้นแหละ แต่ของมึงเสือกไม่ขัน" มาเฟียหนุ่มพูดจบ เสียงหัวเราะของอี้เฉินและศิลาก็ดังขึ้น

"ไอ้เชี่ยต้วน..." ทำให้หมอคินน์ไม่สบอารมณ์จึงสบถด่าออกไปก่อนที่จะหันไปยังสองหนุ่มที่กำลังหัวเราะชอบใจ

"...เลิกหัวเราะกันได้แล้วก่อนที่กูจะเอามีดผ่าตัดมาเชือดคxยพวกมึง!" คำพูดหมอสูติฯทำให้ชายหนุ่มทั้งสองชะงักหยุดนิ่ง

"เหอะ" มาเฟียหนุ่มกลั้วหัวเราะแล้วคว้าขวดวิสกี้รินใส่แก้วทรงเตี้ยแล้วยกดื่มพรวดเดียว

"เหยื่อที่มึงพูดถึงเป็นใครกัน" ประธานหนุ่มเอ่ยถามด้วยสีหน้าสงสัยและอยากรู้

"เดี๋ยวก็จะได้รู้พร้อมกันนี่แหละ" ศิลาย่นคิ้วเข้มแล้วหันไปที่อี้เฉิน

"ผมก็รอรู้พร้อมกับพวกพี่เหมือนกัน"

จากนั้นชายหนุ่มทั้งสี่ก็ยกแก้วเหล้าดื่มพร้อมกับพูดคุยกันตามประสาเพื่อนสนิท

"ไอ้อี้ทำไมมึงไม่หิ้วสาวจีนมาฝากพวกพี่ ๆ บ้างวะ..." มาเฟียหนุ่มเอ่ยแล้วตวัดสายตามองไปที่หมอคินน์

"...เอามาแค่สองคนนะเพราะไอ้หมอคงจะไม่ได้..."

"ไอ้เชี่ยต้วน ถ้ามึงยังไม่หยุดกูจะเชือดคxยมึงคนแรกเลย"

"หึหึ" มาเฟียหนุ่มไม่ได้เกรงกลัวคำขู่ของหมอคินน์เขากลับหัวเราะชอบใจ

"แล้วมึงจะกลับจีนเมื่อไหร่" ประธานหนุ่มหล่อหันไปกล่าวถามเพื่อนรุ่นน้องที่เป็นคนจีน

"อีกสองอาทิตย์ครับ"

"รอบนี้อยู่นานว่ะ งานไม่มี?" ตันติกรพูดจบก็ยกแก้วเหล้าดื่ม

"พอดีผมเคลียร์งานทุกอย่างหมดแล้ว...ที่ผมมาก็อยากจะพักผ่อนด้วย"

"อืม" หมอคินน์ขานรับ